ناوگان فرسوده اتوبوسرانی با وصله و پینه سرپا است | ۵۰ اتوبوس برقی تا شهریور به تهران میآیند
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۸۲۴۷۵
به گزارش همشهری آنلاین، سید مجتبی شفیعی معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران ضمن اشاره به پیگیری چند پروژه به صورت همزمان به منظور بهبود شرابط ناوگان اتوبوسرانی پایتخت، بیان کرد: به این نتیجه رسیدهایم که موثرترین روش برای جبران عقب ماندگیها در حمل و نقل عمومی شهر تهران طی برنامهای میان مدت، تقویت سامانه اتوبوسرانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، توسعه خطوط مترو و تأمین واگن را جزو برنامههای بلند مدت مدیریت شهری اعلام کرد و گفت: اثرگذاری ناوگان تاکسیرانی در حمل و نقل عمومی نسبت به دیگر سامانهها کمتر است. بنابراین باتوجه به بحرانی بودن وضعیت ناوگان اتوبوسرانی، روی بهبود وضعیت اتوبوسرانی متمرکز شده ایم.
بخشی از صحبتهای شفیعی را در ادامه بخوانید:
معاونت از چند مسیر درحال پیگیری افزایش ظرفیت ناوگان اتوبوسرانی است. بعضی رسانهها وارد این موضوع شدند که چرا شهرداری باب ورود اتوبوس کارکرده اروپایی به پایتخت را بازکرده است. باید از زیر سنگ هم که شده برای شهروندان اتوبوس خریداری کرد. اتوبوسهای موجود بسیار فرسوده هستند؛ به نحوی که با وصله و پینه و هزینههای بسیار بالا در تعمیر و نگهداری، ناوگان فرسوده موجود را تحت سرویس و سرپا نگه میداریم. هزینه نگهداری ناوگان اتوبوسرانی از هزینه خرید اتوبوسهای کم کارکرد بیشتر شده است. یکی از مسیرهای توسعه ناوگان، همکاری با بخش خصوصی است. چندی پیش بخش خصوصی اعلام کرد که میتواند اتوبوسهایی که دارای حداقل ضوابط و استانداردهای آلایندگی از نظر کیفیت، مکانیک و آلایندگی هستند را وارد کشور کند.اتوبوسهایی در تهران فعالیت میکنند که ۱۶ سال سن دارند. همچنین تقریباً ۹۵ درصد ناوگان اتوبوسرانی تهران فرسوده و از رده خارج است؛ بنابراین باتوجه به شرایط موجود دیگر نباید نگران این باشیم که اتوبوس چهار سال کارکرده و تولید یک کشور توسعه یافته و با کیفیت بالا، وارد ناوگان شود. ۱۷۵ دستگاه اتوبوسی که از ایران خودرو دیزل تحویل گرفته شد با همه نواقص درحال فعالیت است. چند هفته گذشته جلسهای در سازمان حمایت با موضوع اینکه چرا خرابی اتوبوسهای ایران خودرو دیزل زیاد است و از نظر اقتصادی نمیصرفد که مدام تعمیر شود، برگزار شد. البته این مساله فقط مختص تهران نیست و شهرهای دیگر هم این گلایه را دارند. وزارت کشور کمی نسبت به برنامه زمان بندی اعلام شده در ابتدای قرارداد، تأخیر دارد اما حدود ۱۰۰ میلیارد تومان به عنوان بخشی از پیش پرداخت قرارداد ۹۰۰ دستگاه اتوبوس، واریز شده است. همچنین عملیات تولید اتوبوسها در یکی از قراردادها (قرارداد ۹۰۰ دستگاه اتوبوس سهم تهران) آغاز شده است. به نظر میرسد که تا پایان سال حداقل ۵۰۰ دستگاه از ۹۰۰ دستگاه اتوبوس با کیفیت تحویل شهرداری شود. در قراردادهای دیگری که وزارت کشور با خودروسازان داخلی منعقد کرده [سهم شهرداری تهران در تمامی آنها دیده شده است] شهرداری تهران اعلام آمادگی داشته و سهم پیش پرداخت این قراردادها هم آماده واریز است.اتوبوسها به تدریج از نیمه دوم سال وارد پایخت میشوند. شهرداری قرارداد دیگری با بخش خصوصی دارد که قرار است ۵۰ دستگاه اتوبوس برقی وارد معابر سطح شهر شود. این اتوبوسها نیز از شهریور تحویل گرفته میشوند. کد خبر 695979 منبع: خبرگزاری شهر برچسبها اتوبوس اتوبوس - شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه تاکسی فرسوده حمل و نقل شهری مترو تهرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: اتوبوس اتوبوس شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه تاکسی فرسوده حمل و نقل شهری مترو تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۸۲۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش روزنامه شهرداری به افشای قرارداد ۲ میلیارد یورویی
به گزارش «تابناک»، محسن مهدیان مدیرعامل رونامه همشهری در واکنش به افشای قرارداد ۲ میلیارد یورویی چنین نوشت:
یکم؛ بزرگترین قرارداد تاریخ بلدیه را به اسم عدالتخواهی افشا کردند. احتمال برهمخوردن قرارداد وجود دارد. طرف چینی این قرارداد، به جهت شرایط تحریم بر رازداری مصر بوده است و البته حق هم دارد گلایه قهرآمیز کند.
دوم؛ مطابق این قرارداد ۲۵۰۰ اتوبوس برقی وارد کشور میشود؛ آن هم از طریق تأمین مالی نوین در حوزه مشارکت، مولدسازی و یوزانس.
جهت روشنشدن این عدد، باید گفت که خرید اتوبوس طی ۱۲ سال دوره مدیریت آقای قالیباف ۱۲۰۰ عدد بوده است و در تمام سالهای دوره اصلاحات ۱۳۰ دستگاه. تا الان نیز ۷ برابر دوره اصلاحات یعنی حدود ۸۲۶ دستگاه اتوبوس به ناوگان حملونقل عمومی وارد شده است و باز هم جهت تقریب به ذهن، در حال حاضر ۵۲۰۰ دستگاه در ناوگان اتوبوسرانی شهر تهران هست که تقریبا ۳ هزار و ۵۳ دستگاه آن فعال است. حالا تصور کنید ورود ۲۵۰۰ اتوبوس برقی چه تحولی در رفتوآمد مردم ایجاد میکند! تحول در چه چیز؟ کاهش ترافیک، کاهش آلودگی زیستمحیطی، کاهش هزینههای حملونقل و تسهیل در رفتوآمد عمومی.
سوم؛ افشاکننده قرارداد مدعی است که این قرارداد پشت درهای بسته نوشته شده و به ضرر کشور است. به همین سادگی و با همین بهانهجویی سادهانگارانه یک تصمیم سازنده را به چالش کشیدهاند. اجمالا چه کسانی از این قرارداد اطلاع داشتهاند؟ شخص رئیسجمهور، ۴ وزارتخانه صمت، امورخارجه، کشور و نفت و در نهایت بانک مرکزی.
قرارداد نیز سراسر بهنفع مردم است؛ هم در عدد و رقم که بهجای هزار دستگاه در قرارداد اولیه، ۲۵۰۰ دستگاه وارد خواهد شد و هم در زمان تحویل که ۶ ماه بعد از واریز پیشپرداخت اولیه انجام میشود و اگر سنگاندازی نشود میتوان تا پایان سال اتوبوسهای برقی را در تهران دید.
چهارم؛ اگر این قرار تجاری بههمبخورد که بیم آن میرود و موجب نگرانی شده، آنگاه چه کسی پاسخگو است؟ بهطور حتم دستگاه قضایی.
سؤال کاملا شفافی وجود دارد که آیا افشای یک قرارداد در شرایط تحریم، تخریب آشکار امنیت روانی و حقیقی مردم نیست؟ آیا مواجهه مستقیم با منافع شهر و مردم نیست؟ آیا شبهه ضدامنیتیبودن آن وجود ندارد؟ چهکسی یا کسانی از برهمخوردن این قرارداد نفع میبرند؟ آیا پای یک مافیای ناسالم و پرمسئله و البته دامنهدار در میان نیست؟ در نهایت اینکه دقیقا عدلیه چهوقت خود را مسئول میداند با این جریان سراسر موهن و دکاندار افشاگری، برخورد جدی و بهنگام داشته باشد؟ چرا برخوردها بازدارنده نیست؟
پنجم؛ واقعیت این است که آن روز که مثل آب خوردن آبروی مردم را در فضای مجازی میریختند کسی سراغشان نرفت تا عبرت بگیرند.
کار بدانجا رسید که همین دستگاه قضایی و نظارتی را به سخره گرفتند و با تعطیل نشان دادن آنها از خود یک قهرمان دستساز و تصنعی ساختند. باز هم قهریه خاموش بود و بدتر اینکه حمایت هم شدند.
کار بالا گرفت و در مسابقه دکانداری برای افشاگری و گندهگوییهای مجازی، نظام را متهم به فساد سیستمی کردند و باز هم انگار نه انگار. گویی امنیت روانی این مردم حرمتی ندارد!
اما اکنون ماجرا فرق دارد؛ «حقالناس» و «بیتالمال» و «حقالله» را توجه نکردیم و امروز «حیاتجمعی» مردم را تهدید میکنند. آیا قرار نیست به قاعده عقل و قانون تغییر رویه دهیم؟ دادستان محترم کجاست؟