به نقل از «تقریب»

نقد و بررسی کتاب بچه‌های فرات/پرداختن به موضوعات دینی شجاعت و سواد دینی می‌خواهد

تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۱۲۱۱۷

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب،لیلا قربانی، نویسندۀ کتاب «بچه‌های فرات»، با اشاره به این که این اثر را حدود هفت سال پیش تألیف کرده است، گفت: «بچه‌های فرات» اولین داستان من بود و قالب اصلی که من دوست داشتم با آن به داستان بپردازم، قالب فیلم‌نامه بود؛ چراکه بهترین روش برای بیان یک جریان تاریخی را در این قالب می‌بینم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نظر من فیلم‌نامه می‌تواند روایت یک جریان تاریخی را جذاب کند. 

نویسنده کتاب «بچه‌های فرات» دلیل اصلی برای پرداختن به موضوع عاشورا را خواندن کتاب‌های تاریخی و سوژه‌یابی از دل جریانات تاریخی دانست و گفت: من تاریخ را دوست دارم و تاریخ را زیاد می‌خوانم و در حین خواندن کتاب سعی می‌کنم از بین حوادثی که در دل تاریخ افتاده، سوژه‌یابی کنم. بر همین اساس ایده‌هایی مثل موضوع بانوان عاشورا در ذهنم به وجود آمد که تصمیم به روایت داستانی از آن‌ها گرفتم. کتاب «بچه‌های فرات» را به‌عنوان یک فیلم‌نامه نوشتم و اینطور نبود که به سفارش دیگران بنویسم.

حسن احمدی، منتقد و کارشناس کتاب، در ابتدا محتوای کلی کتاب «بچه‌های فرات» را کتاب دینی توصیف کرد و گفت: برای نوشتن کتاب‌های دینی سواد و جرئت بالایی لازم است و پرداختن به چنین موضوعاتی سختی‌های بسیاری دارد. در این زمینه دوستان کمتری هستند که دست‌به‌قلم شوند. من به ‌نوبه خود عاشق نوشتن کارهای دینی و قرآنی هستم؛ اما نزدیک دو سال است که از نوشتن با این دست موضوعات دست کشیدم؛ چراکه ناشران برخورد حرفه‌ای با توجه به این موضوع با نویسندگان ندارند.

احمدی در ادامه پرداختن شعاری به موضوعات قرآنی و دینی توسط برخی از نویسندگان و پایین آمدن اعتبار موضوعات دینی و قرآنی نزد مخاطب را یکی از اشکالات اساسی نویسندگان در این حوزه دانست و گفت: کارهای ما در برخی از موارد شعاری می‌شود و به صورت مستقیم به قصه‌های قرآنی و دینی می‌پردازیم. از دلایلی که می‌توان برای این ضعف برشمرد، اطلاعات کمی است که نویسنده دارد. وقتی نویسنده مستقیم به موضوع می‌پردازد، مخاطب فراری می‌شود. مخصوصا خوانندگان نوجوان، امروزه دوست ندارند به داستان مستقیم پرداخته شود. دوست دارند که داستان بخوانند و در سیر خواندن داستان ماجراها برایشان اتفاق بیفتد. نوجوان داستانی را می‌پسندد که تعلیق و شخصیت‌پردازی‌های همگام با فهمش در داستان وجود داشته باشد.

احمدی گفت: در داستان «بچه‌های فرات» نوجوان نمی‌داند که چطور فضای داستان را در ذهن خودش به تصویر بکشد. نمی‌داند روستایی که حوادث در آن اتفاق می‌افتد، چه ‌شکلی است. آدم‌ها از چه رفتار و خصوصیاتی برخوردار هستند. ما این‌ها را در داستان نمی‌بینیم و نویسنده به‌آنچه در ذهنش وجود دارد، پرداخته و نوجوان آدم‌های جامعه خود را در داستان نمی‌بیند. 

احمدی با انتقاد به کلی‌گویی و عدم بسط موضوعات و جزئیات در برهه‌های مختلف داستان «بچه‌های فرات» افزود: وقتی ما در یک رمان بخواهیم شخصیتی را معرفی کنیم، می‌توانیم رفته‌رفته خصوصیات رفتاری و اخلاقی و فیزیکی شخصیت‌ها را به مخاطب منتقل کنیم. در داستان «بچه‌های فرات» ما این مسئله را نمی‌بینیم. تعاریف و خصوصیاتی از شخصیت‌ها و سن آن‌ها در داستان بیان نشده بود. آن مقدار خصوصیاتی هم که بیان شده، ما در حرف‌های نویسنده می‌شنویم و اصلا در داستان نمی‌بینیم.

احمدی در ادامه گفت: شخصیت‌پردازی‌ها و لحظه‌پردازی‌‌ها در فیلم‌نامه، مخاطب را به اوج می‌رساند و بر روی او تأثیر می‌گذارد. شخصیت‌پردازی‌های دقیقی صورت نگرفته است و شخصیت‌ها با حوادث و جریانات داستان پیوستگی ندارند. «بچه‌های فرات» از نبود تعلیق هم رنج می‌برد و لحظه‌های ناب داستان بدون تعلیق رها می‌شوند. 

در ادامه لیلا قربانی با پررنگ دانستن نقش مخاطب در خواندن کتاب و نتیجه‌گیری آن از کتاب افزود: اعتقاد من این است که مخاطب، کتاب شما را می‌خواند و شما را نقد می‌کند و کامل‌ترین نقد را ارائه می‌دهد که باعث پویایی کارهای بعد می‌شود. دلیل اصلی من برای نپرداختن به جزئیات داستان این بود که می‌خواستم ذهن مخاطب پویا گردد و او را راغب کنم که به دنبال مطالعه بیشتر جزئیات داستان برود. من کاملا عادت به خلاصه نویسی دارم. به اعتقاد من کتاب‌هایی که یک موضوع را کش می‌دهند، از اصل داستان دور می‌شوند. در بیان سن شخصیت‌های داستان من سعی کردم با توضیح و شرح یک سری از نشان‌های فرهنگی، سن را به مخاطب برسانم و از بیان مستقیم سن و سال شخصیت‌ها خودداری کردم.

در بخش دیگری از این نشست، حسن احمدی با بیان اینکه توصیف‌گری در کار یک فیلم‌نامه‌نویس می‌تواند به جذابیت صحنه‌های فیلم کمک کند گفت: اگر فیلم‌نامه‌نویس در متن داستان یا فیلم‌نامه توصیف کند، کارگردان مجبور است این توصیفات را بیاورد.

هرچه بیشتر توصیف کنیم، مخاطب برای پردازش و انتخاب توصیفات راحت‌تر و راغب‌تر است. به نظر می‌رسد نویسنده سعی در نوشتن یک کار تخیلی داشته که این تخیل‌نویسی در خیلی از موارد دستش را بسته است. 

نویسنده کتاب «بچه‌های فرات» تاریخ‌نگاری‌ها را بیشتر در بیان روابط سیاسی دانست و گفت: حجم بیان روابط اجتماعی و رسم و رسومات مردم در تاریخ‌نگاری‌ها بسیار کم است. من سعی کردم در پرداختن به این داستان بیشتر به این موضوعات بپردازم.

داستان به‌گونه‌ای نوشته شده که اگر روزی این اثر ترجمه و برای فرهنگهای دیگر ارائه شد، بتواند شناخت مناسبی از آداب و رسوم به مخاطبان بدهد.

وی همچنین با انتقاد به توصیف‌های بی‌جا و کش دادن جریانات یک داستان خاطرنشان کرد: ترجیح می‌دهم یک موضوع را سینمایی ببینم نه سریالی. وقتی داستان کش‌دار شود و از توصیفات زیاد استفاده کنیم، حوصله مخاطب سر می‌رود.

حسن احمدی در پایان یکی از مؤلفه‌های مهم داستان «بچه‌های فرات» را مخاطبان نوجوان آن دانست و گفت: نویسنده با تعامل با مخاطبان نوجوان می‌تواند با راهکارها و سبک‌های تأثیرگذاری آشنا شود. 

وی همچنین نبود تبلیغ مناسب برای آثار دینی را یکی از مهم‌ترین معضلات در وضعیت فعلی دانست.
 

انتهای پیام/

منبع: تقریب

کلیدواژه: بچه های فرات نقد بچه های فرات دانست و گفت فیلم نامه شخصیت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۱۲۱۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان فلسطین آنقدر جذاب است که نیازی به تخیل ندارد

ایسنا/فارس کارشناس حوزه فلسطین اعتقاد دارد که در زمینه مقاومت دچار کمبود کتاب و داستان هستیم، در حالیکه داستان‌های مربوط به فلسطین آنقدر جذابیت و تنوع دارد که نیازی به اضافه کردن تخیل در آن نیست.

مراسم رونمایی از مجموعه داستان «هزار و چهارصد و خیلی زود» با موضوع فلسطین امروز، ۹ اردیبهشت در سینما فرهنگ شیراز واقع در مرکز اسناد و کتابخانه ملی برگزار شد.

در این مراسم که با حضور هدی الموسوی خواهر شهید سید عباس موسوی دبیر کل سابق حزب الله لبنان به انجام رسید، سرپرست نویسندگان کتاب «هزار و چهارصد و خیلی‌زود» در مراسم رونمایی از این کتاب، آن را حاصل تلاش یک گروه ۱۲ نفره خواند و گفت:  این مجموعه داستان ماحصل تلاش گروهی از نویسندگان جوان در کارگاه داستان نویسی است که از زمان شهادت خبرنگار فلسطینی «شیرین ابوعاقله» در شیراز شکل گرفت.

میثم محمدی افزود: بعد از گذشت یکسال، تیم نویسندگان حدود ۱۵۰ داستانک و داستان کوتاه درباره فلسطین نوشتند که در پایان دوره بهترین آثار جمع انتخاب شده و  پس از طی مراحل فنی توسط نشر نواندیشان دنیای کتاب، به مرحله رونمایی رسید.

وی با بیان اینکه این گروه پس از تولید آثاری چون «داستان یک انسان واقعی» و «اینجا باران می بارد»، سومین بار است که به صورت جمعی به تولید محصول رسیده‌اند، گفت: هر بار تعداد اعضای گروه نسبت به اثر قبل افزایش داشته است.

محمدی با اشاره به پشتوانه مطالعاتی گروه و همراهی کارشناس حوزه فلسطین در کارگاه داستان نویسی یادآور شد: حضور کارشناسی مثل محمدمحسن فایضی و تسلط او به شرایط روز و تاریخچه فلسطین در این دوره از کارگاه آموزشی داستان نویسی خیلی به بخش تحقیقاتی کار کمک کرد.

او همچنین از تالیف کتابی دیگر متشکل از داستان کوتاه با موضوع کودکان کار خبر داد.

کارشناس حوزه فلسطین نیز با بیان اینکه کتاب هزار و چهار و خیلی زود به دنبال یک چیز جدید در جریان مقاومت است، گفت: جنگ در جاهای مختلفی از دنیا وجود دارد. کشت و کشتار، حتی کودک کشی را در نقاط دیگر دنیا هم دیده‌ایم اما چیزی که قضیه مقاومت فلسطین را متفاوت می‌کند را باید در مردمش جستجو کنیم.

محمدمحسن فایضی افزود: شهر غزه با یک میلیون و ۲٠٠ هزار نفر جمعیت، به‌جز جنگ، چیزهای دیگری مثل تحریم، قحطی نان، کمبود لوازم بهداشتی و درمانی و خیلی مسائل دیگر را هم در خود دارد، اما تفاوت آنها با سایر مردمان جهان این است که آنها حاضر نیستند خاک خود را ترک کنند.

وی با بیان اینکه در خصوص فلسطین با کمبود داستان و کتاب مواجه هستیم، گفت: حداقل ۴۰ سال است درباره این موضوع صحبت می‌کنیم اما کمتر به روایت قصه در این خصوص پرداخته‌ایم.

به اعتقاد فایضی، نوشتن از فلسطین نیازی به اضافه کردن تخیل ندارد.

او گفت: آنچه در فلسطین می‌گذرد به خودی خود آن‌قدر جذاب و متنوع است که فقط نیاز به روایت در یک بستر هنرمندانه دارد. کاری که در کتاب هزار و چهارصد و خیلی زود، انجام شده است و امیدواریم این آغازی باشد بر ادامه این راه.

خواهر شهید سید عباس موسوی دبیر کل سابق حزب الله لبنان نیز دقایقی به‌همراه مترجم خود به صحبت با حضار پرداخت و درباره هنر مقاومت و اثر آن در جهان اظهار کرد: هنر یک سری پیامدها دارد که از ارزش بالایی برخوردارند و برترین این هنرها مبارزه است.

هدی الموسوی افزود: مبارزه و جهاد، صرفا با شمشیر نیست بلکه با کاغذ و قلم هم هست و در ماجرای زنده کردن فلسطین، می‌تواند مثل صائقه عمل کند.

وی همچنین گفت: بر ما لازم است که تمام توانایی‌مان را برای پرداختن به موضوع مقاومت به عنوان یک عقیده، انتخاب و ایمان به کار بگیریم.

به گزارش ایسنا، در پایان این مراسم با حضور مسئولان فرهنگی و خانواده شهدا، از پوستر کتاب «هزار و چهارصد و خیلی زود» رونمایی شد.

انتهای پیام