به نقل از «ایران اکونومیست»

مایک پنس با اعلام اسامی فضانوردان شایسته سفر به ماه هیاهو به پا کرد

تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۳۱۶۴۷

مایک پِنس، معاون رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده آمریکا، در ۱۹ آذر ۱۳۹۹، اسامی ۱۸ فضانورد منتخب برای شروع آموزش به‌منظور سفر به ماه را اعلام کرد. این اقدام او که باعث تضعیف روحیه فضانوردان شد با انتقاداتی روبه‌رو و به سیاست‌بازی تعبیر شد.

به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری اِس‌اِف‌آی (SFI)، در ۹ دسامبر ۲۰۲۰ (۱۹ آذر ۱۳۹۹)، مایک پِنس، معاون رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده آمریکا، اعلام کرد تیم آرتمیس متشکل از ۱۸ فضانورد برای شروع آموزش برای اعزام‌ به ماه انتخاب شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اسامی کادر ۱۸ نفره انتخاب‌شده از میان ۴۷ فضانورد فعال در آن زمان، قبلاً اعلام نشده بود و اعلام آن در پایان جلسه شورای ملی فضایی به ریاست پنس در مرکز فضایی کندی ناسا تا حدودی غافلگیرکننده بود.

در آن زمان، این روش اعلام اسامی با انتقاداتی روبه‌رو شد.

بنابر اظهارات اریک بِرگِر در وبگاه هنر فناوری (Ars Technica)، هنگامی که در ابتدا از آن‌ها خواسته شد که نام‌هایی را در کادر خود بگنجانند، دفتر فضانوردی ناسا بی‌اعتنایی نشان داد؛ اما کاخ سفید و مرکز فرماندهی ناسا آن‌ها را تحت فشار قرار دادند.

فرماندهی فضانوردان مستقر در هیوستون نمی‌خواست اسامی فضانوردان به صورت عمومی اعلام شود؛ زیرا این کار باعث می‌شود  حس وحدت میان فضانوردان تضعیف شود.

برای عده‌ای این سؤال پیش آمد که چه لزومی داشت که اعلام اسامی در زمانی صورت بگیرد که فقط کمی بیشتر از یک ماه به کنار رفتن پِنس از سِمَتش باقی مانده بود.

یکی از فضانوردان سابق به وبگاه هنر فناوری گفت: این غیرعادی است که کسی که در حال رفتن است، افراد را برای انجام کاری تعیین کند. این کار احتمالاً در نهایت  توجه زیادی را جلب خواهد کرد؛ اما واقعاً هیچ معنایی ندارد. دفتر فضانوردی ناسا از  اینکه به عنوان یک ابزار سیاسی استفاده شود متنفر است و این کار بوی سیاست‌بازی می‌دهد.

با گذشت زمان، مشخص شد که فضانورد سابق ناشناس حق داشت و اظهارات پنس در ۹ دسامبر ۲۰۲۰ (۱۹ آذر ۱۳۹۹) بی‌معنا بود.

در روز جمعه ۵ آگوست ۲۰۲۲ (۱۵ مرداد ۱۳۹۹)، رِید وایزمن، رئیس فعلی دفتر فضانوردی ناسا، در روز رسانه‌ای آرتمیس ۱ در مرکز فضایی جانسون گفت: ما ۴۲ فضانورد فعال در ناسا داریم. در حال حاضر، هریک از فضانوردان ما واجد شرایط مأموریت آرتمیس هستند.

علاوه بر این، هنگامی که از وایزمن درباره  انتخاب گروه کوچک آرتمیس از میان بیش از ۴۰ فضانورد سؤال شد، گفت: ما به هیچ وجه این کار را انجام نداده‌ایم. ما ۴۲ فضانورد فعال داریم و اوایل امسال، آخرین نامزدهای فضانوردی را اعلام کردیم. آن‌ها در حال گذراندن آموزش اولیه هستند. حدود ۱۸ ماه دیگر که فارغ‌التحصیل شدند، با ما به ۴۲ فضانورد فعال می‌پیوندند.

برگر پس از اظهارات وایزمن در ۵ آگوست در توئیتر نوشت: اعلام اسامی فضانوردان کادر آرتمیس یک شیرین‌کاری رسانه‌ای بود که برای ناسا پیامدهای منفی داشت؛ زیرا فضانوردان دفتر فضانوردی را به دو گروه «افراد شایسته» و «افراد غیرشایسته» تقسیم کرد که باعث تضعیف روحیه آن‌ها بود. ناسا باید از بیانیه وایزمن حمایت کند و بگوید که همه افرادش واجد شرایط مأموریت‌های آرتمیس هستند.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: توییتر ، ناسا ، فضا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: توییتر ناسا فضا اعلام اسامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۳۱۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام