کاهش جمعیت کیفری از اولویت های سازمان زندانهای کشور است

معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان زندانهای کشور گفت: کاهش جمعیت کیفری و توسعه فعالیتهای فرهنگی از اولویت های دستگاه قضایی و سازمان امور زندانها در دوره جدید است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا از قزوین؛ روز یکشنبه در مراسمی با حضور ضیایی فرد معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان زندانهای کشور، علی شعبانی رئیس کل دادگستری و حسین رجبی دادستان و جمعی از قضات و مدیران اجرایی ضمن تقدیر از خدمات دو ساله حمیدرضا جهانگیری مدیرکل سابق، فرهاد بهرامی به عنوان مدیرکل جدید امور زندانهای استان قزوین منصوب شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمود ضیایی فرد در این مراسم که در دادگستری برگزار شد گفت: خداوند دوست دارد  کسانی که استمداد می طلبند مورد حمایت و یاری قرار گیرند و از آنجا که انسان همواره بدنبال جلب رضایت خداوند است باید دانست برآورده کردن نیاز مردم به رضایت الهی منجر می شود.

وی افزود: معمولا بیشتر افرادی که به دستگاه قضایی مراجعه می کنند مشکلات زیادی دارند و گرفتارند و کسانی که در زندان هستند استیصال بیشتری دارند و کمک به آنها یک وظیفه اخلاقی و دینی است.

ضیایی فرد یادآورشد: مهمترین سیاست قوه قضاییه کاهش جمعیت کیفری است که این رویکرد در سیاست کلی دستگاه قضا و سند تحول آمده و تاکید رهبری نیز هست که باید به آن توجه کنیم.

وی اضافه کرد: در اجرای این سیاست افراط و تفریط نباید صورت گیرد تا به اصل برنامه صدمه بزند لذا طرح ساماندهی جمعیت کیفری زندانها مطرح شده و در حال اجراست.

معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان زندانهای کشور یادآورشد: آثار اجرای سیاست کاهش جمعیت کیفری متعدد است و در صورت اجرای هدفمند آن شاهد ایجاد فضای بیشتری برای امور فرهنگی خواهیم بود.

وی گفت: ۵۰ درصد زندانیان کشور را مجرمان مرتبط با مواد مخدر تشکیل می دهند و ظرفیت زندان بسیار محدود است و فضای کمی داریم و باید ورود حداقلی و زندان آخرین مجازات باشد تا این فضا زیاد اشغال نشود.

ضیایی فرد اظهارداشت: اگر فضای مناسبی داشته باشیم به اشتغال توجه بیشتری می شود و یکی از مهمترین علت وقوع جرم بیکاری است که افراد را به سمت وقوع جرم می برد لذا  اگر اشتغال زندانیان شکل بگیرید دیگر افراد به جرم برنمی گردند.

وی بیان کرد: با کاهش جمعیت کیفری همچنین طبقه بندی زندانیان با ایجاد فضای مناسب صورت می گیرد و می توان کارهای فرهنگی اثربخش را توسعه داد و متناسب با جرم و شخصیت هر زندانی برنامه اصلاح و تربیت را اجرا کرد.

ضیایی فرد افزود: با کاهش جمعیت کیفری در واقع خانواده های کمتری درگیر زندان می شوند و آسیب های اجتماعی نیز کمتر می شود.

وی گفت: در حال حاضر ۷۰۰ روحانی در کارهای فرهنگی فعالیت می کنند و این کار را توسعه خواهیم داد.

ضیایی فرد اظهارداشت: استان قزوین از نظر تعداد نیروی انسانی کمبود زیادی دارد و ۴۸ درصد تصدی ها خالی است و کار سخت شده است.

وی گفت: در سازمان زندانها مدیران باید برخی مسئولیت ها را گذرانده و با تجربه شده بشند و آقای بهرامی تجربه امور کارشناسی و معاونت و سرپرستی را طی کرده اند و می توانند در قزوین موفق باشند.

این مسئول از تلاش دو ساله جهانگیری مدیرکل سابق تشکر کرد و افزود: زندانبانی مسئولیت بسیارسخت و طاقت فرسایی است و ایشان تلاش ارزشمندی انجام دادند.

در ادامه ضمن تقدیر از حمیدرضا جهانگیری مدیرکل سابق، فرهاد بهرامی به عنوان مدیرکل جدید امور زندانهای استان قزوین منصوب شد.

انتهای پیام

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سازمان زندانهای کشور کاهش جمعیت کیفری ضیایی فرد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۴۴۲۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟

علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می‌گردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سال‌ها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.

وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین‌المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بین‌الملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همین‌طور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر، در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.

منبع: خبرگزاری مهر