به نقل از «ایسکانیوز»

تولید اکسیژن با آهنربا برای فضانوردان

تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۴۹۸۹۷

به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ دانشمندانی از دانشگاه‌های وارویک، کلورادو بولدر و آزاد برلین در مطالعات خود در زمینه جداسازی فاز مغناطیس در ریزگرانش یا جاذبه نزدیک به صفر توانستند روشی را برای تولید اکسیژن از مغناطیس ابداع کنند.

تولید اکسیژن و تداوم تنفس فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی و سایر وسایل نقلیه فضایی فرآیندی بسیار پیچیده و پرهزینه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که انسان در ماموریت‌های آینده‌اش به ماه یا مریخ نیاز به فناوری‌های بهتری دارد.

دانشمندان می‌گویند: در ایستگاه فضایی بین‌المللی اکسیژن با استفاده از یک سلول الکترولیتی تولید می‌شود که آب را به هیدروژن و اکسیژن تجزیه می‌کند، اما مشکل اینجاست که باید گازها از سیستم خارج شوند. به همین دلیل نیز محققان ناسا به این نتیجه رسیده‌اند که این معماری در سفر به مریخ با دشواری‌های بسیاری همراه خواهد بود و روش بهتری نیاز است.

جداسازی هیدروژن و اکسیژن از زمان ورود انسان به فضا در دهه 1960 یکی از بزرگ‌ترین موانع سد راه اکتشافات فضایی به شمار می‌رود. یک لیوان نوشابه را تصور کنید. زمانی که این لیوان روی زمین است، حباب‌های دی‌اکسید کربن به سرعت به سمت بالا شناور و آزاد می‌شوند، اما زمانی که جاذبه‌ای وجود نداشته باشد، این حباب‌ها جایی برای رفتن ندارند و در مایع غوطه‌ور می‌شوند.

در حال حاضر ناسا از سانتریفیوژهایی برای استخراج گازها استفاده می‌کند، اما این دستگاه‌ها زیادی بزرگ هستند و به قدرت و نگهداری قابل توجهی نیاز دارند. از این رو، این تیم آزمایش‌هایی را انجام داده است که نشان می‌دهد با آهنربا نیز می‌توان در برخی موارد به همان نتایج دست یافت.

اگر چه دانشمندان مدت‌هاست که نیروهای دیامغناطیس را به خوبی شناخته‌اند و درک کرده‌اند، اما استفاده از آنها در برنامه‌های فضایی کاملا مورد بررسی قرار نگرفته است. زیرا جاذبه زمین، آزمایش روی این فناوری‌ها را روی زمین دشوار می‌کند. مواد دیامغناطیس، موادی هستند که در اثر اعمال یک میدان مغناطیسی خارجی یک میدان مغناطیسی القایی در جهت مخالف ایجاد و میدان را دفع می‌کنند.

به همین دلیل دانشمندان آزمایش‌های خود را به مرکز فناوری فضایی کاربردی و ریزگرانش منتقل کردند و در یک مرکز برج مخصوص قطره که شرایط ریزگرانش را شبیه‌سازی می‌کند، تست‌های لازم را انجام دادند.

دانشمندان روشی را برای جداسازی حباب‌های گاز از سطوح الکترود در محیط ریزگرانش تولید شده ابداع کردند. این آزمایش برای اولین ابر نشان داد که حباب‌های گاز می‌توانند با غوطه‌ور شدن در انواع مختلف محلول آبی از یک آهنربای ساده نئودیمیوم در ریزگرانش جذب و از مایع خارج شوند.

این تحقیق می‌تواند مسیر جدیدی را برای دانشمندان و مهندسان تولید سیستم‌های اکسیژن و همچنین سایر تحقیقات فضایی که شامل تغییرات فاز مایع به گاز است، باز کند.

کد خبر: 1150669 برچسب‌ها اخبار روز

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: اخبار روز حباب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۴۹۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا همه خون‌ها قرمز هستند؟

خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ مریم ملی؛ شاید دیدن خون آبی‌رنگ همان قدر عجیب باشد که یک روز آسمان را کاملاً قرمز ببینیم، با این تفاوت که دیدن یک آسمانِ کاملا قرمزِ یک دست در سیاره ما محال است ولی دیدن خون آبی این قدرها هم دور از ذهن نیست!

خون ما از دو بخش تشکیل شده، بخش سلولی که شامل همان گلبول‎های قرمز و بخش مایع که همان پلاسما است اما همه موجودات زنده چنین ترکیبی در خونشان ندارند و دقیقا به همین خاطر خون همه جانداران قرمز نیست. گلبول‎های قرمزی که در خون ما انسان‎ها و کلی جاندار دیگر وجود دارد یک پروتئین به نام «هموگلبین» دارند که مسئول حمل اکسیژن در پلاسمای خون است. این پروتئین در ساختارش آهن دارد برای همین هم هست که می‏گویند وقتی آهن خون کم بشود شما کم خون می‎شوید و باید قرص آهن بخورید.

هموگلبین باعث می‏شود خون‎مان به رنگ قرمز در بیاید حالا اگر جانداری این ماده را در خونش نداشته باشد مایعی که درون بدنش در حال حرکت است چه رنگی می‎شود؟ عنکبوت‎ها، ماهی‎مرکب، اختاپوس و سخت پوستان مثل خرچنگ نعل اسبی خون‎شان آبی است.

خیلی عجیب و غریب به نظر می‎رسد ولی علت این ماجرا خیلی ساده است، خون این جانداران آن پروتئین معروف که نامش هموگلبین بود را ندارد به جایش پروتیینی دارد که مس در آن حل شده و مسئول انتقال اکسیژن به قسمت‎های بدن است! خون آبی خیلی غیر منتظره و شگفت انگیز به نظر می‎رسد ولی از این عجیب‎تر هم داریم، خون زرد! خیار دریایی و بعضی از سوسک‎ها خون‎شان زرد است، توی خون این جانداران رنگ‌دانه‌های زردی به نام «وانابین» وجود دارد که باعث زردی خون می‌شود و این ماده مسئول انتقال اکسیژن به بقیه بدنشان نیست. محقق‌ها هنوز دارند آزمایش می‌کنند تا بفهمند وانابین در خون زرد این جانداران دقیقا چه کاربردی دارد.

 بالاخره می‌رسیم به خون سبز که نتیجه وجود «کلروکرئورین» در خون بعضی از جانداران است. زالو و کرم‎ها تا وقتی اکسیژن خوبی به آن برسد خون سبز دارند ولی وقتی خون‎شان غلیظ شود و اکسیژن کمتری داشته باشد آرام آرام به قرمز روشن در می‎آید.

انتهای پیام/