به نقل از «فرارو»

تاثیر ویتامین B ۱۲ و فولات در درمان کبدچرب

تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۶۵۶۷۰

براساس تحقیقات جدید، ویتامین‌هایی مانند B ۱۲ و فولات ممکن است بتوانند برخی از آسیب‌های کبد را معکوس کنند.

به گزارش مهر به نقل از مدیکال نیوز، مشکلات کبدی به دلایل مختلف ممکن است رخ دهد، اما همیشه ناشی از مصرف الکل نیست. کبدچرب غیرالکلی نوع تهاجمی از بیماری کبد چرب است که می‌تواند باعث آسیب شدید کبد شده و بر سلامت کلی بدن تأثیر بگذارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حال حاضر، هیچ درمان مؤثری برای بیماری کبدچرب غیرالکلی وجود ندارد، اما یک مطالعه جدید نشان داد که ویتامین B ۱۲ و فولات می‌توانند به کاهش التهاب و زخم در افراد انسانی و مدل‌های حیوانی کمک کنند.

مطالعه جدید، مکانیسم‌های بیماری کبدچرب را مورد بررسی قرار داده و پی برده است که در این بیماری، از انجام فعالیت یک پروتئین خاص موسوم به "سینتاکسین ۱۷" در از بین بردن سلول‌های مرده و ناسالم جلوگیری می‌شود.

همچنین محققان دریافتند که ویتامین B ۱۲ و فولات برای افزایش سطح سینتاکسین ۱۷ عمل کرده و به از بین رفتن فیبروز (ضخیم شدن یا زخم) و التهاب کبد کمک می‌کنند.

کبدچرب غیرالکلی می‌تواند باعث ایجاد زخم و آسیب دائمی کبد شود و خطر ابتلاء به سرطان کبد را افزایش دهد.

محققان مطالعه حاضر دریافتند که افزایش در اسید آمینه هموسیستئین (HCY) همزمان با التهاب کبدی و فیبروز وجود دارد.

آن‌ها همچنین دریافتند که سطح بالای هموسیستئین در کبد منجر به کبدچرب و تشدید آن می‌شود. سپس هموسیستئین روی پروتئین سینتاکسین ۱۷، که برای از بین بردن سلول‌های آسیب دیده از بدن در فرآیندی به نام اتوفاژی مهم است، تأثیر می‌گذارد.

محققان توصیه می‌کنند که ویتامین B ۱۲ و فولات ممکن است مفید باشند، به ویژه به عنوان یک روش پیشگیرانه یا درمان خط اول برای بیماری کبد چرب غیرالکلی.

مطالعات بالینی بیشتر می‌تواند بررسی کند که چگونه ویتامین B ۱۲ و فولات می‌توانند به افراد مبتلا به کبدچرب غیرالکلی کمک کنند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه ویتامین بی کبدچرب غیرالکلی بیماری کبد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۶۵۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مراقب باشید؛ این داروها و خوراکی‌ها پلاکت خون را کاهش می‌دهند

پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمی‌کند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است.

به گزارش خبرآنلاین، تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد اما تأخیر در تشخیص می‌تواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.

ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته می‌شود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکت‌های خون بیمار کاهش یافته و سلول‌های خونی قادر نخواهند بود فعالیت‌های اساسی بدن را انجام دهند.

پلاکت چیست؟

پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته می‌شود که آنزیم‌های لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکت‌ها بسیار کوچکند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.

نحوه عملکرد پلاکت خون

کار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکت‌ها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی می‌شود. پلاکت‌های فعال حاوی پروتئین چسبنده‌ای به نام فیبرین هستند که این پروتئین‌ها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

علت پایین بودن پلاکت خون

پایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد اما در شرایط آسیب‌دیدگی می‌تواند روند انعقاد و لختگی خون را تحت‌تأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش می‌یابد که در ادامه به شرح این موارد می‌پردازیم:

۱) داروها و خوراکی‌هایی که پلاکت خون را کاهش می‌دهند

مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز می‌شوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنی‌ها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف می‌شود) می‌تواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.

این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت می‌شوند:

داروهای ضد انعقاد یا مهارکننده‌های گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می شود)

اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لخته‌های خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد)

و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)

هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).

۲) بیماری‌هایی که موجب پایین بودن پلاکت خون می‌شوند

برخی از بیماری‌ها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی می‌شوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونت‌های ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماری های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیاده‌روی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...

کاهش پلاکت خون گاهی می‌تواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینه‌ای است.

در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده می‌شود.

کانال عصر ایران در تلگرام