به نقل از «تابناک»

متهمان کاهش علاقه والدین به فرزندانشان

تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۰۰۰۱۶

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه خراسان، خانه تاریک است در حال رفتن به رخت‌خواب هستید و برای آخرین‌بار به کودک خوابیده‌تان نگاه می‌کنید، کودکی که نمی‌توانید دوستش داشته‌باشید. در این لحظه که بسیار آسیب‌پذیر هستید، با احساس گناه بسیار از خود می‌پرسید: «چرا؟» به ما آموخته‌‌اند که همه والدین، فرزندان‌شان را دوست دارند و برای آن‌ها از هیچ نوع فداکاری دریغ نمی‌کنند اما شما نمی‌توانید فرزندتان را دوست داشته‌باشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موضوع فشار زیادی به شما تحمیل خواهدکرد ولی باید بدانید که تنها نیستید و افرادی با شما در این تجربه اشتراک دارند. دلایل زیادی برای ناتوانی در برقراری ارتباط عاطفی با فرزند وجود دارد که درصورت پیدا کردن آن‌ها می‌توانید در این موقعیت تغییری ایجاد کنید. به‌بیان بهتر اگر امروز چنین احساسی دارید، به این معنا نیست که همیشه همین‌طور باقی خواهدماند. در ادامه تعدادی از دلایل مسئله موردبحث را برمی‌شمریم.

افسردگی پس از زایمان

بارزترین دلیل جدایی عاطفی بین مادر و فرزند، افسردگی پس از زایمان است. تغییرات شیمیایی که در طول بارداری و زایمان در بدن شما رخ می‌دهد، بر احساسات‌تان تأثیر می‌گذارد. خوشبختانه این مشکل، حل‌شدنی است؛ دارو، روان‌درمانی و تکنیک‌های اصلاح رفتار می‌توانند به بهبود رابطه بین شما و فرزندتان کمک کنند. اما خب این تنها دلیلِ ممکن نیست و عوامل دیگری هم می‌تواند ارتباط عاطفی بین والد و فرزند را مختل کند. یکی از مهم‌ترین جاهایی که می‌توانید ریشه ناتوانی‌تان را در پیوند نزدیک با فرزندتان پیدا کنید، مراحل اولیه رشد خودتان است؛ شاید در کودکی مورد غفلت یا آزار قرار گرفته‌ باشید یا والدینی رقابتی، کنترل‌کننده، حسود یا تحقیرکننده داشته‌اید. کودک برای دوام آوردن در چنین تجربه‌ای، شروع به تشکیل سازوکار‌های دفاعی می‌کند که آن سازوکارها می‌تواند در بزرگ سالی او را از تجربه احساسات صمیمانه و محبت‌آمیز نسبت به فرزندش محروم کند.

پدر و مادر رنجیده

شما ممکن است آن والد ناکامی باشید که به اهداف و علایق زندگی‌اش نرسیده‌است و در زندگی احساس نارضایتی و ناخشنودی می‌کند. اگر در چنین موقعیتی هستید، ممکن است احساس کنید که مسئولیت تربیت فرزند برای‌تان زیادی سنگین است. به‌مرور زمان این مسئله می‌تواند باعث رنجش شود و درنهایت احساسات محبت‌آمیزی را که ممکن است درابتدا درباره کودک‌تان تجربه کرده‌باشید، ازبین ببرد.

رقابت با فرزند

بعضی از مادران و پدران با فرزندشان رقابت می‌کنند. اگر در خانواده خودتان نادیده گرفته یا تحقیر شده‌باشید، ممکن است از عزت‌نفس پایین رنج ببرید و اگر رابطه زناشویی‌تان ناخوشایند و مشکل‌دار باشد، در این‌صورت فرزندتان ممکن است به ابزاری در این رابطه تبدیل شود. این‌جاست که برای جلب توجه همسرتان با فرزندتان وارد رقابت خواهید شد. این رقابت، حدومرز نمی‌شناسد و ممکن است به توجهی که فرزندتان از دیگران دریافت می‌کند هم احساس حسادت کنید. پدرومادر رقابتی درواقع برای برآورده کردن نیاز به دیده‌شدن در کودکی که ناکام مانده، دست به مبارزه می‌زنند و در این مبارزه دستاوردهای فرزندشان را دست‌کم می‌گیرند و او را تحقیر می‌کنند تا خود احساس برتری کنند. در این شرایط نیاز به توجه است که احساسات کینه‌توزانه‌ای در شما درباره فرزندتان ایجاد می‌کند.

مراقبت زیاد از حد برای جبران بی‌اعتنایی

شما ممکن است درنتیجه تجربیات دوران کودکی خودتان، به فرزندتان بی‌اعتنا باشید و برای جبران احساس گناه ناشی از این بی‌اعتنایی و ترسی که ریشه در دوست نداشتن فرزند دارد، تبدیل به والدینی بیش‌ازحد مراقب و نگران شوید چراکه تصور می‌کنید کنترل و مراقبت بیش‌ازحد فرزندتان به شما امکان می‌دهد تا احساسات خصمانه‌تان را جبران کنید.

کمک بگیرید

پیشتر گفتیم که در احساس بی‌علاقگی به فرزندتان تنها نیستید، حالا باید اضافه کنیم که در مواجهه با این مسئله هم تنها نخواهید بود. شما می‌توانید با مراجعه به یک درمانگر ماهر، تاریخچه رشد خود را بشناسید، زخم‌های دوران کودکی‌تان را التیام ببخشید، ویژگی‌های خانواده‌تان و محرک‌های استرس و اضطراب در خانه را شناسایی کنید، از سبک فرزندپروری‌تان آگاه شوید و با یادگیری دوست داشتن خودتان، یاد بگیرید که فرزندتان را دوست داشته‌باشید.

منبع: تابناک

کلیدواژه: محرم سلمان رشدی سامانه سماح مذاکرات وین انتخابات فوتبال والدین فرزندان علاقه بی علاقگی روان شناسی محرم سلمان رشدی سامانه سماح مذاکرات وین انتخابات فوتبال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۰۰۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند؟

آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند و به همان خوبی است که در رسانه‌های اجتماعی پیشنهاد می‌شود؟

به گزارش همشهری آنلاین، دوین میلر (Duane Mellor) سرپرست بخش پزشکی و تغذیه دانشکده پزشکی استون در دانشگاه استون (Aston) به این پرسش پاسخ داده است.

به گفته وی، دلیل علمی پشت این موضوع در واقع صحیح است، هرچند کمی گیج کننده به نظر می‌رسد. اما اثرات واقعی سلامتی این کار به اندازه‌ای که گفته می‌شود قابل توجه نیست.

میلر می‌گوید: هنگامی که نان پخته می‌شود، خمیر مرطوب و پر از حباب را به یک نان نرم تبدیل می‌کند. حرارت فر به همراه آب خمیر باعث می‌شود نشاسته موجود در آرد منبسط شده و ژلاتینه شود. وقتی آرد را به سس اضافه می‌کنیم و آنقدر می‌پزیم تا غلیظ شود نیز همین اتفاق می‌افتد.

این نشاسته‌های ژلاتینه شده راحت‌تر هضم می‌شوند و پردازش گلوکز (قند) موجود در این نشاسته‌ها را برای سلول‌های ما آسان‌تر می‌کند. این امر در مورد بسیاری از غذا‌های نشاسته‌ای تازه پخته شده صادق است، به ویژه آن‌هایی که فیبر کمی دارند مانند سیب زمینی یا مانند نان سفید که از آرد‌های ریز آسیاب شده تهیه می‌شوند.

برخی شواهد نشان می‌دهد که این نوع گلوکزِ به سرعت در دسترس ممکن است سطح انسولین را درست بعد از خوردن غذا افزایش دهد. اگرچه انسولین مهم است، زیرا به سلول‌های ما کمک می‌کند از گلوکز برای انرژی استفاده کنند یا آن را برای انرژی بعدی ذخیره کنند، اما انسولین بیش از حد می‌تواند باعث احساس گرسنگی و احتمالاً افزایش وزن شود.

نکته اینجاست که هنگامی که غذا‌های حاوی این نشاسته‌های ژلاتینه شده خنک می‌شوند، نشاسته‌های منبسط شده دوباره جمع می‌شوند و به چیزی تبدیل می‌شوند که به عنوان نشاسته مقاوم شناخته می‌شود. شکستن این نشاسته‌های جمع شده برای آنزیم‌های دستگاه گوارش ما سخت‌تر است، به این معنی که سلول‌های ما به سختی می‌توانند قند موجود در این نشاسته‌ها را کنترل کنند. این بدان معناست که نشاسته‌های مقاوم پس از خوردن کمتر باعث افزایش قند خون و انسولین می‌شوند.

میزان توانایی تشکیل نشاسته مقاوم به دمای پخت نان و نگهداری آن در یخچال یا فریز کردن آن بستگی دارد. سرعت انقباض در فریزر تقریبا دو برابر یخچال است، به این معنی که نشاسته مقاوم‌تری تشکیل می‌شود.

افزون بر این، انجماد نان، آب را به دام می‌اندازد و آن را تازه‌تر و نرم‌تر از زمانی که آن را در یخچال نگهداری می‌کنیم، نگه می‌دارد، چرا که در یخچال یا محیط خانه، آب موجود در نان از دست می‌رود و باعث سفت و خشک شدن نان می‌شود.

آیا باید نان خود را منجمد کنید؟

یک مطالعه بر روی ۱۰ فرد سالم به تأثیر منجمد کردن نان سفید پرداخت. آن‌ها نان‌های خریداری شده در فروشگاه را با نان خانگی مقایسه کردند.

برای نمونه‌های نان خانگی، انجماد و دوباره گرم کردن نان میزان افزایش قند خون را طی ۲ ساعت تا ۳۱ درصد کاهش داد. جالب اینجاست که حتی برشته کردن نان تازه نیز افزایش گلوکز را تا ۲۵ درصد کاهش داد.

این تأثیر زمانی که نان خانگی و سنتی منجمد، یخ‌زدایی و سپس برشته شد حتی بیشتر بود و قند خون را تا ۳۹ درصد کاهش داد. این اثر به طور بالقوه می‌تواند به کاهش احساس گرسنگی کمک کند، زیرا سطح گلوکز و انسولین پس از خوردن نان یخ‌زده افزایش نمی‌یابد.

اما هنگامی که از نان سفید تجاری و فروشگاهی استفاده شد، انجماد قبل از برشته کردن، واکنش قند خون بدن را بهبود نبخشید. این می‌تواند منعکس کننده روش‌های مختلف تولید نان تجاری در مقایسه با نان خانگی و سنتی باشد. مواد مورد استفاده یا روش پخت و سرد شدن نان ممکن است اثر انجماد را بر تشکیل نشاسته مقاوم کاهش دهد. در هر حال دلایل آن کاملاً روشن نیست.

سایر تحقیقات جدیدتر نیز نتایج مشابهی را نشان داده‌اند؛ بنابراین اگرچه برخی از مطالعات کوچک هستند، اما تأثیری که انجماد بر نان دارد، ثابت به نظر می‌رسد و به طور کامل در آزمایشگاه بررسی شده است.

اما شایان ذکر است که این اثرات تنها تا چند ساعت پس از خوردن نان وجود دارد؛ بنابراین در حالی که منجمد کردن نان قبل از خوردن ممکن است به کاهش سطح قند خون در یک وعده غذایی کمک کند و تأثیر کمی در وعده غذایی بعدی داشته باشد، اثرات طولانی مدت آن بر اشتها، افزایش وزن یا خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند دیابت نوع ۲ شناخته شده نیست و احتمالاً بسیار اندک است.

نشاسته مقاوم را می‌توان در بسیاری دیگر از غذا‌های نشاسته‌ای پخته شده و سرد مانند سیب زمینی، ماکارونی و برخی (نه همه) انواع برنج یافت. به نظر می‌رسد که برنج باسماتی نسبت به انواع برنج‌های دیگر نشاسته مقاوم‌تری دارد.

نشاسته مقاوم علاوه بر اینکه تجزیه سخت‌تری نسبت به نشاسته تازه پخته شده دارد، مواد مغذی را برای میکروب‌های ساکن در روده بزرگ ما فراهم می‌کند. این به حفظ تعادل سالم باکتری‌ها در روده ما کمک می‌کند. سپس این باکتری‌ها مواد شیمیایی را بر روی سلول‌های پوشش روده بزرگ آزاد می‌کنند که به ما در حفظ متابولیسم سالم کمک می‌کند.

همچنین نشان داده شده است که نشاسته مقاوم با افزایش حساسیت به انسولین به عملکرد بهتر انسولین کمک می‌کند. این می‌تواند به بدن ما کمک کند تا قند خون را به طور موثرتری استفاده کند که با سلامتی بیشتر مرتبط است، زیرا می‌تواند به طور موثرتری به عنوان سوخت توسط عضلات ما استفاده شود.

مزایای نشاسته مقاوم حتی ممکن است به سایر جنبه‌های متابولیسم ما نیز گسترش یابد، زیرا ممکن است به کاهش کلسترول نیز کمک کند. تصور می‌شود که این اثر ناشی از اسید‌های چرب با زنجیره کوتاه است که باکتری‌های روده هنگام تخمیر نشاسته‌های مقاوم تولید می‌کنند. سطوح پایین کلسترول می‌تواند به معنای کاهش خطر بیماری قلبی باشد.

در مجموع، در حالی که این تغییرات ممکن است کاملاً چشمگیر به نظر برسند، اما کوتاه مدت هستند؛ بنابراین تأثیر آن‌ها بر سلامت بلندمدت ما کمتر است. اما این بدان معنا نیست که نان مصرفی خود را منجمد نکنید.

قرار دادن یک قرص نان در فریزر می‌تواند مضرات مواد غذایی را با مزایای اضافی برای سلامتی حتی اگر اندک باشد، کاهش دهد.