به نقل از «خبرآنلاین»

هاشمی طبا : «سکوت و تحمل» فضای رابطه دولت و مجلس است

تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۰۵۷۲۰

جواد مرشدی : یکسال از آغاز فعالیت دولت سیزدهم می گذرد و هنوز کلی از وعده های انتخاباتی رئیسی دست نخورده باقی مانده ،وعده هایی از جنس اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی،سیاست خارجی و حتی سلامت. در تضاد بودن شعارها و وعده های انتخاباتی رئیسی با عملکرد وی در حوزه های ذکر شده اذهان عمومی و اغلب کارشناسان را بر این جمع بندی رسانده که باوجود همسویی بالای دولت و مجلس ، اختلافات سیر صعودی داشته و طرفین از عملکرد یکدیگر رضایت مطلوب را ندارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مصطفی هاشمی طبا معتقد است ساده نگری در مدیریت کشوری که از ابعاد مختلف دچار بحران است طبیعتا باعث می شود که آدم حرف‌های خیلی بزرگ بزند و نتواند به آن عمل کند، در حالی که اداره کشور به این سادگی نیست.گفت و گوی خبر آنلاین با این سیاستمدار اصلاح طلب را بخوانید:

به نظر شما آقای رئیسی طی یک سال گذشته در حوزه اجرایی عملکرد مثبتی داشته اند؟

ایشان و دولت در محدوده آن نگاهی که داشتند تلاش‌های زیادی کردند و سفرهای استانی زیادی داشتند ، در بین مردم رفته‌اند و با خیلی‌ها صحبت کردند، به نظر من در آن نگاه و اقدامات مربوط به آن نگاه شاید توفیقاتی داشتند و ما می بینیم که تلاش کردند و دولت را دراین حوزه فعال کردند.ما الان این فعالیت‌ها را می بینیم، اما اگر ایشان افق درستی را در جهت گیری و پیکانی که به سمت جلو حرکت می کند و افق کشور را می بیند، انتخاب می کردند شاید توفیق‌شان بیشتر می شد.

منظورتان از افق درست چیست؟

مسائل خارجی کشور یک بحث است که الان به آن نمی پردازم ولی در حال حاضر کشور در حال پیش روی به سمت غیر قابل زیست شدن است ، غیر از حرف‌هایی که برخی از مسئولین می زنند و یک اقدامات جزئی که انجام می دهند دولت هم تقریبا منفعل است .سرزمین ما به سمت غیر قابل سکونت شدن پیش می رود و در عین حال ما داریم منابع طبیعی را به شدت اسراف می کنیم، این باعث می شود که کلا کشور از حیز انتفاع بیفتد و مهاجرت‌های

مختلف صورت گیرد و خیلی از جاها غیر قابل سکونت شود ، خیلی از کشتزارهای ما و باغ‌های ما از بین بروند مثل میلیون‌ها نخل ما که از بین رفتند و این سرزمین، سرزمینی برهوت می شود یعنی به نظر من از این جهت که ما اسراف در مصرف منابع طبیعی می کنیم کشورمان را علاوه بر خصوصی سازی طبیعی به سمت نابودی می بریم، ما این جهت را در کار ایشان و مجلس و تشخیص مصلحت نمی بینیم در حالی که الان مهمترین مسئله حفظ ایران است که به نظر من در این مورد ایشان اصلا توفیقی نداشتند.

هر کاندیدایی که برای ریاست جمهوری یا هرجای دیگری می آید یکسری شعارهای انتخاباتی می دهد و اگر احزاب هم پشت وی نباشد این شعارها بی تفکر هم هستند، به نظر شما این وعده‌های آقای رئیسی تا کنون محقق شده است؟ اگر محقق شده تا چقدر محقق شده است؟

ساده نگری در مدیریت کشوری که از ابعاد مختلف دچار بحران است طبیعتا باعث می شود که آدم حرف‌های خیلی بزرگ بزند و نتواند به آن عمل کند، در حالی که اداره کشور به این سادگی نیست، مثلا مقابله با تورم چقدر ابعاد مختلف دارد و ببینید تورم ما چقدر زیاد است، اداره کشور هم علم، هم تصمیم گیری و هم رک و راست بودن با مردم را می طلبد، ما زمانی که تحریم بودیم یعنی در زمان آقای روحانی مدام می خواستیم به مردم بگوییم همه چیز

خیلی خوب و گل و بلبل است.وقتی ما در منطقه فعال هستیم تبعات آن به کشور برمی گردد و اگر مردم هم موافق باشند باید تحمل کنند منتهی مدام خواستیم بگوییم همه چیز عادی است و آقای روحانی هم می خواستند بگویند همه چیز عالی است و معیشت بهتر خواهد شد، در حالی که وقتی شرایط ما اینجوری باشد معیشت ما بهتر نخواهد شد. وقتی تورم بالا می رود محرومیت‌ها سر جایش می ماند و امکانات مردم کمتر می شود، بنابراین اینها با هم

همخوانی ندارد، یعنی سیاست‌هایی که ما در خارج از کشور یا نسبت به همسایگانمان داریم با آن چیزی که در داخل به آن تظاهر می کنیم تفاوت دارد، به هر حال اینجور سیاست‌ها در داخل محرومیت و کمبود ایجاد می کند و وعده‌ها نیز وعده‌های بیخود است.

آقای رئیسی هم خودشان و هم اطرافیانشان اذعان می کنند یک کار بزرگی تحت عنوان جراحی اقتصادی انجام دادند، علی رغم اینکه مجلس هم مخالف بود، ولی به زعم خیلی از کارشناسان ایشان برای این کار یک برنامه مدون نداشته‌اند.

اسم این کار اصلا جراجی اقتصادی نیست، برای جراحی اقتصادی باید خیلی کارهای دیگر انجام شود، این کار یک تغییر نرخ بود که به قول خودشان سوبسید را از یکجا به یکجای دیگر دادند و این که اصلا جراحی اقتصادی نیست، ولی اینکه اثر آن خوب یا بد باشد را زمان نشان خواهد داد.

به صورت مقایسه‌ای می توانیم بگوییم وضعیت بیکاری یا اشتغال یا همان اقتصادمان به نسبت سال ۹۹ و ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ چه تغییری کرده است؟

تغییر که نکرده هیچ، شاید یک مقدار نزول هم کرده باشد، بالاخره الان تولیدات صنعتی‌ ما به دلیل قطع برق کارخانجات خیلی دچار مشکل شده و تولید ۶ میلیون تن فولاد ما کم شده است پس نمی توانیم بگوییم که روند مثبت است، چون روند منفی است.

بیشتر بخوانید:

ارزیابی هاشمی‌طبا از نتیجه «گره‌نزدن اقتصاد به مذاکرات» از «ماه عسل» تا «طلاق عاطفی» مجلس و دولت زنجیره دوقطبی سازی ها ، جایگزین کارنامه و برنامه دولت رئیسی

ایشان یک شعاری دادند که ما می خواهیم اقتصاد را بدون برجام اداره کنیم،آیا بدون احیای برجام وعده های انتخاباتی ایشان محقق خواهد شد؟

بله بدون برجام می شود اداره کرد. بدون برجام نمی شود پیشرفت داشت و نمی شود معیشت مردم را درست کرد ولی می شود همینجوری که الان اداره می شود، اداره کرد. الان شما کشورهای مختلف را ببینید، آنها انواع اداره کردن دارند، مثلا کره شمالی یکجوری اداره می شود و سوئیس یکجور دیگر. می خواهم بگویم اقتصاد کشوررا هرجوری می شود اداره کرد ولی چگونه اداره کردن آن مهم است.

نظر شما در مورد حاکمیت یکدست چیست؟

خطرناک است.

اما این اتفاق عملا افتاد و مجلس و دولت همسو هستند.

این اصلا اتفاق خوبی نیست، اینها در ظاهر یکدست هستند اما در قلب یکدست نیستند، خیلی از آدم‌ها ظاهرا می گویند که ما هم عقیده با شما هستیم ولی در باطن اینجوری نیستند، ما باید همه مردم را به یک چشم نگاه کنیم و به نظر من همه مملکت را دوست دارند.

این یعنی به نظر شما مجلس و دولت آنچنان همگرا نیستند؟

رابطه سکوت و تحمل است. باید انتقاد باشد ولی در مجلس ما انتقاد سازنده کمیاب است و حتی گاهی توهین می کنند ، در حالی که باید انتقاد نمایندگان باید عاقلانه و مدبرانه باشد و رئیس جمهور هم باید به بهارستان برود و به پرسش ها و ابهامات پاسخ دهد اما چنین تعاملی میان طرفین دیده نمی شود . نباید تا وزیر خارجه می آید به او توهین کنند ، آنها باید با هم حرف بزنند و راه حل بدهند و بگویند این کار را بکن و آن کار را بکن و مردم را در جریان بگذارند. مثلا مجلسی‌ها زمان آقای روحانی می خواستند به آقای روحانی توهین کنند و او هم به بهارستان نمی رفت و در نتیجه ، مناسبات دو قوه ، مختل می شد . مگر مقام معظم رهبری نگفتند مجلس باید مدبرانه و عاقلانه اداره شود؟ ولی الان اینطور نیست و برخی نمایندگان جای نقد ، توهین می کنند.

۲۱۲۱۲

کد خبر 1664090

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: سیدابراهیم رئیسی مصطفی هاشمی طبا مجلس یازدهم آقای روحانی نظر من وعده ها نظر شما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۰۵۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دُم خروس بیرون زد!

«مجلس نمایندگان آمریکا به تازگی لایحه اعطای کمک‌های مالی و نظامی از سوی آمریکا به رژیم اشغالگر قدس به ارزش ۲۶ میلیارد دلار را تصویب کرده است. به این ترتیب به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها در رابطه با اقدامات و کنش‌های تروریستی و غیرقانونی خود، یک چک سفید امضای تمام عیار را از دولت آمریکا و سازوکاهای حکمرانی آن دریافت کرده‌اند.»

به گزارش ایسنا، الف نوشت: دولت آمریکا از همان نخستین ساعات آغاز جنگ غزه، حمایت های سنگین تسلیحاتی و مادی را از رژیم اشغالگر قدس انجام داد و عملا به اذعان بسیاری از منابع آگاه و تحلیلگران، مدیریت و مهندسی بسیاری از روندهای میدانی را علیه ملت و مقاومت فلسطین برعهده گرفت. اقدامی که تاکنون که بیش از ۶ ماه از آغاز جنگ غزه می گذرد، موجب کشته، مجروح و مفقود شدنِ بیش از ۱۰۰ هزار فلسطینی ساکن در نوار غزه شده است. 

در این راستا، دولت آمریکا که همواره خود را به مثابه یکی از مدعیان اصلی حقوق بشر و اصول متعالی انسانی در جهان معرفی کرده و می کند، با یک بحران جدی رو به رو شده و سیلی از انتقادات از آن به دلیل همدستی این کشور با جنایات رژیم اشغالگر قدس علیه مردم بیگناه غزه مطرح شده و می شود. دامنه این فشارها و انتقادات حتی به داخل خاک آمریکا و دیگر پایتخت های مهم غربی نیز رسیده است. به نحوی که تاکنون بیش از ۸۰۰ نهاد حکمرانی شهری در آمریکا از جمله شورای شهر شیکاگو، به صراحت جنگ غزه و همدستی دولت آمریکا با این رویداد را محکوم کرده اند. 

با این حال، دولت بایدن همزمان با تشدید انتقادات داخلی و بین المللی از نقش این کشور(آمریکا) در جریان جنگ غزه، تا حدی تغییر رویه داده و سعی کرده در ظاهر از اراده خود جهت خاتمه یافتن جنگ مذکور و تحت فشار گذاشتن اشغالگران صهیونیست برای عقب نشینی از نوار غزه سخن بگوید. در این رابطه، شمار قابل توجهی از اعضای تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دولت بایدن نیز به صراحت تاکید کرده اند که دولت آمریکا قویا مخالف با حمه رژیم صهیونیستی به شهر راهبردی رفح در جنوب نوار غزه است. 

شهری که بیش از ۵ برابر ظرفیت و جمعیت خود میزبان آوارگان و پناهجویان فلسطینی است و حمله به آن می‌تواند کشتار و فاجعه انسانی بی سابقه ای را سبب شود. با این همه، علی رغم تمامی این قبیل ژست های ظاهری دولت آمریکا، به تازگی وقوع یک رویداد معنادار، نشانه های معناداری را از نفاق و دورویی کاخ سفید و جریان حکمرانی در آمریکا پیش چشم جهانیان قرار داده است. در این راستا، مجلس نمایندگان آمریکا به تازگی لایحه اعطای کمک های مالی و نظامی از سوی آمریکا به رژیم اشغالگر قدس به ارزش ۲۶ میلیارد دلار را تصویب کرده است. 

البته که زمزمه هایی مبنی بر امضای یک قرارداد تسلیحاتی جداگانه با تل آویو نیز به گوش می رسد که در قالب آن دولت آمریکا شمار قابل توجهی بمب و خمپاره و دیگر تسلیحات را در اختیار صهیونیست ها قرار خواهد داد. از این رو، جدای از آشکار شدن بیش از پیش تفاوت میان مواضع اعلامی و رویه های اِعمالی دولت آمریکا در رابطه با جنگ غزه و تدام یافتن رویه های غیرانسانی واشینگتن در این رابطه، اینطور به نظر می رسد که این رویداد حداقل حامل ۲ پیام دیگر هم است. 

اولا، اقدام اخیر مجلس نمایندگان آمریکا در تصویب لایحه اعطای کمک ۲۶ میلیارد دلاری مالی و تسلیحاتی به رژیم اشغالگر قدس، که با رای بالای نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه آمریکایی محقق شده، بار دیگر این نکته را آشکار می سازد که اساسا صهیونیست ها در رابطه با اقدامات و کنش های تروریستی و غیرقانونی خود، یک چک سفید امضای تمام عیار را از دولت آمریکا و سازوکاهای حکمرانی آن دریافت کرده اند و این رژیم را باید نقطه اوجِ استانداردهای دوگانه دولت آمریکا در نگاه به مسائل و معادلات بین المللی دانست. 

از این رو، میان دموکرات ها و جمهوریخواهان در حمایت از تروریسم و جنایات صهیونیست ها هیچ تفاوتی وجود ندارد. 

دوم اینکه به نظر می رسد که تخصیص بسته کمک مالی-تسلیحاتی مذکور از سوی مجلس نمایندگان آمریکا برای اسرائیل آن هم در شرایطی که گمانه زنی های مختلفی در مورد قریب الوقوع بودنِ حمله رژیم اشغالگر قدس به شهر رفح مطرح می شود، گواهی روشن از نوعی چراغ سبز دولت آمریکا به انجام جنایتی تازه از سوی تل آویو علیه ملت و مقاومت فلسطین است. 

جنایتی که واشنگتن سعی دارد در ظاهر از همدستی با اسرائیل در رابطه با آن کناره گیری کند با این حال، واقعیت این است که در این رابطه نیز اصلی ترین همدست صهیونیست ها، دولت آمریکا است. 

انتهای پیام