به نقل از «ایران آنلاین»

پایان بحران آب کوهرنگ

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۱۱۹۳۵

گل‌آلود شدن آب کوهرنگ سبب شکل گرفتن بحرانی برای نیمی از جمعیت استان چهار محال و بختیاری در 7 شهر و 34 روستای این‌استان شد و این استان را با یک بحران 15 روزه مواجه کرد؛ بحرانی که نشان داد بخش آب این استان آمادگی لازم برای مواجهه با چنین حوادثی را ندارد.

روزنامه ایران: تا جایی که مدیرکل مدیریت بحران و پدافند غیر عامل آبفای کشور آن را زلزله 9 ریشتری برای این بخش خواند وتأکید کرد راهکارهای بلند مدت برای حل کامل مشکل آب شرب باید به جدیت دنبال شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«فرهام کرکانی» مدیرکل دفتر مدیریت بحران و پدافند غیرعامل شرکت مهندسی آبفای کشوربه «ایران» گفت: اتفاقی که در چهار محال و بختیاری شاهد آن بودیم به مانند یک زلزله 9 ریشتری بود که سبب بحران اجتماعی در استان شد.
آب چشمه کوهرنگ جزو با کیفیت‌ترین آب‌های کشور است و تا حالا سابقه نداشته به چنین کدورتی برسد.
وی با اشاره به اینکه پس از سیلاب چهار محال و بختیاری میزان کدورت آب انتقالی از این چشمه به 7 شهر استان از جمله شهر کرد به 4 هزار واحد (ntu) رسیده بود، توضیح داد: میزان کدورت آب این چشمه معمولاً در حد 30 تا 40 (ntu)واحد بود و پیش‌بینی‌هایی که ما برای حداکثر کدورت داشتیم 100 واحد بود. در واقع اگر کدورت آب از 100 واحد بالا‌تر می‌رفت باید تصفیه خانه‌ای که برای آب‌های سطحی این منطقه داریم از مدار خارج می‌شد و هرگز کسی تصور نمی‌کرد کدورت به 40 برابر این میزان برسد.

این اتفاق بی‌سابقه که ممکن است هر چند دهه یکبار هم اتفاق نیفتد بخش آب شرب چهار محال و بختیاری را با بحران اجتماعی مواجه کرد و همکاران ما در استان با اجرای طرح‌های اضطراری این مشکل را حل کردند ولی شکی نیست که باید خود را آماده بروز چنین مشکلاتی نیز کنیم.

وی این راهکارها را اجرای طرح بن – بروجن و استفاده پدافندی از چشمه‌های داخل استان با هدف استفاده رزرو برا ی چشمه کوهرنگ خواند.
وی خاطرنشان کرد: البته باید در نظر داشته باشیم درجریان این بحران ما مشکل کمیتی در آب شرب نداشتیم و مشکل ما کیفیت آب بود.
وی تأکید کرد: البته روز گذشته (یکشنبه) آب شرب شهر کرد و دیگر شهر‌های چهار محال و بختیاری به پایداری رسید و ما برای مشکل افت فشارآب در ارتفاعات نیز حدود 15 درصد بیشتر آب از قبل وارد شبکه آب شرب این شهر‌ها کردیم.

10 هزار میلیارد اعتبار برای اجرای طرح‌های بلند مدت رفع مشکل آب شرب
درهمین حال «فردوس کریمی» مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری در گفت‌و‌گو با «ایران» خاطرنشان کرد: کدورت چشمه کوهرنگ فرو نشسته و از روز گذشته آبرسانی به 7 شهر و 34 روستای استان به پایداری رسیده و دیگر مشکلی در این زمینه وجود ندارد، اما ما هنوز از ظرفیت چشمه کوهرنگ به طور کامل استفاده نمی‌کنیم. وی افزود: البته هنوز فشار آب برای نقاط مرتفع و طبقات چهارم به بالا به حد مطلوب نرسیده و دلیلش هم این است که در یک هفته‌ای که ما با مشکل کم آبی مواجه شدیم شبکه آبرسانی ومخازن خالی شد و تا مجدد به فشار برسد دو، سه روز زمان نیاز دارد.

وی تصریح کرد: چشمه کوهرنگ حدود 40 درصد آب مورد نیاز 7 شهر و 34 روستای ما را تأمین می‌کرد که با خارج مدار شدن این میزان ما با چالش جدی تأمین آب شرب روبه‌رو شدیم و بلافاصله با همکاری وزارت نیرو و اعزام گروه‌های متخصص از استان‌های دیگر اجرای طرح‌های اضطراری در دستور کار قرار گرفت.
یکی از طرح‌های اضطراری افزایش دو برابری انتقال آب از تصفیه‌خانه سامان بود که بخشی از کمبود آب شرب از این طریق تأمین شد.
وی استفاده از آب‌های سطحی غرب سامان را دومین طرح اضطراری انتقال آب به شهرکرد اعلام کرد و گفت: برای انتقال این آب که کاربری کشاورزی داشت، تصفیه‌خانه ایجاد و ظرف ۴۸ ساعت تجهیزات لازم نصب شد و حدود دو کیلومتر لوله‌گذاری انجام گرفت که از این خط نیز بین ۸۰ تا ۱۲۰ لیتر آب شرب به شهرکرد انتقال داده می‌شود.
طرح فدک سومین طرح اضطراری انتقال آب به شهرکرد بود که به گفته کریمی به سبب مسافت ۷۰ کیلومتری تا شهرکرد، قطر زیاد لوله‌ها و دبی کم آب، تا آب رها به شهرکرد برسد دو روز زمان می‌برد.

علاوه‌بر اجرای این طرح‌های اضطراری، تعدادی چاه از بخش کشاورزی، فرودگاه و شهرداری نیز اجاره و وارد مدار شد و توانست بخش دیگری از کمبود آب شرب را جبران کند.
کریمی تصریح کرد: با نصب فیلترهای سرامیکی و تأسیسات رفع کدورت در تصفیه‌خانه گردنه خُلک، بخشی از آب انتقالی از چشمه کوهرنگ تصفیه و وارد مدار شهرکرد شده است که در مجموع با اقدامات انجام گرفته طی روزهای اخیر در حال حاضر ۸۰۰ لیتر بر ثانیه آب شرب وارد مدار شهرکرد شده که جوابگوی نیاز شهروندان است.
وی این را هم افزود: این راهکار‌های کوتاه مدت برای حل مشکل بوده و باید راهکارهای بلند مدت که اجرای آنها حدود 10 هزار میلیارد تومان اعتبار می‌خواهد در دستور کار قرار بگیرد.
وی افزود: خوشبختانه سد بابا حیدر با حجم 14 میلیون متر مکعب آب بزودی به بهره‌برداری می‌رسد و می‌توان با تکمیل خطوط فرعی از آن به‌عنوان منبع تأمین کننده 5 شهر از جمله باباحیدر، جونقان و فارسان استفاده کرد.

ضمن اینکه یکی از خطوط اصلی انتقال آب شرب به شهر کرد به فاصله 400 تا 500 متری سد مخزن قرار گرفته، لذا می‌توان آب را از سد مخزن به این خط تزریق کرد.
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری گفت: با توجه به اینکه چالش به وجود آمده بجز مرکز استان شهر‌های دیگر استان مانند بروجن را نیز با مشکل مواجه کرده بود ضروری است در تکمیل زیر ساخت‌ها و اجرای طرح‌های بلند مدت به شهر‌های دیگر بجز مرکز استان نیز توجه کنیم.

کشاورزان راضی به فروختن آب چاه‌های کشاورزی نیستند
از سوی دیگر «خسرو کیانی» مدیرکل مدیریت بحران چهار محال و بختیاری به «ایران» گفت: هرچند با اجرای طرح‌های اضطراری و پدافندی مشکل تاحدی مرتفع شده اما نمی‌توان گفت هنوز 100 درصد از حالت بحرانی خارج شده‌ایم.
ما در حال حاضر برای تأمین آب شرب برخی شهرهای استان بخشی از آب‌های چاه‌های کشاورزی را تصفیه و وارد مدار می‌کنیم در حالی که کشاورزان در فصل آبی هستند و از این جهت بسیار گله‌مندند .
وی تأکید کرد: ما تاکنون برای تأمین حدود نیمی از آب شرب این شهر‌ها روی چشمه کوهرنگ حساب می‌کردیم و این در حالی است که با تداوم خشکسالی‌ها ممکن است در آینده در این زمینه با مشکلاتی روبه‌رو شویم لذا باید راهکار‌های بلند مدت را پیگیری کنیم.

انتهای پیام/

 

 

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: چهار محال و بختیاری طرح های اضطراری اجرای طرح بلند مدت چشمه کوهرنگ تصفیه خانه وارد مدار انتقال آب شهر ها آب شرب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۱۱۹۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.