به نقل از «ایسنا»

پزشکی که نسخه مهربانی می‌پیچد/ خدمت به محرومان در لباس سپید سلامت

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۲۰۳۶۴

ایسنا/گلستان در میان همه تلخی و شیرینی‌هایی که گاهی اوقات در وصف پزشکان بر سر زبان‌ها می‌چرخد خبر فعالیت‌ پزشکان جهادگر در مناطق محروم و دورافتاده مرزی از آن دست خبرهای خوبی است که حلاوت و شیرینی این حرفه را دوچندان می‌کند.

انگار آن روز که آرزوی خدمت به محرومان و نیازمندان از پسِ ذهنش گذر می‌کرد مرغ آمین همان حوالی بود و بر آرزویش مُهر تأیید زد، جوان دغدغه‌مندی که عشق به خدمت به محرومان داشت لباس سپید پزشکی بهانه خوبی شد تا بر دردهای انسان های رنجور و دردمند دوا باشد و بر لبانشان خنده و نشاط بنشاند برای همین از همان دوران دانشجویی لباس خدمت را با لباس سپید پزشکی‌اش ترکیب کرد تا هم زکات علمش را بپردازد و هم مرهمی باشد بر زخم‌های انسان‌های دردمند تا شاید با این کار، کمی از رنج‌ها و دردهای آنها بکاهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکم شهریور ماه روز پزشک و بزرگداشت ابوعلی سینا فرصت خوبی شد تا با یک پزشک جهادگر گلستانی که از همان دوران دانشجویی قدم در راه خدمت به محرومان نهاده و علم و تخصص پزشکی‌اش را وقف کمک به انسان‌های محروم و نیازمند کرده به گفتگو بنشینیم.

این جوان ۳۷ ساله گلستانی از آن دسته پزشکان دغدغه‌مندی است که خود را صرفاً درگیر طبابت پشت میزنشینی نکرد، عشق به خدمت به محرومان او را بر آن داشت تا محصور در مرزهای شهری نباشد برای همین نگاهش را به دورترها؛ به آنجایی که مردمانش در نقاط صفر مرزی حتی از ابتدایی ترین امکانات محرومند، دوخت تا کار جهادی شیرینی و لذت طبابت را برایش دوچندان کند.

این پزشک جوان گلستانی در این مسیر سخت اما دلچسب جهادی سایر همکارانش را هم با خود همراه کرد تا چشیدن طعم شیرین محرومیت زیر زبانش ماندگارتر شود، محل خدمت‌شان نقاط دور افتاده و مرزی شرق استان گلستان است مناطقی که مردمانش از کمترین امکانات بهداشتی و درمانی و حتی از آب آشامیدنی محروم هستند.

دکتر «محمود میرحسینی» در گفتگو با ایسنا می گوید؛ در بیمارستان تأمین اجتماعی خاتم الانبیاء و شبکه بهداشت و درمان گنبدکاووس مشغول به خدمت هستم و در کنار طبابت در مطب و بیمارستان بخشی از وقتم را در مناطق محروم و مرزی شرق گلستان به ویژه گنبدکاووس می گذرانم.

وی می افزاید؛ ما در مناطق محروم اینچه برون و کرند شهرستان گنبدکاووس با هدف رفع محرومیت های بهداشتی و درمانی به مردم این مناطق خدمات ارائه می کنیم که فعالیت های ما بخش های مختلف اعم از ویزیت رایگان، توزیع داروی رایگان، کنترل بیماری مزمن مانند دیابت و فشار خون، رسیدگی به مادران باردار و غیره را در بر می گیرد البته معمولاً پزشکان متخصص داخلی، متخصص زنان و غیره نیز همراه تیم ما هستند تا در صورت لزوم از ظرفیت آنان نیز استفاده شود.

این پزشک جهادگر بیان می کند؛ تیم پزشکی ما در قالب طرح شهید رهنمون و توسط بسیج جامعه پزشکی گنبدکاووس شکل گرفته و هر دو هفته یک بار در مناطق محروم حضور پیدا می کنیم، تیم ثابت ما متشکل از پزشک، دارویار و پرستار و کارشناس بهداشتی است و در کنار این تیم ثابت، پزشکان متخصص نیز ما را همراهی می کنند.

دکتر میرحسینی که از همان دوران دانشجویی طبابتش را به خدمت به محرومان گره زده امروز دیگر به پای ثابت گروه های جهادی تبدیل شده و با وجود همه مشغله های کاری بخشی از وقت خود را صرف خدمت به محرومان می کند.

وی یادآور می شود؛ بنده در سال ۱۳۸۳ در دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحصیل کردم و از همان دوران دانشجویی که مسئولیت بسیج دانشجویی دانشگاه را برعهده داشتم در مسیر فعالیت های جهادی و خدمت وارد شدم البته در آن دوران فعالیت‌هایمان در مناطق محروم گسترده‌تر و بیشتر هم بود.

 پزشک گلستانی در خلال صحبت‌هایش به این مهم تأکید می کند که کسی او را مجبور به حضور در مناطق محروم نکرده و ادامه می دهد؛ کاری که انجام می دهیم یک کار کاملاً قلبی و دلی است و کسی ما را مجبور به این کار نکرده است، با توجه به علاقه‌ام در خدمت به محرومان، پس از فارغ التحصیلی نیز به این کار ادامه دادم تا کمی از آلام مردم نیازمند کم کنم و باری از روی دوش آنها بردارم.

میرحسینی به واکنش همکاران پزشک به حضور در مناطق محروم و جهادی اشاره می کند و می گوید؛ شاید اگر بخواهیم همکارانمان را تقسیم بندی کنیم در سه دسته موافق، مخالف و بی تفاوت قرار بگیرند، عده ای موافق و علاقه مند فعالیت های جهادی هستند و ما را هم همراهی می کنند عده ای از پزشکان نیز نسبت به این مسائل بی تفاوت بوده و دسته سوم نیز مخالف این اقدامات هستند و تصور می کنند این برنامه ها با اهداف خاصی برگزار می شود.

آقای دکتر میرحسینی که حالا دیگر نمک‌گیر سفره خالی مردم محروم مناطق مرزی گنبدکاووس و اینچه برون شده از کمبود امکانات در این مناطق برایمان می گوید و از مسئولان می‌خواهد کمی بیشتر به این مناطق توجه کنند.

وی تصریح می کند؛ متأسفانه مناطقی که در آن حضور پیدا می کنیم وضعیت خوبی ندارد و حتی ممکن است مردم این منطقه هر سه ماه یا ۶ ماه پزشک نداشته باشند و آبرسانی به این مناطق نیز از طریق تانکر انجام می شود حتی مکان مشخصی برای استقرار تیم پزشکی ما وجود ندارد و ما برای ارائه خدمات پزشکی در منزل اهالی محل و دهیار و شورای روستا مستقر می شویم.

این پزشک جهادگر گلستانی اضافه می‌کند؛ متأسفانه مردم این مناطق از امکانات اولیه بهداشتی محروم هستند به همین دلیل وقتی در این مناطق حاضر می شویم بسیار خوشحال می شوند با توجه به شیوع کرونا هر دو ماه یک بار تیم های واکسیناسیون نیز به همراه تیم پزشکی در این مناطق حاضر می شوند تا برای واکسیناسیون افراد واجد شرایط به ویژه مادران باردار و کودکان اقدام کنند.

این پزشک گلستانی می گوید؛ شاید شرق استان گلستان نسبت به سایر نقاط کشور از لحاظ امکانات بهداشتی و درمانی محروم تر باشد، از طرفی وجود مراکز بهداشتی و درمانی جزو اصولی ترین و پایه ترین مسئله در هر منطقه است چراکه اگر بهداشت هر منطقه ارتقاء پیدا کند بسیاری از مشکلات رفع خواهد شد.

وی از مسئولان استان می خواهد در تأمین امکانات زیرساختی مناطق محروم شرق استان به ویژه نقاط مرزی تلاش بیشتری داشته باشند و خاطرنشان می کند؛ در برخی از روستاها که فعالیت جهادی داریم حتی خانه بهداشت و امکانات اولیه بهداشتی وجود ندارد و مردمان آن از فقدان آب بهداشتی و آشامیدنی رنج می برند و این مسئله خود زمینه ساز بروز بسیاری از بیماری ها است که می طلبد توجه مسئولان به این مناطق بیش از پیش باشد.

وقتی از شیرین‌ ترین تجربه اردوی جهادی می پرسم به نظر می رسد تصاویر مختلفی از شیرینی خدمت و شادمانی روستانشینان این مناطق از نجات مادر باردار گرفته تا پیشگیری از بیماری مزمن در کودکان خردسال بر ذهن آقای دکتر نقش می بندد اما در بین همه خاطرات شیرینش مداوای یک پسربچه مبتلا به بیماری قلبی را برایمان بازگو می کند.

شیرینی درمان کودک ۴ ساله مبتلا به بیماری قلبی

این پزشک جهادگر ادامه می دهد؛ با توجه به اینکه این مناطق محروم است نبود امکانات و همچنین فقر مردم منطقه موجب می شود والدین آنطور که باید پیگیر درمان فرزند خود نباشند، یادم می آید در دوران دانشجویی در سفر به مناطق محروم با کودک چهار ساله مبتلا به بیماری قلبی مواجه شدیم که به شدت از ناراحتی های تنفسی در رنج بود و والدین کودک نیز نه تنها روند درمان فرزندشان را پیگیری نمی‌کردند که حتی از نوع بیماری او نیز بی اطلاع بودند که ما در آن زمان بلافاصله کودک خردسال را به مراکز درمانی ارجاع داده و خوشبختانه پس از طی مراحل درمان، سلامت خود را به دست آورد، هرگز شادمانی و خوشحالی پدر و مادر این کودک پس از بهبودی را فراموش نمی کنم.

میرحسینی در بخش پایانی سخنانش یک توصیه به همکاران و توصیه‌ای نیز به مردم داشت و گفت: به همکاران توصیه می کنم در درمان بیماران هیچ گاه دیدگاه مادی نداشته باشند البته اکثر پزشکان چنین خصوصیتی دارند و تنها دغدغه آنها این است که سلامت را به مردم بازگردانند از مردم هم می خواهم آن دیدگاه و افکار منفی که نسبت به جامعه پزشکی وجود دارد را از ذهن خود پاک کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استان گلستان دانشگاه علوم پزشکی گیلان تیم پزشکی گنبدکاووس ابوعلی سینا شورای روستا گلستان گنبد کاووس گروه جهادی پزشک روز پزشک محرومیت زدایی مناطق محروم استانی اجتماعی نسخه بهداشتی و درمانی خدمت به محرومان مناطق محروم پزشک جهادگر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۲۰۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.