هدف اصلی طرح مشارکت اجتماعی زنان، توانمندسازی بانوان جامعه است
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۳۴۷۲۶
ایسنا/آذربایجان شرقی مدیرکل بهزیستی آذربایجان شرقی گفت: هدف ما توانمند سازی زنان و کاهش آسیبهای اجتماعی است تا پشتیان خانواده خود باشند و شاهد کاهش و پیشگیری آسیبهای اجتماعی در سطح جامعه باشیم.
فرگل صحاف روز چهارشنبه، دوم شهریورماه در آیین اختتامیه طرح مشارکت اجتماعی زنان در مرکز مثبت زندگی اظهار کرد: مرکز مثبت زندگی تیمقوی داشته و مشاوران همکاری خوبی با یکدیگر دارند که توانمندی همکاران مرکز مثبت زندگی را نشان میدهد؛ بنابراین این جلسات باید ادامهی دار باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: زنان توانمندیهای بالایی دارند چراکه ۵۰ درصد جامعه را زنان تشکیل میدهد و فشار روی زنان بیشتر است و انتظار بیشتری از آنها میرود.
وی افزود: اغلب دغدغه زنان به دلیل مشکلات داخل منزل است که امیدواریم بتوانیم باتوجه نوع هر فرد و شرایط زندگی او تصمیمات درستی بگیریم.
صحاف خاطرنشان کرد: طرح مشارکت اجتماعی زنان یک برنامه از هزاران برنامه اداره کل بهزیستی استان است و برای مناطق حاشیه نشین و آسیب پذیر در نظر گرفته شده است که تسهیلگران ما خبره بوده و کاربلد هستند.
وی یادآور شد: هدف ما توانمندسازی زنان است که صرفاً به مستمری که تعلق میگیرد، پایبند نباشید و به دنبال ایجاد شغل بروید چراکه رشد فردی، اجتماعی و سلامت خانواده شما برای ما مهم است.
وی اضافه کرد: این مراکز نوپا هستند و ۶۲ مرکز داریم و مرکز مثبت زندگی از مراکز برتر ما است.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان شرقی با تاکید بر اینکه باید به آموختههای خود جامه عمل بپوشانید، گفت: بهزیستی تسهیلات اشتغالگری به زنان میدهد که بسته به مهارت مربوطه، مقدار آن متفاوت است و اگر بخواهید که شغل ایجاد کنید، باید همت کنید که این یک سرمایهگذاری است و سبب توانمندیهای پایدار شما میشود همچنین مراکز توانمندیسازی و کاریابی شغلی برای افراد معلول نیز داریم که از افراد معلول حمایت میکنند.
سپیده نورمحمد زاده، تسهیلگر طرح مشارکت اجتماعی زنان مرکز مثبت زندگی نیز در این جلسه گفت: طرح مشارکت اجتماعی زنان از اوایل هفته بهزیستی آغاز شد که ما در مرکز مثبت زندگی با ۲۰ نفر شروع کردیم و مشکلات اجتماعی و آسیبهای محلات تابعه را بررسی کردیم.
وی ادامه داد: گروه پویایی داشتیم، مشکلات بررسی شد و سه پروژه بیکاری بهویژه بیکاری بانوان، افزایش آمار اعتیاد، کاهش آمار ازدواج و افزایش آمار اطلاق موضوعات هدف ما بودند و اقدامات مهمی نیز در این زمینه انجام شد و همه نیازمند پیشگیری هستند.
گفتنی است؛ در این جلسات اصول و شرایط کار گروهی، آشنایی با مشکلات خاص اجتماعی در محیطهای نوجوانان، شناسایی و طبقه بندی مشکلات گروهی، اولویت بندی مسائل و مشکلات نوجوانان، تحلیل و ریشه یابی مسائل آنها، بررسی راهکارها، موانع. چالشهای مشارکت، شیوههای برنامهریزی گروهی، حمایت یابی و حمایت گری از سرفصلهای طرح مشارکت اجتماعی زنان بودند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی سازمان بهزیستی بهزيستي طرح مشارکت اجتماعی زنان مرکز مثبت زندگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۳۴۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جامعهشناسی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ظهور آکادمیک جامعهشناسی محیطزیست به اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی برمیگردد. با ظهور حرکتهای محیط زیستی بزرگ مانند جنبش حقوق محیط زیست و روز جهانی محیطزیست، اهمیت محیطزیست به عنوان یک موضوع اجتماعی و سیاسی اهمیت روزافزون پیدا کرد.
علییار احمدی (دانشیار جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی) در مقالهای با عنوان «مروری بر تحول و ویژگیهای جامعهشناسی محیطزیست و مطالعات زیست محیطی در ایران» به این موضوع اشاره میکند که جامعهشناسان برای حل مسائل محیطزیستی نیاز به درک عوامل اجتماعی و فرهنگی دارند و بنابراین شروع به بررسی تعاملات اجتماعی و محیطزیستی در جوامع انسانی کردند.
* جامعهشناسی محیطزیست
این پژوهشگر مینویسد به طور خلاصه جامعهشناسی محیطزیست یکی از زیر مجموعههای جامعهشناسی است که به بررسی رابطه بین جوامع انسانی و محیط زیست میپردازد. این رشته سعی دارد تا به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازد و نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در تشکیل و تحول مشکلات محیط زیستی را بررسی کند.
جامعهشناسی محیطزیست به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازداین پژوهش بیان میکند که تغییرات سریع در حوزههای مختلف جمعیتی و اجتماعی یکی از زمینههای شکلگیری این حوزه از جامعهشناسی بوده است. رشد سریع جمعیت، به ویژه از زمان انقلاب صنعتی، منجر به چالشهای اجتماعی، فعالیتهای اقتصادی و زیستمحیطی بزرگی شده است مانند شیوههای تولید صنعتی بیاحتیاط از یک سو، مسئول گرمایش جهانی و تخریب منابع طبیعی بودهاند و از سوی دیگر نابرابری اقتصادی را در بخشهای مختلف جامعه ایجاد کردهاند.
* اثرات بیتوجهی به محیط زیست
به زعم احمدی بیتوجهی مصرفکنندگان نسبت به اثرات زیستمحیطی، اجتماعی و فرهنگی مصرفگرایی رو به رشد، مشکلات را بزرگتر کرده است
و کمبود منابع طبیعی به زودی تأثیر قابل توجهی بر ظرفیت تولید ما خواهد داشت و پایداری اقتصادی نسلهای آینده را به خطر میاندازد؛ بنابراین، یک تغییر عمده در شیوههای مصرف و تولید فعلی و بهطور کلی در نوع تعامل انسان با محیطزیست لازم است.
علاوه بر این از اواسط دهۀ ۱۹۸۰، دانشمندان و رسانهها تلاش کردهاند تا خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی بشر ساخت را به مردم منتقل کنند. نحوه انتقال موضوعات محیط زیستی و مسألهسازی آن نیز ضرورت توجه به جامعهشناسی محیط زیست را افزون کرده است.
واقعگرایان ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان بر خلق معانی تأکید دارند* زیستمحیط نوظهور
این پژوهشگر توضیح میدهد در طول دهههای اول ظهور و رشد جامعهشناسی زیست محیطی محققان که بیشتر آنها در ایالات متحده و اروپای غربی بودند عمدتاً بر روی همان موضوعاتی تمرکز کردند که جنبش زیستمحیطی نوظهور برجسته کرده بود، از جمله آلودگی هوا و آب، تخلیه زبالههای جامد و خطرناک زباله، پوسیدگی شهری، حفظ مناطق وحشی و حیات وحش، و وابستگی به سوختهای فسیلی.
در این سالهای اولیه این رشته فرعی، برخی از جامعهشناسان محیط زیست بین واقعگرایان که ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان که بر خلق معانی تأکید داشتند، تمایز قائل شدند.
حرف آخر اینکه ساختگرایی اجتماعی بر فرآیندی که از طریق آن مفاهیم و باورها در مورد جهان شکل میگیرند و از طریق آن معانی به چیزها و رویدادها متصل میشود همیشه بخش بزرگی از جامعهشناسی بوده است و تعدادی از جامعهشناسان محیطزیست از این چارچوب برای درک مسائل محیطی استفاده کردهاند. واقعگرایان نگران بودند که تمرکز بر معنا، توجه را از آن چه به عنوان تخریب واقعی و نگران کننده محیطی میدیدند، منحرف کند.
انتهای پیام/