به نقل از «اقتصاد آنلاین»

عضو کمیسیون سیاست خارجی مجلس: توافق انجام شده

تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۳۸۶۱۹

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین، ظاهرا چند روزی تا پایان توافق نهایی برجام باقی نمانده است و همه منتظر هستند خبر نهایی زودتر اعلام شود.

در خصوص آخرین برگ برجام، شهریار حیدری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی گفت: برجام طی ۳۵ صفحه بین ما و طرفین برجامی انجام و به ایران و طرف‌هایی اروپایی فرستاده شد؛ البته موارد ریز و جزیی باقی مانده که در حال اصلاح است و اگر موضوع خاصی نباشد و شیطنت‌های رژیم صهیونیستی اثری بر روی آمریکا نگذارد، توافق انجام شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: در جلسه‌ای که با شورای عالی امنیت ملی و وزارت امور خارجه داشتیم همه موارد مورد بررسی قرار گرفت. این توافق برد، برد است و خطوط قرمز نظام و ملاحظات جمهوری اسلامی در آن رعایت شده است؛ در واقع آنچه که در حال حاضر برای ما ضرورت دارد توافق شده است. موضوعاتی قبل از برجام در بحث اف ای تی اف و تحریم سپاه از دولت قبل تا امروز مطرح شده که این موضوعات قابل مذاکره است. این مسائل چه در قالب برجام و چه خارج از برجام صحبت شده و البته نهادهای وابسته به مقام معظم رهبری نیز لغو تحریم شدند.

سیاست‌های کلی وزارت امورخارجه در حوزه دیپلماسی، سیاسی و اقتصادی اثراتش سال آینده بیشتر خواهد شد

شهریار حیدری در خصوص عملکرد وزارت امورخارجه دولت سیزدهم در طول یک سال اخیر، افزود: در دنیای امروز رفت و آمدها و لابی‌ها در رفتار سیاسی بسیار موثر است و در حال حاضر دولت سیاست گذاری خوبی انجام داده است؛ سفر به کشورهای همسایه و کشورهای دور دست و کشورهایی که با ما رابطه خصمانه ندارند اما در عین حال می‌توانند رابطه دوستانه داشته باشند، انجام شده است. از این نظر دولت در حوزه دیپلماسی خوب پیش رفته است و نتایج خوبی نیز حاصل شده؛ ازجمله حضور رییس جمهور در کشورهای همسایه، زیرا ما بعد از چین و روسیه بیشترین کشورهای همسایه را در دنیا داریم اما سیاست‌های کلی وزارت امورخارجه در حوزه دیپلماسی، سیاسی و اقتصادی اثراتش سال آینده بیشتر خواهد شد.

حیدری در ادامه اظهار داشت: مذاکرات برجام از سال ۲۰۱۵ دارای خطوط قرمز بود و این خطوط قرمز شامل نفت، پول، بیمه و نیروهای نظامی بوده که همه در مذاکرات آمده است و در سلسله مذاکرات به نتیجه نهایی رسیده است. همه‌ی این‌ها زنجیروار به هم وصل بودند و منافع انقلاب کشور را در نظر گرفتند و به جای شانتاژهای سیاسی از گذشته تا به حال خطوط قرمزها را رعایت کردند و همه مصلحت کشور برایشان موثر و تاثیرگذار بود. بعضی تیم‌ها ضعیف، باانعطاف و بی انعطاف و برخی هم خود را قوی نشان دادند، اما نباید فراموش کرد که بازی برجام بازی برد-برد است. تیم‌ها هر چه طرفین گفتند را قبول نکردند و امروز شاهدیم که بالاخره مذاکرات و جلسات منتج به توافق نهایی شد و توافق نهایی در راستای توافقات گذشته است که بعضا تعدیل و اضافه شدند؛ در واقع اینطور نیست که یکباره معادلات گذشته را بهم بریزند و از نو دوباره معادله جدید بسازند.

اثر روانی برجام خیلی بیشتر از واقعیت است

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در خصوص گره زدن مشکلات امروز به برجام گفت: اثر روانی برجام خیلی بیشتر از واقعیت است. توافق برجام در تنظیم بازار و تورم اثرگذار است و حتی اگر در عالم واقعیت هم هیچ اتفاقی نیفتد اما در عالم روانی اثراتش مشخص است. به محض اینکه اعلام کردند توافق نزدیک است، قیمت دلار و ماشین پایین آمد و بعد از عملیاتی و اجرایی شدن توافق شرکت‌های داخلی و خارجی در کشور سرمایه گذاری می کنند. اما اینکه تمام مسائل امروز را به برجام گره بزنیم غلط است. زیرا بسیاری از مشکلات ما داخلی است. منابع ما در حال حاضر برای تنظیم بازار و کنترل تورم است، اما یکی از ۱۰ دلیل افزایش آن برجام است و ۹ دلیل دیگرش ناتوانی مدیران در تصمیم گیری و اجرایی کردن آن‌ها در حذف بوروکراسی پیچیده است.

مشکلات ما ۲۰ درصد به برجام و ۸۰ درصد آن به مدیران و تصمیم گیران در دولت برمی‌گردد

وی تاکید کرد: امروز مشکلات ما ۲۰ درصد به برجام و ۸۰ درصد آن به مدیران و تصمیم گیران در دولت برمی‌گردد و دستگاه‌هایی چون قضاییه، مقننه و اجرایی همه با هم به نوعی مقصر هستند. آنها در حالی که می‌توانند موفق عمل کنند -و این بستگی به تیم مدیریتی و توانمند بدون آنها حاشیه سازی و ملاحظات سیاسی است-اما ما افراد زیادی داریم که در دولت‌های مختلف گوشه گیر شدند در حالی که می‌توانند اقتصاد مملکت را نجات بدهند.

افراد زیادی می‌توانستند به جای وزرای فعلی انتخاب شوند وقتی انتخاب نمی‌کنند و ملاحظات سیاسی غالب بر ملاحظات منافع ملی است؛ آن وقت مشکلات و وضع موجود را به برجام گره می‌زنند، در حالی که هیچ ارتباطی ندارد.

برجام به دست آمده نسبت به تیم قبلی مذاکرات ضعیف‌تر نیست و البته قوی‌تر هم نیست

حیدری یادآور شد: برجام به دست آمده نسبت به تیم قبلی مذاکرات ضعیف‌تر نیست و البته قوی‌تر هم نیست. ظریف سال‌ها مذاکره کرد و مذاکرات را به مرحله‌ای رساند که می‌توانست مثل همین توافق به سرانجام برساند و خیلی از مشکلات را حل کند. تفاوت تیم مذاکره کننده رییسی و روحانی در تاکتیک است، اما در اصول تفاوتی ندارند و هر دو این‌ها منافع نظام و کشور را مدنظر داشته اند. این دو تیم با روش‌های متفاوت به هم وصل شدند و امروز خوشبختانه توافق حاصل شد.

منبع: خبر آنلاین

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: برجام مذاکرات وین اخبار مجلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۳۸۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.

به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که می‌خوانید:

به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آن‌ها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آن‌ها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آن‌ها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.