تعریف اصلی آب، جاری بودن زایندهرود است
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۵۰۰۷۵
مسئله آب اصفهان را تنها در زایندهرود و زنده بودن آن میدانیم، لذا آب یعنی جاری بودن زایندهرود، علاوهبر اینکه توجه به آبهای زیرزمینی، پساب، فضای سبز و صرفهجویی حائز اهمیت است، اما تعریف اصلی آب این است که زایندهرود جاری باشد.
به گزارش خبرنگار ایمنا، طی سالهای متمادی به دلیل سیاسی کاری و طرحهای نادرست انتقال آب بدون ایجاد منابع جدید، زاینده رود به خشک رود تبدیل شده است، جاری نبودن آب در زاینده رود مشکلات بسیاری را برای استان اصفهان ایجاد کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زایندهرود با اصفهان و تمدن این شهر عجین شده است، جاری نبودن آن مرگ تدریجی برای تاریخ و آثار به جا مانده از عهد کهن خواهد بود. زاینده رود موجب تثبیت جایگاه تاریخی اصفهان میشود، جایگاه تاریخی که زبانزد دنیا است، همچنین جاری نبودن زایندهرود موجب بروز آثار زیستمحیطی و آلایندگیهای شدید در اصفهان شده و بر جغرافیای اصفهان و مسئله فرونشست این شهر نیز تأثیرات بسیار بدی گذاشته است، لذا مسئله جاری نبودن آب در رودخانه زایندهرود اصفهان، باید حل شود، زیرا اصفهان به زاینده رود زنده است، در این راستا و برای بررسی اقدامات شورای اسلامی شهر اصفهان و کمیسیون ویژه آب با مجید نادرالاصلی رئیس، کمیسیون ویژه آب و مناطق کم برخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان گفتوگویی انجام دادهایم که شرح آن را در ادامه میخوانید:
کمیسیون ویژه آب چه اقدامات مؤثری در راستای جاری شدن زاینده رود انجام داده است؟
مسئله آب مسئله پر غصهای است که سالهای بیشماری اصفهان را درگیر خود کرده است. معتقد هستم مشکل منابع آب نداریم، بلکه مشکل در مصارف آب داریم، این در حالی است که اصفهان به لحاظ شرب و صرفهجویی رتبه دوم را در کشور دارد.
شهروندان اصفهان در صرفهجویی آب دومین استان و شهر کشور هستند و مردم قدر آب را میدانند، از این رو همه باید قدر آب را بدانند و در راستای فرهنگ استفاده از آب کوشا باشند. همانطور که میدانیم همه چیز از آب خلق شده و آب مایه طهارت است. در طول تاریخ نیز هر جا آب بوده عمران و آبادانی نیز بوده است.
در طول تاریخ، اصفهان به واسطه زاینده رود به عنوان باغ شهر شناخته و ایجاد شده و این فرهنگ و تمدنی که در اصفهان ایجاد شده سرآمد کشور است، بستر هر حوزهای از جمله تاریخ، ادبیات، هنر، اقتصاد، معیشت، اشتغال، زیبایی و رفاه در اصفهان از زاینده رود ساری و جاری بوده است، این در حالی است که نتوانستیم بخش زیادی از این زیباییها و همچنین آبخیزداری، منابع و کشاورزی را نتوانستیم حفظ کنیم، زیرا آب آن طور که باید مدیریت نشده است.
مجاری نبودن زاینده رود چه مشکلاتی را برای شهر و شهروندان اصفهان ایجاد کرده است؟
مسئله آب اصفهان از سال ۷۸ که انتقال آب به یزد را به تصویب رساندند، شروع و به دنبال آن پروژه تونل اول و دوم و تونل سوم و بهشت آباد ایجاد شد، اما سو مدیریت و نگاه سیاسی باعث شد تا مشکل آب اصفهان تشدید شود. سال ۷۸ تصمیم بر این بود که تونل سوم کوهرنگ ایجاد و سد تونل سوم احداث شود، سپس آب به یزد منتقل شود، اما بدون اینکه تونل و سدی احداث شود آب را به یزد انتقال دادند.
حل مسئله آب را تنها در جاری بودن زاینده رود و زنده بودن آن میدانیم، شورای اسلامی شهر اصفهان و اعضای کمیسیون ویژه آب و مناطق کم برخوردار به اتفاق نظر رسیدند که آب یعنی جاری بودن زاینده رود، علاوهبر اینکه موضوعاتی از جمله آبهای زیرزمینی، پساب، فضای سبز و صرفهجویی نیز حائز اهمیت است، اما تعریف اصلی ما از آب این است که زاینده رود جاری باشد.
بر اساس قانون، اولین وظیفه حاکمیت تأمین آب محیط زیست، سپس شرب، کشاورزی و سایر موارد است، یعنی شرب بر محیط زیست مقدم نیست و امروز تالابی خشک به نام گاوخونی و مسیر ۴۰۰ کیلومتری زاینده رود را داریم که در حال حاضر محیط زیست آلاینده را برای ما به ارمغان آورده است.
مهمتر از همه این موارد به وجود آمدن مشکلات و مسائل بهداشتی به واسطه درست جاری نبودن زاینده رود برای مردم، شهر و منطقه است، باید مشکل آب شرب، اقتصاد، معیشت و اشتغال و جاری بودن زاینده رود حل شود، زیرا معتقد هستم اگر زاینده رود جریان داشته باشد، بسیاری از مشکلات استان رفع خواهد شد و این نگاه را به عنوان مطالبه در شهر و شورای اسلامی شهر ایجاد کردیم.
آیا انتقال آب از خلیج فارس مشکل جاری بودن زاینده رود را رفع میکند؟
لازم است صرفهجویی و تأمین منابع و مصارف آب انجام شود، همچنین اصلاح نوع کشت و آبیاری فضای سبز از اهمیت ویژهای برخوردار است، اما مسئله اصلی ما آب است، لذا در حالی آب در زاینده رود جریان پیدا میکند که سرآب درست باشد.
در حال حاضر بستهای به نام خلیج فارس برای رفع مشکل آب پیشنهاد شده است که از مدتها پیش نیز اقداماتی را در این راستا انجام شده است، در حالی که این طرح چالشهای بسیاری دارد و معقول نخواهد بود، لذا معتقد هستم انتقال آب از خلیج فارس راه حل درستی نیست، چرا که آب خلیج فارس برای ما زندگی، محیط زیست، شرب، رفاه و فضای سبز نمیشود. همچنین آب خلیج فارس آورد مطمئنی نخواهد بود. بر اساس شنیدهها قرار است در آینده نزدیک از این بسته پرده برداری شود و این برای اصفهان ظلم مضاعف است. هنوز نمیدانیم آب خلیج فارس برای شرب، فضای سبز و صنعت استفاده میشود یا خیر، همچنین نمیدانیم هر مترمکعب آبی که از خلیج فارس منتقل میشود برای اصفهان چقدر هزینه دارد؟
پس از حدود ۲۳ سال دوباره برای آب اصفهان سیاسی کاری رخ داده است، آب اصفهان را بردند و خوردند و از حاشیه اصفهان آبهای جدید تولید و به مکانهای دیگر منتقل کردند و اکنون قصد دارند به اصفهان آب خلیج فارس را بدهند. بدتر از همه اینکه خود اصفهان باید هزینه این انتقال آب را بپردازد.
لازم است منابع و مصارف آب چه در اصفهان، چه استان همجوار و چه استان بعدی کنترل شود. اگر آب نیست و محدود است باید برای همه این گونه باشد. به طور صریح گفته میشود استان شرقی ما کشتهای جالیزی تولید میکند، این در حالی است که کشتهای جالیزی تنها با آب شیرین انجام میشود.
معتقد هستم اصفهان در حوضه فریدن، چهارمحال و بختیاری و جنوب استان ظرفیت خوبی دارد. یکی از نمایندگان گفته است که در جنوب اصفهان حدود ۲.۸ میلیارد مترمکعب آب داریم و ما به دنبال زنده کردن آن هستیم. همچنین مطالبهگری عمومی مردم را نباید از دست بدهیم، قصه اصفهان در این دوره مانند سال ۷۸ نیست و مطالبهگری را از کانالها و مسیرهای مختلف دنبال میکنیم، باید در این راستا ماجرای آب اصفهان حل شود.
اجرایی شدن طرح بن- بروجن چه معضلاتی را ایجاد کرده است؟
طرح بن- بروجن مسئله اصلی ما نیست، چرا که مسائل و مشکلات بیشتر و بدتری نسبت به این طرح وجود دارد. بدتر از طرح بن- بروجن، راهاندازی سامانه دوم گلاب بوده و امروز میبینیم یک سوم از این طرح بهرهبرداری شده و برای اصفهان یک پدافند غیرعامل در حوزه شرب ایجاد شده است و یک مسیر آب برای جمعیت حدود پنج میلیون مانند حلقه در استان اصفهان از بالای تصفیهخانه بابا شیخعلی ایجاد شده است و از داخل حوزه اصفهان برای مردم دیگر حتی تا دلیجان و استان مرکزی آب منتقل میشود، از این رو طرح بن- بروجن اهمیت چندانی ندارد، چرا که این طرح ایجاد شده تا اقدامات دیگر به فراموشی سپرده شود. در حال حاضر بهترین و با کیفیتترین آب را دو دستی تقدیم دیگران میکنیم تا شاهد خشک ماندن زاینده رود باشیم.
سالانه حدود ۳۵۰ میلیون مترمکعب آب و مجوز بهرهبرداری به طرح، مطالعه و اجرای باغات پسته تخصیص داده شده است، این در حالی است که از اصفهان هیچ حرفی برای استفاده از این آب نیست و این سوال پیش میآید که چرا باید حقوق مردم اصفهان به راحتی مورد تصرف قرار گیرد.
کد خبر 597884منبع: ایمنا
کلیدواژه: مجید نادرالاصلی شورای اسلامی شهر اصفهان زاینده رود رودخانه زاینده رود خشکی زاینده رود حوضه آبریز زاینده رود احیای زاینده رود جاری با زاینده رود حوضه زاینده رود طرح انتقال آب بن بروجن تونل گلاب آب شرب محيط زيست آلودگی هوا تالاب گاوخوني حقابه داران خلیج فارس شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق جاری بودن زاینده رود شورای اسلامی شهر کمیسیون ویژه آب آب خلیج فارس جاری نبودن معتقد هستم محیط زیست ایجاد شده آب اصفهان انتقال آب صرفه جویی فضای سبز مسئله آب طرح بن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۵۰۰۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجرا نشدن فاضلاب روستایی در حاشیه زایندهرود سلامت عمومی را به خطر میاندازد
رئیس شورای اسلامی شهرستان سامان با اشاره به لزوم اجرای شبکه فاضلاب روستایی حاشیه زایندهرود، گفت: ورود فاضلاب به این رودخانه میتواند تهدیدی برای سلامت عمومی مصرفکنندگان آب از این حوزه باشد و اجرای شبکه فاضلاب این روستاها باید هرچه سریعتر صورت بگیرد.
غلامرضا چهلگردی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در چهارمحالوبختیاری اظهار کرد: با وجود چهارهزار جوان دارای مجوز فعالیت از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، تکمیل ساختمان فرهنگسرای شهرستان سامان ضروری و نیازمند اعتبار لازم است.
وی با اشاره به لزوم اختصاص اعتبار برای تکمیل ساختمان اداره ثبت احوال شهرستان سامان، گفت: ساخت ساختمان اداری ثبت احوال حدود پنج سال پیش شروع شده و سه سال است که کاملا تعطیل شده است، همچنین تکمیل ساختمان بخشداری زاینده رود، احداث بیمارستان محلی شهرستان سامان و ساماندهی مسیل اصلی شهر سامان و ایمنسازی آن نیازمند تخصیص اعتبار مناسب است.
رئیس شورای شهرستان سامان ادامه داد: جاده سامان به تیران به عنوان یکی از محورهای اصلی ورودی استان و تکمیل جاده سامان به قراقوش با توجه شرایط خاص این جاده، باید در اولویت کاری قرار داده شود.
چهلگردی با اشاره به لزوم اجرای شبکه فاضلاب روستایی حاشیه زایندهرود، افزود: ورود فاضلاب به این رودخانه میتواند تهدیدی برای سلامت عمومی مصرفکنندگان آب از این حوزه باشد و اجرای شبکه فاضلاب این روستاها باید هرچه سریعتر صورت بگیرد.