ترسناک‌ترین میدان تهران؛ از چلوکباب قبل مرگ تا پُک آخر از سیگار ادیب السلطنه | نقشه گنجی که ۱۰۰ سال بعد میدان اعدام را سرزبان ها انداخت
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۵۷۹۶۲
همشهری آنلاین - مجیدجباری: میدان اعدام از زمان سلطنت ناصرالدین شاه بنا شد. زمانی که تهران به‌واسطه گسترش جمعیت نیاز به توسعه پیدا کرده بود، حصار صفوی را که در همان حوالی بود خراب کردند و در محل تقاطع خیابان مولوی و خیابان دروازه غار، میدان وسیعی درست شد که بساط اعدام را در آن برپا می‌کردند. آن زمان مجرمان و محکومان را سر می بریدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مراسم اعدام از همان ابتدا تماشاچی داشت. مردم از دور و نزدیک برای دیدن صحنه گردن‌زنی یا دارزدن مجرمان به حوالی میدان می‌آمدند. حتی با تغییر شرایط صحنه از گردن زدن تا به دارآویختن، این مراسم تماشاچیان خود را از دست نداد. میرغضبان(ماموران اجرای حکم) هم برای خود بروبیایی داشتند. از یک سو با برگزاری مراسم مجازات و اجرای حکم مجرمان ترسی از خود در میان مردم به جا می‌گذاشتند و از سوی دیگر، درآمدی برای خود کسب می کردند. به این صورت که قبل از اجرای حکم، مجرمان را پیاده در معابر و میدان‌های معروف و قبرستان‌های شهر می‌گرداندند و به زور از آنان می‌خواستند از مردم گدایی کنند. اگر می‌دیدند تلاش مجرمان برای گرفتن پول از مردم نتیجه ندارد به جان مجرمان می‌افتادند و آنها را با غل و زنجیر روی زمین می کشاندند تا دل اهالی برای آنان به رحم بیاید و پولی در دامن آنان بریزند. این کار، یعنی انعام گرفتن میرغضبان، کمی بعدتر به «حق تیغ» معروف شد.
پس از انقلاب مشروطه و تدوین قانون اساسی، سربریدن مجرمان که توحش به حساب می آمد، تغییر و شیوه اعدام و رفتار میرغضب‌ها با مجرمان هم رویه دیگری پیدا کرد. دیگر مجرمان برای گدایی در شهر گردانده نمی‌شدند و میرغضبان هم برای اجرای حکم اعدام، انعام خود را از مردم نمی‌گرفتند و دولت انعامشان را م داد. ماموران نظمیه هم رفتار بهتری با مجرمان و محکومان داشتند.
گفته می‌شود شب قبل از اعدام برای مجرمان، غذای مفصلی که معمولا چلوکباب بود تهیه می‌شد و همان شب از آنها می‌خواستند وصیت شان را بگویند یا بنویسند تا به دست خانواده‌شان برسانند. هنگامی که که مجرم را برای اجرای حکم اعدام آماده می‌کردند قبل از انداختن ناب دار به گردنش، سیگاری به او می‌دادند تا دم آخر، پُکی بزند؛ بعد اعدام را اجرا می‌کردند. می‌گویند این سیگار چون از سوی یکی از رئیس‌های اداره نظمیه به نام ادیب‌السلطنه سمیعی برای اولین‌بار به یک مجرم داده شده بود به نام سیگار «ادیب‌السلطنه‌ای» معروف شد.
به مرور زمان و بعد از گسترش شهر تهران، دیگر امکان اعدام در آن محل وجود نداشت، چون باعث تجمع مردم و مزاحمت در کار و کسب می‌شد. از این رو، بساط طناب دار را جمع کردند و به محله باغشاه تقاطع خیابان سپه بردند. در زمان محمد شاه، در همان حوالی دروازه نو ساخته شد و به‌واسطه نزدیکی این محل با میدان اعدام گاهی اوقات‌ها به میدان اعدام، میدان محمدیه نیز می‌گفتند.
نقشه‌گنجی که میدان را سرزبان‌ها انداختبعدها با بازسازی این منطقه، میدان محمدیه رنگ آرامش یافت. فضای سبز شهری گسترش پیدا کرد و حمل و نقل و تردد برای اهالی آن محل آسان شد. دیگر کسی در آن میدان رنگ اعدام را ندید و صحنه به دار آویختن و گردن‌زنی به خاطره‌ها سپرده شد. اما مرداد ماه ۱۳۸۵ ماجرای دستگیری باند ۷ نفره‌ای که در حوالی این میدان به دنبال گنج بوند، میدان اعدام را بعد از ۱۰۰ سال باز سرزبان‌ها انداخت. این باند با خریدن ملکی در حوالی میدان اعدام طی مدت نسبتا کوتاهی تونلی ۱.۵ کیلومتری در عمق ده متری حفر کرده بودند تا به گنج برسند. گفته می‌شود تنها ثمری که از این همه تلاش به‌دست این باند رسید، یک قطعه ظرف آب خوری سفالی و یک تکه لوله آبرسانی مربوط به دوران قاجار بود. چند ماه بعد یعنی در مهر ماه همان سال بازپرس پرونده در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها از به سرقت رفتن گنج از سوی متهمان پیش از دستگیری خبر داد.
از میدان مخوف تا پاتوق زیبای شهربعد از این همه سال، کمتر کسی روزهای وحشتناک گذشته را به یاد دارد. میدان محمدیه (اعدام) به عنوان محله قدیمی تهران در این روزگار با شکل و شمایل جدیدش ساکنان زیادی را در منطقه ۱۲ در خود جا داده است. مخوف ترین میدان قدیمی پایتخت بعد از بهسازی و اجرای طرح های توسعه شهری حالا یکی از بزرگترین و زیباترین پاتوق‌های شهری پایتخت است.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: محله ناصرالدین شاه خبر مهم تاریخ بافت تاریخی تهران اعدام شهر پایتخت مشروطه میدان اعدام اجرای حکم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۵۷۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکاوی ادعای مدیر شهرداری تهران درباره تمیز بودن تهران نسبت به پاریس | گردشگران و روزنامه های معتبر دنیا درباره این شهر لوکس فرانسوی چه می گویند؟
به گزارش خبرنگار همشهری آنلاین، معروف بودن پاریس به عنوان یکی از شهرهای کثیف اروپا پدیده تازه‌ای نیست، این شهر در سال ۲۰۰۹ میلادی طبق اطلاعات روزنامه کامرسانت که به نقل از رتبه بندی شهرهای اروپایی که توسط کمپانی آمریکایی TripAdvisor تهیه شده بود، پاریس پس از لندن و آتن جزو کثیف ترین شهرهای اروپایی اعلام شدند. این رتبه بندی بر اساس نظر گردشگرانی که از این شهرها بازدید کرده اند، تهیه شده بود.
در سال ۲۰۱۵ نیز پاریس جزو ۱۰ شهر کثیف اروپا شناخته شد، طبق نظرسنجی که از شهروندان پاریسی شد، آنها از وضعیت نظافت در شهر رضایت نداشتند.
همچنین روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۹ میلادی در مقاله ای با تیتر « پاریس، شهر رمانتیک، تصویر جدیدی از خود به عنوان کثیف‌ترین شهر اروپا ارائه می‌دهد»، پاریس را "مرد کثیف اروپا" توصیف و عنوان کرده است: « در حالی که پاریس همواره به عنوان یک شهر رمانتیک و زیبا شناخته می‌شد. این تناقض بین تصویر ذهنی پاریس و واقعیت کنونی آن را برجسته می‌کند.»
پراتیک دام، یک گردشگر هندی، در سایت تریپوتو که بزرگترین پاتوق بلاگرهای گردشگر دنیاست، درباره پاریس نوشته است: شاید زیادی فیلم‌های عاشقانه تماشا کرده بودم یا شاید کاملاً در یک دنیای موازی آرمانشهری زندگی می‌کردم، اما پاریس قطعاً آن طور که تصور می‌کردم نبود. آنجا کثیف بود، تنها چیزی که می‌دانم این است که آنچه در اقامتم در آنجا دیدم، قلب مرا شکست. من پس‌انداز کرده بودم و در ابتدای ماه می تصمیم گرفتم با دوستم به پاریس بروم. آنقدر درباره این شهر هیجانزده بودم که یک هفته از سفر سه هفته‌ای اروپایی‌مان را به این شهر اختصاص داده بودم. اما هر دوی ما زودتر از یک هفته از آنجا سیر شده بودیم و تصمیم گرفتیم در روز چهارم آنجا را ترک کنیم.
او نوشته است: پاریس کثیف است و حتی کنار خیابان‌های شهری پر از مدفوع سگ است. کل شهر به طور کلی بدون بهداشت است. در ایستگاه‌های مترو دستشویی‌های روباز وجود دارد که بوی آنها از یک اصطبل پر از اسب بدتر است. من هرگز در فیلم‌هایی که از پاریس دیده بودم، زباله در خیابان‌ها ندیده بودم، اما دوستان من، در همه جا زباله فراوان بود.
در بخشی از گزارش چهار سال پیش روزنامه گاردین از شهر پاریس نیز می‌خوانیم:
در امتداد بلوار سن‌مارتین تا میدان نمادین جمهوری پاریس که علیرغم بازسازی ۲۰ میلیون پوندی شش سال پیش، همچنان ظاهر زشتی دارد - بی‌خانمان‌ها در درگاه‌ها یا روی نیمکت‌ها خوابیده و کیسه خواب را روی سرشان کشیده بودند. پیاده‌روها پر از اسکوترهای برقی و دوچرخه‌های رها شده بود و همه جا با فضولات سگ و ته سیگار آلوده شده بود. یک مرد که به سمت غرب راه می‌رفت، بسته جدید سیگار را باز کرد و سلفون پلاستیکی و کاغذ نقره‌ای سیگار را روی زمین انداخت.
شهر نور و عشق، به یک شهر کثیف و قدیمی تبدیل شده است، همانطور که اهالی این شهر آن را پاریس زباله‌دانی (Paris poubelle) لقب داده‌اند.
در روز شنبه، روز جهانی پاکسازی، از پاریسی‌ها خواسته شد که آشغال‌هایی را که خودشان و گردشگران به جا گذاشته‌اند را جمع کنند. متیو فریزر، استاد ارتباطات در دانشگاه آمریکایی پاریس که بیشتر از ۳۰ سال در این شهر زندگی کرده است، گفت: «پاریس قطعاً کثیف‌تر می‌شود. همه جا کثیف است. شهر به یک سیاست جدی برای تمیزتر و امن‌تر کردن خیابان‌ها نیاز دارد. چیزی سازمان‌یافته نیست، همه چیز آنارشی شهری است. فکر نمی‌کنم پاریسی‌ها آن را متوجه شوند اما اگر از بیرون باشید یا از فرهنگ دیگری، شهر انبوهی آشفتگی است.»
کد خبر 848350 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها پسماند پاریس شهردارى تهران تهران
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند