به نقل از «مشرق»

آبله میمونی برای چه افرادی خطرناک‌ است؟

تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۶۰۷۲۱

با افزایش موارد ابتلا به آبله میمونی در خارج از آفریقا، مقامات بهداشت عمومی کشورها از ردیابی بیماران آلوده به این ویروس، ایزوله و واکسیناسیون هدفمند برای مهار هرچه بیشتر این بیماری استفاده می‌کنند.

به گزارش مشرق، این پرسش مطرح است که آیا باید از افزایش شیوع بیماری آبله میمونی در کشورهای مختلف احساس نگرانی بیشتری داشته باشیم و اینکه این بیماری تا چه حد می‌تواند جدی باشد و جان افراد به خطر بیاندازد؟

اگر بخواهیم به طور واضح به این پرسش پاسخ بدهیم باید بگوییم که آبله میمونی، کووید دیگری نیست و برای مهار شیوع آبله میمونی هنوز هم به قرنطینه نیازی نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال، این یک شیوع غیرمعمول و بی سابقه از بیماری آبله میمونی است. متخصصان این بیماری، کاملا غافلگیر شده‌اند و زمانیکه یک ویروس رفتار معمول خود را تغییر می‌دهد نگران کننده می‌شود.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت، در بیشتر موارد، علائم بیماری آبله میمونی در عرض چند هفته خود به خود از بین می‌روند با این حال این بیماری در برخی افراد می‌تواند منجر به عوارض پزشکی و حتی مرگ شود.

نوزادان، کودکان و افرادی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند ممکن است در معرض خطر ابتلا به نوع شدید بیماری و حتی مرگ ناشی از آبله میمونی باشند.

همچنین از عوارض آبله میمونی می‌توان به بروز عفونت‌های پوستی ثانویه، ذات الریه، گیجی و مشکلات چشمی اشاره کرد.

آمارهای پیشین از کشورهای درگیر با این بیماری نشان می‌دهد که در گذشته بین یک تا ۱۰ درصد افراد مبتلا به آبله میمونی جان خود را از دست داده اند.

در عین حال توجه به این نکته نیز ضروری است که میزان مرگ و میر در مناطق مختلف ممکن است به دلیل تعدادی از عوامل مانند میزان دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی متفاوت باشد.

زیستگاه طبیعی این ویروس، حیوانات وحشی هستند که در واقع تصور می‌شود جوندگان باشند تا میمون ها. فردی در جنگل‌های استوایی غرب و مرکز آفریقا با یک موجود آلوده تماس پیدا می‌کند و باعث می‌شود ویروس در بین گونه‌ها جهش یابد. بثورات پوستی ظاهر می‌شود، سپس تاول می‌زند و پوسته پوسته می‌شود.

اما در حال حاضر این ویروس خارج از زیستگاه معمول خود قرار دارد و در تلاش برای گسترش یافتن است. در چند ماه اخیر برای اولین بار این ویروس در افرادی یافت می‌شود که هیچ ارتباط واضحی با غرب و مرکز آفریقا ندارند.

یک محقق در این باره گفت: در موقعیت بسیار جدیدی قرار داریم که تعجب آور و نگران کننده است. این، کووید دوم نیست، اما باید به درستی اقدام کنیم تا از نفوذ بیشتر ویروس جلوگیری نماییم؛ این چیزی است که واقعا می‌خواهیم از آن اجتناب کنیم.

آبله میمونی چه علائمی دارد و چگونه سرایت می‌کند؟

آبله میمونی مشابه به آبله مرغان است، اما شدت و سرایت‌پذیری آن کمتر است. تب، سردرد، ورم، درد عضلانی، احساس خستگی، بروز بثورات پوستی به ویژه روی صورت، دست‌ها و پاها از جمله علائم آن است.

این بیماری از طریق تماس نزدیک با حیوان یا فرد آلوده و لمس اشیاء مورد استفاده بیمار منتقل می‌شود. همچنین واکسن آبله مرغان و مصرف داروهای ضد ویروسی می‌تواند به تسکین علائم بیماری آبله میمونی نیز کمک کند.

بررسی موارد اخیر شیوع آبله میمونی

با افزایش شیوع بیماری آبله میمونی در برخی از کشورها، کارشناسان و متخصصان حوزه پزشکی در حال جمع آوری شواهد بیشتری درباره چگونگی ابتلای افراد به این بیماری و علائم معمول آن به ویژه در مورد اخیر شیوع آن در کشورهای خارج از قاره آفریقا هستند.

آبله میمونی ده‌ها سال است که در چندین کشور آفریقایی وجود داشته است با این حال برخلاف موارد قبلی شیوع این بیماری در این قاره، اکنون این ویروس در خارج از آفریقا عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود.

دو علامت مهم این بیماری عبارتند از "تب اغلب همراه با دردهای عضلانی" و "ضایعات پوستی" هستند با این حال بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که علائم آبله میمونی در شیوع فعلی این بیماری کمی نسبت به علائم آن در شیوع‌های قبلی در آفریقا متفاوت است.

به گفته متخصصان، علت این تفاوت احتمالا نوع انتقال این بیماری است که در کشورهای خارج از قاره آفریقا اندکی متفاوت است.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به آبله میمونی هستند؟

افرادی که با فرد مبتلا به آبله میمونی زندگی کرده یا با وی تماس نزدیک دارند و همچنین افرادی که در تماس با حیواناتی هستند که ممکن است به این ویروس آلوده شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. کارکنان بهداشتی نیز می‌بایست در هنگام مراقبت از بیماران آبله میمونی اقدامات بهداشتی پیشگیرانه را به منظور عدم ابتلا به این بیماری رعایت کنند.

افرادی که در برابر آبله واکسینه شده اند ممکن است در برابر آبله میمونی نیز ایمنی نسبی داشته باشند با این حال بعید است جوانان علیه بیماری آبله واکسینه شده باشند، زیرا واکسیناسیون آبله در بیشتر مناطق جهان پس از ریشه‌کنی آن در سال ۱۹۸۰ میلادی متوقف شد.

همچنین افرادی که علیه بیماری آبله واکسینه شده‌اند نیز می‌بایست اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه توصیه شده را برای محافظت از خود و دیگران انجام دهند.

منبع: بهداشت نیوز

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین قیمت آبله میمون بیماری آبله میمون سلامت اخبار سلامتی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت بیماری آبله میمونی آبله میمونی آبله میمونی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۶۰۷۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش تغییرات آب و هوایی در گسترش ویروس ها

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش می دهند که به نظر می رسد افزایش سطح دی اکسید کربن در جو و فضاهای داخلی عامل اصلی افزایش طول عمر انواع کووید موجود در قطرات ریز معلق در هوا باشد.

«آلن هادرل»، محقق ارشد و دانشیار ارشد علوم آئروسل در دانشگاه بریستول بریتانیا، گفت: «ما می‌دانستیم که کروناویروس مانند سایر ویروس‌ها از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم پخش می‌شود. اما این مطالعه نشان‌دهنده یک پیشرفت بزرگ در درک ما از اینکه دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد، و مهم‌تر از همه، چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد، است.»

در مطالعات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که افزایش غلظت دی اکسید کربن در هوا می تواند مدت زمان عفونی ماندن ویروس های موجود در هوا را افزایش دهد.

به گفته محققان، هوای معمولی در فضای باز دارای 400 ppm دی اکسیدکربن است.

بر اساس نتایج منتشر شده، افزایش غلظت CO2 به تنها 800 ppm، بقای ویروس های معلق در هوا را افزایش می دهد.

محققان دریافتند وقتی هوای داخل خانه به غلظت CO2 3000 ppm می رسد- مشابه غلظت یک اتاق شلوغ- حدود ۱۰ برابر بیشتر ویروس بعد از ۴۰ دقیقه مسری تر باقی بماند.

هادرل گفت: «ویروس ها به دلیل اسیدیته کمتر قطرات بازدمی، عفونی شدن خود را از دست می دهند. اما CO2 هنگام تعامل با قطرات مانند یک اسید عمل می کند و به ویروس ها اجازه می دهد در هوای بیشتری زندگی کنند.»

هادرل گفت: «این نشان می‌دهد که باز کردن یک پنجره ممکن است قوی‌تر از آن چیزی باشد که در ابتدا تصور می‌شد، به ویژه در اتاق‌های شلوغ و با تهویه ضعیف، زیرا هوای تازه غلظت کمتری از CO2 دارد و باعث می‌شود ویروس خیلی سریع‌تر غیرفعال شود.»

هادرل افزود: «نتایج همچنین نشان می دهد که چگونه اهداف تغییر آب و هوا که به دنبال محدود کردن سطح CO2 در جو زمین هستند می تواند به کاهش انتشار ویروس های موجود در هوا کمک کند.»

محققان خاطرنشان کردند که علوم هواشناسی اخیر پیش بینی کرده است که غلظت CO2 در جو تا پایان قرن به بیش از 700 ppm برسد.

هادرل در پایان می‌گوید: «داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو ممکن است با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.»

کد خبر 6093463