استفاده از ۲ نشانگر برای پیشبینی شدت کووید-۱۹ و مرگومیر ناشی از آن
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۷۰۴۰۳
پژوهشگران با انجام یک مطالعه، با اندازهگیری نسبت نیتروژن اوره خون (BUN) به آلبومین در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ دریافتند که نسبت این دو مارکر میتواند در تعیین شدت بیماری کووید-۱۹ و پیشبینی مرگومیر این بیماران مؤثر باشد.
به گزارش ایران اکونومیست، همهگیری کووید-۱۹ باعث مرگومیر فراوانی در سراسر جهان شده و هنوز هم این پاندمی در حال گسترش است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در حال حاضر از روشهایی مانند سیتی اسکن ریه و آزمایش برخی مارکرها یا نشانگرهای آزمایشگاهی خاص برای تعیین شدت و احتمال مرگومیر در بیماران کووید-۱۹ استفاده میشود و پژوهشگران مطالعات مختلفی را برای یافتن مارکرهای آزمایشگاهی جدید انجام میدهند تا بتوانند مارکرهایی بیابند که در همه آزمایشگاهها در دسترس باشند و هزینه خیلی زیادی نداشته باشند.
دکتر تکتم علیرضایی، پژوهشگر مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت باروری مردان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتوگو با ایران اکونومیست، درباره مطالعهای که بر روی دو مارکر جدید برای پیشبینی شدت کووید-۱۹ انجام داده است، توضیح داد: در این مطالعه ما از یکسری مارکرهای آزمایشگاهی ساده استفاده کردیم. یکی از این مارکرها «آلبومین سرم» بود. این مارکر تا حد زیادی میتواند وضعیت تغذیه افراد را پیشبینی کند. مارکر دیگری که در این مطالعه استفاده شد، BUN یا نیتروژن اوره خون (Blood urine nitrogen) بود که تا حدودی نشاندهنده عملکرد کلیه است.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه هر کدام از این مارکرها به تنهایی نمیتوانند نشاندهنده شرایط بیمار باشند و تحت تاثیر عوامل مختلفی در بدن قرار میگیرند، در این پژوهش نسبت BUN به آلبومین سرم، مورد مطالعه قرار گرفت.
پژوهشگر مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت باروری مردان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به روش انجام این مطالعه گفت: در این مطالعه ۴۳۳ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ که در بیمارستان بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از تمامی بیماران در بدو ورود به مطالعه و بدو ورود به بیمارستان، نمونه خون گرفته شد و در آزمایشگاه، میزان آلبومین سرم و سطح BUN را اندازهگیری کردیم. وضعیت این بیماران به مدت ۳۰ روز پیگیری شد.
وی با اشاره به شدت کووید-۱۹ در این بیماران، ادامه داد: بیماران شرکتکننده در این مطالعه بر اساس شدت بیماری به پنج دسته تقسیم شدند. تقریبا ۳۰ درصد بیماران در گروه خفیف قرار گرفتند، ۳۶ درصد در گروه عفونت ریوی شدید، ۲۴ درصد در گروه فرم درگیری شدید ریوی (ARBS) و ۶ درصد در عفونت شدیدتر ریه و حدود ۲.۳ درصد نیز در مرحله سپتیک شوک بودند که این مرحله، مرحلهای است که بیماران وارد یک مرحله غیرقابل برگشت میشوند و معمولاً بیمارانی که وارد این فاز بیماری میشوند، دچار مرگومیر میشوند.
علیرضایی افزود: متاسفانه ۲۷ درصد از بیمارانی که وارد این مطالعه شدند، در پایان ۳۰ روز فوت کردند. تعدادی از این بیماران در داخل بیمارستان و تعدادی از آنها نیز پس از ترخیص از بیمارستان در فاصله ۳۰ روز بعد از بستری فوت کردند.
وی در خصوص نتایج این مطالعه، توضیح داد: در بررسیهای این مطالعه، ارتباط بین نسبت BUN به آلبومین سرم و مرگومیر بیماران مشاهده شد. در این مطالعه، به این نتیجه رسیدیم که نسبت میزان BUN به آلبومین و سطح آلبومین سرم به طور چشمگیری میتواند در تعیین شدت بیماری کووید-۱۹ مؤثر باشد.
پژوهشگر مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت باروری مردان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطر نشان کرد: از مارکرهای آزمایشگاهی مثل سطح آلبومین و سطح BUN به آلبومین در زمانی که بیمار مبتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان بستری میشود، میتوان برای تعیین احتمال مرگومیر در پایان ۳۰ روز پس از ابتلا و تشخیص شدت بیماری استفاده کرد.
وی ادامه داد: اگر این مارکر آزمایشگاهی در زمان بستری خیلی بالا باشد، احتمالاً دچار نوع شدید بیماری خواهد شد و احتمال مرگومیر او بالاتر است. بنابراین از ابتدا میتوان تصمیم گرفت که بیمار نیاز به مراقبت ویژه و بستری در ICU دارد یا خیر.
علیرضایی در مورد زمان انجام این آزمایش، توضیح داد: این مطالعه در اسفند ۱۳۹۸ تا اردیبهشت ۱۳۹۹ و در زمان آغاز همهگیری کووید-۱۹ در ایران انجام شد. در آن زمان هیچ واکسن و هیچ داروی تایید شدهای برای این بیماری وجود نداشت. به همین دلیل بیماران تحت تاثیر واکسیناسیون و درمانهای خاصی نبودند. در حال حاضر بیشتر افراد واکسن زدهاند و همین میتواند بر شدت بیماری اثرگذار باشد.
به گزارش ایران اکونومیست، یافتههای این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «The role of blood urea nitrogen to serum albumin ratio in the prediction of severity and30‐day mortality in patients with COVID‐19» در مجله Health Science Reports انتشارات Wiley منتشر شده است. در انجام این مطالعه تکتم علیرضایی، سعیده هوشمند، رعنا ایریلوزادیان، بهزاد حاجیمرادی، صدرا منتظری و آرش شایق با یکدیگر مشارکت داشتند.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: کووید 19 ، مرگ و میر ناشی از کرونا ، کرونا در ایران
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: کووید 19 مرگ و میر ناشی از کرونا کرونا در ایران مبتلا به کووید ۱۹ BUN به آلبومین آلبومین سرم کووید ۱۹ شدت بیماری مرگ ومیر پیش بینی ۳۰ روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۷۰۴۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماران«ایالاس» با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زندهاند
خبرگزاری مهر – گروه استانها: بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) شایعترین بیماری نورونهای حرکتی و عصبی (MND) پیش رونده که به بیماری خواب اندام معروف است، منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد اعضای بدن به ویژه عضلات میشود و با تضعیف ماهیچهها به تدریج فرد به فلج عمومی مبتلا میشود؛ این بیماری در نوع پیشرفته توان تکلم را از مبتلایان میگیرد به طوری که فرد بیمار تنها دو تا سه ساعت در روز میتواند، صحبت کند، این بیماری همانند بیماری اماس از نوع ضایعات مغز و اعصاب است، اما در نحوه عملکرد بسیار متفاوت است به طوری که در این بیماری مغز مانع ارسال پیام عصبی به ماهیچههای بدن به ویژه زبان میشود.
هرچند استیون ویلیام هاوکینگ فیزیکدان و کیهان شناسان برجسته جهان از مبتلایان به بیماری ایالاس بود که از هرگونه تحرک عاجز بود؛ نه میتوانست بنشیند، نه برخیزد، و نه راه برود، حتی قادر نبود دست و پایش را تکان بدهد یا بدنش را خم و راست کند، به رغم وخامت و پیشرفت شدید بیماری در سن ۲۱ سالگی، توانست با اتکا به هوش و استعداد سرشار خود و با صرف هزنههای بالایی تا سن ۷۶ سالگی طی بیش از چهل سال با نگارش کتابهایی ارزشمند شناخته شد.
بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ تا ۱۵ هزار نفر در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ به این بیماری مبتلا بودند و این بیماری سالانه به طور حدودی در پنج هزار نفر، تشخیص داده میشود که در سراسر جهان از هر ۱۰۰ هزار نفر دو تا پنج نفر به این بیماری مبتلا شوند. علائم اولیه بیماری ALS شامل ضعف یا گرفتگی عضلات است و تمام عضلات به تدریج تحتتأثیر این بیماری قرار میگیرند.
بیماران ALS با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زندهاند
در فرآیند این بیماری با وجود هشیاری کامل، رفته رفته دشواری در گفتار خود را نشان میدهد و با اختلال در تارهای صوتی و خاموشی کلام دیگر افراد بیمار نمیتواند نیازهای خودشان را به اطرافیان بفهماند، ضعف و ناتوانی ناشی از این بیماری، راه رفتن و استفاده از دستها برای انجام فعالیتهای روزانه مانند شستن دست و صورت و لباس پوشیدن را ناممکن میسازد، اختلال و دشواری در تنفس، بلعیدن غذا، مشکل با برق و مخاط (پریدن بزاق در گلو)، تحلیل ماهیچههای تنفسی، گلو و گردن، اجابت مزاج و ایجاد مشکلات حرکتی و برهم خوردن تعادل در هنگام راه رفتن، علائمی است که دیر یا زود به سراغ بیمار مبتلا به ای ال اس خواهد آمد، اینها توضیحات حجتالاسلام دکتر محمد زارعان، مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ایالاس و نوروپاتی اصفهان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا است، آن طور که توضیح میدهد؛ این بیماری پیش رونده میتواند بیمار را در بازهای بین شش ماه تا پنج سال مغلوب کند و جانش را بگیرد.
از او درباره روند درمانی بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک میپرسیم و با این پاسخ که تا امروز خبری از درمان قطعی نیست و داروهای پرهزینه و وارداتی این بیماری نیز در بهترین حالت میتواند پیشرفت بیماری را به تعویق بیندازد، مواجه میشویم، که در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری ALS در دنیا وجود ندارد، داروهای ریلوزول و آمپول اداراوون (نسخه داخلی الساوا) که از طرف سازمان )FDAاداره موادغذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا) تأیید شدهاند، تنها برای توقف کردن سرعت بیماری در اختیار آنها قرار میگیرد و تاکنون بیماری از این طریق درمان نشده است.
به گفته مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ایالاس و نوروپاتی اصفهان؛ ای ال اس ممکن است از دهه چهارم و پنجم زندگی افراد بالغ بروز کند و بیشتر افراد سن ۴۰ تا ۶۰ سال دچار آن میشوند، طبق شواهد پزشکی درصد کمی، حدود ۱۰ درصد، از ابتلای به ای ال اس ارثی است و جنبه موروثی در ابتلاء به این بیماری بسیار نادر است. افراد مبتلا به این بیماری، نیازمند خدمات همانند دیگر بیماریهای خاص هستند، اما به دلیل نبود شناخت درست از بیماری کمتر به شرایط خاص این بیماران توجه شده است.
۲۸۰ بیمار مبتلا به «ایالاس» در اصفهان
از او درباره جمعیت افراد مبتلا به این بیماری میپرسیم و با برآورد حدود چهار هزار نفر روبهرو میشویم، با این توضیح که برای نخستین بار در کشور، جمعیت حمایت از بیماران «ایالاس» و نوروپاتی از آبان ۹۷ شکل گرفته است که تاکنون بالغ بر ۹۵۰ نفر از سراسر کشور در این جمعیت دارای پرونده و ۳۵۰ نفر نیز در قید حیات هستند، نکته قابل توجه اینکه تا دی ۱۴۰۱ از تعداد ۷۵۰پ رونده تشکیل شده در ارتباط با این بیماری، ۲۸۰ مورد مربوط به اصفهان بوده است.
زارعان شناخت این بیماری را توسط مردم و مسؤولان ضروری دانست و گفت: با این اقدام خیران در راستای حمایت از این بیماران تلاش لازم را انجام خواهند داد، زیرا قرار نگرفتن این بیماری در خانواده بیماریهای خاص به عنوان اصلیترین معضل بیماران درگیر و خانوادههای آنها است که هزینههای هنگفت و میلیونی را ناگزیر میکند که دارایی خود را حتی برای خرید دارو بفروشند؛ ضربالمثل «یه کفش آهنی میخواد و یه عصای فولادی» را در ذهنم تداعی کرد.
او پیرامون سوالی مبنی بر دلایل بروز بیماریای ال اس گفت: علائم اصلی این بیماری روشن نیست، اما آلودگیهای زیستی همچون سرب، مراودات کشاورز با کودهای شیمیایی، سموم، آلودگیهای صنعتی و استرسهای شدید میتواند در بروز آن تأثیرگذار باشد، فرد مبتلا پس از مطلع شدن از نوع بیماری، ابتدا دچار ترس میشود و در پارهای موارد، تشخیص پزشکان را انکار میکند، اما کم کم، بیماری خود را میپذیرد و با از کار افتادن ماهیچهها علائم افسردگی در او بروز میکند.
مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ایالاس و نوروپاتی اصفهان در ادامه صحبتها، نقش مؤثر حمایتی اطرافیان در فعال ماندن سیستمهای ایمنی این بیماران برای کاهش استرس، اضطراب و علائم افسردگی لازم میداند، زیرا تا مسائل روانی فرد و روحیه آن، برای پذیرش و مقابله با بیماری تقویت شود، چنانچه اطرافیان بیمار، ترس و نگرانی خودشان را به بیمار منتقل کنند، علائم افسردگی بیمار شدت بیشتری میگیرد، فرد مبتلا به دلیل اینکه فرآیند از کار افتادن ماهیچههای خود را میبیند، حساستر شده و آستانه تحمل او کاهش مییابد و به دلیل وابستگی جسمی به اطرافیانش، احساس یاس و حقارت در آن افزایش مییابد.
او با یادآوری این مباحث که نه سن ابتلاء به «اِی ال اس» مشخص است، نه دلیل و نه راه درمان؛ در حین پخش کلیپ هفت دقیقهای افراد بیمار سالهای گذشته از مرحوم غلامرضا قربانی که خود یکی از بیماران اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بوده و در سال ۱۳۹۷ با هدف حمایت مادی و معنوی، جمعیت حمایت از بیماران الایاس و نوروپاتی را با مجوز رسمی از وزارت کشور تأسیس میکند به نکتهای مهم اشاره دارد که این افراد هم اکنون نیازمند تجهیزاتی مانند تشک مواج، تخت بیمارستانی، ویلچر حمام و دستشویی، بالابر، پالس اکسیمتر، بایپپ، اکسیژنساز، ونتیلاتور، ساکشن و دو پرستار در طول شبانهروز هستند که هزینههای بسیار زیادی را به خانواده بیماران تحمیل میکند، البته انجام مستمر فیزیوتراپی، کاردرمانی، تنفس درمانی، بلع درمانی، گفتار درمانی و ماساژ درمانی در بهبود شرایط بیمار مؤثر است.
زارعان در ادامه ضمن معرفی مبتلایان با رده سنی و مدت طول عمر، پس از مبتلا به بیماری ایالاس به همقطاران، دوستان و خانوادههای اصفهانی و دیگر استانها از شمال تا جنوب، غرب تا شرق که تمام تجهیزات مورد نیاز آنها توسط پویش مردمی و خیران انجمن جمعیت از بیماران ایالاس اصفهان تأمین میشود، گفت: مشکل اینجاست که با وجود شرایط سخت دوران این بیماری برای مبتلایان، بسیاری از بروکراسی اداری، همکاری و حمایتهای برخی از ارگانها و نهادها به منظور تهیه تجهیزات با وجود نامهنگاری مکرر و تأیید مسؤولان استانی با تأخیرات چنید ماهه اجرا میشود.
بیماران مبتلا به «ایالاس» باید بیماری خود را بپذیرند
از او درباره اینکه چه توصیهای برای مبتلایان به این بیماری دارید تا بتوانند بیماری خود را بهتر مدیریت کنند، افزود: نمیخواهم بگویم که طی دوره این بیماری راحت است. دوره، دوره سختی است و قدم اول قبول کردن این مساله است. اینکه قبول کنیم این اتفاق در زندگی ما رخ داده است. من همیشه از این مثال استفاده میکنم، فکر کنید مشغول زندگی هستید و ناگهان زلزله میشود و خانهای که در آن هستید ویران میشود و زیر آوار میمانید و نمیدانید که زنده از زیر آن بیرون میآیید یا نه؟ اما تمام تلاشتان را میکنید و خودتان را امیدوار نگه میدارید تا آن نیروی کمکی برسد و دست شما را بگیرد و از زیر آوار بیرون بیاورد، بنابراین حضور همراه و حمایت کننده برای فردی که با بیماری ایالاس دست و پنجه نرم میکند بسیار مؤثر و با اهمیت است.
مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ایالاس و نوروپاتی اصفهان در ادامه صحبتها اظهار کرد: بیماران زیادی که میخواهند درمان را شروع کنند به ما مراجعه میکنند و از عوارض و مشکلاتی که در طی درمان به وجود میآید میپرسند، ما سعی میکنیم روی این نکته تاکید کنیم که: «فکر نکنید تنها هستید! همه در کنار شما هستند و کمک میکنند تا شما بهبود پیدا کنید.» این نگاه امیدوارانه و روشنی که فرد بیمار به آینده پیدا میکند، همان امید به زندگی است.
هرچند جمعیت حمایت از بیمارانای ال اس و نوروپاتی با هدف کاستن از بار جسمی و روانی این بیماری، فعالیتهای بسیاری را از تعامل و همکاری با مراکز درمانی و پژوهشی برای پیشگیری و درمان این بیماری گرفته تا برپایی کلاسهای آموزشی و ورزش درمانی، امانت سپاری رایگان تجهیزات پزشکی وسایل مورد نیاز بیماران به ویژه صندلی چرخ دار، تخت بیمارستانی، تشک مواج و ساکشن، ارائه خدمات مشاوره و توانبخشی مورد نیاز این افراد را با کمک خیران و هزینههای مردمی ارائه میدهد، اما پروسه این بیمار ناشناخته و بدون درمان، حمایت و همراهی مسؤولان را میطلبد.
لازم به یادآوری است که این یک قصه واقعی است؛ همه میدانیم که هیچ کسی برای همیشه در این دنیا نمیماند و به زندگی خود ادامه نمیدهد، بلکه روزی جهان را ترک میکند، پس چه بهتر که با دلی شاد و روحی آرام از این جهان برود. این تنها روز خوشبختی ماست. زندگی فقط یک فرصت است که به ما داده شده و مرگ هم فرصتی دیگر، هرچند غم و شادی تار و پود زندگی هستند و هر دو گذرا، اما شخص امیدوار به خوبی میداند که آنچه به سرعت بخشیدن گذر از سختی کمک میکند؛ امید است.
کد خبر 6089647