مقابله با دین در لباس دین‌درای در دوران امام دوم شیعیان

حجت الاسلام و المسلمین دهقان گفت: زمانی که پیامبر (ص) نهضت اسلامی را آغاز کرد کسانی که در مقابل ایشان ایستادند ادعای دین‌داری نداشتند اما در زمان امام حسن (ع) کسانی قد علم کردند که لباس مذهب بر تن داشتند درحالی که از مذهب نبودند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجت الاسلام و المسلمین دهقان کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: امام حسن مجتبی (ع) مدتی را در کنار پیغمبر و مدت طولانی در کنار امام علی (ع) زندگی کردند و از این باغ‌های علم، معرفت، شور و ادب بهره‌های بسیاری بردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
وی با بیان اینکه دوران امام حسن (ع) از دیدگاه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران متفاوتی بود تصریح کرد: در دوران امام حسن (ع) جریان مخالف به اندازه‌ای رشد کرده بود که توانست به‌صورت یک مانع جلوی حرکت این امام بزرگوار ظاهر شود و در جاهایی حرکت ایشان را کُند کند.
 
دهقان یادآور شد: این جریان مخالف در زمان امام حسن (ع) ایجاد نشده بود و ریشه در زمان پیامبر (ص) داشت اما در این زمان توانست خودنمایی کند.
 
این کارشناس مذهبی تاکید کرد: اگر بخواهیم به دور از ملاحظات اعتقادی و صرفا متکی به شواهد تاریخی حرف بزنیم، شاید بتوان ادعا کرد این جریان حتی در دوران اسلام هم ایجاد نشده بود بلکه ادامه جریانی بود که قبل از نهضت پیغمبر (ع) وجود داشت.
 
وی اضافه کرد: مقابله با این جریان منحرف، انسانی توانمند می‌خواهد لذا آنچه که توانست تا حدودی مانع از این حرکت شود و راه را برای رسیدنش به اهدافش مسدود کند، وجود امام حسن (ع) و حرکت ایشان برای صلح بود.
 
دهقان بیان داشت: ابوسفیان به دنبال ریشه‌کنی اسلام بود و درنظر داشت آن حکومتی که مدنظر بنی امیه است روی کار آید اما امام حسن (ع) با صلحشان این توطئه ابوسفیان را خنثی کردند و اگرچه حکومت از دست اهل بیت (ع) بیرون آمد و ایشان در ظاهر نتوانستند بر اریکه خلافت بنشینند اما اصل اسلام را محفوظ نگه دارند.
 
این کارشناس مذهبی ادامه داد: صلح عوامل خاص خودش را دارد و در زمان امام حسن (ع) هیچ چاره‌ای جز صلح برای امام باقی نمانده بود، چراکه در آن زمان اصلا امکان شهادت وجود نداشت، در کتاب صلح‌الحسن که در سال 48 توسط مقام معظم رهبری ترجمه شده و به چاپ رسیده اثبات شده در آن دوره جایی برای شهادت وجود نداشت چون هر کشته شدنی شهادت نیست و این موضوع در شرایط خاص مورد قبول است.
 
وی بیان داشت: شرایط لازم برای اینکه کشته شدن در زمان امام حسن (ع) شهادت نامیده شود وجود نداشت.
 
دهقان با اشاره به شرایط بعد از صلح امام حسن (ع) اضافه کرد: در این دوران امام کاری هوشمندانه و برنامه زیرکانه‌ای را تنظیم کرد که اسلام و جریان اسلامی وارد کانال آلوده‌ای تحت عنوان خلافت نشود و درواقع هنر امام حسن (ع) این بود که کاری کردند که جریان اصیل اسلام در مسیری دیگر ادامه یابد که اصطلاحا در ادبیات سیاسی به آن نهضت گویند.
 
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: درواقع شروع اسلام با نهضت بود، در زمان پیامبر (ص)، امام علی (ع) و بخشی از دوران امام حسن (ع) تبدیل به حکومت شد و بعد از آن دوباره با وجود سدهایی که جلوی حکومت اسلامی تشکیل شده بود دوباره به نهضت تبدیل شد.
 
وی یادآور شد: این درحالی است که این دوره کار دشوارتری پیشِ روی امام حسن (ع) قرار داشت چراکه زمانی که پیامبر (ص) نهضت اسلامی را آغاز کرد کسانی که در مقابل ایشان ایستادند ادعای دین‌داری نداشتند اما در زمان امام حسن (ع) کسانی قد علم کردند که لباس مذهب بر تن داشتند درحالی که از مذهب نبودند.
 
دهقان با اشاره به اینکه سختی که ائمه (ع) در این بود که مخالفانشان به نام اسلام به مقابله با آنان بر می‌خاستند یادآور شد: اگر به زندگی ائمه (ع) نگاه کنیم می‌بینیم این بزرگواران سعی و تلاش خود را برای تبدیل این نهضت به حکومت اسلامی کردند اما زمینه‌ها فراهم نشد.
 
این کارشناس مذهبی تاکید کرد: امام حسن (ع) شرایطی را فراهم ساختند که مردم در آن دوران بتوانند اصالت‌های اسلام و جرقه‌های اصیل اسلام را که در لابه‌لای عقاید مختلف پراکنده شده بود بشناسند و به خطا نروند.
 
وی خاطرنشان کرد: علت اینکه در دین به تدبر، تعقل و تفکر بسیار توصیه شده این است که فرد بتواند درست را از غلط تشخیص دهد و جریان اصیل سالامی را بشناسد و به بی‌راهه نرود.  
 
دهقان با اشاره به اینکه ملت اسلامی در تمام دوران‌ها که چیزی جز جریانی به نام خلافت بر آن‌ها حکومت نکرده بود باید این زمینه را فراهم سازد که این خلافت را به حکومت حقیقی اسلامی تبدیل سازد، طبیعتا برای قرارگیری در این مسیر باید مقدمات کار فراهم شود بیان داشت: قطعا جمهوری سالامی که امروز در ایران حاکم است زمینه‌سازی برای رسیدن به آن حکومت خواهد بود و اگر ما می‌خواهیم در حکومت امام زمان (عج) نقشی را ایفا کنیم باید در تقویت نظامی که مقدمه حکومت امام زمان (عج) است بکوشیم و به این ترتیب در ظهور نقش داشته باشیم.
 
انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: کارشناس مذهبی زمان امام حسن دوران امام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۲۸۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (18 اردیبهشت)

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم
ز جام وصل می‌نوشم ز باغ عیش گل چینم

شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

مگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا روز
سخن با ماه می‌گویم پری در خواب می‌بینم

لبت شکر به مستان داد و چشمت می به میخواران
منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت
ز حال بنده یاد آور که خدمتگار دیرینم

نه هر کو نقش نظمی زد کلامش دلپذیر افتد
تذرو طرفه من گیرم که چالاک است شاهینم

اگر باور نمی‌داری رو از صورتگر چین پرس
که مانی نسخه می‌خواهد ز نوک کلک مشکینم

وفاداری و حق گویی نه کار هر کسی باشد
غلام آصف ثانی جلال الحق و الدینم

رموز مستی و رندی ز من بشنو نه از واعظ
که با جام و قدح هر دم ندیم ماه و پروینم

تفسیر :

شرایط نابسامان و کنترل اوضاع از دست شما خارج شده، همیشه از سختی های راهی که در آن قدم گذاشته اید، آگاه بودید. همچنان در برابر مشکلات و رنج ها مقاومت کرده و استوار باشید.

به زودی لطف و رحمت خداوند شامل حال تان می شود و تحمل این همه سختی نتیجه خواهد داد. انسان صادق و وفاداری هستید، تنبلی نکنید و کارها را به تعویق نیندازید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (17 اردیبهشت)