«متفورمین» از ابتلا به کووید ۱۹ شدید پیشگیری می کند
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۲۲۲۰
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، به گفته محققان، متفورمین خطر مرگ ناشی از کووید ۱۹ را تا ۴۴ درصد در گروهی از دیابتیها کاهش میدهد که در هنگام ابتلاء به ویروس کرونا از این دارو استفاده میکردند.
یافتهها نشان میدهد دیابتیهایی که متفورمین مصرف میکنند در صورت ابتلاء به کووید ۱۹، ۵۰ درصد کمتر به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر «کارولین برامانت»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه مینهسوتا، گفت: «این نتایج با مطالعات قبلی و یک کارآزمایی بالینی که اثرات محافظتی متفورمین در برابر کووید ۱۹ را نشان دادهاند، مطابقت دارد.»
برامانت گفت: «همه این تحقیقات به این واقعیت اشاره دارد که متفورمین در پیشگیری از کووید ۱۹ شدید نقش دارد.»
متفورمین اولین بار در اوایل دهه ۱۹۲۰ از گیاه یاس بنفش فرانسوی کشف شد.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده در سال ۱۹۹۴ متفورمین را به عنوان داروی دیابت تأیید کرد. این دارو با کاهش توانایی کبد در آزادسازی قند خون از ذخایر خود، به بیماران دیابتی کمک میکند.
برامانت گفت: «به نظر میرسد متفورمین اثرات ضد ویروسی و ضد التهابی نیز دارد، بنابراین در دهه ۲۰۱۰ محققان آزمایش آن را در برابر سایر ویروسها مانند زیکا و هپاتیت C آغاز کردند.»
محققان دریافتند که متفورمین یک کاندید طبیعی برای استفاده در درمان کووید ۱۹ است.
طبق یافتههای منتشر شده متفورمین احتمال مراجعه به بخش اورژانس، بستری شدن در بیمارستان یا مرگ ناشی از کووید ۱۹ را در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق به ترتیب تا بیش از ۴۰ درصد و بیش از ۵۰ درصد در صورت تجویز در اوایل شروع علائم کاهش میدهد.
برامانت میگوید: «آنچه در کارآزماییمان دیدیم این است که هر چه کسی زودتر متفورمین را شروع کند، برای پیشگیری از کووید ۱۹ شدید بهتر عمل میکند. بنابراین در افرادی که آن را در کمتر از چهار روز از ظهور علائم شروع کردند، بیشترین تأثیر را در جلوگیری از مراجعه به اورژانس، بستری شدن در بیمارستان و مرگ ناشی از کووید ۱۹ داشتند.»
تیم تحقیقاتی میزان عملکرد بیماران دیابتی مصرف کننده متفورمین را در مقایسه با سایر داروهای دیابتی که برای آنها تجویز شده بود، مقایسه کردند.
محققان دریافتند افرادی که متفورمین مصرف میکنند در مقایسه با افرادی که از یک دسته داروی دیابت به نام سولفونیل اوره استفاده میکنند، با خطر کمتر مرگ یا نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی مواجه هستند.
مطالعات نشان داده شده است که متفورمین از تکثیر ویروس کووید در لوله آزمایش جلوگیری میکند و برامانت معتقد است این عمل ضد ویروسی چیزی است که از بیماران محافظت میکند.
برامانت گفت: «مکانیسمی که ما فکر میکنیم متفورمین از تکثیر کروناویروس جلوگیری میکند، با مهار پروتئینی به نام MTOR است که ویروس از آن برای جمعآوری قبل از تبدیل شدن به مجموعه جدیدی از ویروسها در خارج از سلول استفاده میکند.»
کد خبر 5643322منبع: مهر
کلیدواژه: ویروس کرونا کووید 19 دیابت کمبود دارو روز پرستار آمار کرونا سازمان غذا و دارو ویروس کرونا واکسن کرونا تجهیزات پزشکی سازمان نظام پرستاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی سرطان دارو شیوع کرونا ویروس آنفلوانزا چاقی کووید ۱۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۲۲۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان نخستین بار کی سرما خورد؟
ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروسهای متعددی که باعث سرماخوردگی میشوند، تنها تعداد کمی از آنها در بقایای بهجا مانده از انسانها کشف میشوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافتهای نرم مانند ریه وجود دارد و کمتر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسانهای خردمند دستکم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده باشند.
«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونتهای تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن مبتلا میشوند. راینوویروسها، کروناویروسها و ویروس سینسیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوستهیاختهای تنفسی) اغلب عوامل اصلیاند. البته این عوامل بیماریزا (پاتوژنها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهرهداران به انسان منتقل شدهاند.
جوئل ورتهایم، ویروسشناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایوساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروسهای جدید اجتنابناپذیر بوده است.
معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد میشود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروسها گاه برای جهش موفقیتآمیز و حتی انتشار بین انسانها مجموعهای از ژنهای مناسب دارند؛ مانند ویروسهایی که در همهگیری کوویدــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.
البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروسهای سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروسها میتوانند همزمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسانها منتقل شده باشند؛ زمانی که انسانها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماریزا بهراحتی میتوانستند بین آنها گسترش یابند و همزمان پرورش حیوانات حامل این ویروسها را نیز آغاز کردند.
اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیستشناس دانشگاه کالج لندن، میگوید انسانهای «شکارچیــگردآورنده» که کشاورزی نمیکردند یا دام پرورش نمیدادند هم میتوانستند از طریق شکار در معرض این ویروسهای حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیستشناس، ویروسهای سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمانهای مختلف پدیدار میشدند و از بین میرفتند.
او میگوید: «من فکر میکنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابلتوجه جذب عوامل بیماریزا در انسان منجر شد، پخش شدن آنها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروسهای سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمیترین انسان خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»
دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاریهای باستانشناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروسهای سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمیمانند. این ویروسها به طور معمول در بافتهای نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین میروند، اثر باقی میگذارند و در بافتهای مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمیشوند.
البته ژنومهای ویروسی در بقایای انسانهای باستانی یافت شدهاند اما فقط ویروسهای مبتنی بر دیانای بودهاند نه ویروسهای حاوی آرانآی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت انسان در فرانسه پیدا کردند. این آرانای با کروناویروسهای شناختهشده امروزی متفاوت است و نشان میدهد که این عوامل بیماریزای تاریخی احتمالا یا از بین رفتهاند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافتهاند.
بالوکس میگوید: «احتمالا در آینده از ویروسهایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسبتری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروسها در گذشتههای دور را برای دانشمندان آسانتر میکند.»