به نقل از «تین نیوز»

چرا نباید پای خود را روی داشبورد ماشین قرار دهیم؟ + فیلم

تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۳۲۳۱۰

تین نیوز

قرار دادن پا روی داشبورد عملی معمول در بین سرنشینان خودروها است. مردم می گویند این کار در زمان مسافرت های طولانی موقعیت راحت تری را ایجاد می کند.

به گزارش تین نیوز، وقتی روی صندلی مسافر نشسته اید و راننده در حال رانندگی است، تکیه دادن به پشت و گذاشتن پاها روی داشبورد می تواند بسیار آرامش بخش باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال هر چقدر هم این کار حس خوبی به شما بدهد، در صورت وقوع تصادف یا سقوط خودرو، قرارداشتن در این شرایط به شدت خطرناک است.

گذاشتن پا روی داشبورد چه خطراتی دارد؟

همان طور که گفتیم، قرار دادن پا روی داشبود حس خوشایندی دارد، به خصوص در سفرهای طولانی می تواند به رفع خستگی کمک بزرگی کند. لم دادن روی صندلی، کشیدن پاها و تماشای جاده های زیبای ایران در حین سفر قطعاً لذتبخش است اما در صورتی که خیلی بدشانس نباشید. اگر در این شرایط تصادف کنید، ممکن است آسیب جدی ببینید یا حتی جان خود را از دست بدهید! در زیر به چند مورد از اتفاقاتی که ممکن هست برای شما رخ دهد اشاره می کنیم.

1- آسیب دیدن در اثر فشار ناشی از بازشدن کیسه هوا

کیسه هوا برای محافظت از شما طراحی شده است، البته در صورتی که درست نشسته باشید! چنانچه در شرایط مناسبی نباشید، نه تنها کیسه هوا از شما محافظت نخواهد کرد، بلکه منجر به ایجاد صدمات جدی تری می شود. تصور کنید پاهای خود را روی داشبور خودرو قرار داده اید و در همین حین تصادف می کنید، فشار ناشی از بازشدن کیسه هوا باعث می شود پاهای شما به سمت بالا یا شیشه جلو پرتاب شده و آسیب جدی یا شاید غیرقابل جبرانی ببینید. پرتاب شدن پاها می تواند منجر به ایجاد شکستگی در ناحیه صورت و بینی نیز شود.

در صورتی که شدت تصادف بالا باشد، کیسه هوا ممکن است با سرعت 322 کیلومتر بر ساعت نیز باز شود. اگر درست نشسته باشید هم فشار ناشی از چنین سرعتی به شما آسیب جزئی می زند اما کیسه هوا از ایجاد صدمات بزرگ تر جلوگیری می کند. حال اگر تحت چنین شرایطی پاهای شما روی داشبور باشد، فکر می کنید چه اتفاقی می افتد؟ تصور آن هم دردناک است!

بعد از خواندن این نکته ممکن هست فکر کنید که راننده من کاربلد است و تصادف نمی کند. این تصور کاملاً ساده لوحانه است و عوامل مختلفی می توانند منجر به بروز تصادف شوند. علاوه براین، کیسه هوا در شرایطی غیر از تصادف و در اثر نقص فنی هم ممکن است باز شود یا احتمال دارد شما به طور ناگهانی خیلی محکم به داشبورد ضربه بزنید و زمینه بازشدن کیسه هوا را فراهم کنید. بنابراین همیشه احتیاط کرده و از قراردادن پاها روی داشبور صرف نظر کنید.

2- آسیب دیدن در اثر فشار ناشی از کمربند ایمنی

کمربند ایمنی از دیگر تجهیزاتی است که برای محافظت از جان شما طراحی شده است، منوط به اینکه درست نشسته باشید. اگر درست بنشینید، کمربند ایمنی بدون آسیب زدن به اندام های حیاتی از شما محافظت می کند. قراردادن پاها روی داشبورد وضعیت نشستن شما را تغییر می دهد و این بدان معناست که کمربند ایمنی به درستی روی بدن شما قرار نمی گیرد.

3- ایجاد آسیب جدی در صورت واژگون شدن خودرو

اگر روی صندلی سرنشین درست ننشینید و خودرو واژگون شود، هیچ عنصری برای محافظت از شما وجود نخواهد داشت! کیسه هوا در صورت واژگونی خودرو موظف به محافظت از قسمت های پایینی بدن شما است. اما اگر پای شما روی داشبور باشد، کیسه هوا نمی تواند کار خود را درست انجام دهد و از زانو یا سینه شما محافظت کند.

با توجه به آنچه گفته شد، در صورتی تجهیزات ایمنی خودرو اعم از کیسه هوا و کمربند ایمنی می توانند کار خود را درست انجام دهند که درست از آن ها استفاده کنید. گذاشتن پاها روی داشبور، شما را در موقعیتی قرار می دهد که حتی این تجهیزات می توانند به شما آسیب وارد کنند. هنگام وقوع تصادف یا به دلیل نقص فنی احتمال بازشدن کیسه هوا برای محافظت از اندام های پایینی شما وجود دارد، اما اگر پاهای شما روی داشبور باشند، پرتاب شدن پاها در اثر فشار ناشی از بازشدن کیسه هوا به سمت بالا و شیشه به شدت جان شما را تهدید می کند. این شرایط در صورت واژگون شدن خودرو هم برقرار است. همچنین قراردادن پاها روی داشبورد باعث می شود کمربند ایمنی به درستی روی بدن شما قرار نگیرد. در صورت بروز تصادف در این وضعیت، کمربند ایمنی می تواند به اندام های حیاتی شما آسیب بزند.

حجم ویدیو: 3.20M | مدت زمان ویدیو: 00:00:09 دانلود ویدیو آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: تصادف خودرو نقص فنی خودرو ایمنی خودرو حوادث رانندگی مسافرت سرعت خودرو سفر جاده ای ایمنی رانندگی سقوط خودرو کیسه هوای خودرو برای محافظت کمربند ایمنی فشار ناشی روی داشبورد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۳۲۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۳ تمرین برای جلوگیری از کمردرد چیست؟

کمردرد ممکن است به علت عوامل مختلفی مانند ضعف عضلات پشتی، فشار بر روی اعصاب، اسپاسم عضلانی یا انگشت‌شانه‌های فشاری ایجاد شود. برخی حرکات اصلاحی و تمرینات می‌توانند به کاهش کمردرد کمک کنند. البته، قبل از شروع هر برنامه تمرینی، بهتر است با دکتر گلشنی یا متخصص حرکات اصلاحی مشورت کنید تا برنامه‌ای مناسب بر اساس وضعیت خود داشته باشید. در ادامه، تعدادی از حرکات اصلاحی برای کمردرد را ذکر می‌کنیم:

1. کشش عضلات پشتی: در ایستادگی، پاها را در عرض شانه قرار داده و آرام‌آرام تا حد امکان به سمت جلو خم شوید، سپس با تنفس عمیق و محکم پشت را به سمت زمین چرخانید تا کششی در عضلات پشتی احساس کنید. این تمرین را تکرار کنید.تمرین کشش عضلات پشتی می‌تواند به تقویت و انعطاف عضلات پشتی کمک کند و در کاهش کمردرد و بهبود قوام عضلات مؤثر باشد. در زیر، سه تمرین کشش عضلات پشتی را برای شما توضیح می‌دهیم:

کشش ستون فقرات (Back Stretch):
- ایستاده روی پاهای خود باشید، پاها را در عرض شانه‌ها قرار دهید و زانوها را کمی خم کنید.
- دستان را به طرف پایین آورید و پاشنه‌ها را روی زمین نگه دارید.
- با آرامی تنه را به سمت جلو انحنا دهید تا کششی در ناحیه پشت کمر و استخوان فقرات احساس کنید.
- در این حالت برای چند ثانیه بمانید و سپس به حالت اول برگردید. تمرین را تکرار کنید.

کشش افقی پشت (Horizontal Back Stretch):
- ایستاده روی پاهای خود باشید و پاها را در عرض شانه‌ها قرار دهید.
- دست را به سمت پشت قرار دهید و پشت دست را در قسمت پشتی تنه قرار بدهید.
- با آرامی تنه را به جلو انحنا داده و همزمان دست را به سمت جلو کشید تا کششی در ناحیه پشتی کمر و عضلات پشتی احساس کنید.
- در این حالت برای چند ثانیه بمانید و سپس به حالت اول برگردید. تمرین را تکرار کنید.

کشش عضلات کمر (Lower Back Stretch):
- بر روی زمین دراز بکشید و پاها را خم کنید.
- زانوها را به طرف سینه بکشید و دستان را از طریق بینی به سمت زانوها ببرید.
- با آرامی تنه را به جلو انحنا دهید و همزمان دستان را به سمت زانوها بکشید تا کششی در ناحیه کمر احساس کنید.

2. کشش عضلات کمر و فشرده‌سازی شکم: در خواب به روی پشت بخوابید و دستها را در کنار بدن قرار دهید. سپس آرام‌آرام شکم را فشرده کرده و عضلات کمر را دراز کنید. این حرکت را برای چند ثانیه نگه دارید و سپس رها کنید. تمرین را تکرار کنید.

3. درازکشیدن و آرام‌بخشی عضلات: در ایستادگی، پاها را در عرض شانه قرار داده و آرام‌آرام به سمت جلو خم شوید. سپس به آرامی بیایید و با آرامش دمیدن و استراحت کمی در این حالت بمانید. سپس به آرامی برخیزید و تمرین را تکرار کنید.

به منظور جلوگیری از کمردرد و افزایش قوام و انعطاف کمر، می‌توانید تمرینات زیر را در برنامه تمرینی خود انجام دهید:

تمرین پلانک:
- دراز بکشید و روی زمین قرار بگیرید، سپس به طور متوازن بر روی دستان و قوزک طرفین پاها تکیه دهید.
- بدن خود را در یک خط تنگ و صاف نگه دارید و در نظر داشته باشید که کمرتان را تغییری ندهد یا آن را به بالا ببرید.
- در این حالت برای مدت زمانی که می‌توانید ثابت بمانید. تمرین را به تدریج افزایش دهید.

تمرین پشت برگشتی:
- دراز بکشید و صورت را به پایین قرار دهید، برخی از افراد بر روی یک وسیله مانند میز یا آشیانه فرش قرار می‌گیرند.
- با آرامی دستان را به سمت سر ببرید و برخی از افراد ممکن است بتوانند دستان را به پشت قسمت بالای پشت برسانند.
- برای چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید. تمرین را تکرار کنید.

تمرین سوئیس بال:
- با زانوهای خم و پاها در روی تخته‌چسب دراز بکشید.
- با استفاده از عضلات شکم، کمر را به بالا ببرید تا تنها سر و شانه‌ها بر روی تخته‌چسب باقی بمانند.
- برای چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید. تمرین را تکرار کنید.

توجه داشته باشید که قبل از شروع هر برنامه تمرینی، بهتر است با پزشک یا متخصص حرکات اصلاحی مشورت کنید .