به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تشریح مهمترین خطرات نابودی بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی

تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۵۸۱۴۳

علیرضا برشاهی، رئیس گروه موزه‌ها و اموال منقول اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه به مناسبت روز جهانی بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی با اشاره به اهمیت حفظ و نگهداری از بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی، گفت : متاسفانه مجموعه‌ای از عوامل باعث شده تا بسیاری از بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی در گذر زمان به سمت تخریب و نابودی بروند، درحالیکه دیگر جایگزینی برای آنها نخواهیم داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی به تشریح مهمترین خطراتی که بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی را در معرض تخریب و نابودی قرار می‌دهد پرداخت و افزود: شاید یکی از مهمترین این دلایل، گذشت زمان و فرسودگی و فرسایش این بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی باشد. 

رئیس گروه موزه‌ها و اموال منقول میراث فرهنگی استان تصریح کرد: برای اینکه بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی را از تخریب و نابودی دور نگه داریم، باید هرساله اقدامات مرمتی روی آنها صورت گیرد، این درحالیست که میزان اعتباراتی که برای حفظ، مرمت و احیاء این آثار تاریخی تخصیص داده می‌شود، بسیار محدود است. 

وی تاکید کرد: تنها در استان کرمانشاه حدود ۴۲۰۰ اثر تاریخی وجود دارد که اگر هرساله بخواهیم بخشی از آنها را مرمت کنیم به اعتبارات بسیار بالا و کلانی نیاز است، بنابراین به ناچار هر سال تعدادی از آنها که نیاز بیشتری به مرمت دارند را انتخاب می‌کنیم و اقدامات مرمتی روی آنها انجام می‌دهیم. 

برشاهی از عدم آگاهی مردم از اهمیت بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی به عنوان یکی دیگر از تهدیدات برای تخریب آنها نام برد و افزود: متاسفانه امروزه بسیاری از مردمی که در خانه‌های تاریخی زندگی می‌کنند و یا اینکه بنا‌هایی تاریخی مانند حمام‌ها در اطراف محل زندگی آنها وجود دارد، به علت ناآگاهی از اهمیت این آثار تاریخی آنها را تخریب می‌کنند تا خانه‌ها و بنا‌های جدیدی را جای آنها بسازند. 

وی تصریح کرد: از طرفی عده‌ای دیگر هستند که به سودای گنج یابی و کشف اشیاء عتیقه اقدام به حفاری و تخریب تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی می‌کنند که در دل طبیعت و یا زمین‌های کشاورزی قرار گرفته اند، درحالیکه در زیر این تپه‌ها چیزی جز مواد فرهنگی که تنها برای باستان شناسان ارزش دارد، چیز دیگری پیدا نمی‌کنند. 

رئیس گروه موزه‌ها و اموال منقول میراث فرهنگی استان به نقش وندال‌ها (تخریب گرها) در نابودی و تخریب بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی اشاره کرد و گفت: وندال‌ها کسانی هستند که از روی عمد و با آگاهی از اهمیت بنا‌ها و آثار تاریخی اقدام به آسیب رساندن به بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی می‌کنند که برای نمونه می‌توان به آثار تاریخی همچون سان رستم، تاق گرا، کتیبه باستانی کوه بمو در سرپل‌ذهاب و ... اشاره کرد که به علت دور بودن از محیط شهری و عدم محصور بودن، مورد آسیب وندال‌ها قرار گرفته اند. 

به گفته این مسئول، یکی از اصلی‌ترین آسیب‌هایی که معمولاً وندال‌ها به آثار تاریخی وارد می‌کنند، مربوط به یادگاری نویسی، دیوار نویسی و روشن کردن آتش داخل این آثار است. 

وی با تاکید براینکه بلایای طبیعی نیز نقش مهمی در تخریب و نابودی آثار تاریخی دارند، گفت: ما در کشور و استانی زندگی می‌کنیم که همواره با بلایای طبیعی همچون زلزله و سیل دست و پنجه نرم می‌کند و با وقوع هرکدام از این بلاها، آسیب‌هایی متوجه بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی استان هم می‌شود. 

برشاهی از زلزله سال ۱۳۹۶ به عنوان نمونه‌ای از بلا‌های طبیعی در استان نام برد که توانست آسیب‌هایی را به بخشی از بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی استان همچون مقابر ابودجانه، تاق گرا، مسجد عبدالله بن عمر، زیج منیژه، عمارت خسرو، قلعه گبری، چارقاپی، کاروانسرای قصرشیرین و ... وارد کند. 

وی با بیان اینکه بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی توجه عمومی از سوی مردم و مسئولین می‌خواهند، گفت: باید در دانشگاه ها، مدارس و به همه عموم مردم آموزش داده شود که این آثار متعلق به همه مردم است و باید خود مردم همکاری لازم را برای حفاظت از آنها داشته باشند .

باشگاه خبرنگاران جوان کرمانشاه کرمانشاه

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: میراث فرهنگی مناظر زیبا بنا ها و محوطه های تاریخی تخریب و نابودی آثار تاریخی بنا ها وندال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۵۸۱۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نابودی ویروس‌ها پنجره را باز کنید!

پژوهشگران می‌گویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروس‌ها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده می‌کنند، بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه موثر برای کم کردن ویروس‌های معلق در هوا باشد.

به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروس‌های معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروس‌های تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیش‌بینی شده بود، باشد.

به نقل از ان‌ای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه می‌تواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.

اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروس‌های تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانی‌تری در فضاهای بسته باقی می‌مانند. آنها می‌گویند پای کربن دی اکسید در میان است.

آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول می‌گوید: ما می‌دانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروس‌ها،  از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم، پخش می‌شود، اما این مطالعه نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد و مهم‌تر اینکه چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.

کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر می‌گذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروس‌های تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.

در اینجا ما باید کمی عمیق‌تر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء می‌گیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بی‌کربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بی‌کربنات به گاز CO2 تغییر می‌کند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار می‌گیرد.

از آنجایی که تصور می‌شود PH محرک عفونت‌پذیری ویروس‌های معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی می‌کنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروس‌های موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

در شرایط همه‌گیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 می‌تواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیط‌های شلوغ‌تر از 5000 ppm بالاتر رود.

پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروس‌های موجود در هوا عفونی می‌مانند را تأیید کردند.

در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویه‌های ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایت‌پذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.

افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایت‌پذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروس‌ها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.

هادرل می‌گوید: این رابطه روشن می‌کند که چرا رویدادهای اَبَرپخش‌کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش می‌کند مانند یک اسید عمل می‌کند. این باعث می‌شود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.

خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.

هادرل می‌گوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج می‌کند و هم باعث می‌شود قطرات هواپخش برای ویروس سمی‌تر شوند.

با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیش‌بینی می‌کنند در دهه‌های آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها پیامدهای گسترده‌تری دارد.

هادرل می‌گوید: بنابراین، این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.

وی افزود: داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو می‌تواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام