جدیدترین‌های «چاپخانه توفیق»:

نگاهی به سوابق تاریخی «چاپ رنگین»

در ١١ اردیبهشت ١٣٥١ با وجود اینکه یک روز تعطیل عمومی بود، به دستور هویدا جلسه‌ای محرمانه در کاخ نخست‌وزیری با حضور وزیر مشاور، وزیر اطلاعات، وزیر دادگستری و بقیه مقامات مطبوعاتی دولت و شهربانی و ساواک تشکیل شد. دستور جلسه: تهیه گزارش پرآب و تابی با امضای کلیه این مقامات عالیه، علیه کهنسال‌ترین و محبوب‌ترین روزنامه کشور، توفیق و زدن تیرخلاص بر آن بود، روزنامه‌ای که بیش از ١٠ماه بود کلیه نشریاتش را خلاف قانون توقیف و مقوا کرده بودند. به گزارش ایسنا، روزنامه شهروند در ادامه نوشت: در دهه بیست خورشیدی عده‌ای از بازرگانان خوشفکر و تعدادی از قضات خوشنام دیوان‌عالی کشور برای انجام خدمات فرهنگی پیشرفته گرد هم آمدند و یکی از چاپخانه‌های مدرن کشور را...


آن ساختمان همه را از خنده روده‌بر می‌کرد! 

تقاطع کوچه بخارا و خیابان صف، ساختمان هیات تحریریه و چاپخانه‌ی مجله‌ای است که زمانی پاتوق کاریاتوریست‌های مطرح بوده است؛ ساحتمان نشریه «توفیق» با یک دنیا خاطره که این روزها بیم خراب شدنش خاطر بسیاری از کاریکاتوریست‌های پیشکسوت یا حتی جوان را مکدر کرده است. احمد عربانی، کاریکاتوریست پیشکسوت که زمانی با مجله «توفیق» همکاری داشته، از جمله افرادی است که از احتمال تخریب ساختمان چاپخانه «توفیق» نگران است و در گفت‌وگویی با ایسنا می‌گوید: «توفیق» نشریه‌ای است که ۵۰ سال قدمت دارد و از نویسندگان آن تعداد کمی زنده‌ مانده‌اند. این ساختمان فقط یک ساختمان نیست، بلکه بخشی از تاریخ ماست. او در ادامه پیشنهاد می‌دهد که به جای تخریب ساختمان چاپخانه رنگین، می‌توان آن را تبدیل به موزه‌ و پاتوقی برای طنزنویسان کشور کرد. او در...


سرنوشت تلخ نشریه‌ای که قبل از انقلاب توقیف شد

عباس توفیق در واکنش به احتمال تخریب ساختمان تحریریه و چاپخانه نشریه «توفیق» که سال ۵۰ و پس از نیم قرن انتشار برای همیشه توقیف شد، به ایسنا می‌گوید: اینکه دنیا با روزنامه‌نگاران و طنزپردازانش چه می‌کند و ما در ایران با روزنامه‌نگاران چه می‌کنیم، داستان مفصلی است. در تمام کشور‌های پیشرفته دنیا به تاریخ مطبوعات و روزنامه‌نگاران و طنزپردازان بسیار اهمیت داده می‌شود. او ادامه می‌دهد: به عنوان مثال در زمان انقلاب مشروطه ایران یک مجله طنز ایرانی بسیار خوب به نام «ملا نصرالدین» در قفقاز منتشر می‌شد که بعد از ۱۳ سال هم تعطیل شد؛ اما مدتی بعد با وجود اینکه مجله متعلق به آن کشور نبود، چاپخانه‌ی آن را به موزه تبدیل کردند؛ اما در کشور ما...