نقاشی های چشم نواز رزمنده پارس آبادی+تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۲۳۰۸۸
رزمنده ای که دوران هشت ساله دفاع مقدس را به پاسداری از حریم کشورمان مشغول بود این روزها با دستان خود آثاری هنرمندانه خلق می کند که دل هر بیننده ای را به تحسین بر می انگیزد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آران مغان، سه دهه است که از پایان جنگ تحمیلی می گذرد اما هنوز ناگفته هایی از مظلومیت های این ملت در قلب تاریخ و در قلب رزمندگان آن دوران باقی است، با گذشت 30سال از پایان جنگ تحمیلی هنوز هستند رزمندگانی که دغدغه دارند مظلومیت ها و حقایق 8 سال دلاوری جوانان این مرز و بوم در دل تاریخ گم نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آنهایی که هنوز گرمای جنوب و سرمای غرب را مانند دوران دفاع مقدس به جان میخرند و نام رزمندگان دفاع مقدس را بر سینه هایشان حک می کنند تا با صبوری تمام فریاد بزنند آنچه بر سر این ملت آوردند ملتی که جز صلح و آزادی چیزی نمی خواست.
همان مردانی که مظلومیت های همرزمانشان را فریاد می زنند همرزمانی که شاید هنوز هم استخوانهایشان در سرزمین های جنوب و غرب و گاهی و در دل خاک عراق باقی مانده باشد و تا قیام قائم آل محمد(ص) مانند مادرشان زهرا(س) گمنام خواهند ماند. شمس الله آزادی یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس است که قریب به 25 ماه در جبهه های حق علیه باطل حضور داشت اما پایان جنگ باعث نشد سلاح مبارزه را بر زمین بگذارد بلکه هنوز در سن 54 سالگی این بار در عرصه هنر یکی از دل مشغولی های این رزمنده دفاع مقدس شده است، سلاحی که این روزها با دستان خود آثاری هنرمندانه خلق می کند که دل هر بیننده ای را به تحسین بر می انگیزد. از نکات جالب که می توان به آن اشاره کرد این است که این رزمنده پارس آبادی هیچ استاد نقاشی هم نداشته و با تلاش و پشتکار خودش توانسته در این رشته موفق شود و نقاشی های زیبا بر دیوارهای شهر حک کند.شمس الله آزادی در عین حال که دست چیره ای در هنر نقاشی و خطاطی دارد از معدود تصویربردارانی است که از سال 1369 تا کنون مشغول این حرفه بوده بگونه ای که او اولین نفری است که لحظه ورود آزادگان به شهرستان پارس آباد مغان را ثبت و ضبط کرده است.
این رزمنده پارس آبادی در حالی چندین سال است که در شرکت کشت و صنعت مغان مشغول بکار می باشد که از بی مهری ها گلایه داشته و می گوید چند سالی است که مسوولان یک بار هم سراغی از او نمی گیرند!
جا داشت در هفته دفاع مقدس که چندی روزی است آن را پشت سرگذاشته ایم، مسئولان یادی هم از این رزمنده و مستند ساز پارس آبادی می کردند که این روزها در غربت بسر می برد.
بخشی از تصاویر دوران دفاع مقدس و آثار هنری این رزمنده پارس آبادی را مشاهده می کنید.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۲۳۰۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حاجی محمره از یادمان های راهیان نور بازید کرد
به گزارش خبرگزاری مهر، محمدعلی حاجی محمره معاونت مالی و پشتیبانی موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس از یادمان والفجر۱ منطقه فکه و مقر عمار یاسر این موزه در خرمشهر دیدار و سرکشی کرد.
حاجی محمره در این بازدید گفت: ما بر سفره‌ای که شهدا آماده کردند، نشسته‌ایم، اگر رسالت خودمان در رابطه با شهدا را انجام ندهیم فردای قیامت باید پاسخگو باشیم. شهیدان با اخلاص و دیانت جان شیرین خود را که ضامن زنده نگه داشتن انقلاب اسلامی است، فدا کردند تا این انقلاب متصل به نهضت بزرگ حضرت مهدی (عج) شود.
وی افزود: جهت انجام مأموریت‌های محوله در موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در محل یادمان‌های والفجر و مقر عمار یاسر حضور پیدا کردیم و اقداماتی را در جهت تعمیرات، نگهداری، ملزومات و اقلام مورد نیاز مکان‌های مذکور انجام دادیم تا ان شاالله با توجه به در پیش رو بودن ایام تابستان، زمینه لازم را جهت حضور حداکثری ملت شهیدپرور ایران اسلامی در حد توان و امکانات خود فراهم کنیم.
کد خبر 6090759
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»