به نقل از «فردا»

۵ پیشنهاد اقتصادی برای خرج کردن عیدی بچه‌ها

تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۴۰۶۰۸

می‌توان با بچه‌ها درباره خیریه‌ها، نیازمندان و تاثیر پولی که دارند در زندگی دیگران صحبت کرد و بهشان حق انتخاب داد تا مقداری از این پول را به دیگران ببخشند. یکی دیگر از راه‌های پول خرج کردن برای دیگران خریدن هدیه است. ببینید دوست دارند با پولشان برای کسی هدیه بخرند؟ جوابشان چه مثبت و چه منفی است درباره احساس‌شان صحبت کنید، بپرسید چرا می‌خواهند یا چرا مایل نیستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سرویس سبک زندگی فردا؛ ریحانه حاجی محمدپور: قبل از اینکه برویم مدرسه عیدی‌ها را جمع می‌کردیم. چند وقت هر جا می‌رفتیم با خودمان این طرف و آن طرف می‌کشیدیم و بعد از مدتی کاغذهای نوی تا نخورده را به دست فراموشی می‌سپردیم. احتمالا پدر و مادرمان با پول‌ها برایمان چیزی می‌خریدند یا حتی شاید به تشخیص خودشان پول را استفاده می‌کردند که البته نوش جان‌شان! کمی که بزرگتر شدیم بعد از عید که می‌رفتیم مدرسه مقدار عیدی‌هایمان را با هم مقایسه می‌کردیم و باز هم یادم نیست دقیقا چه بلایی سرشان میاوردیم. فقط یادم هست در سن نوجوانی و جوانی عیدی‌هایمان خرج هوس‌های کوچک و بزرگمان می‌شد. مثلا در سفر نوروز هر چه هوس می‌کردیم برای خودمان می‌خریدیم.با توجه به سن بچه‌ها، می‌توان گفت‌وگوهای متفاوتی درباره عیدی‌هایی که می‌گیرند و به طبع آن پول انجام داد و حتی می‌توان انتخاب را به عهده خودشان گذاشت تا برای پولی که دارند تصمیم بگیرند. به بچه‌ها پول شمردن یاد بدهیم این فعالیت برای بچه‌های پیش از دبستان و سال‌های اول دبستان مناسب است. بچه‌های امروز برعکس ما خیلی فرصت خرید کردن ندارند. همه ما یک روزی تا سر کوچه رفته‌ایم و ماست و شیر و نان تازه خریده‌ایم و یاد گرفته‌ایم هر اسکناسی چقدر می‌ارزد و مثلا دو تا اسکناس دویست تومانی و یک صد تومانی برابر است با پانصد تومان. حالا که بچه‌های امروز این فرصت را کمتر دارند، می‌توانیم با عیدی‌ها این بازی را درآوریم. هی پول‌ها را بشمریم. بپرسیم چند تا ۱۰ تومنی می‌شود یک تراول پنجاه تومنی. الان چقدر عیدی جمع کردیم و چقدر دیگر باید جمع کنیم تا بشود صد تومان. برای محسوس کردن ارزش پول هم می‌توان پول را برایشان معادل چیزی که دوست دارند و حسش می‌کنند، قرار داد مثلا بگوییم با این پنج تومان می‌شود سه تا بستنی خرید.
پس انداز کار خوبی استهر وقت حرف پول وسط میاید، پس انداز پای ثابت ماجراست. همه آدم‌ها با هر سلیقه و فکری به پس انداز فکر می‌کنند. می‌شود با بچه‌ها در هر سنی راجع به پس انداز صحبت کرد و حتی از خودشان پرسید: چرا آدم‌ها لازم است پس انداز داشته باشند؟ پس اندازها می‌توانند خیلی رسمی باشند. برای مثال حسابی برای وام مسکن برایشان باز کنیم. همچنین می‌شود پول‌ها را در خانه و قلک‌ها هم برای روز مبادا پس انداز کرد یا خرید چیزی که دوست دارند و یا حتی ثبت نام کلاسی در تابستان.اجازه دهید خودشان عیدی‌های‌شان را خرج کنند تا ارزش پول را بفهمند
هیچ وقت یادم نمی‌رود اولین حقوقی را که گرفتم چقدر با خساست خرج می‌کردم و به این نتیجه می‌رسیدم که به خیلی از وسیله‌هایی که می‌خواهم بخرم نیاز ندارم. چون برای پولی که داشتم، زحمت کشیده بودم و همین مساله نیازها را از میان خواسته‌ها غربال می‌کرد. خیلی وقت‌ها هم بچه‌ها خواسته‌هایی دارند که به نظر ما ضروری نیست. می‌توانیم اجازه بدهیم آنها را پول خودشان بخرند. با این کار شاید به این نتیجه برسند که خواسته‌شان خیلی هم ضروری نیست!بگذارید طعم خوش خرج کردن برای دیگران را بچشند
می‌توان با بچه‌ها درباره خیریه‌ها، نیازمندان و تاثیر پولی که دارند در زندگی دیگران صحبت کرد و بهشان حق انتخاب داد تا مقداری از این پول را به دیگران ببخشند. یکی دیگر از راه‌های پول خرج کردن برای دیگران خریدن هدیه است. ببینید دوست دارند با پولشان برای کسی هدیه بخرند؟ جوابشان چه مثبت و چه منفی است درباره احساس‌شان صحبت کنید، بپرسید چرا می‌خواهند یا چرا مایل نیستند.یک کسب و کار کوچک برایشان راه بیندازیدوقتی بابا تعریف می‌کند یک تابستان تمام کارش این بوده که از کارخانه ملامین سازی کاسه و بشقاب بخرد و در بازار بساط کند و بفروشد حسودیم می‌شود. ما کمتر تجربه‌هایی از این دست داشته‌ایم، چه برسد به بچه‌های نسل امروز. اما پول درآوردن کار هیجان انگیزی است. می‌شود به کمک عیدی‌ها راه‌هایی را برای این تجربه بچه‌ها در نظر گرفت. ازشان بخواهید دنبال راهی برای پول درآوردن بگردند. با عیدی‌هایی که سرمایه‌شان هستند چه مواد اولیه‌ای میتوانند بخرند؟ چه چیزی درست کنند و چطور به فروش برسانند؟ کیک خانگی، دستبندهای دست ساز؟ یا فرفره‌های رنگی؟
حواستان باشد کاری که می‌خواهید با عیدی‌های بچه‌ها انجام بدهید، بهانه‌ای بشود برای گفت‌وگو. یک گفت‌وگوی جستجوگرانه پای به پای هم درباره پول و مسائل مالی. از خاطره‌های خودتان درباره عیدی ها و پول درآوردن‌هایتان برایشان تعریف کنید. حتی به آنها بگویید در دنیای بزرگسالی برای مدیریت مسائل مالی‌تان چه کارهایی لازم است انجام دهید. نظرشان را بپرسید، تجربه‌هایتان را در اختیارشان قرار بدهید و با هم درباره پول بخوانید و یاد بگیرید.

منبع: فردا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۴۰۶۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کسانی که اعتمادبه‌نفس آن‌ها نمایشی است، این رفتارها را دارند

اعتمادبه‌نفس، ویژگی‌ای است که همه‌ ما آن را تحسین می‌کنیم و آرزوی داشتنش را داریم.

به گزارش روزیاتو، اما بسیاری از ما برای دستیابی به آن به این جمله‌ معروف عمل می‌کنیم که «تا وقتی که نتوانسته‌ای چیزی را به واقعیت تبدیل کنی، به آن وانمود کن»؛ بنابراین تعجبی ندارد که در بحث اعتماد به نفس بسیاری از اوقات واقعیت آن چیزی نیست که به نظر می‌رسد. گاهی در زیر آن تصویر مطمئن به خودی که از یک شخص می‌بینیم، در حقیقت، فردی مردد به خود و طالب تأیید دیگران وجود دارد.

با این حال، تشخیص این موضوع ساده نیست. حتی کسانی که بسیار بااعتماد به نفس به نظر می‌رسند هم ممکن است در جنگی درونی درگیر باشند که ما از آن به کلی بی خبریم.

پس از کجا می‌توانیم متوجه این موضوع شویم؟ چند رفتار هست که این افراد اغلب از خود نشان می‌دهند.

در ادامه با آن‌ها آشنا خواهیم شد.

۱- کمالگرا هستند

تصور کنید که با یکی از همکاران تان که به داشتن اعتماد به نفس بالا معروف است، بر روی پروژه‌ای کار می‌کنید. به نظر می‌رسد که او همه چیز را تحت کنترل دارد و همیشه کاری عالی از خود ارائه می‌دهند.

با این حال، در این همکاری نزدیک متوجه می‌شوید که او زمان زیادی را صرف بررسی کار خود، اصلاح ریزترین جزئیات و نگرانی برای نقص‌های جزئی‌ای می‌کند که کس دیگری متوجه آن‌ها نمی‌شود.

شاید عجیب به نظر برسد، اما این حد از کمالگرایی اغلب می‌تواند نشانه‌ی این باشد که یک شخص در ظاهر بااعتماد به نفس، اما در درون به دنبال تأیید دیگران است.

روانشناسان علت کمالگرایی را مطمئن نبودن از خود و ترس از تأیید نشدن، تمسخر شدن و طرد شدن می‌دانند.

به عقیده‌ی آن ها، فشار‌های درونی مانند میل به جلوگیری از شکست یا قضاوت منفی، افراد را به کمالگرایی سوق می‌دهد.

دلیل کمالگرایی گاهی می‌تواند تلاش برای اثبات ارزشمندی خود به دیگران و به دست آوردن تأیید آن‌ها باشد. نیاز به انجام بی عیب و نقص همه چیز ممکن است ریشه در ترس از قضاوت یا نقد شدن داشته باشد. افراد کمالگرا با مطمئن شدن از بی نقص بودن ریزترین جزئیات، امیدوارند که جلوی هر گونه بازخورد منفی‌ای که می‌تواند اعتماد به نفس آن‌ها را درهم بشکند را بگیرند؛ بنابراین اگر با شخصی رو به رو شدید که بااعتماد به نفس به نظر می‌رسید، اما وسواسی و سختگیر بود، ممکن است معنایش این باشد که اعتماد به نفس او صرفاً ظاهری است.

۲- همیشه پیش از تصمیم گیری به نظر دیگران نیاز دارند

تا به حال شخصی را دیده اید که با وجود اینکه بااعتماد به نفس به نظر می‌رسد، اما دائماً دنبال نظر یا تأیید دیگران است؟

همانطور که احتمالاً حدس زده اید، این نشانه‌ی ظریف، اما رایجی از مطمئن نبودن از خود است.

این نیاز به نظر یا تأیید دیگران می‌تواند در مورد شغل، تصمیمات یا حتی ظاهر باشد.

گرچه لزوماً چیز بدی نیست، چون همه‌ی ما گاهی به اندکی تأیید دیگران نیاز داریم. اما اگر این امر تبدیل الگویی مداوم شود، ممکن است به نیازی عمیق‌تر برای تأیید شدن اشاره داشته باشد.

۳- انتقادپذیر نیستند

برای بسیاری از افراد پذیرش انتقاد کاری دشواری است، اما نه لزوماً به این خاطر که آن‌ها نیازی به بهبود و اصلاح در خود نمی‌بینند، بلکه به این دلیل که در درون شان از هر انتقادی که ممکن است مؤید ترس آن‌ها از به اندازه‌ی کافی خوب بودن باشد، واهمه دارند.

روانشناسان می‌گویند کسانی که اعتماد به نفس بسیار پایینی دارند، حساسیت شدیدی به هر نوعی از انتقاد، اصلاح یا نصیحت و توصیه دارند، حتی اگر چیزی که می‌گویید سازنده و کاملاً درست باشد.

۴- دائماً در شبکه‌های اجتماعی پست می‌گذارند

همه‌ی ما گهگاه به اندکی تحسین و تأیید دیگران نیاز داریم.

با این حال، برخی افراد به ظاهر بااعتماد به نفس، میل ناسالمی به این امر دارند؛ و اگر بخواهند که همیشه بااعتماد به نفس به نظر برسد، نمی‌توانند از همه‌ی اطرافیان شان طلب تأیید کنند. چرا که باعث برملا راز درونی شان می‌شود؛ بنابراین چطور باید این مشکل را حل کنند؟

احتمالاً با کمک بی نقص‌ترین وسیله‌ی ساخته شده تاکنون برای دریافت تأیید دیگران یعنی شبکه‌های اجتماعی.

شبکه‌های اجتماعی باعث عادی شدن رفتار‌های تأیید طلبانه‌ی نسبتاً ناسالم شده اند.

مادربزرگ خود را در جوانی تصور کنید که با وسواس زیادی عکسی از خود تهیه کند و نسخه‌های زیادی از آن عکس را با همراه این یادداشت برای تمام دوستانش ارسال کند: «دوستش داری؟ لطفاً باخبرم کن.»

عجیب به نظر می‌رسد، درست است؟ اما این در واقع همان کاری است که بسیاری از افراد امروزه در دنیای دیجیتال انجام می‌دهند.

شبکه‌های اجتماعی به ویژه برای کسانی که در درون شان به دنبال تأیید دیگران هستند می‌تواند فضایی برای دستیابی به این هدف فراهم کند. آن‌ها ممکن است که دائماً درمورد موفقیت ها، ماجراجویی‌ها یا حتی اتفاقات روزمره شان پست بگذارند، به این امید که بتوانند لایک و کامنت و شِیر دیگران را به دست آورند.

با این حال، روانشناسان معتقدند این امر می‌تواند باعث تشدید رفتار‌های تأیید طلبانه و تلاش‌های ناسالم برای گرفتن تأیید دیگران شود. به علاوه، این تأیید طلبی‌های افراطی مشکل اصلی و ریشه‌ای فرد را برطرف نمی‌کند، چرا که تأییدی که شخص به این شیوه از دیگران دریافت می‌کند، تأییدی بیرونی است.

پژوهش‌ها هم ارتباط میان فعالیت بیش از اندازه در شبکه‌های اجتماعی با پایین بودن اعتماد به نفس را اثبات کرده است؛ بنابراین اگر با شخصی مواجه شدید که دائماً در شبکه‌های اجتماعی پست می‌گذارد، این امر ممکن است نه صرفاً میل او به اشتراک گذاری، بلکه شیوه‌ی او برای دریافت تأیید دیگران باشد.