درباره کتابی ارجمند از حکیم خیام نیشابوری
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۸۶۱۸۹
از دیرباز آیین نوروز، آغاز سال جدید و بیداری طبیعت مورد توجه اهالی ادب بوده و آثار ارزشمندی خاصه در وادی شعر در این ارتباط خلق شده است. این در حالی است که در دوران معاصر توجه به این آیین کم شده و کمتر نویسنده و شاعری بر آن است تا در این خصوص دست به قلم ببرد.
قدس آنلاین - از دیرباز آیین نوروز، آغاز سال جدید و بیداری طبیعت مورد توجه اهالی ادب بوده و آثار ارزشمندی خاصه در وادی شعر در این ارتباط خلق شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در دوران کنونی بسیاری از کشورها چون تاجیکستان، افغانستان، آذربایجان و ازبکستان درصدد هستند آیین نوروز را در سازمان‌های بین‌المللی به نام خود مصادره کنند. در تقابل با حرکت‌های جاه‌طلبانه کشورهای مذکور، متأسفانه متولیان امور فرهنگی آن‌چنان که شایسته است، تلاش نمی‌کنند و انگار ترجیح می‌دهند در سکوت کامل منتطر بمانند تا کشورهای یادشده به مقصود خود دست یابند. در چنین اوضاع و احوالی که هیچ سازمان نظارتی وجود ندارد تا عملکرد دستگاه‌های فرهنگی دولتی را رصد کند، اهالی قلم باید آستین بالا بزنند و در این باره آثار ماندگاری خلق کنند. جدای از این، می‌طلبد که سازمان‌های دولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد فرهنگی جایزه ادبی نوروز را راه‌اندازی کنند تا جریانی تأثیرگذار ایجاد بشود. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، بی‌شک نویسندگان و شاعران بی‌شماری به این وادی وارد خواهند شد و چه‌بسا توجه اهالی قلم و هنرمندان باعث شود تا متولیان امور فرهنگی هم به ضرورت حفظ این آیین در جامعه جهانی همت کنند. در این راستا بسیاری از آثار ادبی کهن می‌توانند دستمایه خوبی برای اهالی قلم باشند. یکی از آثار ماندگار ایرانی در این زمینه، کتاب «نوروزنامه» است که به عمر خیام نسبت داده می‌شود. نوروزنامه به زبان فارسی و درباره پیدایش جشن نوروز و آداب زیبای آن خلق شده است و در آن، خیام اشاراتی هوشمندانه به مبدأ تقویم جلالی و کبیسه‌های پیش از آن دارد. لذا نگاشتن کتاب باید در حدود سال ۴۹۵ هجری قمری (۴۸۰ خورشیدی) صورت گرفته باشد. توجه به این مسئله ضروری است که توصیف و شرح حال جشن نوروز و مهرگان در کتاب‌های ادبی و تاریخی عربی مکرراً آمده و در ادبیات فارسی نیز پیش از خیام، در کتاب‌های «التفهیم» ابوریحان بیرونی و «زین‌الاخبار» گردیزی از آن نام برده شده اما تنها کتاب فارسی که مستقلاً درباره نوروز سخن گفته باشد، همین کتاب است. در کتاب «سبک‌شناسی» بهار در مورد این کتاب ارزشمند آمده است: «نوروزنامه به سبک قرن پنجم هجری تحریر یافته است و بنیاد آن بر پایه بلعمی و بیهقی است، یعنی از حیث ایجاز و عدم مترادفات و موازنه و کم‌داشتن لغات تازی و انشای جمله‌های کوتاه و زیبا از پیروان سبک قدیم است و به‌طور کلی از سیاستنامه و قابوسنامه به سبک قدیم نزدیک‌تر است. با این حال در متن نوروزنامه، برخی خصوصیات نثر جدیدتر مانند به‌کارگیری «در» به جای «اندر» و حذف افعال قرینه به چشم می‌خورد..».
منبع: قدس آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۸۶۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمدعلی علومی درگذشت + سوابق
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، محمدعلی علومی رمان‌نویس، پژوهشگر، اسطوره‌شناس و طنزنویس روز گذشته یکشنبه ۱۶ اردیبهشت در بم شهر زادگاهش دار فانی را وداع گفت.
بیشتر بخوانید: مرتضی شفیعی درگذشت + سوابقاز آثار او می‌توان به رمان‌های معروف سوگ مغان، آذرستان، ظلمات و... اشاره کرد.
علومی متولد ۱۳۴۰ بود و فارغ‌التحصیل رشته علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود.رمان «آذرستان» او در سال ۷۷ کتاب برگزیدهٔ سال از سوی وزارت ارشاد وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برندهٔ سی سال رمان طنز ایران شد.
از محمدعلی علومی آثار پژوهشی متعددی در حوزه‌های مختلف ادبیات باقی مانده است.
این نویسنده مطرح، چندین سال بخش آموزش داستان‌نویسی در مجله جوانان را برعهده داشت. در همان سال‌ها شاگرد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (مشهور به پدر فرهنگ مردم) بود و آخرین مصاحبه مطبوعاتی با او مندرج در ادبستان را انجام داد.
علومی با لهجه شیرین بمی صحبت می‌کرد و مدت‌ها در تهران با دوست و همشهری هنرمندش ایرج بسطامی (خواننده اهل بم) هم‌خانه بود.
داستان کوتاه «بمانی» اثر اوست که در آخرین شماره ماهنامه «فرجاد» در اواخر دهه ۶۰ یا اوایل ۷۰ چاپ شد. رمان «آذرستان» وی در سال ۷۷ کتاب برگزیده سال از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برنده ۳۰ سال رمان طنز ایران شد.
استاد علومی در زمینه پژوهش‌های مربوط به طنز بنا به توصیه استاد عمران صلاحی آثار بی‌شماری را از جمله طنز در آمریکا (جلد اول)، طنز در مثنوی مولانا جلال‌الدین، انواع طنز در گلستان سعدی، طنز و شیوه‌های داستانی در بوستان، طنز در دوره پهلوی با نقد و بررسی آثار طنزنویسان آن زمان، طنز ایران از مشروطه به بعد (جلد اول) و بررسی انواع طنز در خارستان اثر حکیم قاسمی کرمانی را منتشر کرده است.
رمان‌های طنز علومی شامل «شاهنشاه در کوچه دلگشا، من نوکر صدامم، وقایع‌نگاری بن لادن و جناب آقای دیو بوده است.
علومی همچنین در زمینه ادبیات کودک و نوجوان کتاب گذر از کوه کبود را منتشر کرده است و در تحلیل قصه‌های ایرانی نیز می‌توان به کتاب اساطیر افسون وش او اشاره کرد.
این نویسنده بمی همچنین رمان‌های «سوگ مغان»، «آذرستان»، «ظلمات»، «اندوهگرد»، «پریباد»، «داستان‌های غریب مردمان عادی»، «هزار و یک شب نو»، «خانه کوچک» و «عطای پهلوان» را در پرونده کاری خود دارد.
قصه اساطیر از جمله آخرین آثار این نویسنده مطرح ایران بود، همچنین کتابی دیگر در حال انتشار داشت که هنوز اطلاعاتی درباره نام و محتوای آن منتشر نشده است.
در وصف کارکردها و ویژگی های آثار استاد علومی آمده که با نگاهی تازه به مسائل مختلف، همواره توانسته توجه عمومی را به خود جلب کند و با انتقاد و پیشنهاد سازنده، به ساختار و شکل دهی بهتر جامعه ایران کمک کند.
این نویسنده بمی در سال های پایانی عمر خود به زادگاهش در بم بازگشته بود؛ بازگشت به زادگاه و جایی که هویت و شخصیتش ریشه‌دار است، به این نویسنده فرصتی داد تا با تمامی تلاش و انگیزه، به خلق آثاری جدید بپردازد و ارثیه ارزشمند خود را به سرانجام برساند.
شهر بم در ۱۹۵ کیلومتری شرق مرکز استان کرمان قرار دارد.
انتهای پیام/
کد خبر: 1229590 برچسب‌ها اخبار روز
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری