چطور از وقتمان استفاده بهتري بکنيم؟
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۳۱۹۵۴
خبرگزاري آريا - البته اشتباه نکنيد. ما اصراري نداريم که همه افراد بايد از اصول مشابه و يکساني براي منظم شدن استفاده کنند. در واقع از نظر تيپ‌شناسي نوين، منظم بودن يک تعريف واحد ندارد. بلکه ما معتقديم هر کس ممکن است روشِ منحصر به فرد خودش را براي افزايش عملکرد و استفاده صحيح از وقت داشته باشد...
به گزارش جام جم انلاين به نقل از فراديد، چرا گاهي اوقات خيلي از ما احساس مي‌کنيم در طول روز براي انجام کارهايمان وقت کم مي‌آوريم؟ چرا مدام احساس مشغول بودن مي‌کنيم اما در نهايت به خروجي و دستاورد قابل توجهي نمي‌رسيم؟ آيا اين طرز فکر صحيح است که فکر مي‌کنيم هيچ‌وقت براي انجام همه کارهايمان وقت کافي نخواهيم داشت؟
حقيقت اين است که افراد موفق بسيار زيادي هستند که نه تنها به همه کارهايشان مي‌رسند و وقت کم نمي‌آورند بلکه زمان مناسبي را هم به تفريح و سرگرمي اختصاص مي‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته اشتباه نکنيد. ما اصراري نداريم که همه افراد بايد از اصول مشابه و يکساني براي منظم شدن استفاده کنند. در واقع از نظر تيپ‌شناسي نوين، منظم بودن يک تعريف واحد ندارد. بلکه ما معتقديم هر کس ممکن است روشِ منحصر به فرد خودش را براي افزايش عملکرد و استفاده صحيح از وقت داشته باشد.
اما به هر حال به اين هم اعتقاد داريم که برخي اصول مشترک وجود دارند که ممکن است براي بسياري از افراد مفيد و مناسب باشد.
با مطالعه اين راهکارها، لزوما قرار نيست سبک زندگي خودتان را با آنها منطبق کنيد تا نتيجه بگيريد. شکي نيست که ممکن است شما راهکارهاي متفاوت و منحصر به خودتان را داشته باشيد.
اما در ادامه سعي مي‌کنيم تعدادي از راهکارهاي افزايش بهره‌وري را با هم مرور کنيم. سعي کنيد راهکارها را بخوانيد و آن‌هايي که احساس مي‌کنيد براي شما مناسب است را در زندگي روزمره‌تان به کار بگيريد. دقت کنيد هيچ لزومي ندارد که حتماً مقيد به همين راهکارها شويد، ممکن است روش شما متفاوت باشد.
مجله اينترنتي موفقيت آمريکا (Success) در مصاحبه‌اي که با دوازده نفر از اعضاي انجمن کارآفرينان جوان انجام داده است، از آنها پرسيده است که براي مديريت وقتشان چه کار مي‌کنند؟ پاسخ‌ها را در دوازده راهکار زير بخوانيد:
1. جايي که لازم است، «نه» بگوييد
خيلي اوقات پيش مي‌آيد که اطرافيان ما، درخواست‌هاي مختلفي از ما دارند. اگر حجم اين درخواست‌ها آن‌قدر زياد است که از کارهاي ضروري خودتان عقب مي‌افتيد، خيلي ساده به درخواست آنها نه بگوييد.
مشکل جايي شروع مي‌شود که سعي مي‌کنيم به هيچ درخواستي دست رد نزنيم تا کسي از ما ناراحت نشود. در اين صورت به سادگي ممکن است از اولويت‌هاي خودمان عقب بيفتيم.
در چنين شرايطي اگر قرار باشد مدام به کارهاي بقيه رسيدگي کنيد، زمان انجام کارها و مسئوليت‌هاي خودتان مرتب به تعويق مي‌افتد و کار خودتان سخت‌تر مي‌شود.
پس اگر دعوت يا درخواستي از شما شد که با اولويت‌هاي شما سازگار نبود خيلي راحت و مؤدبانه آن درخواست يا دعوت را رد کنيد يا اين که صبر کنيد و موضوع را بيشتر بررسي کنيد. لزوما لازم نيست همه درخواست‌ها را خيلي سريع رد يا قبول کنيد.
گاهي زمان بخريد و اولويت‌هايتان را بررسي کنيد تا بتوانيد بهترين تصميم را بگيريد.
2. اولويت‌بندي کارهايتان را جدي بگيريد
اين مسئله آن‌قدر به عناوين مختلف در کتاب‌ها و سمينارهاي موفقيت تکرار شده که انگار اثربخشي خودش را از دست داده!
اما واقعاً بايد اين موضوع را جدي بگيريد. اصلا هم سخت نيست، کافي است چند دقيقه از وقتتان را به اين اختصاص دهيد و فکر کنيد که اولويت‌هاي شما در زندگي چيست؟ چه چيزهايي واقعاً براي شما مهم است؟ چه چيزهايي را دوست داريد پنج سال بعد يا ده سال بعد در زندگي‌تان داشته باشيد؟
همه اولويت‌هاي ممکن در زندگي خودتان را ليست کنيد، براي نمونه ما چنين ليستي را آماده کرديم:
وقت گذاشتن با خانواده، تفريح و گردش، مطالعه کتاب و رشد فردي، کسب درآمد، ورزش و تندرستي و ...
حتماً موارد بسيار بيشتري هم به اين ليست مي‌توانيد اضافه کنيد. از طرفي اين ليست خيلي کلي بود. مي‌توانيد موارد شفاف‌تري متناسب با زندگي شخصي خودتان اضافه کنيد. اما نکته مهم اين است که اين ليست را درست کنيد و همه موارد از پر اهميت‌ترين تا کم اهميت‌ترين را براي «خودتان» مشخص کنيد.
داشتن ليست اولويت‌ها چه کمکي به ما مي‌کند؟ يکي از مزاياي آن اين است که ما را از دام کمال‌گرايي رها مي‌کند. وقتي ليست خودم را تهيه مي‌کنم ديگر از انجام نشدن کارهايي که اولويت کمتري دارند سرخورده نمي‌شوم و راحت‌تر مي‌توانم به کارهاي کم‌اهميت ليست نه بگويم.
3. فعاليت‌هايتان را مثل يک کارآگاه زير نظر بگيريد!
وقتي آمار چيزي را داشته باشيد، راحت‌تر مي‌توانيد مديريتش کنيد. اين موضوع در مورد مسائل قابل اندازه‌گيري مثل پول و وقت بسيار کاربردي و صحيح است.
اگر مي‌خواهيد زمانتان را مديريت کنيد، اول بايد ببينيد آن را خرج چه مواردي مي‌کنيد؟ بزرگ‌ترين دليلي که باعث مي‌شود از وقتمان استفاده بهينه نکنيم، اين است که اصلا نمي‌دانيم آن را کجاها داريم تلف مي‌کنيم!
خيلي وقت‌ها فکر مي‌کنيم کلي کار انجام داده‌ايم، اما حقيقت اين است که اگر يک ذره‌بين دستمان بگيريم و مقدار زماني که صرف هر کار مي‌کنيم را کنترل کنيم، مي‌بينيم که درصد قابل توجهي از اين زمان دارد جاهايي تلف مي‌شود که نبايد بشود.
وقتي زماني که صرف مي‌کنيد را زير ذره‌بين مي‌گيريد، دقيق‌تر مي‌توانيد مديريتش کنيد. فعاليت‌هاي بي مورد که وقت زيادي هم از شما مي‌گيرد را شناسايي کنيد و يا حذفشان کنيد يا به مرور از زماني که به آنها اختصاص مي‌دهيد کم کنيد.
4. از شب قبل، براي فردا برنامه‌ريزي کنيد
وقتي بدون برنامه‌ريزيِ قبلي يک روز را شروع مي‌کنيد، درست مثل يک کشتي که بدون مقصدي مشخص در آب حرکت مي‌کند، بي‌هدف و بي مسير خواهيد بود.
در اين صورت اجازه داده‌ايد که وزشِ باد براي مقصدِ شما تصميم بگيرد و تضمين مي‌کنم که زمان زيادي را از دست خواهيد داد. اين با اصول بهره‌وري و افزايش عملکرد در تضاد است.
مطمئنا هر روز به محض اين که از خواب بيدار مي‌شويد گوشي شما پر است از پيام‌هاي نخوانده تلگرام و پست‌هاي جديد اينستاگرام و ايميل‌هاي چک نشده از شب قبل و در صورتي که بخواهيد همه اين‌ها را يکجا چک کنيد، معلوم نيست اين چرخه شما را تا کجاي روز درگير خواهد کرد.
اما اگر از شب قبل براي فردايتان زمان‌بندي کرده باشيد حتماً مديريت بهتري روي اين موضوع خواهيد داشت و اجازه نخواهيد داد هر صداي نوتيفيکيشني شما را از اولويت‌هاي آن روزتان دور کند.
5. همه کار را خودتان انجام ندهيد
در هر جايگاه و سمتي که باشيد مي‌توانيد انجام بخشي از کارها را به ديگران واگذار کنيد. در مجموع سعي کنيد کارهايي که جنبه عمومي‌تر دارند را به همکاري و مشارکت ديگران انجام دهيد. مثلا در خانواده يا محل کار حتماً مي‌توانيد بخشي از کارها را به ديگران واگذار کنيد و بخواهيد در انجام دادن کارها به شما کمک کنند تا وقت آزادتان بيشتر شود.
البته طبيعتا اين مدل کارها بايد جنبه عمومي داشته باشد تا تقسيم کار در مورد آن معنا پيدا کند. در غير اين صورت چندان خوشايند نيست که انجام کارهاي شخصي خودتان را به ديگران واگذار کنيد!
نگاهي به ليست کارهايي که بايد انجام بشوند بيندازيد و ببينيد کدام مسئوليت را مي‌توان به ديگران واگذار کرد.
6. استفاده از شبکه‌هاي اجتماعي را بسيار محدود کنيد
ورود به شبکه‌هاي اجتماعي مثل وارد شدن به يک هزارتو (maze) است. شايد وارد شدن به آن دست خودتان باشد اما خارج شدن از آن دست شما نيست!
گذشته از اين شوخي، کم نيست زمان‌هايي که به چک کردن تلگرام و اينستاگرام و ... اختصاص مي‌دهيم و گذر زمان از دستمان در مي‌رود.
هر چقدر زمان کمتري را به چک کردن شبکه‌هاي اجتماعي و پيام رسان‌ها اختصاص دهيد زمان بيشتري براي انجام کارهاي مفيد‌تر خواهيد داشت.
من يک جمله دارم که وقتي به آن فکر مي‌کنم خيلي انگيزه مي‌گيرم و از طرفي به من کمک مي‌کند زمان کمتري را در شبکه‌هاي اجتماعي تلف کنم. آن جمله اين است: «وقتي همه دارند در تلگرام وقت تلف مي‌کنند، تو يک کار مفيد انجام بده!»
البته مي‌توانيد در روز، زمان يا زمان‌هاي مشخص و محدودي را براي چک کردن شبکه‌هاي اجتماعي‌تان اختصاص دهيد. اما کليد همين است: استفاده از شبکه‌هاي اجتماعي را «محدود» کنيد.
در واقع راندمان شما نسبت معکوسي دارد با مقدار زماني که در شبکه‌هاي اجتماعي مي‌گذرانيد.
7. زمان مشخصي را براي انجام کارها در نظر بگيريد
داشتن يک زمان روتين و يک بازه زماني تکرارشونده در طول روز براي انجام کارهاي مشخص، ايدهٔ خيلي خوبي است.
مثلا مدتي بود که من بعد از ناهار و استراحت و از ساعت 3 به بعد (تا حدود عصر) را فقط به کتاب خواندن اختصاص داده بودم. اين کار باعث شده بود تمرکزم از حالت عادي بيشتر شود و انگار ذهنم شرطي شده بود که در آن بازه زماني، من بايد کتاب بخوانم.
فرقي ندارد چه زماني را به چه کاري اختصاص مي‌دهيد. اين بستگي به خودتان دارد. اما اگر در طول روز کارهاي ثابت و مشخصي را انجام مي‌دهيد، سعي کنيد اين کارها به صورت روتين در ساعات مشخصي از شبانه‌روز انجام شوند.
8. ببينيد چقدر کشش داريد
موقع انجام کارهاي مختلف، مهارت و پايداري خودتان را ارزيابي کنيد. معمولا يک حد بهينه و طلايي براي عملکرد هر کس وجود دارد. سعي کنيد آن حد بهينه را براي خودتان پيدا کنيد.
مثلا من فهميده‌ام که در هر ساعت مي‌توانم حدود 20 صفحه کتاب بخوانم. من نقطه بهينه و طلايي خودم را پيدا کرده‌ام. اگر در يک ساعت تعداد صفحات کمتري بخوانم يعني وقتم را تلف کرده‌ام، اگر تعداد صفحات بيشتري را بخوانم يعني بدون دقت کافي و خيلي سريع مطالعه کرده‌ام.
اين براي من يک معيار شده است. براي هر کاري، نقطه بهينه و طلايي خودتان را پيدا کنيد مهم اين است که در همان بازهٔ طلايي باقي بمانيد. بهره‌وري شما زماني اتفاق مي‌افتد که در محدوده نقطه طلايي خودتان باشيد.
9. اضافه‌ها را دور بريزيد!
هر چيز اضافه يعني اتلاف وقت. اگر ليست کانال‌هاي تلگرامتان زياد شده است، از آنها لفت دهيد و بيرون بياييد. اگر ايميل‌هاي اسپم اينباکس شما را اشغال کرده است، آنها را لغو اشتراک (unsubscribe) کنيد، اگر کمد لباستان پر است، آن را خالي کنيد، ميز کار، اتاق و ... هم همينطور.
اضافه‌ها را دور بريزيد تا متمرکزتر شويد. خلوت بودن فضاي بهتري براي تمرکز کردن ايجاد مي‌کند و وقتي روي کارتان متمرکز باشيد، عملکردتان به طرز فوق‌العاده‌اي بهتر خواهد شد.
10. صبح‌ها زودتر از خواب بيدار شويد و چند دقيقه تمرکز کنيد
صبح‌ها قبل از اين که مشغول انجام کارهاي روزمره شويد، اندکي تامل کنيد و در يک جاي آرام و در وضعيت بدني مناسب قرار بگيريد و فقط تمرکز کنيد. افکارتان را آرام کنيد و رفته رفته خودتان را از نظر ذهني براي انجام مسئوليت‌ها و کارهايي که قرار است انجام دهيد آماده کنيد.
همين کار ساده اگر به صورت آيين يا روتين در بيايد در بلند مدت اثرات باورنکردني روي ذهن و عملکرد شما خواهد داشت.
11. نکته آخر
نمي‌شود در مورد افزايش عملکرد و راهکارهاي آن حرف زد ولي در مورد کيفيت خواب و ساعت خواب چيزي نگفت.
ما در اين مقاله قصد ورود به اين موضوع را نداريم اما نکته‌اي که مي‌خواهيم روي آن تاکيد کنيم اين است که شايد خيلي مهم نباشد که شب‌ها کِي مي‌خوابيد و روزها چه ساعتي بيدار مي‌شود.
حتي شايد اين هم در شروع کار آن‌قدر مهم نباشد که چند ساعت در روز مي‌خوابيد، بلکه مسئله‌اي که بسيار مهم‌تر است اين است که در ساعت‌هايي که بيداريد چقدر موثر و با کيفيت کار مي‌کنيد؟
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۳۱۹۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ چیزی جز گوشی لازم نیست
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری جشنواره آسمون، اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی از هنرمندان در خانه هنرمندان برگزار شد.
ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به آغاز فعالیت بادبوم در سال ۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم برای اینکه این سال‌ها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.
دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و اضافه کرد: امروز آغاز رسمی جشنواره «آسمون» است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوا برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال خواهد بود.
امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزییات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده خودشان را شکل بدهند.
برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید
سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و آثار ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. کسانی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، از خودشان و تجارب و خاطراتشان شروع کنند.
وی اضافه کرد: تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد. یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.
وی به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید. موضوعاتی که جزییات قابل لمسی از آنها در ذهن داشته باشید که همگی برآمده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آنها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.
کارگردان «بیست و یک روز بعد» تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم. من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم «بیست و یک روز بعد» که قصه ای واقعی داشت را ساختم که درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.
خردمندان خطاب به حاضران گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آنها را می‌شناسید، بنویسید این کار برای شما تولید داستان می‌کند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلمسازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.
وی در پایان بیان کرد: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یاد بگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.
کد خبر 6090133
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»