نتايج مهم يک نظرسنجي بعد از انتخابات درباره رئيسي و روحاني
تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۰۵۲۴۹
خبرگزاري آريا - به گزارش نامهنيوز، برخلاف تصور رايجي که مابين اصولگرايان وجود دارد، راي روحاني به هيچ وجه سلبي و با رقيب هراسي به دست نيامده است. براساس آخرين نظرسنجي آيپو که بعد از انتخابات انجام شده است، اتفاقا اين راي آقاي رئيسي بود که با اين شيوه به دست آمده است. آيپو که در سال 92 اولين مرکز نظرسنجي بود که چند روز مانده به انتخابات پيروزي حسن روحاني را پيش بيني کرده بود، امسال نيز 48 ساعت قبل از انتخابات در نظرسنجي خود اعلام کرد که روحاني بين 59 تا 62 درصد راي خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اين مرکز نظرسنجي که خارج از ايران قراردارد و از طريق تلفني نظرسنجي انجام مي دهد در آخرين يافتههاي خود خبر ميدهد: «38 درصد از راي دهندگان به روحاني ميگويند به دلايلي چون شايستگيهاي شخصي، سوابق قبلي يا جهتگيريهاي سياسي وي به او راي دادهاند، تنها 15 درصد از رايدهندگان به رئيسي ميگويند به همين دلايل به او راي دادهاند.» نکته اصلي راي رقيب هراسانه اينجاست که براساس اين نظرسنجي «17 درصد از راي دهندگان به رئيسي ميگويند به دليل اين که نميخواستهاند به روحاني راي بدهند به رئيسي راي دادهاند، در حالي که تنها 5 درصد از راي دهنگان به روحاني ميگويند به خاطر راي ندادن به رئيسي به او راي دادهاند.»
به دوران رقابتهاي انتخاباتي برگرديم. جايي که رجانيوز در مطلب اصلي خود در تاريخ شنبه 16 ارديبهشت مينويسد: «طبيعي ترين کنش ممکن براي دولتي که در بهترين حالت "بي کارنامه" و در واقع بينانه ترين حالت "بدکارنامه" بوده است اتخاذ روش "رقيب هراسي" براي ايجاد فضاي رعب نسبت به شکست بالقوه اش است.» دو روز بعد همين ادبيات در گفتههاي حجت الاسلام رئيسي نيز ديده مي شود: «دولت نميتواند با سخنراني و حرف زدن پشت تريبون شعارهايش را محقق کند و اصلا نبايد رقيب هراسي کرد. اينکه دولت مدام ميگويد اگر ديگران بيايند چه اتفاقي ميافتد اصلا صحيح نيست؛ اگر ما بر سر کار بياييم اصلا با غارتگر بيت المال سر سازش نداريم و اجازه نميدهيم اموال کشور چپاول شود. (16 ارديبهشت 96)
سه روز بعد ستاد آقاي رئيسي اين خط را تکرار و در بيانيه اي رسمي با اتهام زني به دولت نوشت: «استفاده بي اندازه از بيت المال براي برگزاري جشن ها و ميتينگ هاي انتخاباتي و در راس همه اينها آغاز پروژه "رقيب هراسي" از جمله اين بي اخلاقي ها است.» (مشهد، 19ارديبهشت96) حتي اين روند بعد از انتخابات هم ادامه داشت. مخالفان دولت به ارزيابي غلط و غيردقيق راي مردم پرداختند. کيهان که در سرمقاله قبل از انتخابات خود به قلم سعدالله زارعي از پيروزي «قطعي» رئيسي خبر داده بود پس از انتخابات دليل راي آوردن روحاني را رقيب هراسي عنوان کرد و از دولت پرسيد: «چرا از نبود دارو و شيرخشک و قيمت ارز و وضعيت تورم در دولت دهم سخن گفته شد و اعلام شد اگر جريان رقيب بر سر کار آيد، باز هم همان وضعيت پيش خواهد آمد. بگذريم که اين نوع ادبيات رقيب هراسي چقدر صحيح و مستدل بود.» (سرمقاله کيهان، اول خرداد 96)
با همين تحليل هاي غلط بود که برخي در جمنا قاليباف را وادار به کنارهگيري به نفع رئيسي کردند. تحليلهايي که مبتني بر نظرسازيها بود تا نظرسنجيهاي واقعي. اين تعبيري بود که البته پرويز اميني (تحليگر اصولگرا)، براي انتقاد به مدعيان تصميم گير در جمنا بيان کرده بود. حالا نتيجه آخرين نظرسنجي آيپو نشان ميدهد وعدههاي انتخاباتي درصد بيشتري از مردمي که به رئيسي راي دادهاند را به خود جلب کرده است (43 درصد) در مقابل تنها 26 درصد از راي دهندگان به روحاني به خاطر وعدههايش راي دادند.
درحالي که اصولگرايان مدعي بودند روحاني 40 درصد راي منفي دارد، بعد از انتخابات و در اين نظرسنجي مشخص ميشود حدود نيمي از کساني که ميگويند در انتخابات ارديبهشت 96 به روحاني راي دادهاند، دليل راي خود را رضايت از عملکرد او ميدانند.» اين به آن معناست که مردم حقيقتا مي دانستند کارنامه عملکرد دولت برخلاف سياهنماييهاي رقيب تا چه اندازه مثبت بود. همچنين در اين نظر سنجي يک پنجم از راي دهندگان به روحاني لزوم دادن فرصتي به رئيس جمهورِ بر سر کار براي به پايان رساندن برنامههايش و يا آشنا بودن او با راه و رسم امور پس از چهار سال تصدي اين مقام را دليل راي دادند اعلام کردند. يک پنجم ديگر نيز بر موفقيت روحاني در امضاي برجام، رفع تحريمها و پرهيز از جنگ به عنوان دلايل راي به او انگشت ميگذارند.
آنچه لازم است تحليلگران اصولگرا به آن توجه کنند اين است که تنها 7 درصد از تعبير «انتخاب بين بد و بدتر» به عنوان دليل راي به روحاني استفاده ميکنند. در تحليل راي آقاي رئيسي نيز اين نظرسنجي نشان ميدهد که در ميان رايدهندگان به رئيسي، بيشترين افراد (27 درصد) در مورد دليل راي به او، ناموفق بودن روحاني در تحقق وعدههايش اشاره ميکنند. يک پنجم (22 درصد) از اين افراد دلايلي چون تلاش رئيسي براي زدودن فقر و مبارزه با نابرابري را عنوان ميکنند و يک پنجم ديگر بر دلايلي چون مبارزه رئيسي با «بي بند و باري» و «بي حجابي» و مانند آن دست مي گذارند. دست آخر حدود 12 درصد مي گويند به خاطر تغيير اوضاع به رئيسي راي دادهاند.
نتايج اين نظرسنجي نشان ميدهد تيمي که درجمنا و در کنار آقاي رئيسي نشسته بودند درک درستي از وضعيت جامعه نداشتند. آن روزها فکر مي کردند همه راي روستاها متعلق به آقاي رئيسي است و دليل راي نياوردن او اين بود که تعرفه ها دير به شعب فرستاده شده است. درحالي که نتيجه اين نظرسنجي و تحليل راي مردم نشان ميدهد آنها از اساس باخواستههاي واقعي مردم و درک آن فرسنگ ها فاصله دارند.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۰۵۲۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چه کسی بر صندلی ریاست مجلس دوازدهم تکیه میزند؟
با مشخصشدن نتایج انتخابات مجلس دوازدهم در بیشتر کرسیهای نمایندگی، رقابتها برای ریاست بر قوه مقننه شدت گرفته است که شنیدهها از محافل سیاسی و راهروی مجلس از لابیهای پشتپرده و برگزاری جلسات گوناگون حکایت دارد.
به گزارش ایسنا، بعد از برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، تکلیف ۲۴۵ کرسی برای ۴ سال آینده مشخص شد و ۴۵ کرسی باقیمانده نیز در ۲۱ اردیبهشت تعیین میشوند بنابراین اکنون بیش از دو سوم ترکیب مجلس آینده مشخص شده است.
از همان ابتدای اعلام نتایج انتخابات، موضوع اصلی در محافل سیاسی تعیین «رئیس مجلس دوازدهم» بود. موضوعی که هم در رسانهها پیگیری شد، هم چهرههای سیاسی داخل و خارج مجلس را به واکنش واداشت و هم زمینه جناحبندیها در این باب را فراهم کرد؛ این روند در روزهای پس از برگزاری انتخابات مجلس آنقدر سرعت گرفت که به موازات اعلام نتایج در مهمترین حوزههای انتخابیه، اسامی چهرههایی برای تکیهزدن به صندلی ریاست مجلس شنیده میشد. با نزدیکشدن به شروع کار مجلس آینده اما این رقابتها رنگوبوی بیشتری گرفته و خبرها حکایت از برگزاری جلسات متعدد رسمی و غیررسمی برای تصمیمسازی درباره ریاست مجلس آینده دارد.
برمبنای آنچه برخی منتخبان مجلس آینده میگویند، افرادی چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کردند که از جمله آنان می توان از «محمدباقر قالیباف»، «منوچهر متکی»، «مجتبی ذوالنوری»، «مرتضی آقاتهرانی»، «حمید رسایی» و «حمیدرضا حاجیبابایی» نام برد. شنیدهها از راهروی مجلس هم نشان میدهد این چهرهها برای جلب نظر سایر منتخبان، جلساتی برگزار کردهاند؛ روندی که در آن، طرح وعدههایی برای گرفتن رای از منتخبان مجلس آینده هم دور از ذهن نیست.
باتوجه به رقابت تنگاتنگ جریانهای مختلف اصولگرایی در انتخابات مجلس دوازدهم و حضور کاندیداهای آنان در بهارستان، انتظار میرود صحنه رقابت نهتنها برای کسب کرسی ریاست که برای کرسی نایب رئیسی، سایر اعضای هیأت رئیسه مجلس و حتی رؤسای کمیسیونهای تخصصی مجلس نیز جدیتر شود و در نهایت فضای کلی مجلس دوازدهم را به سمتوسویی هدایت کند که در آن کمتر شاهد یکدستیهایی از نوع مجلس یازدهم باشیم.
در چنین شرایطی، اینکه کاندیداهای هر کدام از این کرسیهای ریاست، گوشهچشمی به نتایج دوره دوم انتخابات مجلس داشته باشند تا با رایزنیها بتوانند نظر آنان را به خود جلب کنند، نهتنها تصور بعیدی نیست که به نظر میرسد تاثیر سرنوشتسازی هم بر ترکیب نهایی هیات رئیسه و روسای کمیسیونهای مجلس دوازدهم برجای بگذارد.
انتهای پیام