باهنر: تاثیر لاریجانی روی آرای مجلس بالاست
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۷۹۷۱۷
به گزارش جماران، رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری، گفت: اگر رئیس مجلس تعدادی از وزرایی که رئیس‌جمهور به مجلس معرفی می‌کند را نپسندد، احتمال رأی‌آوری آن وزیر کاهش پیدا می‌کند.
در ادامه متن کامل گفتگوی وی با مهر را از نظر می گذرانید:
سال گذشته در بخشی از گفتگویی که با هم داشتیم درباره به بلوغ نرسیدن جریان اعتدال و اینکه تعریف مشخصی از آن ارائه نشده، فرمودید اعتدال پلوی دم نکشیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در انتخابات‌ها مخصوصا مجلس و ریاست جمهوری، گفتگوهای جدیدی در کشور شکل می گیرد؛ روش‌هایی که در آن هم فضاهای مجازی و هم صدا و سیما نقش موثری دارند؛ حرف های جدید مطرح می شود و جریانات سیاسی هم می توانند بیشتر خودشان را تعریف کنند.
بعضی بحث ها در زمان انتخابات مستدل نبود و حالت مشاجره داشتمن همان حرف همیشگی خود را دارم که جریانات سیاسی در غیبت احزاب رسمی و چارچوب دار و موضع دار مقداری شناور هستند و مواضع شان ممکن است تند و کند یا کم و زیاد شود و پاسخگویی هم معمولا وجود ندارد چون یک مانیفست رسمی از زبان یک حزب حقوقی دارای پروانه در نمی آید بنابراین افعال می تواند شناور باشد. از طرف دیگر افراد به صورت تک تک باید پاسخگوی مواضع خود باشد. از سویی این چسبندگی های نه چندان محکم باعث می شود که هر فعال سیاسی پاسخگوی هم جریانی های خود باشد چون گاهی اوقات حالت دوگانه ایجاد می کند باعث می شود که از پاسخگویی فرار کرد.
این سوالی که شما فرمودید بحث ها پخته تر شد. اگر چه در زمان تبلیغات ریاست جمهوری حرف های زیادی مطرح شد بعضی بحث ها مستدل و قوی بود برخی دیگر خیلی پایهو اساس استدلالی نداشت و بیشتر حالت مشاجره داشت. بعضی حرف ها مستدل نبود.
بنابراین معتقدید که اعتدال نسبت به ۴ سال پیش پخته تر شده است؟
بله پخته تر شده اما هنوز به عنوان مانیفستی که بشود منتشر و قابل دفاع شود،درنیامده است.
به موضوع نداشتن مانیفست اشاره کردید؛ در این ۴ سال هر گعده و گروهی ادعا می کرد که ما اعتدالی هستیم؛ از اصلاح طلبان تا برخی گروه های اصولگرا. در این صورت کدام جریان باید پاسخگوی عملکرد دولت باشد؟
متاسفانه باید بگویم هیچ جریانی موظف به پاسخگویی نیست. یعنی چون حزبی وجود ندارد و جریان ها به شکل شناور وجود دارند، بنابراین حتی روی افراد مشخص و فعال سیاسی می توانیم در گذر زمان تعییراتی را در مواضعشان ببینیم.
نهایتا اگر هم بگوییم چرا ۴ سال پیش آن موضع را گرفتی و حالا این طوری شدی، نهایتا می گویند که تغییر کرده ایم. اوایل انقلاب که بیشتر اختلافات روی مبحث اقتصاد بود، این نوع مواضع بیشتر دیده می شد؛ مثلا اقتصاد تمرکزی با اقتصاد مردمی. مثلا اگر به فردی در سال ۶۷ می گفتی چرا موضع اقتصادی ات اینگونه شده؟ می گفت من با سال ۶۰ فرق کرده ام.
بنابراین نداشتن مانیفست را مبتلا به کل جریانات می دانید؟
بله و مختص اعتدال هم نیست. در میان اصولگرایان هم احتمال دارد ۱۰ گروه بگویند ما اصولگراییم اما مواضع شان ممکن است با هم متفاوت باشد. اصلاح طلبی هم اینگونه است.
اصلاح طلبان در ۴ سال گذشته از حامیان اصلی آقای روحانی بوده و البته کماکان هم هستند. فکر می کنید رییس جمهور در ۴ سال آینده به لحاظ پز و ژست سیاسی، بیشتر ژست اصلاح طلبی به خود بگیرد یا ژست اصولگرایی؟
ما که آینده را نمی دانیم اما در مجموع بعد از تعیین نتایج انتخابات، شاید دو سه هفته اول،پس لرزه های انتخابات آقایان را تا حدودی مجبور به اتخاذ برخی مواضع تند می کرد اما از زمانی که اظهارات رسمی ریاست جمهوری مثل تنفیذ، تحلیف یا معرفی اعضای کابینه آغاز شد، روحانی در مجموع اعتدال خوبی در حرف های خود گرفت.
من از سخنان شما اینگونه برداشت می کنم که هر گاه آقای روحانی به رای اصلاح طلبان نیاز دارد، حرف های تند و نامتعارف می زند و هرگاه کار از کار می گذرد، رسمی و اعتدالی می شود.
خیر؛ حتی بعد از اینکه نتایج انتخابات مشخص شد، باز هم روحانی دو سه جایی حرف های تندی زد.
البته نسبت به حرف های تندی که در ایام انتخابات زد، ناچیز بود.
حالا شما خیلی روی این مساله زوم نکنید. شاید بقیه کاندیداها هم این اتفاق برایشان افتاد. مثلا خود قالیباف یا میرسلیم یا حتی رییسی بعد از انتخابات حرف هایی زدند که چندان ضروری نبود.
اصلاح طلبان پیش از اعلام رسمی لیست کابینه، اعتراضاتی را به لیست داشتند. فکر می کنید منشا این اعتراضات چه باشد؟ اصلاح طلبان از روحانی چه می خواهند که وی اجابت نمی کند؟
طبیعی است که جریانات سیاسی در ایام انتخابات از نامزدی حمایت می کنند و بعد از اعلام نتایج توقع دارند که سهم شان داده شود و چون این ها حزب نیستند بلکه یک طیف هستند، این سهم خواهی ها متفاوت است. ممکن است برخی از اصلاح طلبان بگویند که فلان وزیری که انتخاب شده خوب است اما برخی دیگر بگویند بد است.
موضوع ما البته برآیند اعتراضات است.
برآیند اعتراضات این است که اصلاح طلبان توقع داشتند که در کابینه بتوانند سهمی از نیروهای روشن و برجسته خود را داشته باشند، احساس می کنند این سهم به آن ها داده نشده است.
ببخشید میان کلامتان! آقای روحانی می تواند این سهم را بدهد و نمی دهد یا اینکه اساسا دستش بسته است؟
قطعا نظر آقای روحانی در تعیین وزرا موثر است. ممکن است که در بعضی جاها مرزها و محدودیت هایی وجود داشته باشد اما در چیدن ترکیب کلی کابینه رییس جمهور اختیارات بسیار بالایی دارد.
یعنی روحانی به طور آگاهانه به اصلاح طلبان سهم نمی دهد؟
بله؛ روحانی کسانی را انتخاب می کند که بتواند با آن ها کار بکند. برخی توقعات اصلاح طلبان -اصولگرایان هم می توانند اینگونه باشند- ممکن است جوری باشد که روحانی احساس کند نمی تواند در میدان اجرا به آن ها جواب بدهد. اینکه می گویم نمی تواند جواب بدهد نه اینکه یک مانع فیزیکی بالای سرش باشد، می تواند این مانع، مانع فکری و مواضع خودش(روحانی) باشد؛ یعنی فکر کند که نمی تواند با این سهمیه دادن ها، کارش را جلو ببرد؛ بنابراین با توجه به منویات خود کابینه را خواهد چید.
سعید حجاریان در آغاز دولت یازدهم تئوری نرمالیزه کردن فضای سیاسی کشور توسط دولت روحانی را مطرح کرد؛ یعنی اینکه ماموریت دولت حسن روحانی نرمال کردن و بازگرداندن فضای کشور به پیش از سال ۸۴ است. به نظر شما از امروز تا سال ۱۴۰۰ ماموریت دولت روحانی از نگاه اصلاح طلبان چیست؟
اگر مقصود آقای حجاریان از این نرمالیزه کردن، این است که باید کارهایی در کشور انجام شود که برایند مطالبه مردم و گروه های سیاسی و مقامات نظام باشد، روحانی در این بخش موفق بوده است.
۱۰ یا ۱۵ سال پیش برخی گروه های اصلاح طلب می خواستند با نظام مبارزه کنند۱۰ یا ۱۵ سال پیشبرخی گروه های اصلاح طلب انتخابات را تحریم می کردند؛ البته من نمی خواهم نبش قبر کنم اما اگر به مجلس ششم یا به بعضی رفتارهای دولت اصلاحات بازگردیم، کاملا مشهود بود که یک مجموعه ای می خواهد نه صرفا با رقیب سیاسی بلکه با نظام مبارزه کند؛ مثلا استعفاهای دسته جمعی یا متهم کردن برخی دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی کشور در ماجرای قتل های زنجیره ای.
اصلاح طلبان از آن ماجراها امروز رسیدند به این نقطه که مردم را به حضور پای صندوق های رای تشویق می کنند و می گویند اگر مطالبه ای هم هست، از درون صندوق های رای و نَهاز لشکرکشی خیابانی بیرون می آید؛ در حالیکه در سال ۸۸ اتفاقات دیگری افتاد.
با همه این تفاسیر، فکر می کنید ماموریت دولت روحانی از امروز تا سال ۱۴۰۰ چه باشد؟
اگر منظور آقای حجاریان همین باشد که گفتم، روحانی می تواند این ماموریت را ادامه بدهد و ما هم با این ماموریت موافقیم. آن هایی که با نظام مشکل دارند، باید مشکل شان را با خود روشن کنند نه با نظام چون تکلیف شان با نظام روشن است و در چارچوب مواضع نظام می توانند فعال سیاسی باشند.
ما از گذشته دو نحلهاصلی در فضای سیاسی کشور داشتیم؛ اصلاح طلبی و اصولگرایی. فکر می کنید امروز وجه افتراق اصلاح طلبی و اصولگرایی چه باشد؟
ما پیش و پس از پیروزی انقلاب - منهای دو سال ابتدایی بعد از انقلاب -یک سری مواضع اصولی داشتیم که همه روی آن هم نظر بودند. پس از آن، آرام آرام مواضع متفاوت شد. مساله موضع ایران درباره خصومت های هییت حاکمه آمریکا از سال ۴۲ آغاز شد و در تمام دوران مبارزه و حتی پس از پیروزی انقلاب هم ادامه داشت که بعدهامنجر به تسخیر لانه جاسوسی و...شد.
مجلس شورای اسلامی روز ۱۳ آبان قانونی به عنوان روز مبارزه با استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا تصویب کرد. یک زمانی بعضینیروهای اصلاح طلب آنقدر مواضع شان نسبت به آمریکا تند بود که وقتی ما می گفتیم همه مردم باید مواضع شان را علیه آمریکا اعلام کنند؛ آن ها می گفتند نه! این مساله باید در انحصار ما باشد؛ ما سمبل مبارزه با آمریکاییم!
جریان موسوم به چپ سنتی.
بله؛ یک زمان مواضع آن بود، یک زمان هم آنقدر این مواضع تحلیل رفت که بعد از فتنه ۸۸ به جایی رسیدیم که دیگر نمی توانستند بگویند درود بر آمریکا؛ برای اینکه مرگ بر آمریکا را کم رنگ کنند، می گفتند مرگ بر همه؛ روسیه و فرانسه و اسرائیل و آمریکا و...یعنی می خواستند برای آمریکا شریک هم تراز پیدا کنند؛ به بیان دیگر می خواستند هزینه های آمریکا را در اذهان عمومی کاهش دهند.
بنابراین یکی از وجوه افتراق اصلاح طلبی و اصولگرایی را اعتقاد به «مبارزه با استکبار» می دانید.
بله؛ مساله بعدی رفتارهای اسلامی و دینی نظام است. مدتی قبل برای نخستین مرتبهاز لسان رهبر انقلاباین مضمون را شنیدم که «یک زمانی آمریکا دنبال تغییر نظام بود؛ الان به این جمع بندیتغییر رفتار نظام هیچ فرقی با تغییر نظام نداردرسیده که زورش نمی رسد، دنبال تغییر رفتار نظام است؛ تغییر رفتار نظام هم هیچ فرقی با تغییر نظام ندارد.» امروز افرادیشاید در پیتغییر نظام نباشند اما در پیتغییر رفتار نظام اند؛ به این صورت که نظام از برخی مواضع اصولی خود عقب نشینی کند. برخی می گویند تا چه زمانی می خواهیم با آمریکا خصومت کنیم؟ ما هم در جواب می گوییم خصومتی با آمریکا وجود ندارد؛ آمریکا کشوری است که در پی منافع خود است اما اینکه بخواهد کدخدای دنیا باشد؛ این خوی استکباری است و ما هم قبولش نداریم.
در ۴ سال گذشته تا چه حد رفتار جمهوری اسلامی در قبال آمریکا تغییر کرده است؟
رفتارها متفاوت است.زمانی، بحث «کارکردی» و زماندیگر«راهبردی» است. ما در قسمت کارکردیاصلا مشکلینداریم. در چشم انداز سند ۲۰ ساله که سال ۸۴ در مجمع تشخیص تصویب کردیم و بعد هم رهبر انقلاب آن را ابلاغ فرمودند، چند بند وجود داشت که عنوان شده بود باید تا سال۱۴۰۴ با همه کشورهای دنیا تعامل سازنده و مثبت داشته باشیم.
یعنی مذاکره با آمریکا هم در چارچوب همین کارکرد بود؟
می تواند باشد اما به شرطها و شروطها؛ به شرطی که آمریکا در پی تغییر نظام یا تغییر رفتار نظام یا این قبیل مسائل نباشد. تا زمانی که آمریکا خوی استکباری دارد و فکر کند که کشورهای دنیا جزیی از ایالت های تحت امرش هستند، این داستان ادامه دارد کهذره ای هم خدشه ناپذیر است. به خاطر همین هم است که وقتی رهبر انقلاب اجازه مذاکره با گروه ۱+۵ را دادند، تاکید کردند که این مذاکره فقط باید در زمینه هسته ای باشد؛ آن هم نه دو جانبه بلکه یک طرف ما و طرف دیگر اروپا و آمریکا، با هم، حضور داشته باشند.
از این منظر وجه افتراق میان اصلاح طلبی و اصولگرایی را مطرح کردم که عده ای پس از انتخابات ریاست جمهوری، از لزوم «پوست اندازی» در جریان انقلاب سخن گفتند. اساسا شما تا چه حد به این پوست اندازی اعتقاد دارید؟
ببینید! ما یک تئوری های پایه ای داریم که این تئوری ها به سال ۴۲ بازمی گردد. مثلا فریاد آزادی خواهی «قدس»؛ این مساله همزاد آزادسازی ایران آغاز شد. امام(ره) زمانی که آزادسازی ایران را فریاد زدند، آزادسازی قدس را هم فریاد زدند. ما از این حق مردم مظلوم تا زمانی که نظام جمهوری اسلامی باشد، نمی توانیم کوتاه بیاییم.
حالا بازگردیم به لزوم پوست اندازی.
عرض مناین است که چنین مواضعی، اصولی و موجب حیات نظام جمهوری اسلامی است. ماهیت جمهوری اسلامی در گروه پایبندی به این اصول است وگرنه اگر این ها از دست بروند، دیگر تفاوتی با دیگر حکومت های دنیا نخواهیم داشت.
مشخصا منظور بنده از پوست اندازی، «نواصولگرایی» است که از سوی آقای قالیباف مطرح شد.
من اصلا نفهمیدم ایشان چه گفت؛ باید از خودشان سوال کنید. اگر بحث این است که جریانات سیاسی اعم از اصولگرا، اصلاح طلب و معتدل کشور، مانیفست اعلام کنند و موضع بگیرند، من این را قبول دارم. ممکن است اسم شان هم چیز دیگری بشود؛ چون این اسم ها را یا ما برای خودیا برای رقیبانتخاب کرده ایم؛ امروز شاید واژه اصولگرایی کم کم منتفی شود؛ مثلا بگویند تفکر
اگر کسی بخواهد غیرانقلابی و ضد انقلابی را مخلوط کند، برای خودش انحراف استانقلابی، غیر اتقلابی و ضد انقلابی. حالا اگر کسی بخواهد غیر انقلابی و ضد انقلابی را با هم مخلوط کند، برای خودش انحراف است.
اگر منظور آقای قالیبافاین است که اصولگرایان دور هم جمع شوند و روی مانیفستیتفاهم کنند و مجموعا به یک حزب برسند و روابط داخلی حزب را تعریف کنند، این یک چیز بسیار خوب است و ما هم قبول داریم؛ حالا اسمش می تواند نواصولگرایی یا انقلابی گری یا مثلا حزب الفشود؛ حالا ما با اسم کاری نداریم؛ مسما برای ما مهم است.
یکی از اهداف شکل گیری جبهه مردمی نیروهای انقلاب، تصمیم گیری و تصمیم سازی از پایین به بالا بود. یعنی بدنه جریان انقلابی بتواند در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها نقش فعال و تعیین کننده ایفا کند. جبهه مردمی در رسیدن به این هدف تا چه حدموفق بود؟
ببینید ما نباید در مساله تصمیم سازی از پایین به بالا یا از بالا به پایین چندان تعصب داشته باشیم به گونه ای که محتوای کار را از دست بدهیم. جبهه مردمی دو جمع را تشکیل داد؛ هر کدام مثلا۱۵۰۰ نفر یا ۲ هزار نفر؛ بعد هم گفتند که این ها هر کدام برای خودشان دنباله هایی در مراکز استان ها و روستاها دارند؛ به هر حال یک مخروطی شکل گرفت. برخی در این مخروط حرف داشتند. مثلا می گفتند اگر قرار است آرا از شهرستان ها به مراکز استان ها برسد، این مساله به درستی رعایت نشدهیا همه اطراف قضیه را جمع نکرده ایم.
در مساله تصمیم سازی از بالا به پایین یا از پایین به بالا نباید تعصب داشته باشیمهیئت شورای مرکزی جمنا می گفت شما که می خواهید به نامزدها رای بدهید، باید حداقل به ۵ نفر رای بدهید. شاید یک نفر اعتراض بکند و بگوید که چرا باید به ۵ نفر رای بدهیم؟ من مثلا می خواهم به ۲ یا ۳ نفر رای بدهم. برخی می گفتند اگر اختیارات در رای دادن خراطی نشود، چون جمع قابل شمارش و احصا است، ممکن است که برخی خلاهای ضد دموکراتیک در درون جمع شکل بگیرد؛ یعنی کسانی که قدرت لابی گری بیشتری داشتند، می توانستند آرا را طراحی و دست کاری کنند؛ البته نه دست کاری فیزیکی و تقلب بلکه بتوانند آرا را کم و زیاد کنند.
تصمیم گیری از میان آقایان قالیباف و رییسی در نهایت چگونه رخ داد؟
من چندان در درون تصمیم گیری ها نبودم؛ بیشتر از بیرون اطلاع داشتم. آنچه می دانم این است که کسی آقای قالیباف را مجبور به کناره گیری نکرد چون اساسا به دلیل نبودقانون و ثبت و ضبط،طبیعی بودهر کاندیدایی می توانست هر لحظه بیرون بزند؛ کما اینکه در زمان انتخابات کسانی بودند که در سیستم جبهه مردمی نامزد شدند و نتوانستند بالا بیایند اما در نهایت رفتند و کاندیدا شدند.
نظر جبهه پیروان از میان آقایان قالیباف و رییسی چه کسی بود؟
نظر جبهه پیروان این بود که باید به تصمیمات نهایی جمنا متعهد باشیم. هر زمان از من سوال شد که کاندیدای نهایی جبهه پیروان کیست، من گفتم کاندیدای ما همان کاندیدای نهایی جمناست.نظر جبهه پیروان این بود که باید به تصمیمات نهایی جمنا متعهد باشیمهیچ زمانی هم حاضر نشدم اسم کسی را ببرم چون در این ساختار ممکن است نقدی هم وجود داشته باشد اما در آن موقعیت هیچ راهی بهتر از این به نظرمان نمی رسید. قرار نبود دوباره فردی وسط بیاید و چوب بزند و بار شیشه را خرد کند.
در جریان مجلس دهم یک جمع ۲۲ نفره ای جمع شدند؛ از این ۲۲ نفر یک لیست ۳۰ نفره بیرون آمد. پس از آن خبرنگاران می آمدند و می پرسیدند که آقای باهنر آیا تو این لیست ۳۰ را می پسندی؟ من گفتم اگر اختیار لیست را به هر کدام از این ۲۲ نفر می دادید، هر کدام لیست ۳۰ نفره خودش را می بست.
آقای باهنر! در سال ۹۲ گفته شد اگر اصولگرایان وحدت می کردند، پیروز می شدند. امسال این وحدت حاصل شد اما باز هم نتیجه جور دیگری رقم خورد. البته نمی توانیم از لفظ شکست برای جریان انقلابی سخن بگوییم چون به هر حال همین ۱۶ میلیون آقای رییسی برای خودش پیروزی بود. در مجموع فکر می کنید علت کاستی های کار باید در کجا جستجو شود؟
پس از انتخابات مجلس دهم و تعیین هیئت رئیسهبه من می گفتند که دیدید آقای عارف شکست خورد. من می گفتم آقای عارف حتما شکست نخورده؛ عارف به عنوان رئیسلیست امید تلاش کرد و توانست ۱۱۰ اصلاح طلب را وارد مجلس کند.
یک زمانی مادر مجلس به وزیر علوم آقای روحانی رای ندادیم، آقای روحانی گفت که «برخی دوستان به من پیشنهاد می کنندچرا از رقبا استفاده نمی کنی؟ درست است که من ۵۰ درصد رای آوردم اما نفر بعد از من ۱۷ درصد رای آورده؛ من ۳۳ درصد از رقیب بیشتر رای آوردم.» من همان موقع به برخی دوستان گفتم به دکتر روحانی بگویید که رقیب تو ۴۵ درصد رای آورداما تقسیم بر چهار شد.
پیشرفتی که در انتخابات امسال داشتیماین بود که رقیب آقای روحانی این مرتبه ۴۰ درصد رای آورد و من فکر می کنم موفقیت بسیار خوبی بود. اگر خودم می خواستم کاندیدای نهایی را تعیین کنم، ممکن بود کاندیدای ششمی را تعیین کنم. همه ظرفیت های جبهه مردمی در
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۷۹۷۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مخالفت مجلسی‌ها با کلیات طرح افزایش تعداد نمایندگان به ۳۳۰ نفر
به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایندگان مجلس در نشست علنی امروز (یکشنبه، ۹ اردیبهشت ماه) مجلس شورای اسلامی با کلیات طرح دوشوری اصلاح جداول حوزه‌های انتخابیه مجلس شورای اسلامی و افزایش تعداد نمایندگان با ۹۴ رأی موافق، ۱۲۰ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۴ نفر از نمایندگان حاضر در صحن مخالفت کردند.
در این نشست، ولی الله بیاتی سخنگوی امور داخلی کشور و شوراها در تشریح طرح کمیسیون شوراها برای افزایش نمایندگان، اظهار داشت: گزارش کمیسیون امور داخلی در خصوص طرح اصلاح جدول حوزه‌های انتخابیه مجلس شورای اسلامی و تعداد نمایندگان آنها و طرح اصلاح قانون تعیین محدوده حوزه انتخاباتی مجلس و اصلاحات و الحاقات بعدی آن و همچنین طرح اصلاح جدول حوزه‌های انتخابیه مجلس شورای اسلامی و تعداد نمایندگان و نیز طرح اصلاح محدوده حوزه انتخاباتی مجلس شورای اسلامی همگی مصوب سال ۱۳۹۶ و اصلاحات بعدی آنها و همچنین طرح اصلاح حوزه‌های انتخابیه دارای ۵ شهرستان به کمیسیون امور داخلی کشور ارجاع و بر اساس ماده ۱۴۳ آئین نامه داخلی به دلیل اشتراکات موضوع با یکدیگر ادغام شد و با حضور کارشناسان مرکز پژوهش‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
وی افزود: این مصوبه در جلسه یکم خرداد ۱۴۰۲ با اصلاحاتی به تصویب رسید و از آن جایی که پیش نیاز برگزاری انتخابات تقسیم سرزمین به حوزه‌های انتخاباتی است و از آن جایی که این تقسیمات برای نمایندگان و شهروندان پیامد‌های مهمی دارد لازم است مورد توجه قرار گیرد و رایج‌ترین معیار برای اصلاح حوزه‌های انتخابیه و تعداد نمایندگان برابری نسبی جمعیت است و طبق اصل ۶۴ قانون اساسی تعداد نمایندگان مجلس ۲۷۰ نفر است و پس از همه پرسی سال ۶۸ و پس از هر ۱۰ سال با در نظر گرفتن عوامل انسانی، سیاسی، جغرافیایی و موضوعات مرتبط با آن حداکثر ۲۰ نماینده می‌تواند اضافه شود، اما از زمان تصویب قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۵۸ تنها یک بازنگری و افزایش تعداد نماینده در سال ۷۸ صورت گرفت.
نماینده مردم تفرش و آشتیان در مجلس خاطرنشان کرد: تعداد نمایندگان در محدوده حوزه‌های انتخابیه سال‌ها است ثابت مانده و به نابرابری منجر شده و لزوم اصلاح جداول حوزه‌های انتخابیه ضروری است و در دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی ۵ طرح ذیل یک طرح با عنوان اصلاح جدول حوزه انتخابیه مجلس شورای اسلامی و تعداد نمایندگان آنها با هدف اصلاح جدول حوزه‌های انتخابیه و تعداد نمایندگان اعلام وصول شد و به استناد آئین نامه داخلی ادغام شد و با همکاری کارشناسان مختلف، دستگاه‌های اجرایی و نظارتی از اردیبهشت ۱۴۰۰ بر اساس معیار‌های جمعیتی، پراکندگی جغرافیایی، محدودیت و توسعه یافتگی و مسائل امنیتی و سیاسی مورد بازنگری و اصلاح قرار گرفت که در مجموع با این طرح ۴۰ نماینده به ۲۳ استان کشور اختصاص یافت و ۲۰ نماینده متعلق به حوزه‌های جدید است و ۲۰ حوزه انتخابیه فعلی نیز با افزایش نمایندگان مواجه می‌شود.
محمدرضا صباغیان در موافقت با کلیات طرح اصلاح جداول حوزه‌های انتخابیه در صحن علنی مجلس گفت: بر اساس اصل ۶۴ قانون اساسی هر ۱۰ سال باید ۱۰ نفر به نمایندگان مجلس اضافه شود.
وی با بیان اینکه از سال ۶۸ به بعد به تعداد نمایندگان اضافه نشده است، ادامه داد: در حال حاضر جمعیت کشور به ۸۵ میلیون نفر رسیده، اما هنوز این حق قانونی یعنی افزایش تعداد نمایندگان رعایت نشده است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه این قبیل طرح‌ها به هر دلیلی در دوره‌های قبل رد می‌شد ادامه داد: متاسفانه یک بی‌عدالتی با افزایش جمعیت در حوزه‌های انتخابیه ایجاد شده است که باید حتماً با افزایش تعداد نمایندگان برطرف شود.
این نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: در حال حاضر ما یک حوزه انتخابیه، یک شهرستان و با ۷۰۰ نفر جمعیت داریم که سه نماینده در آن فعال هستند این در حالیست که در یک حوزه انتخابیه، یک شهرستان و ۴۵ هزار نفر جمعیت، یک نماینده فعالیت می‌کند.
صباغیان با بیان اینکه در حال حاضر یک بی‌عدالتی محضی در توزیع نمایندگان در کشور حاکم است ادامه داد: همه می‌دانیم نمایندگان نقش بالایی در توزیع عدالت دارند.
وی بیان کرد: در حال حاضر ما یک حوزه انتخابیه با ۶ شهرستان و ۶۵ هزار نفر جمعیت و یک نماینده داریم که اصلاً قابل قبول نیست.
این نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: بسیاری از بی‌عدالتی‌ها ناشی از عدم توزیع عادلانه نمایندگان است.
وی با بیان اینکه در مبحث توضیح نمایندگان سه شاخص جمعیت، محرومیت و وسعت مد نظر قرار گرفته است بیان کرد: هر فردی هم در رابطه با این مسئله اعتراض داشته ما گفتیم موارد را با شاخص‌ها در نظر بگیرد تا به بهترین نحو و بهترین شکل نمایندگان توزیع شوند.
غلامعلی کوهساری در موافقت با کلیات طرح اصلاح حوزه‌های انتخابیه در صحن علنی مجلس گفت: در این طرح ۴۰ نماینده برای ۲۳ استان انتخاب شدند. البته مخالفین این طرح باید بگویند که اگر جز این ۲۳ استان نیز بودند باز هم با این طرح مخالفت می‌کردند و یا خیر؟
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ۸۰ درصد نمایندگان در حوزه‌های انتخابیه محروم قرار دارند، تاکید کرد: به واقع ما اضافه شدن نمایندگان را حق مناطق محروم می‌دانیم که باید مدنظر قرار گیرد.
وی با بیان اینکه اضافه شدن نمایندگان بر اساس قانون اساسی مورد تاکید بوده است اظهار کرد: نمایندگان جز مسئولین قلمداد شده و در دسترس مردم هستند، بنابراین باید اجازه دهیم این قانون به درستی اجرا شود.
وی با بیان اینکه تصویب این طرح در کارنامه کاری مجلس یازدهم ثبت خواهد شد ادامه داد: در حال حاضر در یک حوزه انتخابیه یک نماینده و در یک حوزه انتخابیه ۴ نماینده فعال هستند امیدواریم مشکلات در این بخش براساس طرح فوق برطرف شود.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه شاید هزینه فعالیت یک نماینده در مجلس زیاد باشد، اما همین نماینده می‌تواند برای آن حوزه انتخابیه بسیار مفید باشد، تاکید کرد: بنابراین این خواسته به حق قانونی باید مد نظر قرار گرفته تا بسیاری از مشکلات حوزه‌های انتخابیه به درستی مورد بررسی قرار گیرد.
حسین حسین زاده در موافقت با کلیات طرح مذکور در صحن علنی مجلس، گفت: متاسفانه ما گاهی اوقات صحبت‌هایی را انجام می‌دهیم که در راستای کمک و خدمت به مردم نیست.
وی افزود: یک کشور زمانی می‌تواند کشور شود که مسئولین و نمایندگان آن هر لحظه قلبشان برای مردم بتپد و همه تصمیمات در وهله اول جهت تامین نظر تمامی افراد جامعه باشد نه اینکه درباره تصمیماتی که در آن ذینفع هستند، تصمیم بگیرند و این موارد اصلا منطقی نیست.
حسین زاده تاکید کرد: اگر نمایندگان بخواهند درگیر مسائل جزئی حوزه انتخابیه خود شوند باید شاهد تکثر و تنوع نمایندگان باشیم، در حال حاضر ما حوزه انتخابیه‌ای داریم که به اندازه ۴ استان کشور است.
وی با بیان اینکه استان فارس چهارمین استان مساحتی و جمعیتی کشور قلمداد می‌شود، گفت: این در حالی است که این استان تنها یک نماینده دارد. همچنین منطقه کهنوج استان کرمان حدود ۶ شهرستان داشته، اما نمایندگان کمی در آن فعال هستند.
این نماینده مجلس با اشاره به مباحث بین المللی مربوط به افزایش تعداد نمایندگان، تاکید کرد: به عنوان مثال کشور انگلستان با ۶۰ میلیون نفر ۶۵۰ نماینده دارد، همچنین کشور فرانسه با ۷۵ میلیون نفر ۵۵۰ نماینده دارد. همچنین کشور‌هایی همچون ترکیه، ۶۰۰ نماینده، سوریه ۲۵۰ نماینده و عراق ۳۲۹ نماینده دارد بنابراین ما باید بر مبنای رسیدگی به مردم و رفع معضلات آنها این مسائل را مدنظر قرار دهیم.
چنارانی: طرح اصلاح جدول حوزه‌های انتخابیه مجلس و تعداد نمایندگان باید طبق عدالت‌محوری در راستای محرومیت‌زدایی اصلاح شود
هاجر چنارانی در مخالفت با کلیات طرح اصلاح جدول حوزه‌های انتخابیه مجلس شورای اسلامی و تعداد نمایندگان آنها گفت: مجلس شورای اسلامی از سال ۷۸ تاکنون هیچ نماینده‌ای به حوزه‌های انتخابیه اضافه نکرده کما اینکه برای استان تهران ۳۰ نماینده داریم بنابراین اگر معیار تعیین تعداد نمایندگان هر حوزه جمعیت باشد حرف برای گفتن داریم.
نماینده مردم نیشابور، فیروزه، زبرخان و میان‌جلگه در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: ممکن است یک حوزه انتخابیه جمعیت زیادی نداشته، اما پراکندگی جغرافیایی داشته باشد ضمن اینکه مجلس در سطح کلان تصمیم‌گیری می‌کند و نماینده هر حوزه انتخابیه کار اجرایی انجام می‌دهد.
وی تصریح کرد: امروز که مشکلات کشور به این اندازه زیاد است فقط افزایش نمایندگان را کم داشتیم آن هم در شرایط بحران اقتصادی با تصویب این طرح چه مشکلی از کشور حل می‌شود، هر چند ممکن است در حوزه انتخابیه‌هایی که جمعیت زیادی دارند نیاز به این افزایش داشته باشند.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم یادآور شد: در شرایط کنونی که با مشارکت پایین مردم مواجه هستیم باید به سمت رضایتمندی آنها حرکت کنیم بنابراین با تصویب این طرح مخالف هستیم به خصوص برای مراکز برخی استان‌ها هرچند مناطق محروم این حق را دارند.
وی تأکید کرد: هم اکنون نیاز است این طرح مجدد به کمیسیون برگردد تا بر اساس عدالت‌محوری در راستای محرومیت‌زدایی اصلاح شود.
بسطامی: تصویب این طرح باعث تضییع حق استان‌های محروم می‌شود
علی اکبر بسطامی به عنوان دیگر مخالف کلیات طرح مذکور گفت: امروز نیاز است نظام بودجه‌ریزی و تصمیمات مبتنی بر قدرت چانه زنی باشد و این در حالی است که در جلسات بررسی این طرح در کمیسیون مربوطه گفته شد بر اساس شاخص‌هایی همچون عدالت نسبی در تقسیمات کشوری تدوین شده که صحیح نبود کما اینکه شاهد هستیم تخصیص بودجه و توزیع امکانات بیشتر در استان‌های برخوردار انجام می‌شود.
نماینده مردم ایلام، ایوان، سیروان، چرداول، مهران در مجلس یازدهم ادامه داد: این طرح نیز باید مبتنی بر نگاه کارشناسی و بررسی میدانی تدوین می‌شد و این در حالی است که به رغم اعتراض تعدادی از نمایندگان در دستور کار قرار گرفت آن هم در شرایطی که طرح‌های مهمتری مربوط به معیشت و توجه به توده‌های محروم مطرح است.
وی یادآور شد: هم اکنون مناطقی همچون استان گیلان به خصوص شهرستان‌های تالش، رضوانشهر و ماسال که یک چهارم جمعیت استان گیلان را دارند وضعیتشان مشخص است، همچنین در ایلام دو نماینده دارد، خودتان قضاوت کنید اگر نمایندگان این منطقه بالگرد هم داشته باشند نمی‌توانند به تمام حوزه انتخابیه رسیدگی کنند بنابراین لازم است حداقل رعایت عدالت را در توزیع مدنظر قرار می‌دادند.
بسطامی در ادامه خواستار ارجاع این طرح به کمیسیون جهت اعمال اصلاحاتی مبتنی بر عدالت و بررسی‌های میدانی شد تا حقی از هیچ کدام از استان‌ها تضییع نشود.
وی افزود: طرح کنونی دور از عدالت است همچنان که در بودجه و برنامه نیز حق بسیاری از استان‌های محروم تضییع می‌شود.
بسطامی در پایان از عدم توجه به مناطق محروم در جداول بودجه انتقاد کرد و خطاب به نمایندگان گفت: محرومین را دریابید.
میرتاج‌الدینی: افزایش تعداد نمایندگان باید در قالب لایحه دولت اعمال شود
سید محمدرضا میرتاج‌الدینی به عنوان دیگر مخالف کلیات طرح اصلاح جدول حوزه‌های انتخابیه مجلس شورای اسلامی و تعداد نمایندگان آنها گفت: این موضوع یکی از حساس‌ترین موضوعاتی است که وجود دارد و تا زمانی که همه جوانب قضیه سنجیده نشود تصمیم‌گیری مشکل‌ساز و تنش‌آفرین خواهد بود.
نماینده مردم آذر شهر، اسکو، تبریز در مجلس ادامه داد: در این زمینه باید اصل بر این باشد که در قالب لایحه و از سوی دولت مطرح شود به خصوص که دولت می‌تواند سه دهه را درنظر بگیرد و یک باره همه نیاز‌های استان‌ها را مدنظر قرار دهد کما اینکه ما آخر دهه سوم هستیم و دولت می‌تواند لایحه بیاورد و ۶۰ نماینده را تقسیم کند، در این صورت مشاجره و اختلاف نظر پیش نمی‌آید ضمن اینکه همه جوانب امنیتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی و حتی تاریخی نیز مدنظر قرار می‌گیرد.
وی یادآور شد: شکل‌گیری ترکیب کنونی مجلس یک پیشینه بیش از ۱۰۰ سال دارد، دوستان گفتند شاخص‌ها را در تدوین این طرح درنظر گرفتند، ممکن است این در مورد برخی حوزه‌ها درست باشد، اما آیا برای چند نقطه کشور می‌توان به این طرح رأی داد.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم افزود: تصمیم‌گیری در این زمینه باید منصفانه، عادلانه، جامع و فراگیر باشد تا همه استان‌ها را راضی کند و بر اساس کار کارشناسی ۴۰ نماینده برای ۳۱ استان انتخاب شوند، اگر می‌گفتید برای هر استان یک نفر و ۹ نفر برای موارد ضروری همه راضی می‌شدند.
میرتاج‌الدینی گفت: من به عنوان نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو اولویت اولم دفاع از حقوق مردم حوزه انتخابیه‌ام است چرا که مردم این منطقه بیش از ۳۰ سال است در انتظار چنین روزی هستند، ما چطور می‌توانیم ببینیم حقشان تضییع می‌شود، گفته شد در این زمینه مناطق محروم را در نظر گرفته‌اند، آیا از لرستان، اردبیل و ایلام، محروم‌تر وجود دارد ضمن اینکه دولت و استان مازندران هم با این طرح مخالف هستند.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم در پایان تأکید کرد که مردم تبریز و آذربایجان که حق زیادی در مشروطه داشتند با این طرح موافق نیستند.
ادیانی نماینده دولت در مخالفت با طرح کمیسیون شوراها برای افزایش تعداد نمایندگان حوزه‌های انتخابیه، گفت: به دلیل بار مالی مغایرت آن با مولفه‌های مندرج در اصل ۶۴ قانون اساسی و مغایرت صریح با سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در خصوص انتخابات، دولت با این طرح مخالف است.
وی افزود: چرا به یکباره در میانه زمان برگزاری انتخابات در دور دوم مجلس تصمیم می‌گیرد ۴۰ نماینده را به حوزه‌های انتخابیه اضافه کند و چرا ۴۰ نماینده در حالی که قانون ۲۰ نماینده را مجاز دانسته که اضافه شود.
در ادامه محمدصالح جوکار رئیس کمیسیون امور داخلی و شورا‌های مجلس شورای اسلامی، اظهار داشت: افزایش حوزه‌های انتخابیه باید با تصمیم مجلس انجام شود و ما بر اساس سطح محرومیت، گستردگی جغرافیایی و شاخص‌های دیگر این تصمیم را گرفتیم.
وی تاکید کرد: این کار باید در مجالس گذشته انجام می‌شد و در حالی که دولت‌ها و مجالس اقدام نکردند در این مجلس طرحی کامل آماده شد و حالا دولتی که مخالفت کرده است در ۳ سال گذشته کجا بوده که لایحه بدهد. ما خواستیم دولت لایحه بدهد، اما نداد و من شخصا با رئیس جمهور صحبت کردم و قرار بود دولت با این طرح مخالفت نکند.
جوکار خاطرنشان کرد: رئیس جمهور سوگند یاد کرده است که پاسدار قانون اساسی باشد، اما سال‌ها است که اصل ۶۴ قانون اساسی روی زمین مانده است، اما نماینده دولت چرا ادعا می‌کند این طرح مغایر فرمایشات رهبری است و چرا از رهبری مایه می‌گذارید. خوب است سیاست‌های ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری را بخوانند. آقا فرمودند «تعیین حوزه‌های انتخابیه بر اساس جمعیت و مقتضیات اجتناب ناپذیر به گونه‌ای که حداکثر عدالت انتخاباتی و شناخت مردم از نامزدها فراهم گردد یک اصل است» لذا وقت مجلس را با بی اطلاعی خود نگیرید، ۲۴ سال است دولت‌ها لایحه نداده اند و امروز می‌گویند مخالف این طرح هستیم چرا که اگر به نمایندگان اضافه شود ما باید پاسخگوتر باشیم، اما این حق مردم است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»