بعضی آقایان؛ جشنواره تئاتر آئینی سنتی را فقط به نام خودشان زدهاند
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۶۹۹۲۲
مجید علمبیگی در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره پروسه انتخاب متن نمایش «سیاوش در آتش» در جشنواره تئاتر آئینی سنتی گفت: مهدی میرباقری نویسنده این نمایشنامه است که در سال 87 برگزیده جشنواره تئاتر فجر شده و به چاپ هم رسید. ایشان در مشخصات کتاب نوشته؛ اقتباس و خوانشی از شاهنامه؛ یعنی حدود 80 درصد به اصل شاهنامه وفادار بوده.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او با بیان اینکه «من به عنوان کارگردان تا حدی اثر را دراماتورژی کردم» ادامه داد: 7-8 شخصیت را از داستان درآوردم و حدود 30 صفحه را حذف و خلاصه کردم. حرکات موزون هم به کار اضافه کردم، بخشی از دیالوگها را به صورت همسرایان درآوردم و آواز به آن اضافه کردم که ایدههای کارگردانی بود.
علمبیگی با بیان اینکه «رد شدن از آتش و سر بریده شدن سیاوش محور این نمایش است» گفت: «سیاوش در آتش» داستان این شخصیت اسطورهای را از همان ابتدا یعنی به دنیا آمدن روایت میکند و بعد عشقاش به سودابه و سپس به سلامت از آتش رد شدن. بعد هم ایران را علیرغم میلش ترک میکند و اتفاقاتی میافتد که دست آخر توسط دسیسه گرسیوز کشته میشود.
کارگردان نمایش «سیاوش در آتش» با اشاره به انتخاب این متن برای اجرا گفت: من به عنوان کسی که سالها بازیگری و بعد کارگردانی کردهام؛ هر متنی که ببینم، خوشم بیاید و جذبم کند را کار میکنم. البته همه مرا به عنوان کمدین و ژانر کودک میشناسند اما من میخواهم ژانرهای دیگر را هم تجربه کنم و محدود به یک ژانر نکنم. برای جشنواره تئاتر آئینی سنتی امسال به دنبال یک متن تخت حوضی میگشتم اما با مهدی میرباقری آشنا شدم که این متن را براساس شاهنامه نوشته بود و به من معرفی کرد. فکر کردم چون براساس شاهنامه است باید در جشنواره آئینی سنتی جایی داشته باشد. گفتم من سعی میکنم این متن را به این سبک نزدیکتر هم کرده و از شیوههای نمایش ایرانی استفاده کنم.
علمبیگی ادامه داد: این نمایش را برای جشنواره آماده کردیم و علیرغم اینکه تمام داوران خوششان آمده بود اما رد شد. بعضی آقایان، جشنواره آئینی سنتی را فقط به نام خودشان زدهاند و اسم و لقب برای خودشان درست کردهاند اما فقط به کسانی اجازه دادند در جشنواره روی صحنه بروند که فقط از سر و کول این دبیر جشنواره بالا میرفتند؛ از نگاه ایشان هر کاری را که در تمرینها برود و ببیند و نظر بدهد؛ پذیرفته شده و به داورها کاری ندارد. داور را برای چه گذاشتهاند؟ پیش از مرحله داوری خیلی از کارها رد شده بود. من شاهد دارم که کار مرا ایشان پیشاپیش رد کرده بود. در روزهایی که تمرین میکردیم این آقا به یکی از بازیگران پیشکسوت نمایش من گفته بود آن کار که رد شده برای چه در آن بازی میکنی؟! در حالی که متن قبول شده و در حال تمرین بودیم.
احیای تئاتر ملی با شاهنامهبینی در پردیس تئاتر تهران
او با بیان اینکه «وقتی که جشنوارهای برگزار میشود و براساس حق دادن کارها داوری نمیشود و براساس ارزشهای واقعی نمایشها به جشنواره وارد نمیشوند بلکه براساس رانت انتخاب میشوند؛ در نتیجه اغلب کارهای ارائه شده ضعیف خواهند بود» گفت: دانشجویی که درس هنر میخواند دنبال فرصت جشنواره است اما آثار ضعیف میبیند و این موضوع به بدنه تئاتر آسیب میزند چراکه آن دانشجو فکر میکند برآیند تئاتر ایرانی اینها است. این از ضریات شدیدی است که به بدنه تئاتر ایرانی وارد میشود. اگر روش ورود آثار به جشنواره را مورد تجدیدنظر قرار ندهیم و فقط براساس رابطه دوستی باشد در آینده آسیب خواهیم دید.
این کارگردان تئاتر همچنین در رابطه با اهمیت استفاده از داستانهای شاهنامه برای متون نمایشی گفت: شاهنامه برای درام و تئاتر منبعی بسیار غنی است. باتوجه به اینکه یکی از ارزشهای زبان فارسی است باید تئاتریها و سینماییها خیلی به آن بپردازند و بها دهند. این چند ده هزار بیت میتواند در داستانها مورد استفاده زیادی قرار بگیرد. سیاوش یکی از آنهاست؛ دهها داستان از پهلوانیهای رستم و دیگر شخصیتها در آن وجود دارد. بخش پهلوانی که غیرت و شجاعت بیشتر را به جامعه تزریق کند.
وی افزود: ما در نمایشهایمان بیشتر به رستم و سهراب پرداختیم و گاهی درباره سیاوش. اما داستان فراوان است. اما ما همچنان غافلیم و نمیدانم چرا مدام سراغ درامهای خارجی میرویم؟ البته آنها هم ارزشهای خودش را دارد اما باید از این منبع غنی دراماتیک استفاده کنیم و به نظرم مهدی میرباقری بسیار خوب از پس این کار برآمده است. وظیفه نویسندهها و بعد هم کارگردانهاست که سراغ این متون بروند.
علمبیگی ضمن دعوت از تماشاگران برای تماشای «سیاوش در آتش» با همه ایرادها و نقصهایی که این اثر میتواند داشته باشد، گفت: تئاتر ایرانی فقط نقالی و پردهخوانی و روحوضی یا شاهنامهخوانی که نوعی نقالی و پردهخوانی است و تعزیه، نیست؛ میشود از تکنیکهای اجرایی پردهخوانی، تخت حوضی و نقالی استفاده کرد و در یک متن ایرانی که آنهم برگرفته از شاهنامه یا دیگر متون ایرانی است استفاده کرد و یک نمایش تمام ایرانی ساخت. شعار من احیای تئاتر ملی است؛ تئاتر ملی از کجا قرار است بیاید؟ اگر متن ما نوشته یک نویسنده ایرانی و برگرفته از اسطورههایمان و با استفاده از تکنیک و شیوه ایرانی باشد میشود تئاتر ملی. دیگر شعار این نمایش شاهنامهبینی است؛ درحالی که ما تاکنون شاهنامهخوانی داشتیم.
او تصریح کرد: «سیاوش در آتش» درواقع احیای تئاتر ملی با شاهنامهبینی در پردیس تئاتر تهران است.
محمد چاپاریان، احمد داودی، مریم رادپور، بهمن روزبهانی، مریم عسگری، مجید علم بیگی و حسن قدیمی بازیگران «سیاوش در آتش» هستند که از 21 مهر به مدت یک ماه در پردیس تئاتر تهران روی صحنه میرود.
منبع: ایلنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۶۹۹۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«عشق به دیکتاتورها کمکی نمیکند» روی صحنه رفت/ تئاتر نیازمند حمایت
علی روحی کارگردان نمایش «عشق به دیکتاتورها کمکی نمیکند» گفت: نمایش «عشق به دیکتاتورها کمکی نمیکند» به نویسندگی آرام محضری، در سال ۱۳۹۴ منتشر شد. این نوشته با ۴ پرسوناژ و صدای یک شخصیت خیالی، در دو پرده که بخش بیشتر صحنه آن در دفتر نخستوزیری طی میشد نوشته شده است؛ اما در نسخهای که از ۹ اردیبهشت ماه امسال اجرا رفت، اصلاحاتی در نمایشنامه اعمال شد.
وی ادامه داد: در کنار متن نمایش، سعی شده است تا با استفاده از لباس، موسیقی، نورپردازی، صحنه آرایی و تیم بازیگران ترکیبی از جلوههای صمعی و بصری ایجاد شود تا مخاطب ارتباط بیشتری با نمایش و حس همزاد پنداری نزدیکتری با شخصیتها و موقعیتهایی که در آن قرار میگیرند، برقرار کند.
روحی درباره خلاصه داستان توضیح داد: مرد جوانی به نام خوزه، شیفته دختری به نام مارتا است اما به دلیل شرایط جامعه مجبور به ترک او میشود تا به دنبال تحقق رویاهای خود برود. سالها بعد وقتی خوزه تبدیل به نخست وزیر خودخوانده شده دوباره مارتا را میبیند ولی اینبار شرایط به گونه دیگری متفاوت است.
این کارگردان درباره انتخاب اسم این نمایش گفت: اسم نمایش «عشق به دیکتاتورها کمکی نمیکند» برگرفته از اسم خود نمایشنامه به نویسندگی آرام محضری است که سال ۱۳۹۴ به چاپ رسیده بود. البته نمایشی که درحال حاضر بر روی صحنه است، تغییراتی نسبت به متن اصلی داشته که با هماهنگی و موافقت نویسنده بوده است. ضمن اینکه متن تغییرات اساسی نداشته است ولی تعداد پرسوناژها بیشتر شده است و موقعیتهای چالش برانگیز تری در صحنه اتفاق میافتد.
وی بیان کرد:در این چند ماه تمام تلاش گروه از بازیگران گرفته تا سایر عوامل ارائه نمایشی درخور و مورد پسند برای هنردوستان به خصوص مخاطبان جدی و حرفهای تئاتر بوده است که امیدواریم از تماشای این نمایش لذت ببرند و در آخر از همه دوست داران هنرهای نمایشی درخواست دارم که از تئاتر و نمایشهای درحال اجرا حمایت کنند.
شایان ذکر است که علی روحی فارغالتحصیل دوره فیلمسازی از کانون سینماگران جوان. با سابقه تولید چند فیلم کوتاه و ساخت فیلم مستند در ژانر اجتماعی و همچنین نویسندگی چندین فیلمنامه کوتاه. بعد از تجربه به اجرا بردن اولین نمایش تئأتر خود با نام "نوری که هست"نوشته آرام محضری. درحال حاضر از ۹ اردیبهشت ماه امسال نمایش "عشق به دیکتاتورها کمکی نمیکند" را با همکاری مجدد نویسنده نمایشنامه و در عمارت ارغوان به روی صحنه خواهد برد.
نمایش «عشق به دیکتاتورها کمکی نمیکند» به نویسندگی آرام محضری، کارگردانی و طراحی علی روحی و تهیهکنندگی محمد آئینی است. از عوامی دیگر این نمایش میتوان به گروه بازیگران احسان شیخی، نازنین بیوک، رسول بابایی، شکیبا کیا و میرنادر مظلومی، دستیار کارگردان و اتاق فرمان سعیده سرلک، طراحی صدا و موسیقی شایان شعله، ضبط موسیقی استودیو بلوط، طراح گریم سولماز جانجان،، مجری گریم حدیث عقیلی، طراح لباس مهدیه خلج زاده، طراح نور رسول بابایی، دستیار صحنه پریسا رسولی، تیزر و استوری موشن بهرام لطفی، تدوین محسن جوادی، تایپوگرافی احمد کریمی، طراح پوستر و بروشور شیدا موحدی، عکاسان دیانا حبیبی، زهرا نیکخواه، ارتباطات رسانه ای علیرضا نیاکان، سیده سعیده سادات موسوی سالار، مدیر روابط عمومی سعیده سرلک و همکار روابط عمومی شهره آگاه اشاره کرد.
این نمایش از ۹ تا ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۹ در عمارت نمایشی ارغوان روی صحنه نمایش است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر