1.5 میلیون تومان هزینه ماهیانه توانبخشی کودکان مبتلا به اوتیسم/ اوتیسم در پسران 4 برابر دختران
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۸۷۰۴۴
به گزارش خبرنگار ایسکانیوز انجمن اوتیسم ایران سازمانی است مردم نهاد و غیر انتفاعی که به همت متخصصان، کارشناسان، نیکوکاران، افراد طیف اوتیسم و خانواده های آنها در بهمن ماه 1392 و با اخذ مجوز از وزارت کشور با گستره پخش ملی تاسیس شده است.
انجمن اوتیسم ایران تنها مرکز ارائه خدمات به این کودکان است انجمنی که بخشی از ساختمان چهار طبقه آن با حمایت عده ای هنرمند ، وزرشکار و خیر در کمپینی که در این خصوص راه اندازی شده بود خریداری شده تا خیرین بتوانند با فراغ بال در آن به کودکان مبتلا به اوتیسم خدمت کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در بدو ورود به این انجمن روی خوش و انرژی مثبت کارکنان آن به حدی شما را تحت تاثیر قرار می دهد که گویی وارد قسمتی از بهشت شده اید. اینها 270 دانشجویی هستندکه در طول هفته به این مرکز مراجعه می کنند و به کودکان با عشقی وافر خدمات ارائه می کنند.
عدم آشنایی با بیماری اوتیسم پسرم اشکان، افسرده ام کرده بود
آتیه خوشنویس مادر کودک مبتلا به اوتیسم کارشناس روابط عمومی این مجموعه است .او می گوید: سه سال است که در این مجموعه مشغول فعالیت هستم. او یکی از داوطلبانی است که در این مرکز با عشقی وصف نشدنی فعالیت می کند و آرامش امروزش را مدیون انجمن و اعضای آن می داند.
خوشنویس می گوید: زمانی که متوجه شدم اشکان مبتلا به اوتیسم است ناامیدی را با پوست و استخوان حس کردم شرایط فرزندم به گونه ای بود که نمی توانستم مانند یک زن خانه دار میهمانی بدهم، یا به مراسم و مهمانی ها دعوت شوم و یاحتی او رابه پارک ببرم. تنهایی و طرد شدن از اجتماع موجب شد تبدیل به یک زن افسرده شوم . زمانی که وارد این مکان شدم باخانواده هایی مثل خودم آشنا شدم و روزنه های امید در قلبم دریچه ای برای آغاز زندگی ای دوباره شد.
خوشنویس با اشاره به اینکه ، نگهداری از اشکان موجب شد تا زندگی را از دریچه ی دیگری ببیند افزود: هرچند در ابتدای بیماری فرزندم مشکلات متعددی داشتم اما با کمک اعضای انجمن امروز مطمنم حکمتی در بیماری فرزنم نهفته است که زمان آن را به من اثبات می کند.
کارشناس روابط عمومی انجمن اوتیسم خاطرات تلخ و شیرین فراوانی از خدمت در این مجموعه دارد. خاطراتی که گاه موجب گریه و گاه لبخندش می شود. خاطراتی از جدایی و طلاق عاطفی خانواده ها به علت بیماری فرزندانشان و یا توانمندی و موفقیت بچه های مبتلا به اوتیسم که امروز باعث افتخارخانواده هایشان هستند .
او می گوید: زمانی که وارد انجمن شدم خودم ، فرزند بزرگترم و همسرم را فراموش کرده بودم و تمام تمرکزم روی اشکان بود . به محض ورود به انجمن با کمک اعضا آرامشم را بدست آوردم و متوجه شدم حال خوبم چه قدر می تواند زندگی ام را تحت تاثیر قراردهد.
افزایش طلاق و جدایی در خانواده های کودکان مبتلا به اوتیسم
خوشنویس می گوید: متاسفانه خانواده های بسیاری به انجمن مراجعه می کنند که به علت اختلال فرزندانشان تصمیم به جدایی گرفته اند. او می گوید: روزی پدری به مرکز مراجعه کرد و گفت بیماری فرزندم موجب شده تا همسرم خسته و افسرده شود و ما را ترک کند .
او ادامه می دهد: برخی از خانواده ها به علت مشکلات زیاد فرزندانشان پس از مدتی به جایی می رسند که تصمیم می گیرند از هم جدا زندگی کنند و هریک زمانی را به نگهداری از فرزندشان اختصاص دهند چون معتقدند این جدایی می تواند فرصتی دهد تا زمانی را در تنهایی به آرامش برسند.
خوشنویس ادامه می دهد: مرکز اوتیسم خیرین بسیاری دارد که حاضرند مجموعه ای را برای نگهداری از کودکان احداث کنند اما متاسفانه زمینی ندارند که در اختیار خیرین بگذارند چراکه ساخت چنین مراکزی نیاز به فضایی گسترده ای دارد.
بلقیس فیروزی استاد دانشگاهی که خود را وقف دو فرزند اوتیسم اش کرد
بلقیس فیروزی مادر هوشنگ ، تورج و نکیسا و همسر ایرج سهرابی حق دوست پزشک پاتولوژی در رشته غدد و استاد دانشگاه است . او در حال حاضر مسول اموری همچون مشاوره ، ارزیابی و نیاز سنجی کودکان اوتیسم است .فیروزی که فارغ تحصیل رشته مدیریت بیمارستان در انگلستان است بعد از ازدواج به همراه همسرش برای ادامه تحصیل به انگلستان می رود و پس ازبه دنیا آمدن فرزندانش راهی ایران می شود . هوشنگ و تورج یک ساله بودند که خانم فیروزی متوجه بیماری اوتیسم فرزنداش می شود.
او می گوید: زمانی که متوجه رشد نزولی فرزندم شدم زندگی ام به شدت تغییر کرد. هزینه نگهداری از دو فرزند مبتلابه اوتسیم همسرم را وادارکرد تا برای تامین مخارج سرسام آور زندگی برای تدریس راهی شهرستان شود.فیروزی ادامه می دهد :شرایط بیماری دو فرزندم موجب شد تا تغییر رشته دهم و وارد رشته کودکان استثنایی شوم . برای بالابردن توانایی های هوشنگ و تورج مجبور بودم اطلاعات خود را افزایش دهم این مسئله موجب شد تا کتابهای مختلف را ترجمه کنم و در اختیار صاحب نظران این حوزه قراردهم .زمانی که فرزندانم به سن مدرسه رسیدند پا به پای آنها وارد کلاس درس شدم و همراه آنها درس خواندم. تمام دوره هایی که مربوط به کودکان استثنایی بود را گذرانده بودم . تورج 6 سال داشت که متوجه شدم استعداد عجیبی در نواختن پیانو دارد برای او معلم خصوصی گرفتم و سعی کردم زمینه پیشرفت او را مهیا کنم.
او زیباترین لحظه های زندگیش را وقف فرزندانش کرده است .از یک مادر به غیراز این هم نمی شود انتظار داشت چون جنسش از تبار ایثار است. به جرم اینکه بهشت زیر پایش است چکمه های آهنی به پا کرده تا رسالت مادر بودنش را فراتر از حق مادری به جا آورد. تصمیم راسخ او برای موفقیت فرزندانش موجب شد تا هرگز فرصت غصه خوردن و ناامید شدن نداشته باشد چرا که احساس می کرده فرزندانش در دریایی در حال غرق شدن هستن و وظیفه او نجات آنها است.
تورج پیانو می نوازد
خانم فیروزی ادامه می دهد: در آن دوره متاسفانه هیچ مدرسه ای برای کودکان مبتلا به اوتیسم وجود نداشت . پس از آنکه تورج تحصیلاتش در مقطع راهنمایی را تمام کرد به علت علاقه فراوانش به موسیقی با تلاش فراوان او را در مدرسه ناشنوایان ثبت نام کردم چراکه هیچ هنرستانی برای فرزندان اوتیسم وجود نداشت . برای پیشرفت تورج تنها به مدرسه بسنده نکردم . با همسرم صحبت کردم و تصمیم گرفتیم برای او معلم خصوصی بگیریم .
تورچ 13 سال موسیقی را با "دکترعادل حقیقی" که یکی از دانشجویان همسرم بود کار کرد. اطلاعات تورج در زمینه موسیقی کمتر از یک فارغ التحصیل رشته موسیقی در مقطع کارشناسی ارشد نیست.در تمام مراسم انجمن حضوری فعال دارد و به صورت پاره وقت کارمند انجمن و تایپیست است .
او می گوید :متاسفانه چون بیماری اوتیسم هوشنگ شدیدتر بود تنها توانست تا مقطع دبستان ادامه تحصیل دهد و بقیه آموزش را به منزل منتقل کردم و در حال حاضر بدون پرستار در منزل می ماند و تمام کارهای شخصی اش را خود انجام می دهد.
از هر 64 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم به دنیا می آید/اوتیسم در پسران 4 برابر دختران
مشاور مرکز اوتیسم ایران در ادامه در خصوص فعالیتش در مرکز اوتیسم ایران می گوید: انجمن با دستان خالی و دل هایی پاک به همت گروهی خیر نیک اندیس به ویژه خانم غفاری در سال 93 فعالیت خود را آغاز کرد و در حال حاضر تمام هزینه های این نهاد مردمی توسط خیرین پرداخت می شود.
فیروزی می گوید: از هر 64 تولد یک کودک مبتلا به اوتیسم به دنیا می آید و شیوع این بیماری در پسران سه تا چهار برابر دختران است.
او با اشاره به اینکه بیماری اوتیسم یک طیف گسترده است و هیچکدام ازکودکان مبتلا به اوتیسم علائمی شبیه هم ندارند می گوید: مسائل ژنتیک ،سزارین ، سن بالای پدر، اضطراب و استرس در دوران بارداری، آلودگی هوا ، امواج ماهواره و گوشی های تلفن همراه ، مسمویت غدایی در دوران بارداری و ... از جمله موارد تاثیر گذار در اوتیسم است و اگر این بیماری درکودکان در سن یک تا سه سالگی تشخیص داده شود می تواند تا حدی از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
فیروزی ادامه می دهد: مادرانی که برای بار اول به من مراجعه می کنند همانندکسانی هستند که تمام روحشان زخم خورده است و قبل از رسیدگی به فرزندان ابتدا باید زخم های آنها را پانسمان و ترمیم کرد وسپس به وضعیت بیماران آنها رسیدگی کنم .
مشاوره مرکز اوتیسم ایران می افزاید: به جریان افتادن سند ملی اوتیسم می تواند بخش عظیمی از مشکلات این مجموعه را مرتفع سازد که مستلزم تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی است .
فیروزی با تاکید بر اینکه متاسفانه تنها سه مدرسه برای کودکان اوتیسم وجود دارد که هر سه پسرانه هستند می گوید : کمبود فضاهای آموزشی برای کودکان مبتلا به اوتیسم ، نبود مراکز نگهداری برای کودکانی که بیماریشان در مرحله حاد است و همچنین هزینه سرسام آوری توانبخشی این کودکان از جمله دغدغه این بیماران و خانواده هایشان است
او با اشاره به اینکه هزینه توانبخشی کودکان مبلغی بالغ بر یک و نیم میلیون تومان در ماه است می گوید:متاسفانه فقط 1300 فرد مبتلا به اوتیسم در این مجموعه تحت پوشش هستند و از خدمات استقاده می کنند.
گفتنی است انجمن با بهره گیری از دانش روز دنیا و تاکید بر اصول مشارکتی، صداقت، شفافیت از طریق ارائه خدمات آموزشی، مشاوره، حرفه آموزی، پژوهش، توانبخشی، حمایتی، استعداد یابی و با اطلاع رسانی مناسب در جامعه با فراهم کردن شرایط مناسب زمینه حضور افراد طیف اوتیسم را درجایگاه واقعیشان فراهم می کند.
هدف از راه اندازی این مرکز ؛ افزایش سطح دانش خانوادههای دارای فرزند مبتلا به اوتیسم ،توانمند سازی ، بالا بردن سطح دانش ،آگاهی عمومی و تخصصی جامعه از نیازهای افراد دارای اوتیسم، خانواده و مراقبان آنها همچنین جلب حمایت سازمان های دولتی، مراکز خصوصی و سازمانهای غیر دولتی برای تامین، بهبود و ارتقای سطح آموزش و تسهیلات مراقبتی، پشتیبانی و دادن اطلاعات به افراد دارای اوتیسم، خانواده و مراقبان آنها است .
خبرنگار: نزاکت اللهیاری
700
اوتیسم کودکان مبتلا به اوتیسم اوتیسم در پسران 4 برابر دختران انجمن اوتیسم ایران آتیه خوشنویس کارشناس روابط عمومی انجمن اوتیسم افزایش طلاق و جدایی در خانواده های کودکان مبتلا به اوتیسم بلقیس فیروزی است
منبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۸۷۰۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بسیاری از اختلالات روانی ریشه جسمانی دارند
تیکهای جسیکا هیوستون زمانی شروع شد که فقط ۱۲ سال داشت. با گذشت زمان، وضعیت او رو به وخامت گذاشت تا اینکه دچار تشنج شد و سریعا به بیمارستان انتقال یافت. پزشکان بیمارستان محلی در دورهام انگلستان، وضعیت او را نادیده گرفتند و گفتند دچار اضطراب شده است و احتمالا زمان زیادی را صرف تماشای ویدئوهای تیک تاک میکند.
جسیکا درواقع از بیماری خودایمنی رنج میبرد که براثر عفونت باکتریایی استرپتوکوک بهوجود میآید. بیماری او نوعی از اختلالات عصب-روانشناختی ایمنی خودکار کودکان مرتبط با عفونتهای استرپتوکوک (PANDAS) بود. وقتی عفونت شناسایی و درمان شد، علائم او درنهایت شروع به بهبود کرد.
خانم هیوستون تنها فردی نیست که دچار اختلال عملکردی در مغز است که با اختلال روانی اشتباه گرفته میشود. شواهد فراوان نشان میدهند مجموعهای از عفونتها میتوانند موجب وضعیتهایی مانند اختلال وسواس فکری-عملی، تیک، اضطراب و حتی روانپریشی شوند. اختلالات التهابی و متابولیکی نیز میتوانند اثرات قابلتوجهی بر سلامت روان داشته باشند، اگرچه روانپزشکان بهندرت آنها را مورد توجه قرار میدهند.
بازاندیشی درباره علت اختلالات روانی میتواند پیامدهای عمیقی برای میلیونها فرد مبتلا به بیماریهای روانی داشته باشد که درحالحاضر بهخوبی تحت درمان قرار نمیگیرند. بهعنوان مثال، بیش از ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی در طول زندگی به بیماریهای عودکننده مبتلا میشوند. بیش از ۴۶ درصد از کودکان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی بهبود نمییابند. حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد از بیماران مبتلا به افسردگی پس از آزمایش داروهای مختلف درنهایت بهبود مییابند. درک عمیقتر مولفههای زیستی سلامت روان میتواند به تشخیص دقیقتر و درمانهای هدفمندتر منجر شود.
از دیرباز، رشته روانپزشکی بهجای اینکه بر علل زمینهای متمرکز باشد، حول توصیف و طبقهبندی علائم متمرکز بوده است. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی (DSM) در سال ۱۹۵۲ منتشر شد و حاوی توصیفات، علائم و معیارهای تشخیصی است. گرچه این راهنما به یکدستشدن تشخیصها کمک کرده است، بدون درنظر گرفتن مکانیسمهای پشتصحنهی اختلالات روانی بیماران را گروهبندی میکند.
بین علائم افسردگی و اضطراب همپوشانی زیادی وجود دارد و برخی این سوال را مطرح میکنند که آیا این موارد واقعا بیماریهای مجزایی هستند. درعینحال، افسردگی و اضطراب به شکلهای مختلفی وجود دارند. برای مثال، اختلال هراس با و بدون آگورافوبیا تشخیصهای متفاوتی هستند، اما ممکن است تفاوتهای معناداری بین آنها پیدا نکنیم. این امر میتواند به تنوع بالای بیماران شرکتکننده در کارآزماییهای دارویی منجر شود و به علت اشتراکات کم و اختلافات زیاد میان شرکتکنندگان، این آزمایشها نتیجهای حاصل نکنند.
تلاشهای پیشین برای یافتن مکانیسمهای علّی برای بیماریهای روانی چالشبرانگیز بوده است. در سال ۲۰۱۳ موسسه ملی سلامت روان سعی کرد از پژوهش برپایهی طبقهبندیهای مبتنیبر علائم DSM فاصله بگیرد. بودجه هنگفتی صرف پژوهش درمورد فرایندهای بیماری مغز شد با این امید که ژنها را مستقیما به رفتارها پیوند بزند. اما این ایده درنهایت شکست خورد و بیشتر ژنهای کشفشده اثرات کوچکی داشتند.
ژنها گرچه ممکن است در ابتلا به اختلالات روانی نقش داشته باشند، بهتنهایی پاسخ این موضوع نیستند. لودگر تبارتز ون الست، استاد روانپزشکی و رواندرمانی در بیمارستان دانشگاه فرایبورگ آلمان میگوید بسیاری از اختلالات مانند اسکیزوفرنی، اختلال نقص توجه-بیشفعالی، اضطراب و اوتیسم میتوانند براثر اختلال ژنتیکی ۲۲q۱۱.۲ ایجاد شوند که در آن بخشی از کروموزوم ۲۲ حذف شده است.
در سال ۲۰۰۷ مطالعات انجامشده در دانشگاه پنسیلوانیا نشان داد ۱۰۰ بیمار با علائم روانپزشکی یا نقایص شناختی درواقع دچار نوعی بیماری خودایمنی بودند. بدن آنها درحال ایجاد آنتیبادی علیه گیرندههای کلیدی در سلولهای عصبی به نام گیرنده NMDA بود. این امر به تورم مغز منجر میشود و میتواند طیف وسیعی از علائم ازجمله پارانویا، توهم و پرخاشگری را ایجاد کند. بیماری توصیفشده آنسفالیت گیرنده ضد NMDA نام گرفت و در بسیاری از موارد با حذف آنتیبادیها یا استفاده از داروهای ایمنیدرمانی یا استروئیدها قابل درمان بود. مطالعات انجامشده روی بیمارانی که اولین دوره روانپریشی را داشتند، نشان داده است بین ۵ تا ۱۰ درصد آنها آنتیبادیهای حملهکننده به مغز را نیز داشتند.
بهنظر میرسد در موارد نادر اختلال وسواس فکری-عملی میتواند توسط سیستم ایمنی نیز ایجاد شود. این وضعیت در PANDAS دوران کودکی مشاهده میشود که خانم هیوستون در سال ۲۰۲۱ مبتلا به آن تشخیص داده شد. این اختلال گاهی در بزرگسالان هم دیده میشود. مرد ۶۴ سالهای زمان زیادی را صرف کوتاه کردن چمنهای حیاط خانه خود کرد، اما روز بعد دچار احساس پشیمانی و گناه شد. پژوهشگران دریافتند این علائم ناشی از حمله آنتیبادیها به نورونهای مغز او است.
اخیراً، بلیندا لنوکس، مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه آکسفورد، آزمایشهایی را روی هزاران بیمار مبتلا به روانپریشی انجام داده است. او میزان آنتیبادیها را در نمونههای خون حدود ۶ درصد از بیماران پیدا کرده است که عمدتا گیرندههای NMDA را هدف قرار میدهند. او میگوید مشخص نیست چگونه مجموعهای از آنتیبادیها میتوانند علائم بالینی مختلف از تشنج گرفته تا روانپریشی و آنسفالیت را ایجاد کنند. همچنین مشخص نیست چرا این آنتیبادیها ایجاد میشوند یا میتوانند از سد خونیمغزی (غشایی که دسترسی به مغز را کنترل میکند) عبور کنند. او فرض میکند آنتیبادیها از سد خونیمغزی عبور میکنند و ازطریق اتصال به هیپوکامپ بر حافظه تاثیر میگذارند و به هذیان و توهم منجر میشوند.
دکتر لنوکس میگوید برای درک آسیبهایی که سیستم ایمنی میتواند به مغز وارد کند، به بازاندیشی پزشکی نیاز است. او درحال انجام کارآزماییهایی در این زمینه است.
مطالعهی بیماران مبتلا به روانپریشی ناشی از سیستم ایمنی نشان میدهد طیف وسیعتری از استراتژیها ازجمله حذف آنتیبادیها و مصرف داروهای ایمنیدرمانی یا استروئیدها میتوانند درمانهای موثری باشند.
افراد مبتلا به آنسفالومیلیت میالژیک/سندرم خستگی مزمن (بیماری عفونی که با مجموعهای از مشکلات شناختی مانند مشکل تمرکز و توجه همراه است) زمانی نادیده گرفته یا دچار تمارض تشخیص داده میشدند. پژوهشهای جدید نشان میدهد آنسفالومیلیت میالژیک هم با اختلالات ایمنی و هم با اختلالات متابولیک مرتبط است.
اختلالات متابولیک نیز میتوانند بر سلامت روان تاثیر بگذارند. مغز عضوی به شدت انرژیخواه است و تغییرات متابولیکی مرتبط با مسیرهای انرژی در اختلالات مختلفی ازجمله اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، روانپریشی، اختلالات خوردن و اختلال افسردگی عمده نقش دارد.
در دانشگاه استنفورد، کلینیک روانپزشکی متابولیک وجود دارد که در آن بیماران به کمک تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی همراه با دارو درمان میشوند. یکی از حوزههای فعال تحقیقاتی در این کلینیک، مزایای بالقوه رژیم کتوژنیک است که در آن مصرف کربوهیدراتها محدود است.
رژیم غذایی کتوژنیک بدن را مجبور میکند برای تامین انرژی چربی بسوزاند و مواد شیمیایی معروف به کتونها را ایجاد کند که میتواند در زمان محدود بودن مقدار گلوکز بهعنوان منبع سوخت در مغز استفاده شود.
کرک نایلن، رئیس گروه علوم اعصاب خیریه آمریکایی بازوسکی گروپ که بودجه پژوهشهای مغز را تامین میکند، میگوید ۱۳ کارآزمایی در سراسر جهان درحال انجام است تا اثرات درمانهای متابولیک را بر بیماریهای روانی جدی بررسی کند.
نتایج اولیه نشان داده است گروه بزرگی از بیماران بهطرز معناداری به این درمانها پاسخ میدهند. داروها، گفتگو درمانی، تحریک مغناطیسی مغز و شاید درمان با الکتروشوک برای این گروه از بیماران موثر نبوده است.
فقط درک سیستم ایمنی و سوختوساز نیست که درحال بهبود است. اکنون حجم عظیمی از دادهها با سرعت بیسابقهای تجزیهوتحلیل میشود تا ارتباطی را آشکار کنند که قبلا از دید پنهان بوده است. این امر درنهایت میتواند به درمانهای شخصیتر و بهتر منجر شود.
اوایل اکتبر سال ۲۰۲۳ زیستبانک بریتانیا دادههایی را منتشر کرد که نشان میداد افراد مبتلا به دورههای افسردگی دارای سطوح بالاتری از پروتئینهای التهابی مانند سیتوکینها در خون خود بودند. طبق مطالعهای دیگر، حدود یکچهارم از بیماران افسرده شواهدی از التهاب خفیف را نشان میدادند. آگاهی از این موضوع میتواند مفید باشد، زیرا پژوهشهای دیگر نشان میدهند بیماران مبتلا به التهاب به داروهای ضدافسردگی پاسخ ضعیفی نشان میدهند.
پیشرفتهای تازهای در رابطه با درک علل زمینهای اختلالات روانی پیشرو است. گروهی از پژوهشگران درحال بررسی راههای مختلفی برای بهبود تشخیص ADHD هستند؛ مثل طبقهبندی بیماران به زیرگروههای مختلف که برخی از آنها قبلا ناشناخته بودند. گروههای مختلف پژوهشگران در سه بیانیه مختلف در فوریه ۲۰۲۴ خبر کشف نشانگرهای زیستی را اعلام کردند که میتواند خطر زوال عقل، اوتیسم و روانپریشی را پیشبینی کنند.
جستجو برای ابزارهای تشخیصی بهتر نیز احتمالاً با استفاده از هوش مصنوعی تسریع میشود. شرکتی به نام Cognoa درحال استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص اوتیسم در کودکان با تجزیهوتحلیل فیلمهایی از رفتارهای حرکتی آنها در اتاق انتظار پزشکان است.
موسسه علوم زیستی کمی (QBI) در کالیفرنیا از هوش مصنوعی برای ایجاد نقشه کاملا جدیدی از تعاملات بین پروتئینها و شبکههای مولکولی که در اوتیسم نقش دارند، استفاده کرده است. این کار یافتن ابزارهای تشخیصی و درمانی را تا حد زیادی تسهیل خواهد کرد.
تحولاتی که به آنها اشاره شد، امیدوارکننده است. اما بسیاری از مشکلات را میتوان با کاهش فاصلهای که امروزه بین عصبشناسی و روانپزشکی وجود دارد، حل کرد. عصبشناسی اختلالات فیزیکی، ساختاری و عملکردی مغز را مطالعه و درمان میکند درحالیکه روانپزشکی که با اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری سروکار دارد. دکتر لنوکس آیندهای را تجسم میکند که در آن وقتی فردی که دچار اختلال روانی ناگهانی پس از عفونت ویروسی شده است با درمانهای استاندارد بهبود پیدا نمیکند، آزمایش آنتیبادی انجام شود.
بهگفتهی دکتر تبارتز ون الست، شکاف بین عصبشناسی و روانپزشکی در کشورهای آنگلوساکسون (شامل آمریکا، بریتانیا، کانادا و نیوزیلند) بیشتر است. در کشور آلمان، روانپزشکی و عصبشناسی به هم نزدیکتر هستند، بهطوریکه عصبشناسان درزمینهی روانپزشکی آموزش میبینند و روانپزشکان نیز یک سال تحت آموزش درزمینهی عصبشناسی قرار میگیرند. این امر کارهای پژوهشی را آسانتر میکند.
دکتر تبارتز ون الست برای بیشتر بیمارانی که برای اولین به مبتلا به روانپریشی یا سندرمهای روانپزشکی شدید دیگر تشخیص داده میشوند، امآرآی مغز، الکتروانسفالوگرام، تستهای آزمایشگاهی برای التهاب و پونکسیون کمری تجویز میکند تا با پیدا کردن سرنخهایی از علت بیماری، درمانهای بهتری برای آنها ارائه شود.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک