آیا حسن روحانی به جامعه روحانیت بازمیگردد؟!
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۵۶۶۸۴
جامعه روحانیت مبارز، که با توصیه و تأکید امام خمینی (ره) و تلاش و حمایت شهید آیت الله دکتر مرتضی مطهری شکل گرفته است، یک نهاد دینی، روحانی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که با شعار حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت. پس از انقلاب، این تشکل سیاسی و روحانی به یکی از تشکلهای سیاسی بانفوذ تبدیل شد، به گونه ای که کاندیداهای مورد حمایت جامعه روحانیت تا سال ۱۳۷۶ در شش دوره از انتخابات ریاستجمهوری پیروز شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش «تابناک»؛ با شکست قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲، به این موضوع پی برده شد که علت شکست، نبود تشکیلاتی منسجم بود. در سال ۱۳۵۶ نخستین هسته جامعه روحانیت شکل گرفت و اساسنامه آن هم در سال ۱۳۵۷ تدوین شد. برنامهریزی راهپیماییها، سخنرانی در مساجد، تهیه شعارها و هماهنگی و سازماندهی مبارزه ضد حکومت پهلوی عمدتاً بر عهده جامعه روحانیت مبارز بود.
در آذر ۱۳۵۸ به توصیه امام راحل، اساسنامه جدیدی تنظیم و بسیاری از بندهای اساسنامه پیشین جامعه روحانیت برای شرایط پس از پیروزی انقلاب اسلامی و وظایفی که با تغییر رژیم پهلوی و ایجاد جمهوری اسلامی قطعا باید تغییر کند، بازنگری شد. آخرین تغییر در این اساسنامه، مربوط به ۲۹ مرداد ۱۳۷۵ است که نام جامعه به «جامعه روحانیت مبارز استان تهران» تغییر یافت.
مؤسسین و اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز در ابتدای انقلاب عبارت بودند از «آیات سید محمد بهشتی، مرتضی مطهری، محمد جواد باهنر، محمدرضا مهدوی کنی، محمد مفتح، مهدی شاهآبادی، فضلالله محلاتی، ملکی، خسروشاهی، عباسعلی عمید زنجانی، عرفانی، محمدعلی موحدی کرمانی، سیدمحسن هزاوهای همدانی، علیاکبر ناطق نوری، مهدی کروبی و سید محمد موسوی خوئینیها.»
البته در سال ۱۳۶۶ افزایش اختلافات درونگروهی باعث شد تا انشعابی تاریخساز در این تشکل انجام شود که تا سالها صحنه سیاست ایران را تحت تأثیر خود داشت. گروهی از اعضای جامعه روحانیت مبارز با اجازه و تأیید امام خمینی(ره)، از آن خارج شده و مجمع روحانیون مبارز را تأسیس کردند. در نیمه دوم دهه ۱۳۶۰، روحانیت و روحانیون، معرف دو جناح راست و چپ در سپهر سیاسی ایران بودند و سایر گروههای سیاسی فعال در داخل نظام متحد یکی از این دو محسوب میشدند.
جامعه روحانیت از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا سال 1376 هر کاندیدایی را در انتخابات ریاست جمهوری مورد حمایت قرار داد، کاندیدای مورد حمایتش به پاستور راه یافت و بر صندلی ریاست جمهوری تکیه زد، اما در سال 1376، کاندیدای مورد حمایت بخش منشعب از جامعه روحانیت؛ یعنی مجمع روحانیون مبارز (سید محمد خاتمی) توانست کرسی دار ریاست جمهوری دوره های هفتم و هشتم شود و دولتی را با رویکرد اصلاح طلبی تشکیل دهد.
این تشکل در انتخابات ریاست جمهوری نهم و در سال 84 هم از کاندیداتوری «علی لاریجانی» حمایت کرد و ترجیح داد که مرحوم «آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی» را که عضوی از این تشکل بود، حمایت نکند. در این شرایط «محمود احمدی نژاد» توانست بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند؛ رئیس جمهوری که هرچند در ابتدای کار مورد حمایت برخی اعضای جامعه روحانیت قرار گرفت و حتی به گفته برخی اصولگرایان نظیر «اسدالله بادامچیان» با ریش سفیدی مرحوم «آیت الله مهدوی کنی» احزابی مثل مؤتلفه حاضر شدند با احمدی نژاد و دولتش همکاری کرده و او را مورد حمایت خود قرار دهند. هرچند بعدها دیگر قریب به اتفاق اعضای جامعه روحانیت مبارز، منتقد جدی احمدی نژاد و دولتش شدند.
در سال 92 و در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم جامعه روحانیت با وجود کاندیداتوری یکی از چهره های سرشناس این تشکل (حسن روحانی)، باز هم به حمایت از کاندیدای دیگری (علی اکبر ولایتی) پرداخت؛ در حالی که عضو ارشد جامعه روحانیت با حمایت جمعی از اصولگرایان معتدل و چهره هایی نظیر هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری (اعضای قدیمی جامعه روحانیت)، اعتدالیون، اصلاح طلبان و مجمع روحانیون مبارز توانست پیروز صحنه رقابت ها لقب بگیرد.
این تشکل در انتخابات سال 96 که «حسن روحانی» و «سید ابراهیم رئیسی» دو عضو خود را کاندیداهای حاضر در صحنه انتخابات ریاست جمهوری می دید، از روحانی حمایت نکرد و رئیسی را به خواسته ها، مطالبات، تفکرات و اندیشه های خود نزدیک تر دید و در نهایت هم همراه با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به حمایت از تولیت آستان قدس رضوی در صحنه مبارزات انتخاباتی پرداخت. البته همچون انتخابات ریاست جمهوری دیگر پس از سال 76 جامعه روحانیت توفیق نیافت و کاندیدای مورد حمایت این تشکل در مقابل رئیس جمهور مستقر که کاندیدای ریاست جمهوری دولت دوازدهم نیز شده بود، شکست خورد.
جامعه روحانیت بر خلاف رویه خود در چهار ساله اول دولت روحانی که جلسه ای با «حسن روحانی» عضو این تشکل که در جایگاه ریاست جمهوری قرار گرفته است، نداشت؛ حالا رویه اش را تغییر داده و قصد دارد منظم جلساتی را با حضور «حسن روحانی» برگزار کرده و مطالب و نکات مورد نظر اعضای این تشکل روحانی را به رئیس جمهور منتقل کنند.
هر چند در جلسه دوشنبه 24 مهر ماه اعضای جامعه روحانیت با رئیس جمهور عمده مطالب و دغدغه های اعضای این تشکل در قالب نگرانی های فرهنگی و اقتصادی پیرامون موضوعاتی نظیر شبکه های اجتماعی، مسأله روکود و کاهش قدرت خرید مردم و همچنین اقتصاد مقاومتی مطرح شد، اما مهمترین خروجی آن برگزاری ادامه دار و منظم این گونه جلسات با رئیس جمهور بود که می تواند دغدغه ها و نگرانی های جامعه روحانیت را مستقیم با رئیس جمهور و عضو این تشکل در میان بگذارند.
روحانی، ناطق و مرحوم هاشمی رفسنجانی جزو اعضای شناخته جامعه روحانیت مبارز بودند که مدت ها بود در جلسات این تشکل حضور پیدا نمی کردند. حالا با جلسه اخیری که اعضای جامعه روحانیت با رئیس جمهور برگزار کردند، شاید فتح بابی شود تا بار دیگر شاهد بازگشت روحانی به جامعه روحانیت و حضور او در جلسات این تشکل باشیم. البته اگر این فرضیه درست باشد، جلسات جامعه روحانیت با حضور عضو قدیمی اش این بار در دفتر ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
منبع: آخرین نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۵۶۶۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشتباه مهم من در دوره اول این بود: زیادی خوب بودم!- ترامپ
منبع: تایم
تاریخ انتشار: 30 آوریل 2024
گفتگوی اریک کورتسا با دونالد ترامپ
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
دونالد ترامپ: سیاستمدار، تاجر و سلبریتی آمریکاییِ ۷۷ ساله است که در خلال سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ چهل و پنجمین رئیسجمهور ایالات متحدۀ آمریکا بود. ترامپ زادۀ نیویورک است و از مدرسۀ وارتونِ دانشگاه پنسیلوانیا، لیسانس اقتصاد گرفته. او ۴۵ سال ریاست «سازمان املاک و ساختوساز ترامپ» را برعهده داشت و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ مجری و میزبان ریلتیشویِ محبوب «کارآموز» در انبیسی بود.
ترامپ در سال ۲۰۱۷ با ۳٫۵ میلیارد دلار ثروت، در فهرست ثروتمندترین افراد جهان قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۶ نامزد انتخابات مقدماتی ریاستجمهوری شد و بهراحتی همۀ رقبا حتی هیلاریکلینتون را کنار زد. ترامپ تنها کسی است که بدون پیشینۀ سیاسی یا نظامی به ریاستجمهوری آمریکا برگزیده شده. او در ماههای نخست ریاستجمهوری، شمار زیادی از برنامههای کلیدیِ باراک اوباما را کنار گذاشت.
ترامپ آمریکا را از «شراکتِ ترانسپاسیفیک» (مشارکت سیاسی و اقتصادیِ کشورهای حاشیۀ اقیانوس آرام) و «پیمان پاریس» (توافقنامه در باب تغییرات اقلیمی) خارج کرد، بخشهایی از «پیمان کوبا و آمریکا» را لغو کرد «نیل گرساچ» و «برت کاوانا» را به دیوان عالی منصوب کرد و ورود شهروندان شش کشور با بیشترین جمعیت مسلمان (از جمله ایران) را به آمریکا با محدودیت مواجه کرد. از مهمترین وقایع دوران ریاستجمهوری او، باید به خروج آمریکا از «برنامۀ جامع اقدام مشترک (برجام)»، اعمال «سیاست فشار حداکثری» و تحریمها علیه ایران، کشتن«ابوبکر بغدادی» (رهبر داعش)، دیدار تاریخی با «کیمجونگاون» (رهبر کرۀ شمالی)، جنگ تجاری با چین، اقدام برای کشیدن دیوار مرزیِ آمریکا و مکزیک، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، به رسمیتشناختن اورشلیم بهعنوان پایتخت اسرائیل، کشتن [سردار شهید] قاسم سلیمانی (فرماندۀ سپاه قدس) و قراردادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروههای تروریستی اشاره کرد.
"اریک کورتِسا"، تحلیلگر ارشد، ستوننویس نشریۀ تایم و پژوهشگر سیاسی است که عموماً بر تحلیل رخدادهای کنگره، اخبار ویژۀ دونالد ترامپ و سیاست ملی متمرکز است. (نیاز به توضیح ندارد که هدف از انتشار این مصاحبه آشنایی با دیدگاه های تازه فردی است که شاید دوباره رییس جمهوری آمریکا شود و به همین خاطر تغییری داده نشده و اگر به ضرورت نکته ای اضافه شده باشد در قلاب (کروشه) آمده.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: دونالد ترامپ فکر میکند اشتباه مهمِ دورۀ نخستِ ریاستجمهوریاش را دریافته است. او میگوید: «من زیادی خوب بودم.»
جمعه دوازده آوریل، بیش از یک ساعت در کاخ رؤیاییاش واقع در پالمبیچ (شهرکی در فلوریدا) گپ میزنیم. دستیاران در نهارخوری طلاکاریشدۀ مشرف به زمین چمن، انتظار میکشند. وقتی اصرار میکنند مصاحبه را به پایان برسانم، بسیاری از مقامات پیشینِ کابینه را نام میبرم که اینبار از حمایت از ترامپ امتناع کردهاند. برخی علناً هشدار دادهاند که او خطری برای جمهوریت است. از او میپرسم چرا رأیدهندگان باید به شما اعتماد کنند، درحالیکه برخی افرادی که از نزدیک با شما کار کردهاند، اعتمادشان را از دست دادهاند؟
واکنش ترامپ مثل همیشه کوبنده است و مشاوران ارشد پیشین خود را تحقیر میکند، اما انگار موج حملات، درس بزرگتری به او داده است. میگوید: «من به آنها اجازه دادم دست از کار بکشند، چون قلب دارم و نمیخواهم شرمندۀ کسی باشم.» ولی فکر نمیکنم بار دیگر اینطور رفتار کنم. از حالا با کسی تعارف ندارم.»
با گذشت شش ماه از انتخابات ریاستجمهوری 2024، ترامپ نسبت به هر زمان دیگری در هر یک از مبارزات انتخاباتی پیشین خود، موقعیت بهتری برای پیروزی در کاخ سفید دارد. او در اکثر نظرسنجیها، ازجمله در چندین ایالت از هفت ایالتی که احتمالاً نتیجه را تعیین میکنند، با اختلاف اندک از جو بایدن پیشی گرفته است. اما من نیامده بودم که در مورد انتخابات و مصیبتی که پس از آن پیش آمد، صحبت کنم یا اینکه از او بپرسم چگونه به اولین رئیسجمهور پیشین - و شاید آیندۀ - آمریکا بدل شده که با محاکمۀ جنایی مواجه میشود. میخواستم بدانم ترامپ در صورت پیروزی در دور دوم ریاستجمهوری چه خواهد کرد و چشماندازش را از زبان خودش بشنوم.
آنچه در دو مصاحبه با ترامپ و گفتوگو با بیش از دهها تن از نزدیکترین مشاوران و معتمدانش بر من آشکار شد، خطوط کلیِ نوعی «ریاستجمهوری امپراتوری» است که آمریکا و نقش آن در جهان را دگرگون میکند. ترامپ به من گفت که برای پیشبرد «عملیات اخراج» برای بیرونراندن بیش از 11میلیون مهاجر از کشور آماده است. مایل است «اردوگاههای بازداشت مهاجران» را بسازد و ارتش ایالات متحده را در مرز و داخل کشور مستقر کند. او به ایالتهای قرمز (جمهوریخواه) اجازه میدهد بر بارداری زنان نظارت کنند و کسانی را که ممنوعیت سقط جنین را نقض میکنند، تحت پیگرد قانونی قرار دهند. به گفتۀ مشاوران ارشد، او بنا به صلاحدید شخصی، از دریافت وجوه اختصاصیافته از سوی کنگره جلوگیری خواهد کرد.
ترامپ مایل است دادستان ایالات متحده را اخراج کند، چون فرمان او مبنی بر محاکمۀ شخصی را اجرا نمیکند و «سنت اجرای قانون مستقل» را که به زمان تأسیس آمریکا برمیگردد، نقض کرده است.
او برای هریک از حامیانش که متهم به حمله به ساختمان کنگرۀ ایالات متحده در 6 ژانویه 2021 هستند، درخواست عفو دارد. بیش از 800 نفر از آنها به گناه خود اعتراف کردهاند یا از سوی هیئتمنصفه محکوم شدهاند. او ممکن است به یاری همپیمانِ درحالِ جنگش در اروپا یا آسیا نیاید، اگر تشخیص دهد که آن کشور برای دفاع از خود هزینۀ کافی نمیکند. او خدمات مدنی ایالات متحده را از بین میبرد، گارد ملی را بهدلخواه در شهرهای آمریکا مستقر میکند، دفتر آمادگی برای مقابله با بیماری همهگیر کاخ سفید را میبندد و دولت را با افرادی پر میکند که از ادعای واهی او مبنی بر تقلب در انتخابات 2020 حمایت کردهاند.
ترامپ همان است که بود، با همان اهداف و نارضایتیها؛ اما چیزی در سر دارد که او را مصممتر و خویشباورتر از همیشه مینمایاند. میگوید: «وقتی برای اولین بار به واشنگتن رفتم، افراد معدودی را میشناختم و باید به مردم تکیه میکردم.» حالا شرایط جور دیگری است. مسئولیتهای زیادی دارم و از سرسختانِ حزبجمهوریخواه گسستهام. گارد قدیمی شکستخورده و هوادارانِ باقیمانده، مردم هستند. ترامپ درحالی وارد دور دوم ریاستجمهوری میشود که با انبوهی از سیاستگذاریها و کارکنان وفادار همراهی میشود. همگی برنامههای مفصلی همسو با چشمانداز او دارند. میآید تا قدرت را در دستان مردی متمرکز کند که اشتهایش برای قدرت سیریناپذیر است. "کِلین کانوی" (مشاور نزدیک او) میگوید: «فکر نمیکنم چشماندازش معمای بزرگی باشد، اما مردم از شجاعت او حیرت خواهند کرد.»
دادگاهها، قانون اساسی و کنگره نظرات متفاوتی در مورد تحقق اهداف ترامپ دارند. واشنگتن نیز راههای متعددی برای مقابله دارد. افشای اطلاعات در مطبوعات آزاد، حفاظت از افشاگران، نظارت بازرسانکل و موانع قضایی، کماکان وجود دارند. اگر ترامپ برنده شود، اردک لنگ* است.
*اردک لنگ در اصطلاحات سیاسی، سیاستمدار یا مقام منتخبی است که جانشینش از پیش انتخاب شده یا به زودی انتخاب خواهد شد.
او بهرغم نظر برخی از حامیان، به تایم میگوید: «در پی لغو یا نادیدهگرفتنِ ممنوعیت قانون اساسی در دورۀ سوم نیست.» افکار عمومی ناظر قدرتمندی است. ترامپ در میانۀ اعتراضات مردمی ناچار شد از شدت برخی از ابتکاریترین طرحهای دور نخست، ازجمله سیاست جداسازیِ خانوادههای مهاجر بکاهد؛ همانطورکه "جورج اورول" در سال 1945 نوشت: «توان دولتها در پیشبرد برنامههایشان به خلقوخوی عمومیِ کشور بستگی دارد.»
این که میگویند هر انتخابات، نقطۀ عطف است، اینبار به حقیقت میپیوندد. چشمانداز ترامپ برای حامیانش بیکران است و با حمایت جنبشی قدرتمند متشکل از پیروان واقعی، نوید انقلاب میدهد. حضور دوبارۀ او برای خیلی از کشورها و جهان، هشداردهنده است. "داگلاس برینکلی" (مورخ ریاستجمهوری) میگوید: «دور دوم ریاستجمهوری ترامپ میتواند «پایان دموکراسی ما» و تولد نظام نوینی مبتنی بر ریاستجمهوریِ استبدادی باشد.»
ترامپ نزدیک غروب به پاسیوی مارالاگو (عمارت تاریخیاش) قدم میگذارد. مهمانان اعیانش، استیک واگیو و برانزینوی کبابشده میل میکنند. روی صندلی مینشیند و همه برای تشویقکردن درنگ میکنند. شب درخشانی است. "استیو وین" (غول میلیاردر قمار و کازینو) هم اینجاست. "مایکجانسون"، (رئیس مجلس نمایندگان)، پس از کنفرانس مطبوعاتیِ مشترک با رئیسجمهور پیشین شام میخورد و قوانینی را برای ممانعت از رأیدادنِ غیرشهروندان پیشنهاد میکند. میگوید: «رأیدادنِ آنها در انتخابات فدرال، غیرقانونی و حیرتآور است». حالش بهوضوح خوب است و از این همراهی و حمایت سیاسی در لوای ترامپ، خوشحال به نظر میرسد.
ادامه دارد...