دیپلماسی، چالش ترامپ در آمریکا
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۳۵۴۸۰
وحیدسلوکی*؛ دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، مردی که با حمایت لابی‌های صهیونیستی و کارتل‌های نظامی بدون درک و فهم روشنی از اصول سیاست خارجی وارد کاخ سفید شد، و اکنون اصول دیپلماسی در سیاست خارجی، به بزرگ‌ترین چالش مرد اول آمریکا تبدیل شده، که این می‌تواند پیامدهایی نه فقط برای آبروی تاریخی آمریکا، بلکه چالش‌های سیاسی و اقتصادی را برای روسای جمهور آینده آمریکا رقم بزند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در تاریخ سیاسی آمریکا در روابط با ایران تا قبل از شروع روند مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+ ۵، آمریکا با بهانه‌های واهی، به خصوص پیرامون مسائل هسته ای، با یکه تازی در عرصه بین المللی با توسل به ابزاهای اجبارآمیز و تحریم و تهدید، در تقابل با جمهوری اسلامی ایران، چالش‌هایی را فراروی ایران فراهم می‌کرد.
با نوسازی و تغییر رویکرد سیاست خارجی ایران، در دولت یازدهم و استفاده دیپلماسی کارآمد و بکارگیری سیاست خارجی خردمندانه و مدبرانه مبنی بر تنش زدایی و همکاری‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، ایران توانست به ارزشی‌ترین منافع ملی در سیاست خارجی دست پیدا نماید.
در واقع دستگاه دیپلماسی توانست با شناسایی خلاهای موجود در روابط با سایر کشورها و معادلات بین‌المللی و نیز با درک و شناخت روشنی از استراتژی دیپلماسی آمریکایی، شرایط را به نحو مطلوبی تغییر دهد که آثار آن با گذشت زمان بیش از گذشته نمایان‌تر خواهد شد.
از جمله دستاوردهای سیاست خارجی تعامل‌گرایی را می‌توان افزایش سطح امنیت ملی دانست، که بر اساس آن با ایجاد آرامش، اطمینان و صیانت از ارزش‌ها و منافع حیاتی، ایران توانست در کنار به رسمیت شناخته شدن حق هسته‌ای، فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای را ادامه دهد و از سوی دیگر مهار هژمونی آمریکا در نظام بین الملل است، به طوری که ایالات متحده همواره بر اساس الگوی راهبردی درازمدت خود، از دیپلماسی برای دخالت در امور کشورها و تنظیم رفتار بازیگران سیاسی، به ویژه ایران در راستای منافع خود استفاده می‌کرد. این در حالی است که با تعامل و هم‌گرایی با کشورهای نظام بین المللی و بهره گیری از قدرت دیپلماسی، آمریکا از همراهی متحدان قدیمی خود بازماند و این به وضوح در سخنرانی اخیر دونالد ترامپ درباره اتهام‌زنی و ادعای دروغین در راستای عدم پایبندی ایران به برجام دیده شد که با واکنش‌های محکم کشورهای اروپایی مواجه شد و یا عدم همراهی صندوق بین المللی پول با خواسته‌های ترامپ در تقابل با ایران قابل مشاهده و درک است.
در واقع آمریکایی که روزی با ابزار دیپلماسی توانست به یک قدرت برتر تبدیل شود که همواره پشتیبانی تمام دنیا را در هر مسئله‌ای بخصوص در تقابل با ایران دارا بود، حال با توجه به اقدامات ایران و از سوی دیگر رئیس جمهور آمریکا که اصول سیاست خارجی و ابزار آن را نمی‌داند، همان دیپلماسی به چالشی برای کاخ سفید و تاریخ آمریکا تبدیل شده که انزوای سیاسی و مرگ هژمون قدرت را برای آمریکا در پی خواهد داشت.
ایران توانست با روند مذاکرات هسته‌ای، با هزینه کمتر، اهداف خود را دنبال نماید و به جایگاه واقعی خود در سطوح منطقه‌ای و بین المللی برسد و همین سبب شده تا دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را برآشفته کند و در پی استراتژی جدید، به فکر اتحاد با کشورهای عربی در منطقه بیافتند؛ لذا با توجه به آن‌چه آمد می‌توان گفت: عدم آشنایی و اعتقاد ترامپ به دیپلماسی و عدم حضور در ساختار سیاسی، تعامل‌گرایی به یک فرصت استراتژیک برای ایران تبدیل شده است. آن‌چه می‌تواند این فرصت را برای جمهوری اسلامی نهادینه سازد، ضرورت توجه به روند تصمیم گیری در ایران است. در واقع این می‌تواندبه عنوان یک مدل مطلوب اثربخش در سیاست خارجی و در راستای منافع ملی، تقابل با آمریکا و در راس آن ترامپ باشد، لذا لازم است توجه به ساختار و روند تصمیم گیری در جمهوری اسلامی ایران در اولویت‌ها قرار بگیرد.
با توجه به فشارهای غیرقانونی و بحران‌سازی در سطوح مختلف برای ایران با توجه به درک آنان از اثرگذاری ایران در محیط بین المللی، راهکارهای موثر در تقابل با آن‌چه گفته شد، پایبندی به تعهدات و قراردادهای بین المللی، گفتگوهای دفاعی و امنیتی کارآمد و مناسب در منطقه استراتژیک غرب آسیا می‌باشد.
در مجموع می‌توان گفت: ایران خواهد توانست با بهره گیری از قدرت نرم و هم‌گرایی در برابر چالش‌سازی‌ها ایستادگی کرده و به حداکثر منافع ملی دست یابد. * کارشناس مسائل سیاسی
منبع: فرارو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۳۵۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی باید در کنار تعاملات امنیتی با کشور هدف پیگیری شود
به زعم بسیاری از کارشناسان، همسایگان بهترین و در دسترس ترین بازارهای صادراتی و وارداتی هر کشوری محسوب می شوند. از نظر آنان، گسترش روابط با کشورهای همسایه علاوه بر اینکه به لحاظ اقتصادی برای طرفین مزیت دارد، به لحاظ امنیتی و سیاسی نیز حائز اهمیت است.کارشناسان اعتقاد دارند، افزایش روابط تهران با کشورهای منطقه می تواند به ایجاد ثبات سیاسی در منطقه منجر شود و امنیت بیشتری را برای همگان به ارمغان بیاورد.
از سوی دیگر، بسیاری از کارشناسان بر موقعیت ژئوپلتیک کشورمان به عنوان یک فرصت می نگرند و معتقدند باید از این موقعیت به نحو احسنت استفاده کنیم. به زعم آنان، تبدیل شدن به یک هاب منطقه ای انرژی دور از دسترس نیست. می توانیم از طریق به اجرا گذاشتن یک دیپلماسی فعال انرژی و افزایش روابط با همسایگان به این موقعیت دست یابیم.
وزارت نفت طی سال های گذشته نگاه ویژه ای به همسایگان داشته است. به ویژه دولت سیزدهم به جای نگاه به غرب، به بهبود روابط با کشورهای همسایه متمرکز شده است. دیپلماسی در دنیای امروز از اهمیت بالایی برخوردار است. بهبود روابط با همسایگان و افزایش مراودات می تواند بسترسازی ای برای دستیابی به اهداف کشور باشد.
نظرات فریدون عباسی، عضو کمیسیون انرژی مجلس را در خصوص دیپلماسی فعال انرژی دولت سیزدهم در ادامه می خوانید. عباسی در خصوص دیپلماسی فعال انرژی که دولت سیزدهم در منطقه به اجرا گذاشته است، تصریح کرد: اقداماتی که اخیراً وزارت نفت در زمینه افزایش تعاملات با کشورهای همسایه به اجرا گذاشته، نشان دهنده فعال شدن دیپلماسی انرژی کشور است که مثبت ارزیابی می شود. این تلاش ها شروع خوبی برای گسترش روابط با کشورهای همسایه به شمار می رود.
وی ادامه داد: قطعاً هر کدام از کشورهای همسایه مشکلاتی دارند. به طور مثال، پاکستان که تلاش داریم خط لوله صلح را با این کشور پیش ببریم، ممکن است در تأمین هزینه های انرژی موردنیازش مشکل داشته باشد. عراق که به عنوان مشتری گازی کشورمان مطرح است، تحت تأثیر سیاست های برخی کشورها مانند آمریکا قرار دارد.
عضو کمیسیون انرژی مجلس خاطرنشان کرد: مشکلاتی که در بالا به آن ها اشاره کردیم، نباید ما را از به اجرا گذاشتن دیپلماسی فعال انرژی در منطقه و در مقابل همسایگان بازدارد. باید با در نظر داشتن این مشکلات به سمت گسترش روابط با کشورهای همسایه حرکت کنیم. در نظر گرفتن این ملاحظات در روابط مان با کشورهای همسایه می تواند به ما در پیشبرد بهتر دیپلماسی انرژی کشور کمک کند.
عباسی گفت: سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی نیز سیاست درستی بود که به اجرا گذاشتیم. لازم است به موازات اعمال این سیاست به افزایش تعاملات نظامی خود با کشورهای هدف بپردازیم. به نحوی که به این کشورها در ایجاد ثبات سیاسی در کشورشان کمک کنیم تا زمینه برای مداخله قدرت های دیگر مانند آمریکا در آن ها به وجود نیاید و نوعی امنیت برای سرمایه گذاری خودمان به وجود بیاوریم.
وی ادامه داد: به طور مثال، برنامه ریزی کرده ایم که تا پایان سال جاری میلادی به سهامداری در یک پالایشگاه در سوریه بپردازیم. باید در کنار این سیاست گذاری، برای جوانب امنیتی موضوع نیز چاره اندیشی داشته باشیم. این سیاست را باید طوری پیش ببریم که زمینه را برای امنیت متخصصان ایرانی که قرار است به این کشور بفرستیم، فراهم کنیم. بنابراین، سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی باید در کنار تعاملات نظامی با کشور هدف پیگیری شود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس خاطرنشان کرد: پیگیری سیاست سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی کشورهایی مانند ونزوئلا و نیکاراگوئه نیز به درستی در دستور کار قرار دارد و موجب تحول بزرگ در بازارهای سنتی ایران و رسیدن به یک بازار تضمینی جدید شده است.. تعامل به این شکل با کشورهای همسو با ایران بسیار مثبت و مهم است. این نکته مهم است که بتوانیم ارتباط با آن ها را به صورت پایدار حفظ کنیم. در این مسیر توانستیم رشد صادرات نفت و رشد درآمدهای ارزی داشته باشیم که کمک بزرگی به رشد اقتصادی کشور نیز داشته است.
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲