به نقل از «همشهری آنلاین»

ضرورت توسعه درمان چندتخصصی

تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۸۵۳۳۶

زندگی > سلامت - معصومه موسوی:
روان و جسم از یکدیگر جدا نیستند و این علت اصلی در ضرورت انجام درمان چندتخصصی است.

 نمی‌توان تأثیر روان را هنگام فعالیت یک قسمت از بدن نادیده گرفت؛ چرا که خصوصیات روا‌نشناسی و اختلالات آن بر بیماری جسمی تأثیر گذارند. به عبارتی در این مسأله جسم و روان تحت تأثیر یکدیگر قرار می‌گیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته دیگری که وجود دارد تأثیر وضعیت روحی و روانی بر روند درمان جسم است. طبق تحقیقات انجام شده برخی از بیماری‌های روانی مثل افسردگی و اضطراب، روند درمان را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

این امر نشان‌دهنده ضرورت حضور افرادی از رشته‌های مختلف و متخصص در زمینه بروز بیماری‌ها و اختلالات روانی در یک تیم درمانی است. به همین خاطر است که امروزه انتظار می‌رود درمان با حضور گروه گسترده‌تری از متخصصان صورت پذیرد تا روند و نتیجه آن نیز سریع‌تر و موثرتر باشد. ابتلا به بیماری جسمی حاد مثل سرطان بر سیستم روان فرد تأثیر زیادی دارد و در هر مرحله از بیماری دارای علائم و خصوصیات مربوط به خود است. همچنین اینکه بدانیم در هر مرحله چه تشخیصی وجود دارد و برای عبور افراد از آن مرحله چه کمکی می‌توان به بیمار کرد، نیاز به حضور گروه‌های مختلف از افراد متخصص را نشان می‌دهد.

زمانی که واکنش‌های ناشی از بیماری و درمان در افراد از روند معمولی خارج می‌شود نیاز به حضور افراد متخصص بیشتر احساس می‌شود. به طور مثال بروز افسردگی در مرحله‌ای از درمان قابل پیش‌بيني است، ولی اگر این افسردگی میزانش از حد انتظار بیشتر شود نیاز به افراد متخصص و آگاه به نشانه‌های این اختلال برای تشخیص و مداخله است. تیم روان‌درمانگر در کنار تیم پزشکی می‌تواند در نتیجه درمان موثر باشد.

در دومین کنگره بین‌المللی نقش خدمات حمایتی (زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی) در درمان چند‌تخصصی سرطان کودک که در بیمارستان محک برگزار می‌شود، نقش تیم‌های مختلف پزشکی، پرستاری، مددکاری، روانپزشکی، روانشناسی، مشاوره و سایر تخصص‎ها در کنار هم برای درمان موثر بررسی می‌شود. یافته‌های حاصل از این کنگره می‌تواند آگاهی لازم در زمینه نشانه اختلالات و پیش‌بینی و درمان آنها را ایجاد و زمینه کمک‌گیری از افراد متخصص را فراهم کند.

در همین زمینه: ۸۰ درصد سلامت در گرو سلامت روان است ۷۰هزار بیمار روانی در نوبت خدمات بهزیستی واکنش وزارت بهداشت به بهزیستی درباره کیفیت ارایه خدمات سلامت روان

منبع: همشهری آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۸۵۳۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رابطه دردسرساز سحر دولتشاهی و پیمان معادی خارج از اتاق درمان

محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته نهم اردیبهشت با حضور در برنامه «سینمازاویه» درباره سریال «افعی تهران» و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است. مهم‌تر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گی‌های شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم، اهمیت پیدا می‌کند.

به گزارش رادیو گفتگو، وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستان‌ها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایران داستان‌های جنایی که استخوان دار باشند و تنه به کمدی نزنند زیاد نداشته ایم.

مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در «افعی تهران» گفت:، اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام می‌داده تا در موقعیت‌های مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار می‌گیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیت‌های پیچ در پیچی می‌ساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود.

این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپین‌هایی تشکیل می‌شود که آدم‌ها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدم‌ها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است.

مقدسیان درباره انتخاب روان‌درمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مساله‌ای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.

وی افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که کم عمق و کم دانش هستند و احساس مسئولیت نمی‌کنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استاندارد‌های سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود.

مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.

وی با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذاب‌تر شدن درام، استاندارد‌هایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمز‌ها در اتاق درمان وجود دارد.

مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید در میان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند، اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک می‌شود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند. اینجا درمانگر یا باید از تکنیک‌ها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.

این کارشناس سینما استاندارد‌های اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استاندارد‌ها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکش‌های زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود، ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.

مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: «افعی تهران» در بخش توجه به روان درمان گری موفق است، اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولتشاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش (پیمان معادی) تصویر می‌کند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد، اما علم آن را نداشته است. برای جذاب کردن درام هم مولفه‌های دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استاندارد‌ها و خط قرمز‌ها می‌شد از آن‌ها بهره برد.