تکیه مینیاتوری کرمانشاه نم کشید/ کاشیکاری های بی نظیر معاون الملک در معرض تخریب است
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۲۹۵۴۴
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه ؛ تکیه معاون الملک یکی از ارزشمند‌ترین تکیه های مذهبی کشور و برند فرهنگی کرمانشاه مدتی است که که بر اثر نفوذ آب در معرض تخریب قرار گرفته است و بسیاری از کاشی‌های آن فرو ریخته اند. درباره تکیه معاون الملک تکیه معاون الملک یکی از آثار تاریخی نادر در معماری ایران است و حدود نیم قرن است که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده معماری بی نظیر و کاشی کاری و نگارگری‌ها ، این اثر را به یک موزه کاشی کاری دیدنی بدل و شهره عام و خاص کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این اثر زیبا با قدمت صد ساله اش توسط حسن خان معینی در محله‌ای قدیمی به نام آبشوران بنا شده است و یکی از زیباترین و استثنایی‌ترین تکایای ایران محسوب می‌شود.
در واقع این تکیه دائره المعارفی تصویری از حماسه‌های خلق شده در کربلا تا قصص قرآنی و داستان‌های شاهنامه و جلوه‌ای از هنر ایرانی اسلامی است که به عنوان یک میراث معنوی ارزشمند برای مردم این دیار به یادگار مانده است.
عوامل تاثیر گذار در تخریب تکیه معاون الملک
بستر بی ثبات رودخانه آبشوران که تکیه در کنار آن بنا شده است و هر لحظه بیم فرو ریختنش می‌رود بزرگترین تهدید این بنای بی نظیر است از سوی دیگر نفوذ آب از املاک تخریب شده و مسلط مجاور این تکیه است که نم کشیدن دیوار‌ها، کاشی‌های زیبای آن را با خطر فروریختن روبرو کرده است.
عضو هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان استان کرمانشاه گفت: خطری که بیشتر تکیه را تهدید می‌کند نفوذ آب است که از چند جهت صورت می‌گیرد، یکی از طرف آبشوران که زیر دیوارهایش شسته شده و آب این رودخانه در حال نفوذ به تکیه است.
کلهر نیا نفوذ آب از سوی بافت‌های سمت غرب را که از لحاظ ارتفاع بر تکیه مسلطند تهدیدی دیگر عنوان می کند و ی می گوید: این آب‌ها در زمین نفوذ کرده و از دیوار‌ها و زیر کاشی‌ها بیرون می‌زند که با خیس شدن دیوار و نم کشیدن آن کاشی‌ها در حال جدا شدن هستند.
عضو هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان استان کرمانشاه بهترین اقدام اولویت بخشی به مهار آب، نم و رطوبت است که آسیب فراوانی به بنای تکیه زده است، نم بنا را به ویرانی می‌کشاند و در بعضی جا‌ها، کاشی‌ها دچار پوسیدگی شده و فرو می‌ریزند.
این موضوع آنچنان نگران کننده است که همه دستگاه‌های استان باید همت کنند و از تخریب این بنای زیبا و تاریخی جلوگیری کنند. انتهای پیام/پ
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۲۹۵۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلش برای «آسید کاظم» پر می‌کشید
دلش تنگ شده بود برای دنیای آسید کاظم، برای آن همه عاطفه‌ای که در آن دوران جریان داشت، برای مردی که برای کبوترش گریه می‌کرد ...
محمود استادمحمد دلش برای همه این چیزها پر می‌کشید.
به گزارش ایسنا، حالا سال‌هاست که محمود استادمحمد مهمان قطعه هنرمندان بهشت زهراست ولی «آسید کاظم» او همچنان به زندگی خود ادامه می‌دهد. در این سال‌ها چند بار کارگردان‌های جوان تئاتر این نمایشنامه را به صحنه برده‌اند و فردا (شنبه ۸ اردیبهشت ماه) هم قرار است قاسم زارع آن را در تماشاخانه ایرانشهر نمایشنامهخوانی کند.
این برنامه، بهانه‌ای شد برای ما که کمی به سال‌های دورتر برگردیم و با مرور خاطرات گذشته، بخشی از دلتنگی‌های خود را برای تئاتری که داشتیم، برطرف کنیم.
محمود استادمحمد که نامش با نمایشنامه «آسید کاظم» گره خورده است، در گفتگویی که به مناسبت برگزاری بزگداشتش در سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر با ایسنا داشت، درباره نمایشنامه «آسید کاظم» که خودش هم آن را بسیار دوست می‌داشت، گفته بود : «آسید کاظم» را خیلی دوست دارم، خودم هم به عنوان یک فرهنگ عتیق به آن نگاه می‌کنم. چند وقت پیش که محمد رحمانیان آن را نمایشنامهخوانی کرد، یک اجرایش را دیدم. محمد نه تنها زبان مردم را خوب می‌شناسد، ادبیات را هم خوب می‌شناسد اما وقتی بازیگران محمد، متن را اجرا می‌کردند احساس کردم که این متن نسبت به این بازیگران چقدر عتیق است! چقدر زبان این نمایش، دنیا آدم‌های این نمایش در فرهنگ سپری شده معاصر قرار گرفته است. من دنیای «آسیدکاظم» را خیلی دوست دارم، گاهی حسرت این دنیا را می‌خورم که چقدر محترم بود، چقدرعاطفی و چقدر ریشه‌دار بود. از اینکه یک انسان بنشیند برای کبوترش گریه کند، حسی به من دست می‌دهد که نمی‌توانم بگویم زیباست چیزی فرای زیبایی است.»
او که در ۲۰ سالگی این نمایشنامه را نوشته بود، درباره حال و هوای جوانان هم‌دوره خودش چنین گفته بود: «فکرش را بکن، مونولوگ «آدم از روزی که تو خشت می‌یاد تا روزی که رو خشت بیفته، بدبخته...»، ما کجا بودیم و یک جوان ۲۰ ساله چگونه به زندگی نگاه می‌کرد!»
ما اما شگفت‌زده شده بودیم که او چگونه در نخستین روزهای جوانی خود چنین نمایشنامه‌ای نوشته و او در پاسخ به حیرت‌زدگی ما گفته بود: «متن را در ۲۰ سالگی نوشتم. در ۲۰ سالگی خیلی کارهایم را کرده بودم. قبل از ۲۰ سالگی دو نمایش کارگردانی کرده بودم. آن وقت‌ها ریتم ما تند بود. حکم زمانه بود. فقط من نبودم. بیضایی در چند سالگی «نمایش در ایران» را نوشت. اینکه یک نفر زیر ۲۰ سالگی نگاه تاریخی داشته باشد، خیلی مهم است چون نوشتن تا نوشتن با نگاه تاریخی دو مساله است. عباس نعلبندیان هم زیر ۲۰ سالگی چند اثرش را نوشته بود.»
حالا و با تغییرات هر روزهای که تئاتر ما داشته است، نمایشنامه «آسید کاظم» هم واقعا گویی از عهد عتیق می‌آید و اما همچنان بخشی از بدنه تئاتر ما دلتنگ جهانی است که این نمایشنامه روایت می‌کرد. شاید به دلیل همین دلتنگی است که قاسم زارع هم تصمیم به خوانش این نمایشنامه گرفته. او قرار است با همراهی مسعود کرامتی، قاسم زارع، بهرام ابراهیمی، فرهاد بشارتی، بهرام درخشان، علی عطایی‌حور، حسن شفیعی، دانیال ابراهیمی، آیدا قدرتی ساعت ۲۰ فردا، در هشتمین روز ماه اردیبهشت این نمایشنامه را در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر نمایشنامه خوانی کند.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»