مخالفت مصر با تشدید مواضع عربستان علیه ایران
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۶۷۲۸۸
مخالفت مصر با تشدید مواضع عربستان علیه ایران و حزب الله، این سوال را مطرح می‌کند که مواضع مصر در قبال متحد سعودی چقدر تغییر کرده و عربستان چقدر آماده پذیرش این تغییر است؟
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری «عربی 21»، موضع عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر مبنی بر مخالفت با عربستان و همراه نشدن با آن علیه ایران و حزب الله، این سوال را مطرح می کند که مواضع مصر در قبال متحد سعودی چقدر تغییر کرده و میزان پذیرش این تغییر از سوی ریاض چقدر خواهد بود؟
السیسی روز چهارشنبه گذشته ضمن مخالفت با حمله نظامی به ایران و حزب الله در خصوص تعامل با بحران کنونی هشدار داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شرایط عربستان شبیه قرار گرفتن روی کوره داغ است
اظهارات السیسی در شرایطی است که عربستان به دلیل بحران بازداشت دهها امیر و وزیر و نیز تاجر و همچنین اعلام استعفای سعد حریری نخست وزیر لبنان از عربستان، در شرایطی است که گویی روی کوره داغ به سر می برد.
علاوه برای این اظهارات السیسی با رویکرد ریاض مبنی بر تشدید مواضع علیه ایران در تضاد است حال آنکه مواضع ریاض با حمایت آمریکا و تمایل آن به تشدید تحریم ها علیه تهران همراه است.
سیلی مصر به عربستان یا تلاش برای حفظ منافع؟
در این میان برخی کسانی که روند تحولات اخیر را پیگیری می کنند، موضع السیسی را به مثابه سیلی به عربستان برشمردند اما برخی دیگر آن را فقط در چارچوب منافع مصر ارزیابی کردند.
ضربات پی در پی به سیاست عربستان
در همین ارتباط «بدر بن طلال الرشید» کارشناس سعودی در صفحه تویتر خود نوشت: موضع السیسی در قبال حزب الله و ایران چیزی جز مجموعه ضرباتی نیست که سیاست عربستان در سه سال اخیر متحمل شده است.
«مصطفی کامل» روزنامه نگار مصری نوشت: السیسی عربستان را به نفع ایران فروخت.
همچنین «یاسمین بلتاجی» فعال مصری یادآور شد، برای السیسی حزب الله و یا خطر ایران اهمیتی ندارد بلکه آنچه برای او حائز اهمیت است، قطر و اخوان المسلمین و منافع سیاسی و ائتلاف علیه این دو است.
با این توضیحات باید پرسید چه عاملی موجب شد السیسی با وجود نزدیک بودن محور مصر و عربستان چنین موضعی اتخاذ کند؟ آیا این موضع السیسی موجب تضعیف موضع عربستان در قبال تهران می شود؟
سوال دیگر اینکه این موضع چقدر از نظر عربستان قابل قبول بوده و چگونه با آن تعامل خواهد داشت؟ آیا موضع مصر می تواند به عاملی برای فاصله بین سیاست مصر و عربستان در قبال پرونده های منطقه ای تبدیل شود؟
محمد بن سلمان به مواضع مصر و دیگران توجهی ندارد
«سعد الفقیه» رئیس جنبش اسلامی اصلاحات که از گروههای مخالف سعودی است، در پاسخ به این سوال ها گفت: به نظر نمی رسد موضع السیسی تاثیر زیادی بر موضع مصر در قبال ایران داشته باشد، زیرا محمد بن سلمان موضع خود را بدون توجه به السیسی و یا دیگران اتخاذ کرده است.
عرض اندام بن سلمان در برابر ایران بی ارزش است
به گفته او نکته دیگر اینکه موضع گیری عربستان علیه ایران در اصل یک موضع ظاهری است و عرض اندام محمد بن سلمان در قبال ایران هیچ ارزشی ندارد.
عربستان و السیسی به دنبال جلب رضایت اسرائیل
این مخالف سعودی ادامه داد: پیش از این نیز السیسی در خصوص پرونده یمن و سوریه تلاش کرد با عربستان مخالفت کند، اما اتفاقی نیفتاد و روابط دو طرف ادامه یافت زیرا روابط عربستان و السیسی مبتنی بر جلب رضایت اسرائیل و خدمت به آن است.
به گفته الفقیه، عربستان، مصر، امارات متحده عربی و اسرائیل همگی یک محور و یک تیم هستند که مجری طرح ضد ایرانی بلکه ضد تمام ملت های منطقه و اهل تسنن هستند و همگی این مواضع در خدمت اسرائیل و تحقق عادی سازی روابط به شکل نهایی و جلب رضایت آن قرار دارد.
دیدگاههای السیسی بی اعتبار است
در همین ارتباط «عبدالله الاشعل» معاون وزیر خارجه پیشین مصر نیز با اشاره به اینکه دیدگاههای السیسی فاقد اعتبار است و او شخصیتی فرصت طلب دارد و کشورهای عرب خلیج فارس، آمریکا و نیز اسرائیل از این ویژگی ها با خبر هستند.
عربستان هرگز علیه ایران وارد جنگ نخواهد شد
«عبد الله النجار» کارشناس سیاسی مصری نیز با بعید دانستن جنگ علیه ایران گفت: عربستان هرگز علیه ایران وارد جنگ نخواهد شد و آمریکا نیز چنین کاری نخواهد کرد زیرا جنگ با ایران به نفع عربستان و آمریکا نیست.
به گفته او جنگ علیه ایران چه واشنگتن به طور مستقیم وارد آن شود و یا از طریق عربستان، به معنی شلیک موشک ها به سمت چاههای نفت و نفتکش ها و نیز شعله ور شدن آتش ناآرامی در منطقه و دو برابر شدن قیمت نفت خواهد بود.
النجار موضع مصر را نوعی فشار غیرمستقیم بر عربستان برای دریافت کمک های بیشتر از آن دانست.
منبع: تسنیم
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۶۷۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کسی برای دختران دانشجوی آمریکایی شعر برای خواهرم نمی‌خواند!
این چند روز که عکس‌ها و فیلم‌های ضرب‌وشتم دانشجویان آمریکایی در رسانه‌های خارجی سانسور می‌شود، نخستین سؤالی که به ذهن می‌رسد این است که اگر این تصاویر مربوط به ایران بود، روایت ماجرا چطور شکل می‌گرفت؟!
ضرب‌وشتم وحشیانه دانشجویان و حتی استادان دانشگاه در حالی است که مطالبه معترضان تنها توقف جنایت در غزه است، اما همین را هم تحمل نمی‌کنند. ۶۰۰نفر را دستگیر و دهها نفر را تحقیر کردند و زیر باد کتک گرفتند؛ تا آنجا که مجبور شدند خون‌های ریخته‌شده دانشجویان را با ماشین آبپاش شست‌وشو دهند بلکه آثار جنایت پاک شود. اما تمام رسانه‌های اصلی، این خروش بی‌سابقه را سانسور کرده‌اند.
تا اینجا آزادی‌بیان به روایت آزادی آمریکایی است؛ اما بیایید فرض کنیم که این ماجرا در ایران اتفاق می‌افتاد. آنگاه رسانه‌ها و سیاستمداران غربی و نهاد‌های حقوق بشری چطور رفتار می‌کردند؟ این در حالی است که کنشگری دانشجویان، اعتراض به وحشی‌گری بی‌سابقه رژیم صهیونیستی است و نه اقدامی علیه امنیت ملی کرده‌اند و نه آسیبی به اموال عمومی زده‌اند و نه آدم کشته‌اند و نه کف خیابان مأموران را برهنه و سلاخی نموده‌اند و نه با گروههای آدمکش و تفرقه‌افکن و برانداز همکاری کرده‌اند و یا اجیر آنها شده‌اند. با همه اینها فرض کنید این وقایع در ایران بود؛ آنگاه آنها چه رفتاری می‌کردند؟
- تمام رسانه‌هایشان به‌خط می‌شدند تا شب و روز، عکس‌ها و تصاویر را به کرات بازنشر و تحلیل کنند. اگر هم تصویری پیدا نمی‌کردند از عکس‌های گذشته یا ساختگی یا تصاویر تجمعات دیگر کشور‌ها استفاده می‌کردند.
- از فرصت استفاده و تمام گروههای آدمکش و تروریست و اراذل و اوباش را به‌صف می‌کردند تا وارد کشور شوند یا از گوشه و کنار شهر جمع‌شان می‌کردند تا تجمع دانشجویان را تبدیل به شورش علیه امنیت کشور کنند.
- تمام سیاستمداران در رده‌های مختلف در دیگر کشور‌ها را ردیف می‌کردند تا تصاویر را محکوم کنند. از دولت‌ها درخواست می‌کردند با ایران قطع رابطه کنند و نهاد‌های امنیتی ایران را تروریستی بنامند.
- تمام سلبریتی‌ها به‌صف می‌شدند و موضع‌گیری می‌کردند. هر سلبریتی‌ای هم اعلام موضع نمی‌کرد، به‌صورت مجازی به او حمله‌ور می‌شدند تا از سر ترس سخن بگوید و ساکت نباشد. هر میزان هم لازم بود پول خرج می‌کردند.
- هر زمان اعتراضات از دایره اخبار خارج می‌شد و به سمت آرامش پیش می‌رفت، با ریختن خون چند بی‌گناه، آن را شعله‌ور می‌ساختند. حتی اگر لازم بود، در کف خیابان مامور امنیتی یا انتظامی یا آدم عادی را نیز سلاخی می‌کردند و خون می‌ریختند.
- همه نهاد‌های حقوق بشری را به‌خط می‌کردند تا بیانیه دهند و محکوم کنند و قطعنامه دهند و تحریم جدید وضع کنند.
- از صفحات آشپزی و آرایشگری و پیج‌های فیتنسی و صفحات رقص و جادوگری و شومنی گرفته تا همه اینفلوئنسر‌ها را به‌خط می‌کردند و سکه می‌دادند تا مطالب آنها را بازنشر کنند و این احساس ایجاد شود که تنها یکصدا بیشتر در جامعه وجود ندارد.
- عده‌ای ساده‌لوح و خودحقیرپندار را هم تحریک می‌کردند تا کاملا واداده، غرب را تشویق کنند و کشور را متهم به ناکارآمدی و تباهی کنند.
- جهت تهییج بیشتر و تحریک احساسات، آثار هنری تولید می‌کردند و شعر می‌ساختند و موسیقی درست می‌کردند. اما هیچ‌کس برای دختران و زنان دانشجوی آمریکایی شعر «برای خواهرم، خواهرت، خواهرامون» نمی‌خواند و با عکس‌های آنها فیلم و کلیپ نمی‌سازد.
- تا می‌توانستند به اموال عمومی و دارایی شخصی مردم و کشور لطمه می‌زدند تا ترس و وحشت در شهر حاکم شود و مردم احساس کنند همه‌چیز از دست رفته است و به‌زودی انقلاب می‌شود. بعد هم تصاویر آن را با ضریب بالا توزیع می‌کردند تا بگویند قدرت برتر در میدان آنها هستند. اما همان‌ها امروز هتک حیثیت دانشجویان آمریکایی را نادیده می‌گیرند، بلکه صدای‌شان آگاهی‌ساز و روشنگرانه نباشد.
منبع: روزنامه همشهری
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
بازدید رییسی از کارخانه ایران خودرو دیزل