Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرگزاری آریا»
2024-04-29@23:55:59 GMT

چرا مغز هنگ مي کند؟

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۴۷۴۴۷

چرا مغز هنگ مي کند؟

خبرگزاري آريا - محققان دريافتند که سيگنال‌هاي مغز در زمان خستگي، ضعيف مي‌شوند و کند عمل مي‌کنند.
به گزارش گروه فضاي مجازيخبرگزاري ميزان، محروميت از خواب موجب اختلال در برقراري ارتباط ميان سلول‌هاي مغزي مي‌شود. اين عمل مي‌تواند نشان دهد که چرا خواب بد شبانه باعث از بين رفتن حافظه و ضعيف شدن تمرکز مي‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


محققان دانشگاه کاليفرنيا در لس‌آنجلس، اين بررسي را در بين 12 فرد مبتلا به صرع انجام دادند.
در مغز هر کدام از اين افراد، الکترودهايي کار گذاشته شد و آزمايش‌هايي انجام دادند.
پژوهشگران با استفاده از اين روش توانستند رفتار سلول‌هاي مغزي را در زمان خستگي مشاهده کنند.

شرکت‌کنندگان بارها و بارها يک آزمايش را که مربوط به دسته‌بندي تصاوير بود، انجام دادند و سپس تمام شب را بيدار ماندند و دوباره آزمايش‌هايي را انجام دادند.
نتايج بررسي‌ها نشان داد که عدم خواب کافي منجر به اين مي‌شود که نورون‌ها به اطلاعات بصري پاسخ ضعيف‌تري بدهند.
محققان پيش از اين کشف کرده بودند که گرسنگي بدن منجر به کاهش توانايي نورون‌ها مي‌شود. اما بررسي‌هاي جديد نشان داد که خستگي هم اثر مشابهي دارد و منجر به کاهش توانايي سلول‌هاي عصبي مي‌شود.
منبع ايسنا
انتهاي پيام/

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۴۷۴۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم می‌شود؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

بیشتر بخوانید: چگونه در پیری جوان شویم؟

علا احمد(Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول‌ ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید(Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر(Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228542 برچسب‌ها دانستنی ها

دیگر خبرها

  • برای عمر طولانی‌تر از پله‌ها بروید
  • پیش بینی آرتروز ۸ سال زودتر، با هوش مصنوعی و یک آزمایش خون
  • محققان ایتالیایی پی بردند؛ نقش آسپرین در پیشگیری از سرطان روده بزرگ
  • پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
  • نرخ ناباروری زنان جوان آمریکایی در حال افزایش است
  • چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم می‌شود؟
  • محققان : مغز انسان در حال بزرگ‌تر شدن است
  • متفکرآزاد: خیزش دانشجویان آمریکایی منجر به خیزش جهانی علیه رژیم صهیونیستی شود
  • تشخیص چند دقیقه‌ای سرطان با یک قطره خون
  • چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟