یافتههای اولیه محققان از دلایل تخریب در کرمانشاه ارائه شد/رعایت نکردن استاندارد و نزدیکی به گسل/بیشترین خرابیها در مسکن مهر
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۳۳۸۴۵
بر اساس یافتههای اولیه محققان کشور از مطالعات میدانی مناطق زلزلهزده استان کرمانشاه بیشترین خرابی ساختمانها در مسکن مهر مشاهده میشود که این تجربه در دو زلزله ورزقان نیز دیده شده است؛ ضمن آنکه نزدیکی منطقه به گسل و نرمبودن خاک نیز در تخریب سازهها بیتاثیر نبودهاند. آفتابنیوز : دکتر مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله در گفتوگو با ایسنا با اشاره به مطالعات میدانی انجام شده در مناطق زلزلهزده استان کرمانشاه، گفت: در این سفر مطالعاتی، از شمال ناحیه زلزلهزده یعنی از جوانرود به سمت پهنه کانونی زلزله در شهرک ازگله و سپس روستای امام عباس، روستای کوئیک و در نهایت شهر سرپل ذهاب بازدید کردیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: بر اساس یافتههای به دست آمده از این مطالعات بهنظر میآید ساختمانهایی که حداقلهای مهندسی را رعایت کرده بودند، سالم مانده یا آسیب کمی دیدهاند.
زارع با تاکید بر اینکه گسترش خرابیها بهویژه در مسکن مهر سرپل ذهاب و سایر ساختمانهای تازهساز مشاهده میشود، خاطرنشان کرد: این سازهها علاوه بر اینکه در معرض یک زلزله شدید با بزرگای ۷.۳ و در نزدیکی پهنه گسل اصلی قرار گرفتهاند، با کیفیت بد ساخت این بناها مواجه هستند.
استاد پژوهشگاه بینالمللی زلزله و مهندسی زلزله با ابراز تأسف از اینکه کیفیت بد مسکن مهر مجددا خود را در زلزله کرمانشاه نشان داد، اضافه کرد: در زلزلههای سالهای ١٣٩١ و ١٣٩٣ ورزقان نیز دو تجربه تلخ قبلی ما از عملکرد واحدهای مسکن مهر بودهاند.
به گفته وی، حدود ۱۰۰ نفر از ٢٥٠ کشته شده شهر سرپل ذهاب، مربوط به ساکنان مسکن مهر است و بقیه در سایر بناهای بعضا نوساز ویرانشده جان خود را از دست دادهاند.
زارع با بیان اینکه علاوه بر کیفیت بد ساخت، گسترش تخریب به محل ساختمانها نیز بستگی داردعلاوه بر کیفیت بد ساخت، گسترش تخریب به محل ساختمانها نیز بستگی دارد.، یادآور شد: واحدهایی که در سرپل ذهاب آسیب جدی دیدهاند، روی زمینهای کشاورزی با خاک نرم ساخته شدهاند و بهنظر میرسد اثر تشدید خاک نرم و سطح بالای آب زیرزمینی باعث شده شدت امواج در سطح زمین بیشتر شده و این بناها خسارت بیشتری را متحمل شوند.
این محقق مهندسی زلزله عامل دیگر تخریب سرپل ذهاب را نزدیک بودن منطقه به گسل و ایجاد مؤلفه حرکت شدید عمود بر گسلعامل دیگر تخریب سرپل ذهاب نزدیک بودن منطقه به گسل و ایجاد مؤلفه حرکت شدید عمود بر گسل است. ذکر کرد و افزود: به این معنا که به نظر میرسد راستای گسترش گسیختگی گسله از کانون به سمت سرپل ذهاب بوده که باعث ایجاد یک جابهجایی جدی و شدید (در راستای شرقی- غربی) عمود بر گسل (با روند تقریبا شمالی- جنوبی) شده است و این پدیدهای است که به آن «جهتپذیری» میگوییم.
وی بیکیفیتبودن ساختمانها، هم در مسکن مهر و هم در ساختمانهای نوساز دیگر و همچنین ساختمانهای روستایی ضعیف و فرسوده را در کنار اثر خاک نرم و پدیده جهتپذیری در تخریب این سازهها مهم دانست.
عضو هیات علمی پژوهشگاه بینالمللی زلزله جهتپذیری را فاکتور مهم دیگری برای مشاهده بیشترین خرابی شدید در نزدیکی پهنه گسله دانست و گفت: اثر توپوگرافی در روستاهایی که در لبه ارتفاعات یا روی تپهها قرار دارند، از دلایل خرابیهای نسبتا گستردهتر، بهویژه در روستاهای امام عباس کوئیک در شمال سرپل ذهاب بوده است.
وی اثرات توپوگرافی را تشدید امواج لرزهای در زلزله در لبههای قلهها و پاشنههای تپهها و درهها عنوان کرد.
زارع خاطرنشان کرد: در اثر این زمینلرزه زمین لغزشهای متعددی در منطقه رخ داده است و مهمترین و بزرگترین لغزش احتمالا در مله (Meleh) کبود در ۵ کیلومتری شمال سرپل ذهاب رخ داده که در حدود ۵ کیلومتر پهنا و حدود ۲ کیلومتر طول (در مسیر لغزش در دامنه کوه بهسوی غرب) حجم عظیمی سنگ و خاک و واریزه و مواد دامنهای جابهجا شدهاند.
وی ادامه داد: روستای مله کبود درست در پای پنجه این لغزش قرار گرفته، ولی ظاهرا آسیب جدی ناشی از ایجاد ترک و گسیختگی مربوط به لغزش ندیده است.
زارع علت اولیه بروز خسارت و خرابی در زلزلهای با بزرگای ۷.۳ را وجود زمینساخت فعال و قرارگیری پهنه رومرکزی در پهنه گسله زمینلرزهای ذکر کرد و افزود: این زلزله با بزرگای ٧.٣ و در عمق ٢٣ کیلومتری رخ داده است و اگر استانداردهای حداقلی در ساخت رعایت میشد، میزان تلفات به کمتر از ٥٠ نفر میرسید و در نهایت عملا کسی نباید در چنین رخدادی کشته میشد.
وی با اشاره به وضعیت امدادرسانی به مناطق زلزلهزده، اظهار کرد: ساختار مدیریت بحران در کشور شامل نیروهای دولتی و مردمی، برای رویداد زمینلرزههایی اینچنین حتی در شهر مرزی مانند سرپل ذهاب و حتی با جمعیت تحتتأثیر بسیار محدود آمادگی ندارد ساختار مدیریت بحران در کشور برای رویداد زمینلرزههایی اینچنین حتی در شهر مرزی مانند سرپل ذهاب و حتی با جمعیت تحتتأثیر بسیار محدود، آمادگی ندارد.و در عینحال باید از ایفای نقش مؤثر و منظم نیروهای انتظامی و هلالاحمر به نیکی یاد کرد.
به گفته این محقق، یکی از اولویتهای مهم، بهداشت محلهای آسیبدیده است؛ چراکه سوزاندن زبالهها یا دپوی آنها در کنار محلهای اسکان اضطراری، هم صحنههای تأسفباری ایجاد کرده و هم سلامت مردم زلزلهزده را تهدید میکند.
زارع در عین حال تاکید کرد: ارزیابی تفصیلی از منطقه زلزلهزده ازگله سرپل ذهاب، به زمان بیشتری نیاز دارد.
منبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۳۳۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عمیق ترین حفره آبی جهان در مکزیک کشف شد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، مانند سیاهچاله های فضایی در منظومه شمسی، ویژگی های مرموزی نیز روی زمین وجود دارند که گودال های آبی هستند. عمق این حفره های عظیم در اقیانوس های زمین ممکن است به اندازه طول آسمانخراش باشد.
تصور می شود این حفره های مذکور که اواخر عصر یخی به وجود آمده باشند، نقاط اکولوژیکی مهمی هستند که انبوهی از گیاهان و حیوانات در آنها زندگی می کنند. اکنون محققان بزرگترین حفره آبی در جهان را شناسایی کرده اند که در خلیج چتومال واقع در مکزیک قرار دارد.
حفره آبی مذکور به نام «تام جا» (Tamm Ja) در زبان قوم مایا به معنی آب عمیق است و عمق آن به ۴۲۰ متر زیرسطح دریا می رسد. محققان تاکنون هیچ گاه به انتهای این گودال نرسیده اند.
پیش از این محققان تصور می کردند تام جا دومین گودال آبی جهان باشد اما اندازه گیری های جدید حاکی از آن است که عمق آن از گودال رکورد دار پیشین که در چین قرار دارد، بیشتر است.
نمونه برداری و بررسی حفره آبی تام جا در سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی انجام شد اما محققان سال قبل از وجود آن خبر دادند. به هر روی آنها عمق این حفره را ۲۷۴.۴ متر تخمین می زدند که معادل ارتفاع برج ویلیامز در هیوستن آمریکا است.
اما در واقع تخمین های پیشین ۴۰۰ فوت کوتاه تر از عمق تایید شده فعلی هستند. محققان طی یک بررسی جدید در چتومال مکزیک توانستند با کمک ابزار پروفایلر CTD (رسانایی، دما و عمق) در دسامبر سال گذشته به تخمین دقیق تری از عمق تام جا دست یابند.
این دستگاه مجموعه ای از کاوشگرهاست که به یک قاب فلزی دایره شکل متصل هستند و به وسیله یک کابل به اعماق آب ارسال می شود.
قبل از آن محققان از روش نگاشت صداگیر پژواک(echo sounder mapping) استفاده کردند که با کمک پالس های امواج صوتی عمق را تخمین می زند.
در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی یک ماموریت اکتشافی غواصی انجام شد تا شرایط محیطی در این گودال شناسایی شود. سوابق پروفایلر CTD از ۴۲۰ متر زیر سطح دریا فراتر رفت و هنوز به انتهای گودال نیز نرسیده بود. به این ترتیب تام جا به عنوان عمیق ترین گودال آبی جهان تایید شد.
کد خبر 6094137 شیوا سعیدی قوی اندام