کشف یک سکونتگاه ۵۰ هکتاری از دوره اشکانی در هرمزگان
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۹۸۵۳۰
به‌گزارش ایلنا، شاخص‌ترین اثر تاریخی شناسایی‌شده در قالب پروژه «بررسی و شناسایی نجات بخشی مسیر انتقال آب خلیج فارس به صنایع جنوب شرق در محدودۀ استان هرمزگان» محوطه باستانی 50 هکتاری است که احتمالا از دوره اشکانی تا اوایل اسلام تداوم سکونت داشته است.
حسین صدیقیان (سرپرست هیئت کاوش) امروز شنبه 4 آذر 96 با اعلام این خبر گفت: همان‌گونه که در عنوان پروژه نیز مشخص است چون مسیری در محدوده استان هرمزگان برای انتقال آب خلیج فارس به صنایع جنوب شرقی مشخص شده، لازم بود که تمام این مسیر، بررسی باستان‌شناسی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: در صورتی که در این مسیر آثار باستانی مختلف اعم از محوطه‌های باستانی یا بناهای تاریخی و... قرار داشت، اطلاعات ظاهری و موقعیت دقیق تمام این آثار ثبت شده و در قالب گزارشی تحویل مسئولان شود.
این باستان‌شناس افزود: خط انتقال آب در محدودۀ استان هرمزگان از نزدیکی روستای گچین (از توابع شهرستان بندر عباس) شروع شده و با طی مسیری در محدوده شهرستان‌های بندر عباس، بندر خمیر و حاجی آباد، وارد محدودۀ شهرستان سیرجان از توابع استان کرمان می‌شود.
وی گفت: شیوه اصلی بررسی به صورت پیمایشی انجام شد که با تقسیم اعضای هیئت به دو طرف خط لوله و تا شعاع یک کیلومتری آن، صورت پذیرفت.
وی با اشاره به اینکه بررسی در مناطقی که خط لوله از تونل عبور کرده بود به‌صورت پیمایشی صورت نگرفت تصریح کرد: تا حد امکان آثاری که فاصله آنها اندکی بیش از یک کیلومتر بوده و احتمال می‌رفت که شاید در آینده آسیبی ببینند نیز بررسی شد. علاوه بر این در هر روستا یا منطقه نیز تا حدامکان از اطلاعات شفاهی مردم محلی نیز استفاده شد.
وی افزود: در این بررسی 17 اثر تاریخی مختلف شامل بناهای تاریخی، محوطه‌های باستانی و قبرستان تاریخی مورد شناسایی قرار گرفت که عمدتاً در محدودۀ بخش دوم قرار داشتند.
وی گفت: قدیمی‌ترین آثار شناسایی‌شده احتمالاً مربوط به دوران اشکانی-ساسانی و جدیدترین آثار شناسایی‌شده مربوط به دوره قاجاریه بودند.
شاخص‌ترین اثر تاریخی شناسایی‌شده نیز یک محوطه باستانی نسبتاً بزرگ با وسعتی بالغ بر 50 هکتار بود که احتمالاً از دورۀ اشکانی تا اوایل اسلام تداوم سکونت داشته است.
وی افزود: این محوطه باستانی که بنام روستای سرچاهان ثبت شده دارای شواهد سطحی فراوانی مانند بقایای معماری لاشه سنگی بعضاً با ملات ساروج، سازه‌های پشته سنگی است که احتمالاً قبور تاریخی هستند.
وی اظهار کرد: همچنین قطعات فراوان ظروف سفالین، قطعات شیشه در رنگ‌های مختلف و حتی قطعات مربوط به ظروف سنگی در این محوطه کشف شد.
وی با ابراز تأسف از اینکه برخی از محوطه‌های باستانی شناسایی‌شده در داخل مسیر انتقال آب قرار گرفته که احتمال تخریب شده‌اند، تأکید کرد که باید اقداماتی در این زمینه صورت پذیرد.
وی با اشاره به موقعیت قرارگیری این محوطه افزود: از لحاظ جغرافیایی این محدوده شامل مناطق مختلفی شامل بخش اول، از نزدیکی معدن گل گهر سیرجان تا روستای کهه از توابع شهرستان حاجی آباد مناطق خشک بیابانی تقریباً خالی از سکنه است.
وی گفت: بخش دوم، از روستای کهه تا شهر حاجی آباد و سپس روستای گهره از توابع بندر عباس که بیشترین محدوده بررسی را شامل می‌شود، مناطق کوهپایه‌ای و کوهستانی و بعضاً با دشت‌های نسبتاً حاصل خیز هم چون دشت گهکم-طارم با منابع آبی شیرین در نیمۀ شمالی و شور در نیمۀ جنوبی (از روستای سرچاهان به بعد) است.
وی افزود: البته در بخشی از مناطق کوهستانی بنا به دلایل مختلف تونل‌هایی برای انتقال خط لوله زده شده بود.
وی بخش سوم را از روستای گهره تا گچین از توابع شهرستان بندرعباس مناطق کوهپایه‌ای، دشت‌مانند و ساحلی با منابع آبی عمدتاً شور با تراکم آثار تاریخی بسیار اندک اعلام کرد.
پروژه «بررسی و شناسایی نجات‌بخشی مسیر انتقال آب خلیج فارس به صنایع جنوب شرق در محدوده استان هرمزگان» با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۹۸۵۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک
اَنجدان از روستاهای قدیم اراک، مرکز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی و جایگاه امامان اسماعیلی نزاری پس از سقوط الموت بوده است و امروزه از مقاصد و جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از مرکزی، در قسمت مرکزی اراک در دهستان مشک‌آباد روستای دیدنی به اسم انجدان وجود دارد. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی است و دو کوه برف شاه و کوه چشمه در پیرامون آن قرار گرفته‌اند و غارهای زیادی نیز در مجاورت این روستا قرار دارد.
آب و هوای خوب و مطبوع و وجود چشمه‌سارها، این روستا را به مکانی دلپذیر برای تفریح و استراحت تبدیل کرده است، به نحوی که بسیاری از شهرهای اطراف آخر هفته را در این روستای خوش آب و هوا می‌گذرانند.
فاصله انجدان تا شرق اراک ۳۷ کیلومتر است و ۲۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این روستا بعد از قرن ۹ قمری خاستگاه نویسنده‌ها و ادیبان زیادی بوده است که تعدادی از آنها از جمله شاه طاهر دکنی، میرزا ابوتراب بیک فرقتی و ملأ داعی انجدانی هستند.
روستای انجدان جمعیت زیادی ندارد، اما با وجود این جمعیت کم در سراسر روستا حسینیه‌ها و مساجد زیادی دیده می‌شود که نشان می‌دهد فرهنگ و مذهب اهمیت زیادی دارد. تعدادی از این مساجد همچون مسجد جامع که قدمت آن به قرن‌های آغازین اسلام بازمی‌گردد و از آثار تاریخی این روستا به شمار می‌رود.
از دیگر آثار تاریخی روستای انجدان بقعه‌های زیبای آن است که از میراث ارزشمند به جای مانده دوره صفوی محسوب می‌شود.
واژه «انجدان» معرب واژه «انگدان» است و قدمت این روستا به بیش از هزار سال پیش بازمی‌گردد. در متون تاریخی از آن به عنوان «انکوره» و «انغوزه» نیز نام برده شده است.
نام این روستا برگرفته از نام گیاه انگدان است که صمغ آن در این روستا تولید می‌شود و برای صادرات به کشورهای دیگر نیز استفاده می‌شود. نام انجدان در منابع قدیمی به‌صورت‌های انکوان و انکدان نیز آمده است.
چنانکه از منابع برمی‌آید، استفاده از واژه انجدان پس از اقامت امامان اسماعیلی در این محل رواج یافته است، از پیشینه کهن انجدان تا سده هشت قمری، ۱۴ میلادی آگاهی دقیقی به جز سنگ قبرهای یافت شده و اطلاعات محلی در دست نیست.
ناحیه‌ای که امروزه انجدان در آن قرار دارد، در سده‌های نخستین اسلامی (احتمالاً) جزو کوره دوراخور قم بوده است، اما در هیچیک از منابعی که از دوراخور نام برده‌اند، به انجدان یا نامی مشابه آن اشاره نشده است.
این روستا ۱۰ سال است که به روستای برگزیده هدف گردشگری استان مرکزی تبدیل شده و در طول این مدت بسیاری از بناهای تاریخی آن مرمت و بازسازی شده است، از زمانی که روستای انجدان به روستای هدف گردشگری تبدیل شده قیمت زمین‌های آن افزایش پیدا کرده است و عده‌ای از جوانان نیز به این روستا مهاجرت کرده‌اند.
بیشتر اهالی روستا کشاورز و دامپرور هستند و محصولاتی از جمله گردو، بادام و انگور به عمل می‌آوردند. صنایع دستی پر رونق این روستا گلیم‌بافی، قالی‌بافی و منبت‌کاری است که حتی می‌توانید آنها را به عنوان سوغات از اهالی روستا خریداری کنید.
یکی از آئین‌های سنتی این روستا چغچغه‌زنی است که در ایام محرم رواج دارد و حتی در فهرست میراث معنوی کشور نیز ثبت شده است. ایام محرم در این روستا بسیار پر شور برگزار می‌شود و بسیاری از شهرهای اطراف برای شرکت در مراسم ویژه خود را به این روستا می‌رسانند.
غارهای بزرگ و کوچک زیادی در روستای انجدان وجود دارد که علاقه‌مندان به غارنوردی از آنها دیدن کنند. غار گیوه‌کش، غار کبوتر، غار آسیلی و غار طاق رجه از غارهای معروف این روستا است.
چشمه‌های زیادی در اطراف و داخل این روستا وجود دارد که طراوت و شادابی خاصی را به باغ‌ها و کوچه‌های روستا داده است. در بسیاری از کوه باغ‌ها مسیری از جریان آب وجود دارد که جذابیت باغ‌های اطراف را دوچندان کرده است.
این روستا موزه مردم‌شناسی نیز دارد و علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید و تماشای اشیای تاریخی و فرهنگی که با سبک زندگی و فرهنگ مردم مرتبط است، به این موزه بروند. بر اساس نقل قول‌های گوناگون روستا در حمله مغول‌ها به ایران به شدت آسیب دید و مردم برای فرار از گزند مغول‌ها در زیر روستا نقب حفر کردند و در زیر زمین مشغول به کار شدند.
قدمت این روستا را بیش از هزار سال تخمین زده‌اند. سنگ قبری نیز در یکی از قبرستان‌های این روستا به دست آمده که متعلق به نوه سلمان فارسی است. در این سنگ اشاره به انجدان اصفهان شده است.
شهر اراک قدمتی ۲۰۰ ساله دارد و در گذشته زیر نظر اصفهان اداره می‌شده است و در منطقه روستای دیگری به این نام وجود ندارد. این احتمال است که سلمان فارسی زاده این روستا بوده و از اهالی این روستا محسوب می‌شده است؛ این سنگ قبر هم‌اکنون در موزه حمام چهار فصل اراک نگهداری می‌شود.
با در نظر گرفتن این واقعیت، احتمالاً قدمت این روستا به قبل از اسلام باز می‌گردد.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند