چشم‌انداز صنعت نفت و گاز در امریکا
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۲۰۶۶۲
در بعضی برآوردها توسط انجمن زمین‌شناسی ایالات‌متحده، میزان ذخائر نفتی غیرمتعارف این کشور که با تکنولوژی حال حاضر آن قابل بازیافت است تا ۹۵۰ میلیارد بشکه برآورد شده است.
طی دهه گذشته تولید نفت و گاز شل آمریکا از هیچ به سطحی رسیده که بخش عمده تولید نفت و گاز آمریکا را این نوع نفت و گاز تشکیل می‌دهد. اخیرا نیز آژانس بین‌المللی انرژی پیش بینی کرد: تولید نفت و گاز آمریکا تا سال ۲۰۲۵ میلادی، به ۳۰ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و این کشور را به بازیگر اصلی بازار انرژی، تبدیل می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وضعیت و میزان منابع و میدان‌های نفت و گاز در امریکا چگونه است؟
براساس اطلاعات مندرج در تارنمای اداره اطلاعات انرژی امریکا، ایالات‌متحده‌امریکا با دارا بودن ۳۵ میلیارد بشکه ذخائر نفتی در سال ۲۰۱۶ در مقام یازدهم جهان از این نظر قرار داشته است و از نظر ذخائر گازی نیز با ۸.۷ تریلیون مترمکعب در مقام چهارم جهان قرار دارد. البته این اطلاعات مربوط به ذخائر متعارف نفت و گاز است .
در بعضی برآوردها توسط انجمن زمین‌شناسی ایالات‌متحده، میزان ذخائر نفتی غیرمتعارف این کشور که با تکنولوژی حال حاضر آن قابل بازیافت است تا ۹۵۰ میلیارد بشکه برآورد شده است که این رقم در صورت درستی، بیش از نیمی از کل ذخائر نفتی متعارف جهان می‌باشد. ذخائر غیرمتعارف گاز این کشور نیز براساس برآورد همان انجمن، بیش از ۶۵ تریلیون مترمکعب و در صورت درستی، معادل حدود یک سوم کل ذخائر متعارف فعلی گاز جهان است.
به همین دلیل است که از توسعه امکانات فنی که در دهه اخیر بهره‌برداری از ذخائر غیرمتعارف را امکان‌پذیر نموده است به عنوان یک انقلاب یاد می‌شود. مجموع ذخائر متعارف و غیرمتعارف ایالات‌متحده بیش از صد سال مصرف نفت و گاز این کشور (در سطح فعلی) را تکافو می‌کند. البته هزینه بهره‌برداری از نفت و گاز شِیلی و مشکلات‌زیست محیطی آن بسیار بیشتر از منابع متعارف است.
از نظر ذخائر ذغال‌سنگ هم امریکا مقام بالائی دارد و تخمین زده می‌شود که بین ۲۲ تا ۲۶ درصد ذخائر ذغال‌سنگ جهان در این کشور باشد.
جایگاه جهانی تولید نفت و گاز امریکا و توانایی تولید داخلی و واردات و صادرات آن چگونه است؟
بواسطه تحول فناورانه و امکان‌پذیر شدن بهره‌برداری از منابع غیرمتعارف از نظر فنی و اقتصادی، تولیدات نفت و گاز ایالات‌متحده که از سال‌ها پیش در مسیر کاهشی قرار گرفته بود از سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ مجددا به روند افزایشی تغییر جهت داد. مجموع تولید سوخت‌های نفتی مایع در امریکا (شامل نفت‌خام و میعانات‌گازی) از حدود ۸.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۰۶ میلادی به بیش از ۱۵ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۵ افزایش یافت و تولید گازطبیعی این کشور از حدود ۵۱۱ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۰۵ به بیش از ۷۶۶ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۱۵ رسیده است و البته هر دو رقم در سال ۲۰۱۶ قدری کاهش داشته؛ ولی در سال ۲۰۱۷ مجددا در مسیر افزایشی قرار گرفته است. اینک ایالات‌متحده از نظر تولید گاز و تولید مجموع سوخت‌های مایع در مقام اول جهان قرار دارد. و از نظر تولید ذغال‌سنگ نیز در مقام دوم بعد از چین قرار دارد.
از نظر مصرف انرژی ایالات‌متحده بعد از چین در مقام دوم قراردارد. البته ایالات‌متحده به طور خالص هنوز واردکننده نفت و گاز است، با توجه به وسعت این کشور و این که در بعضی فراورده‌های نفتی اضافه ظرفیت و در بعضی فراورده‌ها کمبود دارد در چند سال اخیر محدودیت صادرات مواد هیدروکربنی که از دهه ۱۹۷۰ برقرار شده بود برچیده شد.
هم‌اکنون ایالات‌متحده صادرکننده گاز از طریق خط‌لوله به مکزیک و کانادا و بصورت LNG به نقاط مختلف جهان و حتی منطقه خاورمیانه است و البته در عین حال از کانادا واردات گازی قابل‌توجهی هم دارد ولی خالص واردات گازی‌اش بسیار کاهش یافته است. در مورد نفت‌خام و فراورده‌های نفتی نیز ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۶ معادل حدود ۵ میلیون بشکه در روز صادرات و معادل حدود ۱۰ میلیون بشکه در روز واردات داشته است. میزان واردات آن از خارج از قاره امریکا بسیار کاهش یافته است.
برنامه‌های دولت امریکا در بخش نفت و گاز در امریکا چگونه است؟
سیاست حرکت به سمت خودکفائی انرژی در سطح قاره و قطع وابستگی از نفت و گاز وارداتی از خارج از قاره امریکا، سیاست جدی حکومت امریکا است که سال‌هاست در دستور کار قرار گرفته است و هر دو حزب رقیب نیز بر روی اصل آن اتفاق نظر دارند. گرچه در مورد نحوه تحقق آن همواره اختلافاتی وجود داشته است و دموکرات‌ها بیشتر بر توسعه سوخت‌های پاک و سازگار با محیط‌زیست تاکید دارند و جمهوری‌خواهان بر توسعه تولید سوخت‌های هیدروکربنی، اما به هر حال به مدد بهره‌برداری از نفت و گاز غیرمتعارف، ایالات‌متحده به این هدف بسیار نزدیک شده است. جمهوری‌خواهان همیشه به دنبال صدور مجوزهای بیشتر اکتشافی برای هیدروکربن‌ها و توسعه این منابع هستند.
چالش‌های سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز در امریکا چیست؟
از قبل از دهه هفتاد همواره مهمترین چالش سرمایه‌گذاران امریکا برای سرمایه‌گزاری در تولید نفت و گاز، چالش قیمت بوده است در مورد نفت و گازهای متعارف نیز هزینه تولید نفت ایالات‌متحده با توجه به ساختار منابع آن، بسیار بیشتر از بقیه نقاط جهان است. شوک‌های نفتی و افرایش‌های جهانی قیمت نفت، همیشه موجب رونق نفتی در ایالات‌متحده شده است.
هزینه تولید نفت و گاز و خصوصا نفت از منابع غیرمتعارف به طریق اولی بیشتر است و در قیمت‌های بالای جهانی نفت توجیه اقتصادی پیدا می‌کند و لذا دوران قیمت‌های بالای نفت در بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴ برای سرمایه‌گذاران امریکایی یک موهبت بود که سرمایه‌گذاری در غیرمتعارف‌ها را توسعه دهند و با توسعه زیرساخت‌ها و فناوری مربوطه، هزینه‌ها را کاهش دهند. ولی هنوز بعضی از مناطق نفت شیل در قیمت‌های بیشتر اقتصادی می‌شوند. چالش‌های زیست‌محیطی و طرفداران حفاظت از محیط‌زیست نیز از دیگر چالش‌های این سرمایه‌گزارن است.
نگاه ترامپ به نفت و گاز در امریکا چگونه است؟
نگاه ترامپ کم و بیش همان نگاه جمهوری‌خواه‌ها است، اما چیزی به آن اضافه شده است که تاکید بر توسعه هیدروکربن‌ها و حتی ذغال‌سنگ را غلیظ‌تر نموده است و آن مساله اشتغال است. ترامپ که در مبارزات انتخاباتی روی مساله ایجاد شغل مانور داده است فکر می‌کند با توسعه سرمایه‌گذاری بر روی سوخت‌های فسیلی فرصت‌های شغلی بیشتری فراهم می‌شود ولذا حتی از ذغال‌سنگ حمایت می‌کند و به همین دلیل به مسائل زیست‌محیطی بی‌توجه است.
چشم‌انداز صنعت نفت و گاز در امریکا و عوامل موثر چگونه است؟
چنانچه ذکر شد ایالات‌متحده پتانسیل آن را دارد که از نظر انرژی خودکفا شود و تجارت انرژی خود را به سطح قاره و کشورهای همسایه جنوبی و شمالی خود محدود کند. این مساله آثار ژئوپلتیکی خود را به همراه دارد. در این شرایط مساله امنیت منطقه خاورمیانه نیز برای ایالات‌متحده متحول شده است. ناامنی خاورمیانه در مقاطعی می‌تواند با بالا بردن قیمت جهانی نفت برای صنایع هیدروکربنی ایالات‌متحده فرصت توسعه ایجاد کند و همزمان برای رقبای عمده اقتصادی او مانند چین و هند و ژاپن و اروپا مشکل‌ساز باشد.
منبع: انرژی امروز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۲۰۶۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمک های جدید آمریکا چه معنایی برای اوکراین و پوتین دارد؟
اگرچه ایالات متحده کمک‌های تازه‌ای را برای اوکراین تصویب و بریتانیا اخیرا از بزرگترین کمک نظامی‌اش به کی‌یف رونمایی کرد، اما زمان خواهد برد تا اوکراین قدرتش را به واسطه این کمک‌های جدید احیا کند و البته در عین حال کمبود نیروهای اوکراینی نقطه ضعف دیگری برای این کشور در مقابل جنگ با روسیه تلقی می‌شود.
به گزارش ایسنا، به محض آنکه «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا لایحه کمک به اوکراین را امضا کرد، ارتش ایالات متحده شروع به ارسال تجهیزات مورد نیاز به خط مقدم کرد. با این حال، بعید است اوکراین بتواند پیشرفت چشمگیری را در مقابل برتری‌های روسیه کسب کند.
روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی می‌نویسد: «رای مثبت کنگره جهت ارسال کمک به اوکراین موجب افزایش روحیه برای کی‌یف شده است اما کمبود نیرو دغدغه‌ای بزرگ و حیاتی برای این کشور قلمداد می‌شود. از طرفی شاید کمک‌های آمریکا انگیزه‌ای برای کشورهای اروپایی ایجاد کند تا کمک‌های خود را به اوکراین افزایش دهند؛ همانگونه که نخست‌وزیر بریتانیا در جریان سفرش به ورشو از یک بسته کمکی نظامی ۵۰۰ میلیون پوندی رونمایی کرد.»
این روزنامه انگلیسی در ادامه می‌نویسد: «اوکراین ابتدا امیدوار بود که کمک‌های واشنگتن در ابتدای سال جاری میلادی به دستش برسد اما ظاهرا انتظار می‌رود سال ۲۰۲۴ همچنان برای اوکراین به معنای حفظ خطوط باشد تا بازپس‌گیری قلمروهایش. هفته گذشته لایحه کمک آمریکا به اوکراین تصویب شد و زمان خواهد برد تا اوکراین وضعیت دشوار خود را که از ماه‌های اول ۲۰۲۴ گریبانگیر آن شده، بهبود ببخشد. همچنین یگان‌های جدید باید آموزش ببینند و زمان می‌برد تا اوکراین کاملا از کمک‌های آمریکا بهره‌مند شود.»
فایننشال تایمز با اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ ایالات متحده می‌نویسد: «کی‌یف شاید برای به رخ کشیدن دستاوردهای نظامی پیش از انتخابات نوامبر ایالات متحده و توجیه این کمک‌ها، تحت فشار قرار بگیرد و آمریکا (دولت جو بایدن) از او دستاوردهای نظامی بخواهد. اما اوکراین همچنان به جذب منابع نیاز دارد و در عین حال با توجه به انتخابات آتی آمریکا و حضور چهره‌ای جمهوری‌خواه نظیر دونالد ترامپ، آینده روند این کمک‌ها به اوکراین مشخص نیست.»
این روزنامه همچنین تاکید می‌کند: «در حال حاضر بهترین راه اوکراین برای تداوم مبارزه با روسیه، ادامه دادن انواع حملاتی است که اخیرا در حال افزایش هستند. طی این حملات از پهپادهای دوربرد علیه پالایشگاه‌های نفت و سایر اهداف با ارزش استراتژیک در روسیه استفاده شده است اما اوکراین نمی‌تواند از موشک‌های دوربرد اتکمز یا موشک‌های کروز سایه طوفان که سوناک در ورشو این هفته وعده داد، برای حمله به اهدافی در روسیه استفاده کند.»
فایننشال تایمز در پایان با اشاره به قدرت روسیه می‌نویسد: «در حالیکه هیچ راه آسانی برای به زانو درآوردن روسیه وجود ندارد، اما شاید در این مسیر نقاط آسیب‌پذیر این کشور فاش شود. از لحاظ انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا هم حتی اگر ترامپ پیروز شود، ضمانتی برای خرسندی پوتین ارائه نمی‌دهد زیرا ترامپ احتمالا بخواهد برنامه صلح خودش را در پیش بگیرد.»
کانال عصر ایران در تلگرام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد