امام عسکری عبادت واقعی را تفکر می داند/شرح ۳حدیث از پیشوای یازدهم

حجت الاسلام قادر فاضلی، کارشناس دینی به مناسبت شهادت مظلومانه امام حسن عسکری(ع) به شرح احادیثی از این امام همام پرداخت.

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام قادر فاضلی، استاد و محقق حوزه و دانشگاه در گفتگویی به مناسبت فرارسیدن هشتم ربیع الاول، سالروز شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع) و همچنین تشریح جایگاه امامت و ولایت حضرت حجت(عج)، گفت:  طواغیت در زمانه این امام همام(ع) کار مراقبت و سختگیری ایشان را به سرحدی رسانده بودند که دیگر مراقبت و تحت نظر قرار دادن ایشان را کافی نمی دانستند و به همین منظور ایشان را در پایگاهی نظامی، همراه با اهل بیت مکرمشان(ع) محصور نموده بودند و از این جهت ایشان تحت شدیدترین مراقبت ها قرار داشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همین حضور ایشان در این قرارگاه نظامی و امنیتی بود که ایشان را ملقب به عسکری نمود. در واقع عسکری، به معنای کسی است که در حیطه و محدوده نظامی قرار دارد و از این جهت ایشان به هیچ وجه، امکان رفت و آمد آزادانه و یا دیدار با یاران و نزدیکان خود را نداشتند.

این استاد حوزه علمیه اظهار داشت: حضرت امام عسگری(ع) با توجه به این شرایط سخت و سختگیرانه می بایست امامت و ولایت شیعیان را به عهده می گرفتند و امور جاریه جهان تشیع را اداره می فرمودند. امام(ع) با توجه به این شرایط دشوار همواره خداوند را حمد و سپاس می گفتند و در همه حال، شاکر نعمت های خداوندی بودند. در حدیث شریفی از این امام همام(ع) مروی است که ایشان فرمودند:« الغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرٍّ» یعنی؛ غضب و عصبانیت، کلید و مفتاح تمامی شرها و گرفتاری ها هستند. این روایت به ما محبین اهل بیت(ع) اینگونه بیان می دارد که در شرایط بسیار سخت ولو با نبود امکانات و مهیا نشدن الزامات، شخص مؤمن نمی بایست وقار و متانت خود را فراموش نماید و می بایست در تمام  شئون، مراقب رفتار و گفتار و کردار خود باشد تا خدای ناکرده، عملی از او متصاعد نشود که باعث پشیمانی و ندامت شود. می بایست بیان کرد که این ندامت و پشیبانی نیز، در پاره ای از اوقات، نتیجه و حاصلی را برای شخص مؤمن به دنبال نخواهد داشت.

حجت الاسلام فاضلی با بیان حدیث دیگری از امام عسگری(ع) ادامه داد: ایشان فرمودند:« قَلْبُ الاْحْمَقِ فی فَمِهِ وَفَمِ الْحَکیمِ فی قَلْبِهِ»،یعنی؛ انسان نادان و جاهل قلبش در دهانش است و انسان دانا و حکیم، زبانش در قلبش است. انسان نادان به واسطه اینکه مطلبی به ذهنش می رسد، بلافاصله آن را بیان می دارد در صورتی که انسان عالم، ابتدا، کلامش را با قلبش در میان می گذارد و اگر نهاد و دورنش آن مسئله را پذیرفت و اجازه داد، او آن موضوع را بیان می دارد. یک چنین امام همامی(ع) می بایست سیره و رفتارش به واقع، نصب العین امور جاریه و رفتاری ما باشد و این درسها می باید سرلوحه امور شیعیان قرار گیرند. این امام بزرگوار(ع) همچون سایر ائمه معصوم(ع)، اولین گام را برای سعادت ما شیعیان، تفکر و دقت در مناسبات و توجهات به خلقت خداوند تبارک و تعالی، بیان داشته است.

این کارشناس دینی با بیان اینکه ائمه(ع) ما را، از احساس صرف برحذر می دارند و ما را در جهت تقویت مناسبات فکری و عقلانی می خواهند، گفت: در حدیث شریفی از امام عسگری(ع) مروی است که فرمودند:« لَیسَ الْعِبَادَةُ کَثْرَةَ الصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ إِنَّمَا الْعِبَادَةُ التَّفَکُّرُ فِی أَمْرِ اللَّهِ»، یعنی؛ عبادت؛ صرف ازدیاد نماز گذاردن و روزه گرفتن نیست، بلکه، عبادت واقعی، تفکر کردن در کار و امور الهی است. انسان می بایست با تفکر به این نتیجه برسد که هدف خداوند از خلقت او چه بوده و اساساً خداوند چه امری را از بنده اش توقع دارد. بنا به این حدیث شریف از امام عسگری(ع)، تفکر اصل عبادت است و این تفکر است که راه های سعادت و کمال را برای انسان معین می نماید. متأسفانه و سوگمندانه، ما علاقه مندان و شیعیان ائمه معصوم(ع)، به درستی در تحقیق و مطالعه و پژوهش فرامین امامان معصوم(ع) وارد نمی شویم و عمیقاً این مناسبات را مورد توجه قرار نمی دهیم. امکان دارد لسانی بیان کنیم که محب اهل بیت(ع) هستیم ولی در عمل در واقع از اهتمام به فرامین این بزرگواران اجتناب می نماییم که این مسئله بسیار جای تأمل و توجه دارد. اساسی ترین موضوع در بررسی زندگانی اهل بیت(ع) این مطلب است که سیره و سیرت این بزرگواران(ع)، می بایست سرمشق زندگی ما شوند. از این جهت ائمه معصوم(ع) بی نهایت در مظلومیت و مهجوریت قرار دارند. باید دقت داشت که بسیار از اموری که در باب بزرگداشت مقام معصومین(ع) صورت می گیرد، امور دینی و سفارش شده نیستند، بلکه اموری احساسی و بنا به تمایلات شخصی هستند.

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۲۸۰۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۳ عامل مهم در شکل‌گیری شخصیت محمد‌رضا سنگری

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در آیین نکوداشت ادیب دزفول دکتر محمدرضا سنگری که شامگاه پنج‌شنبه ۱۳ اردیبهشت ماه در حسینیه ثارالله دزفول برگزار شد، ضمن تبریک هفته معلم گفت: خدا را شاکرم که این نشست حکمت بنیاد برگزار شد تا از اندیشمندی متفکر، ادیبی متخلق، فرزند دیار مقاومت؛ دکتر محمدرضا سنگری تکریم کنیم تا با این تکریم، یک حرکت تمدنی داشته باشیم. باید بگویم شاید بیش از یک سال از ایشان خواهش می‌شد که این مجلس تکریم را بپذیرند و ایشان نمی‌پذیرفت. عرض کردم این تکریم فقط تکریم شما نیست، تکریم علم و ادب است. از کار‌های تمدنی است که نسل جوان و نوجوان از آن درس می‌گیرند.

وی اظهار کرد: همه شما آقای دکتر سنگری را می‌شناسید و از وعظ و منبر ایشان بهره می‌برید. بیش از نیم قرن در ترویج معارف اسلامی و عاشورایی تلاش می‌کند. مداحان و ذاکران کشور به‌ویژه استان خوزستان از اشعار و آثار ادبی ایشان بهره برده‌اند. اهل جبهه و جنگ بود. فرماندهان و رزمندگان از دانش او درس می‌گرفتند. یک شخصیت فعال فرهنگی از قبل از انقلاب بود. با گروه منصورون ارتباط داشت، به‌ویژه با شهید حجت‌الاسلام سبحانی که تأثیری خاصی بر شخصیت ایشان گذاشت.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: معلم و مدرس آموزش و پرورش و دانشگاه‌های مختلف بوده و هست. مؤلف کتب درسی زبان و ادبیات فارسی، فعال مطبوعاتی و مؤلف ده‌ها کتاب و عاشوراپژوهی و تبیین‌گر ادبیات انقلاب و ادبیات پایداری و در رأس همه اینا ولایت‌مداری است.

استاد خسروپناه گفت: گوشه‌ای از دستاورد‌های این عالم را عرض کردم، اما سؤال مهم اینجا مطرح است که چه اتفاقی می‌افتد که استاد سنگری شکل می‌گیرد؟ بی تردید عواملی نقش دارد. سه عامل مهم را نام می‌برم که در ساخت هویت و شخصیت دکتر سنگری مؤثر بوده و می‌توانند برای ما نیز نقش‌آفرین باشند.

وی ادامه داد: عامل اول تربیت خانوادگی است. انسانی که بر سر سفره پدر و مادری متدین که رعایت حلال و حرام کنند و با عالمان زمانه خود ارتباط داشته باشد، این چنین پرورش می‌یابد. استاد سنگری فرزند استاد حاج غلامحسین سنگری است که افتخار داشتم دو، سه سالی در معیت ایشان از محضر آیت‌الله مدرسیان در مدرسه آیت‌الله معزی بهره ببریم. مرحوم حاج غلامحسین سنگری که عمر بابرکت داشت، انسانی خلیق، معلمی دلسوز و متشرع بود. پدر و مادری این‌گونه فرزندی مانند دکتر سنگری تربیت می‌کنند. تربیت خانوادگی اصل و اساس است. این خیلی مهم است.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: عامل دوم، تعالی مسجدی است. آقای دکتر سنگری در مسجد رشد کرد. هم خود در مسجد رشد کرد و هم تعالی بخش اهل مسجد بود. مسجد را فراموش نکنید. بچه‌های خود را به مسجد رفتن تشویق کنیم. جلسات قرائت قرآن را که امتیاز ویژه شهرستان دزفول است، قدر بدانیم.

استاد خسروپناه گفت: عامل سوم فضیلت‌یافتگی در ساحت اخلاق و ادب است. این عنوان «ادیب دزفول» که برای این برنامه انتخاب شده، معمولاً در ذهن ما شخص شاعر و ادیب به معنی خوش سخن را می‌آورد. اما ادب، یک مفهوم بسیار متعالی است. اگر درست فهمیده باشم فرق ادب و اخلاق این است که اخلاق، ملکات فضیلت‌محور درونی است. کسی که ملکه ویژگی‌های مثبت و فضایل را داشته باشد، انسان متخلقی است، اما انسانی که این فضیت درونی را در ظاهر هم بروز می‌دهد؛ نه فقط خوش سخن باشد، خوش خلق هم باشد، حرمت دیگران را حفظ کند، نسبت به دیگران خوش نیت باشد، در این صورت انسان با ادبی است.

وی گفت: ادب یک رزق متعالی و نعمت الهی است. اگر کسی آن را نداشته باشد محروم است. به فرموده امیرالمؤمنین (ع) ادب، کمال انسان است. خداوند سبحان وقتی انبیا را معرفی می‌کند از آنها به ادب یاد می‌کند. معصوم می‌فرماید دوست دارم شعیان ما انسان‌های عاقل، فهیم، فقیه، حلیم و ادیب، اهل مدارا، صبر و صدق باشند. ویژگی دکتر سنگری این است که این ادب هم در خوش کلامی او نمایان است و هم در خوش رفتاری او. این زاییده اخلاق است. ادب زاییده اخلاق است.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: آقای دکتر سنگری بیش از ۵۰ جلد کتاب نوشته است، کتابی به اسم «آیینه‌دارن آفتاب» دارد که زیست‌نامه اصحاب امام حسین (ع) است. آقای دکتر سنگری در این کتاب روی چه ویژگی‌هایی از اصحاب امام دست گذاشته است؟ معرفت و فهم عمیق، آزادگی، تولی و تبری، صبوری، شجاعت و دلاوری، ایثار و پاکباری، شیفتگی به عبادت، غیرتمندی و صلابت، عزت و نفوذ ناپذیری، موقعیت‌شناسی و روشنگری. چرا آقای سنگری این مفاهیم را از اصحاب کشف می‌کند؟ عمده این ویژگی‌ها فضایل است. چون این شخصیت، با عمق وجود دریافته اگر انسان فضیلت اخلاقی داشته باشد، یار امام می‌شود. در مقابل «آیینه‌شکنان» که نام کتاب دیگر او است، پژوهش تاریخی درباره شخصیت‌هایی است که مقابل امام حسین (ع) ایستادند. ویژگی اینها چیست؟ طمع، حرص، حرام‌خواری، رشوه‌گیری، جهل، حسادت، کینه‌توزی، سنگدلی، خود بزرگ‌بینی. همه اینها رذیلت است. یعنی ایشان در آثار عاشوراپژوهی خود به یک پیام اساسی اشاره دارد. آن پیام کلیدی این است فضایل اخلاقی، انسان را یار امام می‌کند و رذایل اخلاقی انسان را بار امام می‌کند.

انتهای پیام/