به نقل از «پارس فوتبال»

کلیپی دیدنی از مسابقه کشتی بین رسول خادم و عباس جدیدی در سال 1372

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۲۸۷۴۳

دریافت فیلم دانلود با کیفیت 360 دانلود با کیفیت 480 دانلود با کیفیت 720 دانلود با کیفیت 1024

هر چه قسم و آیه که به خدا من دوپینگی نیستم موثر واقع نشد و جدیدی محروم شد، هر چند دوباره برگشت و باز هم مدال گرفت، اما آن حادثه تلخ را هرگز کشتی ما فراموش نمی‌کند. حرف ما چیز دیگری است.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

کلیپی دیدنی از مسابقه کشتی بین رسول خادم و عباس جدیدی در سال ۱۳۷۲ که یکی از ماندگارترین مسابقات کشتی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سال ۱۳۷۲ در سالن شهدای هفتم تیر تهران برای یک مسابقه ۸ دقیقه‌ای کشتی غوغایی بود. یک دیدار و رقابت داخلی بین دو قهرمان ۸۴ کیلو. هدف هم معلوم بود. یک نفر باید دوبنده تیم ملی را می‌پوشید.

رسول خادم جوان و خوش‌فکر یا عباس جدیدی قلدر و پرزور و باتجربه‌تر؟ از بد حادثه و از شانس بد کشتی ایران و یا بهتر بگویییم از نابخردی مسئولین وقت‌ کشتی ما باید دو قهرمان بزرگ خود را در یک وزن قرار می‌دادیم تا یک نفر شانس مدال داشته باشند، در حالی‌که همان روزها اگر لجاجت و لجبازی برخی دوستان نبود رسول خادم می‌توانست در همان وزن خود بماند و جدیدی که سنگین وزن‌تر بود می‌توانست در یک وزن بالاتر کشتی بگیرد و در این صورت هر دو کشتی‌گیر برای مدال جهانی شانس داشتند.

اما تحریک عده‌ای افراد مغرض و همان‌هایی که این روزها دور رسول خادم را گرفته‌اند تا بگویند ما بودیم که اینها به اینجا رسیدند در حالیکه همه می‌دانند حداقل رسول و امیر در مکتب پدرشان به قله‌های جهان و المپیک رسیدند و امروز هم هر کدام برای خود شخصیتی هستند، باعثشد تا جدیدی پا در یک کفش کند که الا و بالله من هم باید در همین وزن بگیرم. سالن هفتم تیر تهران برای این مسابقه انتخابی(جهانی تورنتو ۲۰۰۳) مملو از جمعیت شده بود. مهدی خالدی قضاوت را برعهده داشت. داور وقتی وارد سالن شد تقریبا یاد فیلم فارسی‌ها افتاد. خدای من این چه جو و فضای ملتهبی است.

وقتی دو کشتی‌گیر روی تشک آمدند و صداها و جاروجنجال‌های روی سکوها را داور دید و شنید و نگاه برخی سکونشینان را در نگاه خود ورانداز کرد فهمید امروز باید یک نفر برنده شود و آن یک نفر هم باید همانی باشد که آنها می‌خواهند! التهاب و هیجان و ترس هم شاید بخشی از وجود مسئولین و داوران را هم تا حدودی فرا گرفته بود. اگر آن کشتی‌گیری که بخشی از سالن فریاد می‌زنند برنده نشد چه خواهد شد؟! کشتی جنجالی‌تر از آنی بود که بتوان تشخیص داد چه کسی برتر است و کدامیک حق برنده شدند و استحقاق دوبنده تیم ملی را دارند.

این‌طرف رسول بود روی تشک و پدرش که در گوشه‌ای از سالن نشسته بود و آن طرف هم عباس جدیدی که مثل شیر می‌غرید. کشتی پرافت و خیز نبود ولی هیجان و استرسی که از سکوها به تشک منتقل می‌شد کشتی را حساس کرد. سوت پایان نواخته شد. عباس جدیدی با یک اختلاف امتیاز برد و روی دوش بچه محله‌ای‌ها و دوستان و یاران و اقوام بلند شد. انگار قهرمان المپیک شده است. رسول هم مثل همیشه سرش را پایین انداخت و به رای داور تمکین کرد و رفت تا یک روز دیگر به حق و حقوقش برسد. حتما خیلی خوشحال بودند آن عده‌ای که به هر دلیلی از رسول خوش‌شان نمی‌آمد و دوری او را از تیم ملی می‌دیدند. حتی شاید متولیان فدراسیون و مربیان وقت تیم ملی! جدیدی مسافر تورنتو شد. او طلا گرفت و اکبر فلاح.

یکی از مفسران بزرگ کشتی ایران که در تورنتو حاضر بود می‌گوید: وقتی جدیدی کشتی‌گیر صاحب‌نام روس را له و لورده کرد و او را برد کشتی‌نویس معروف روس‌ها دم گوش من گفت که این برد و این کشتی‌گرفتن طبیعی نیست! من به او توپیدم که شما روس‌ها تحمل برد کشتی‌گیران ما را ندارید. گفت باشد. صبر کن تا ببینیم. به فاصله ۲ – ۳ ماه از قهرمانی جدیدی در تورنتو خبر آمد که نمونه‌ آزمایش عباس جدیدی مثبت است و او باید طلای خود را پس بدهد.

هر چه قسم و آیه که بخدا من دوپینگی نیستم موثر واقع نشد و جدیدی محروم شد، هر چند دوباره برگشت و باز هم مدال گرفت، اما آن حادثه تلخ را هرگز کشتی ما فراموش نمی‌کند.

پارس فوتبال شما را به تماشای این کلیپ دعوت می کند.

منبع: پارس فوتبال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۲۸۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شخصیت و جایگاه حضرت حمزه سید الشهدا(ع) و عزاداری برای او به دستور رسول الله(ص)

حمزه(ع) یکی از شخصیت‌های بزرگ تاریخ اسلام است. ایثار، جهاد، هجرت و دفاع جانانه‌اش از پیامبر (ص) در مکه بی‌بدیل است و از نظر مفسران اسلامی آیاتی در قرآن در شأن آن حضرت نازل شده است. از جمله «وَالَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللّه، وَالَّذِینَ آوَوا وَنَصَرُوا أُوْلَئِکَ هُمْ الْمُؤْمِنُونَ حَقّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ» در شأن او و جمعی دیگر از مخلصان اصحاب پیامبر(ص) است. آیات زیادی در قرآن در شأن اوست که مفسرین ذیل آیات اشاره نموده‌اند اما آیه السابقون السابقون اولئک المقربون و چند آیه دیگر به تصریح برای تبیین شخصیت حمزه(ع) کافی است که چه نقش بزرگی در دین در دوره دعوت و استقرار و دفاع از حریم رسول الله(ص) ایفا کرد.

آیات ایمان در شأن او و حضرت علی(ع)

حمزة بن عبدالمطلب را در رأس مؤمنان حقیقی مشاهده می‌کنیم. ایمان آوردن در وضعیت سخت، یاری‌کردن و پناه‌ دادن به رسول خدا(ص) در مقابل دشمنان آنگاه که همه مشرکان و دشمنان علیه او بسیج شده بودند و در آیه شریفه «لاَیَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قَاتَلَ أُوْلَئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنْ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا»، حمزه در اول این صف از مؤمنان است که قبل از فتح، جان خویش را در طبق اخلاص گذاشت.

حضرت حمزه (ع) با دشمنان به قتال و جهاد پرداخت و به خیل اولین شهدای اسلام پیوست. قتال و شهادتی که با مثله و قطعه قطعه شدن اعضای بدنش توأم شد و علف‌های بیابان بر پیکر خونینش کفن شدند. البته آیات متعدد دیگری هست که سیدالشهدا، حمزه مصداق روشن و نمودار بارزی از این آیات است.

اولین عزاداری در اسلام برای حمزه بود

پس از ایمان حمزه به پیامبر(ص) و در آمدن به جرگه دعوت‌شدگان، اسلام قدرتی گرفت و بسیاری به جهت ایمان حمزه به سوی اسلام گرویدند. شهادت او نیز برای اسلام گران بود، چون هیبتی داشت که دل دشمن را به ترس و اضطراب می‌انداخت. حمزه کسی است که پیامبر(ص) پس از شهادتش بر او بسیار گریست و زنان انصار و مهاجرین را فرمود تا برای او اقامه عزا و گریه کنند و این اولین عزاداری در اسلام برای عزیز پیامبر (ص) بود.

شهادت او فقدانی برای اسلام بود و برای پیامبر غمی جانکاه بود که هرگز جبران نشد. شیخ صدوق در ضمن حدیث مفصلی از سلمان نقل می‌کند: «در ایام بیماری رسول خدا(ص) در روزهای آخر زندگی، حضرت فاطمه زهرا(س) وقتی ضعف شدید را در پدر بزرگوارش دید گریست. رسول خدا(ص) برای تسلی و آرامش دخترش از عنایات و برکات خداوند بر اهل بیت (ع) سخن گفت.

حمزه سیدالشهدا اول است

در اسلام دو سید الشهدا هست یکی حمزه(ع) و دومی امام حسین(ع) هر یک از این دو شهید در حیات اسلام به نوعی نقش تعیین کننده دارند. پیامبر اکرم(ص) در گفتگو با دخترش فاطمه زهرا(س) بخشی از نعمت‌های خدا را که بر این خاندان ارزانی داشته است برشمرد تا بدین جا رسید: دخترم! ما اهل بیتی هستیم که خداوند 6 صفت و ویژگی را بر ما عطا کرده است که بر هیچ یک از گذشتگان و آیندگان عطا نکرده است. زیرا پیامبر ما سید انبیا و مرسلین است و آن پدر تو است و وصی ما سید اوصیا است و آن همسر تو است و شهید ما سیدالشهدا است و آن حمزة بن عبدالمطلب عموی پدر تو است. فاطمه(س) گفت: ای فرستاده خدا، آیا او فقط سید شهیدانی است که با وی به شهادت رسیده‌اند؟ پیامبر فرمود: نه، بلکه او سید شهدای اولین و آخرین، به جز انبیا و اوصیا است.

و در ادامه فرمود: ما فرزندان عبدالمطلب، سروران اهل بهشتیم. رسول الله، حمزه سیدالشهدا، جعفر ذوالجناحین، علی، فاطمه، حسن، حسین و مهدی (عج)، با اینکه پیامبر (ص) بیش از هفت عمو داشت، اما عمویی چون حمزه و ابوطالب نداشت، ابوطالب در دوره حیات خود و با تقدیم فرزندان خود به محضر پیامبر از دین حمایت کرد تا او زنده بود، کسی جرأت اذیت حضرت را نداشت. به همین خاطر سال وفاتش عام الحزن پیامبر بود. حمزه پس از ابوطالب بزرگ‌ترین پشتیبان پیامبر (ص) بود، لذا فرمود: «اَحَبّ اِخوانی اِلَیَّ علّی بن أبیطالب و أحَبّ أعْمامی‌ اِلیَّ حَمْزَة»؛ محبوب‌ترین برادرانم علی بن ابیطالب و محبوب‌ترین عموهایم حمزه است.

نام حمزه محبوب‌ترین ‌ها

یکی از اصحاب پرسید: یا رسول الله! خداوند فرزندی عنایت کرده نامش را چه بگذارم. فرمود: «سَمِّهِ بأحَبِّ الأسماء اِلیّ حَمْزه»، نام او را که همنام محبوب‌ترین نام‌ها نزد من است بگذار و آن حمزه است. ابن حجر عسقلانی نقل می‌کند که رسول خدا(ص) چون در کنار جسد مُثله شده عمویش حمزه نشست، خطاب به وی چنین فرمود: «رَحِمکَ اللّه أی عمّ، لَقَدْ کُنتَ وَصُولاً لِلرَّحِمِ فَعُولاً لِلْخیرات»، ای عمو! خدای رحمت کند تو را که در صله رحم و انجام‌دادن کارهای نیک فعال و کوشا بودی.