معمار توسعه صنعتی ایران درگذشت

اقتصاد > اقتصاد‌ ایران - رضا نیازمند، بنیانگذار سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، بنیانگذار سازمان مدیریت صنعتی، نخستین مدیرعامل شرکت ملی صنایع مس ایران و معاون وزیر اقتصاد ایران در دهه ۴۰ صبح ۱۸ آذر ماه در بیمارستان شریعتی تهران در ۹۶ سالگی درگذشت.

اقتصاد ايران به‌ويژه صنعت كشور كسي را ديروز از دست داد كه گفته بود در 50سال گذشته سازماني كه مسئوليتش نوسازي صنايع ايران بوده، نتوانسته كارخانه‌هايي را كه نوسازي كرده، سرپا نگه‌دارد و همه از بين رفته‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش پايگاه خبري اتاق تهران، او فعالان اقتصادي و تجار بسياري را كه واردكننده بودند به راه‌اندازي كارخانجات در كشور تشويق كرد و از فعالان بخش خصوصي حمايت كرد تا صنايع جديد را وارد كشور كنند و حاصل حمايت‌ها و مديريت‌هاي اين مرد راه‌اندازي كارخانه‌هايي همچون خودروسازي، اتوبوس‌سازي، لوازم‌خانگي، لوازم الكتريكي و... شد.

نيازمند در رژيم گذشته علاوه بر اينكه مديريت بخش‌هايي از سازمان برنامه و بودجه را داشته و به‌طور مستقيم با ابوالحسن ابتهاج كار كرده، در وزارت صنايع زيرنظر جعفر شريف‌امامي نيز به فعاليت پرداخته و مديرعاملي كارخانه‌هايي نظير نساجي قائم‌شهر، سيمان تهران و معاونت صنايع و معادن وزارت وقت را بر عهده داشته است.

او در دهه ۴۰ هنگامي كه وزارت اقتصاد از ادغام وزارتخانه‌هاي صنايع، معادن و بازرگاني شكل مي‌گيرد، علاوه بر اينكه به‌عنوان معاونت صنعتي و معدني اين وزارتخانه منصوب مي‌شود، به تاسيس سازمان مديريت صنعتي، سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران و شركت ملي مس ايران مي‌پردازد. مديرعاملي شركت يورايران به‌عنوان تأمين‌كننده اصلي اورانيوم كشور زيرنظر اكبر اعتماد، رئيس وقت سازمان انرژي اتمي، آخرين فعاليت او در رژيم گذشته است. او پس از انقلاب بعد از ۱۴سال دوري از وطن به ايران بازمي‌گردد و روي قرآن‌پژوهي و شيعه‌شناسي به فعاليت مي‌پردازد. كتاب «شيعه چه مي‌خواهد و چه مي‌گويد» يكي از كتاب‌هاي معروف اوست كه امروز قابل دسترس است.

نيازمند همچنين پس از انقلاب كتاب‌هايي درباره زندگينامه رضاشاه و محمدرضا پهلوي به نگارش درآورده و در حوزه قرآن‌پژوهي دو كتاب قرآن به‌ترتيب نزول و قرآن به‌ترتيب موضوع را تاليف كرده است.يكي ديگر از افتخاراتي كه رضا نيازمند همزمان با حضور در وزارت اقتصاد به‌دليل شايستگي‌هايش كسب كرد، عضويت در هيأت امناي دانشگاه شريف بود كه تا زمان انقلاب هم ادامه داشت. البته با راه‌اندازي اين دانشگاه در سال 1344به او پيشنهاد رياست دانشگاه داده شد، ولي قبول نكرد و ترجيح داد در كارهاي صنعتي حضور داشته باشد.

سال گذشته از سوي اتاق تهران به او نشان امين‌الضرب اهدا شد. او سال گذشته در گفت‌وگو با يكي از روزنامه‌ها گفته بود در تمام مدت 4سالي كه مديرعامل اين سازمان بودم اين سازمان را با ۲۱كارمند در يك آپارتمان كوچكي در خيابان طالقاني امروز داير و اداره كردم. اين سازمان را من از صفر شروع كردم و تا روزي كه من آنجا بودم نه فرش خريدم و نه عكس بر ديوار‌ها بود. نيازمند در توصيف سازمان فعلي گسترش و نوسازي صنايع ايران هم با نگاهي انتقادي با بيان اينكه از برون طعنه زند بر بايزيد وز درونش شرم مي‌دارد يزيد، گفته است:

جز آن چند كارخانه‌اي كه من در دوران رياست بر اين سازمان نوسازي كردم، ديگر كسي نتوانست كارخانه‌‌اي را نوسازي كند و كارخانه‌هايي كه در اين ۵۰ سال در ايران نتوانستند برپا بمانند، كسي نبود كه آنها را بگيرد و نو‌سازي كند، همه خرابه شدند و از بين رفتند؛ تا جايي كه متصديان اين سازمان، نام سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران را هم نتوانستند تحمل كنند و حال همه اين دستگاه را «ايدرو» مي‌نامند كه مخفف نام انگليسي سازمان است.

در همین زمینه: ثمره ۴۰ سال برخورد غیراقتصادی با صندوق‌ها باخت ایران در بازار قطر افتتاح بندر اقیانوسی رونق تجارت شرق با گشایش دروازه ملل

منبع: همشهری آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۷۳۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلاف نرخ ارز، زخمی کهنه بر پیکر اقتصاد ایران؛ ضرورت تصمیم قاطع دولت برای تک نرخی کردن دلار

تصمیم دولت برای حمایت از اقشار آسیب پذیر در بازار کالاهای اساسی، نهاده‌های دامی، دارو و تجهیزات پزشکی اگرچه هدف پشتیبانی از مردم را دنبال می کرد، اما به مرور زمان با رانت ارزی که به طور طبیعی به دلیل اختلاف قیمت دلار نیما با بازار آزاد که یک مشکل سنواتی و سنتی است، شکل گرفت؛ اقلام مشمول دریافت این ارز محدودتر شدند و حالا فاصله بین دلار نیما با نرخ غیررسمی، مشکلات بیشتری را نمودار ساخته است که به خصوص در میان شرکتهای بورسی، سر و صدای زیادی به‌ پا کرده و پس لرزه های آن به سهامداران هم رسیده است؛ پس شاید زمان آن رسیده که دولت در این راستا تصمیم جدی تری بگیرد. 

رجا ابوطالبی در اقتصادآنلاین نوشت: افزایش نرخ دلار آزاد و سرکوب آن در تمامی دولتها مسبوق به سابقه بوده است. افزایشی که در سال های اخیر منجر به رشد فاصلۀ این دو نرخ شده و چالش های زیادی را به وجود آورده است، به نحوی که افزایش انگیزه واردات فارغ از نیاز تشدید کرده و در نهایت، منجر به کاهش شدید تراز تجاری کشور شده و طبیعتأ این مسأله موجب افزایش نرخ دلار آزاد در سال‌های آتی خواهد شد.

در این میان، اگرچه بازار غیررسمی ارز در هیچ کشوری به وسعت ایران شکل ندارد و به رسمیت شناخته نمی شود، اما به هر حال واقعیتی است که حداقل در ۵ دولت گذشته و فعلی وجود داشته و ادامه هم یافته است و متاسفانه بازار را هم تحت تاثیر قرار داده است، به نحوی که بسیاری از مواد اولیه تولید و خطوط کارخانجات، با احتساب ارز آزاد محاسبه می شود و نرخ نیمایی جایگاهی در محاسبات ندارد.

در واقع، صنایع کشور تمام هزینه‌های خود را با نرخ دلار آزاد پرداخت کرده؛ اما در نقطه مقابل به علت سیاست‌های رفع پیمان سپاری ارزی و بازگشت ارز صادراتی، ناگزیر مجبور به بازگشت ارز خود با نرخ نیمایی هستند؛ پس طبیعتا این اختلاف زیاد بین این دو نرخ، علاوه بر ایجاد رانت برای عده‌ای خاص به خصوص برای اشخاصی که به منبع دلار نیما دسترسی دارند، سود شرکت‌ها و صنایع را کاهش داده و در صورت تداوم این روند، انتظار نابودی بعضی از شرکت‌ها نیز دور از ذهن نیست.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که اختلاف ۲۰ هزار تومانی بین دلار آزاد و نیما، بیشترین ضربه را به دو صنعت بورسی کشور یعنی صنایع شیمیایی و پتروشیمی و آهن و فولاد می‌زند و زیانی بالغ بر ۵۰۰ همتی را متحمل اقتصاد کشور می‌کند.

این برآورد زیان را حتی می‌توان در صورت‌های مالی شرکت‌ها جست‌وجو کرد؛ جایی که در تمام صنایع، حاشیه سود اکثر نمادهای بازار در سراشیبی سقوط قرار دارند و ادامه این روند برای هیچ اقتصادی مطلوب نیست.

تاثیر این اختلاف به حدی است که تمام فعالین صنعت در خصوص عواقب آن ابراز نگرانی کرده‌اند؛ به‌طوری که حتی مهدی پورقاضی، عضو سابق اتاق بازرگانی تهران معتقد است نیرویی فرای ۳ قوه جلوی کاهش این اختلاف ایستاده است؛ البته وقتی سیاست‌های برخی نهادهای دولتی را دنبال می‌کنیم، متوجه می‌شویم که واقعا انگیزه‌ای برای تک نرخی کردن دلار وجود ندارد؛ چراکه در بعضی از روزها و در اقدامی نمادین تنها ۱ ریال قیمت دلار نیما افزایش می یابد.

حال اگر این اختلاف به صفر برسد چه تغییری در ارزش بازار صنایع به‌وجود خواهد آمد؟

در صورت از بین رفتن کامل اختلاف بین دلار آزاد و نیما، هزینه‌ی تحمیلی به شرکت‌ها کاهش می‌یابد، جریان نقدی مناسبی وارد صنایع شده و بازاریابی و میل به صادرات و فروش افزایش می‌یابد و دولت نیز با رصد دقیق کوتاژهای صادراتی می‌تواند منابع خود را تامین کرده و جیب رانت خواران از این فربه‌تر نمی‌شود.

تصویر زیر برآورد تقریبی افزایش ارزش بازار صنایع در صورت تک نرخی شدن دلار را به نمایش می‌کشد.

کانال عصر ایران در تلگرام