موردی از آنفولانزای فوق حاد پرندگان در کردستان مشاهده نشده است
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۰۸۵۰۶۳
مجتبی ورمقانی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: هر سال با شروع فصل سرما و با ورود پرندگان مهاجر به کشور این بیماری در برخی مناطق کشور شیوع پیدا می کند.
وی با اشاره به اینکه نیروهای دامپزشکی کردستان در این فصل به صورت آماده باش قرار دارند و این اداره کل عملیات پایش و مراقبت ها را تشدید می کند، افزود: در این مدت 915 مورد بازدید از روستاها و مرغداری های استان صورت گرفت و 48 مورد تلفات مشکوک طیور نیز آزمایش شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ورمقانی تاکید کرد: در گذشته نمونه ها برای آزمایش به تهران ارسال می شد ولی با راه اندازی آزمایشگاه (PCR) دامپزشکی استان این مشکل بر طرف شد و در کمتر از چند ساعت جواب نمونه ها آماده می شود.
وی یادآور شد: تمام امکانات برای مقابله سریع با هر گونه مورد بیماری در استان مهیا شده و دوره های آموزشی برای صاحبان مرغداری ها، پرورش دهندگان طیور و بهورزان استان نیز به صورت مستمر برگزار شده است.
وی از شهروندان بویژه دوستداران طبیعت خواست در صورت مشاهده هر گونه موارد مشکوک و تلف شدن غیر عادی پرندگان ضمن رعایت موارد بهداشتی موضوع را به شماره تلفن گویای 1512 و ادارات دامپزشکی اطلاع دهند.
بیماری آنفولانزای فوق حاد پرندگان (HPAI) بین پرندگان و انسان مشترک است و در مواردی به سایر پستانداران نیز از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم با پرنده آلوده منتقل می شود.
این ویروس علاوه بر پرندگان می تواند انسان، خوک، پستانداران دریایی، سنجاب و حتی گربه سانان مانند پلنگ و ببر را نیز آلوده می کند این بیماری به علت شدت تلفات بالا به طاعون پرندگان نیز مشهور است.
از اوایل دهه 60 میلادی تاکنون واگیری های متعددی از این بیماری در بین طیور اهلی بسیاری از کشورها گزارش شده ولی بیشترین تنوع ویروس های آنفولانزای پرندگان دربین پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی راسته اردک سانان مانند اردک ،غاز وقو و پرندگان کرانه زی مشاهده شده است.
در این بین بیشترین میزان جدا سازی ویروسH5N1 از اردک ملارد انجام شده که وقوع آن قبل از مهاجرت بیشتر از حین و بعد از مهاجرت است.
در ایران نیز بیماری آنفولانزای فوق حاد پرندگان تحت تاثیر تیپ H5N1 برای اولین بار در بهمن ماه سال 1384 در قوهای وحشی تالاب بندر انزلی گزارش شد.
پرندگان وحشی و بخصوص پرندگان آبزی در مواقع شیوع بیماری HPAI تحت تیپH5N1 معمولا بدون علایم بالینی و با مرگ سریع و یا با علایم بالینی شامل علایم عصبی، لرزش سر و گردن، عدم تعادل در حرکت، پیچش گردن، حرکات و موقعیت های غیر طبیعی سر و بدن و مرگ در مدت زمان کوتاه همراه است.
در پرندگان اهلی افسردگی شدید، بی اشتهایی، کاهش تخم گذاری، اسهال سبز روشن تا سفید، علایم تنفسی و التهاب بافت ملتحمه، ژولیدگی پرها، تشنگی زیاد، خیز زیر پوستی در نواحی گردن، سر، صورت، تاج و ریش، سیانوزه (کبودی) شدن تاج و ریش، خونریزی های پتشی (کوچک) روی سطوح سروزی بدن و مرگ و میر ناگهانی تا 100 درصد گله را به همراه دارد.
خبرنگار: عبدالله رحمانی ** انتشار دهنده: مجید سلیمانی
3020/9102
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۰۸۵۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رکورد جهانی ارتفاع پرواز با این پرنده زده شد
وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟
به گزارش یورونیوز، گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر می‌رسد، با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.
در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.
دانشمندان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.
کرکس دال روپلLip Kee/Flickr
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.
این گونه از کرکس‌ها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.
مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند