سرقت علمی مطالب، تضعیف حقالناس است/ حق مطالب علمی متعلق به صاحب ایده
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۷۴۹۲۳
محمد نجفی برزگر معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه پیام نور در گفت و گو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: مقوله سرقتهای علمی یکی از موضوعات مهم در کشور محسوب میشود زیرا دین مبین اسلام نیز توجه ویژهای به حقالناس دارد و سرقت علمی نیز نوعی حقالناس است.
وی بیان کرد: ارزش مقالههای علمی یکی از مسائل مورد توجه آموزش عالی و وزارت علوم است، مقاله و یا رساله علمی متعلق به کسی است که این ایده را داده و برای نوشتن آن تحقیق، پژوهش و زحمات زیادی کشیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نجفی برزگر با بیان اینکه، حق نشر و پژوهش در جامعه باید رعایت شود، افزود: مسائل علمی با اندیشه و حوزههای علمی و بینالملل ارتباط نزدیکی دارد، رعایت حق مالکیت علمی و فکری از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی با اشاره به اینکه، سرقتهای علمی به نوعی تضعیف حقالناس به حساب میآید، عنوان کرد: وقتی یک محقق و پژوهشگر تحقیقی در رشتهای انجام میدهد باید ساز و کاری در جامعه ایجاد شود تا این حق برای او محفوظ بماند و مسئولان زیربط باید از سرقت آن جلوگیری کنند.
لزوم فرهنگ سازی در راستای جلوگیری از سرقت پایان نامههای علمینجفی برزگری تاکید کرد: در وزارت علوم سامانه ایرانداگ پروژههای دانشجویان را ثبت و محفوظ میکند و اینکار روشی مناسب برای جلوگیری از سرقتهای علمی پایاننامه ها و یا تحقیقات محسوب میشود.
وی گفت: حفظ امانت داری و جلوگیری از سرقت علمی نیازمند کار علمی در جامعه است و برای کاهش این نوع آسیب باید رفتارهای مردم تغییر پیدا کند و این حق در اختیار صاحب ایده قرار بگیرد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۷۴۹۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتابنیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.
منبع: خبرگزاری ایسنا