علت خنده دو دختر اصفهانی قبل از خودکشی
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۸۴۳۶۱
علت خنده دو دختر اصفهانی قبل از خودکشی
به گزارش ایران ناز ، خودکشی مرگبار دو دختر اصفهانی با پرتاب خود از روی پل ، دل بسیاری از مردم را به درد اورد و جامعه را تکان داد. فیلمی از لحظاتی قبل از خودکشی دو دختر نوجوان اصفهانی در فضای مجازی دست به دست میچرخد . این دو دختر نوجوان در حالیکه شاد و خندان به سوی پل میروند آخرین حرفهای خود را در کلیپی برای خانواده و آشنایانشان ضبط میکنند .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تقریباً اکثر ما فیلم قبل از اقدام به خودکشی دو دختر اصفهانی را دیده ایم. برای بسیاری از شاهدان این فیلم، خنده ها و نوع رفتارهای این دو نفر سوال برانگیز بود
مگر می شود آدمی در چنین وضعیت پرنشاطی باشد و در عین حال درصدد خاتمه دادن به زندگی خود باشد. چه واقعیت تلخ و هشداردهنده ای در پشت این خنده های تلخ وجود دارد؟
در کنار تمام تحلیل ها و نظرات کارشناسی مختلفی که این روزها برای پاسخ به چرایی وقوع این موضوع مطرح می شود. لازم است به دنبال پاسخ این پرسش باشیم که چه اقداماتی می توانستیم برای پیشگیری از این وقوع این اتفاق تلخ انجام دهیم که نسبت به آنها بی توجه بودیم و چگونه می توان از بروز حوادث مشابه دیگر پیشگیری کرد؟
دکتر سیدکاظم ملکوتی، رئیس جمعیت پیشگیری از خودکشی ایران، روانپزشک، عضو دانشگاه علوم پزشکی ایران در پاسخ به این پرسش ها می گوید:”شجاعت ” و “نترسی” که این دو سعی می کنند به رخ بکشند، حکایت از اوج استیصال، ترس، ناامیدی و تنهایی آنان است که با خنده از حال درون خود حرف می زنند. این جملات که ” دیدی انجام دادم … ” ، واقعیت تلخی را آشکار می کند؛ آنان قبلاً چنین تهدیدی را برای دوستان یا والدین و غیره مطرح کرده اند اما انگار کسی گفته بود؛ “جرأتش را نداری یا جگرش را نداری.”
وی ادامه می دهد:اتفاقاً بی توجهی اطرافیان به این تهدیدها، نخستین خطای شایعی است که معمولاً در رابطه با خودکشی دیده می شود. در بسیاری از موارد اطرافیان این تهدیدها را شوخی، بازی برای ترساندن، تهدید و غیره تلقی می کنند. آنان با خود می گویند؛ «اگر این حرفها جدی بود تا حالا اقدام کرده بود. این برای چندمین بار است که تهدید می کند.»
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تأکید می کند:خانواده و اولیای مدرسه باید همواره به این تأکید متخصصان توجه داشته باشند که بیان فکر خودکشی و تهدید به خودکشی همیشه باید جدی گرفته شود. به ویژه اگر بارها تکرار شود. سابقه اقدام به خودکشی احتمال بروز اقدام را 20 تا 25 برابر افزایش می دهد. هر اقدام بعدی می تواند شدیدتر و مهلک تر از دفعه قبل باشد.
ذره بینی بر عملکرد خانواده و مدرسه
وقتی نوجوانی تحت فشار روانی قرار دارد، نشانه های آن حتماً در رفتار و کیفیت تحصیلش در مدرسه و خانواده خودنمایی می کند. نشانه هایی که اگر مشاوران و اولیای مدرسه و اعضای خانواده به آن توجه می کردند، می توانستند صدای زنگ خطر را بشنوند و ببینند.
دکتر ملکوتی در ادامه تأکید می کند:افسردگی در نوجوانان می تواند به شکل پرخاشگری و بروز رفتارهای خشن نمایان شود.در واقع اقدام به خودکشی در این دختران، وسیله ای برای ابراز خشم آنان بوده است تا به اطرافیان خود ثابت کنند که حرف آنان پوچ نیست بلکه جدی است. خانواده ها می توانستند به محض مشاهده رفتارهای فرزندشان، مشکل را با مشاور مدرسه یا مرکز مشاوره آموزش و پرورش مطرح کنند و چتر حمایتی روانی مناسبی برای فرزندان خود فراهم کنند.
مهمترین اقدامات پیشگیری کننده
بسیاری از دوستان این دو نوجوان در شک و بهت روانی به سر می برند و این خود مسأله بسیار مهم دیگری است که حتماً باید مورد توجه خانواده ها، اولیای مدرسه و مسئولان قرار گیرد.
رئیس جمعیت پیشگیری از خودکشی ایران معتقد است که مشاوران مدرسه باید نسبت به این موضوع اقدامات موثری همچون ارائه آموزش های لازم و مشاوره های کوتاه مدت به همکلاسی ها، سایر دانش آموزان مدرسه و حتی اولیای مدرسه انجام دهند.
دکتر ملکوتی تأکید می کند:آموزش علایم افسردگی و شرایط بحران روانی به اولیا مدرسه، والدین و دانش آموزان می تواند در شناسایی افراد و دانش آموزان در معرض خطر کمک کند و موجب پیشگیری از تکرار حادثه ای مشابه شود. چنین اقدامی می تواند از سوی مرکز مشاروه سازمان آموزش و پرورش و یا کارشناسان بهداشت روان شبکه بهداشت انجام شود.
رئیس جمعیت پیشگیری از خودکشی ایران در پایان تأکید می کند:با توجه به این که خودکشی یک پدیده اجتماعی است و آثار روانی و اجتماعی زیادی بر جامعه تحمیل می کند، کتمان این حادثه دهشتناک نه تنها به پیشگیری از بروز وقایع مشابه کمک نمی کند بلکه خطر بروز آن را نیز می تواند افزایش یاید
بنابراین بررسی روانشناسانه و درک آسیب های موجود در فرد متوفی و اقدام کننده به خودکشی می تواند از بروز موارد مشابه پیشگیری کند. البته به شرط آن که این اقدامات به آموزش های مناسب در خانواده و مدرسه منتهی شود.
منبع: ایران ناز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irannaz.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران ناز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۸۴۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دختر کیومرث پوراحمد: پدرم نرفته بود شمال که خودکشی کند/او برای برگشت از سفر، چندین قرار کاری گذاشته بود و قول داده بود برای دیدن خواهرش به زاهدان برود
روزنامه اعتماد نوشت: «ما مطمئن هستیم و می‌دانیم پدرم خودکشی نکرده است. پدرم قرار بود برای تدوین فیلم «پرونده باز است»، به تهران برگردد و برای آینده برنامه داشت.» این‌ها بخشی از صحبت‌های دختر کیومرث پوراحمد است. او مدعی است پدرشان خودکشی نکرده است....
دختر کیومرث پوراحمد در مورد روز حادثه می‌گوید: «پدرم اکثرا هر چند وقت یک بار از شخصی که در شمال می‌شناخت ویلا اجاره می‌کرد و به شمال می‌رفت، چون می‌خواست بنویسد و خلوت کند. معمولا هم تنها به آنجا می‌رفت؛ یعنی اولین‌بار نبود که تنها به شمال رفته بود. قرار بود به تهران برگردد، چون قرار‌های مختلف داشت، اما ناگهان آن اتفاق افتاد؛ روز حادثه صاحب ویلا به آنجا رفت و با آن صحنه روبه‌رو شد و به پلیس اطلاع داد. همه خانواده هر کدام به نوع خودمان بر این موضوع تاکید داریم که پدرمان شمال نرفت که خودش را بکشد.»
همان موقع که پدرم شمال بود با او صحبت کردم و او به من گفت می‌خواهد به تهران برود تا بخشی از موزیک‌ها و مونتاژ فیلم «پرونده باز است» را تغییر دهد. قرار‌های مختلف داشت. به این موضوع نیز در یک استوری که مصادف با چهلم پدرم می‌شد، اشاره کردم و از تلفن‌ها و پیام‌هایی که مربوط به همین قرار‌های کاری می‌شد، مطلبی نوشتم. یعنی پدرم برای آینده برنامه داشت حتی قرار بود به زاهدان برود و خواهرش را ببیند. قبل از حادثه با خواهرش و شوهرخواهرش صحبت کرده بود و قرار بود به زاهدان سفر کند.
خلاصه هزار برنامه داشت و با چندین نفر قرار کاری گذاشته بود. کتاب‌هایش در مرحله چاپ بود و قرار بود نشریه مهری که داخل لندن است کتاب‌های او را به چاپ برساند، اما ناشر نشریه مهری آدم فرصت‌طلبی بود و ما نمی‌دانیم پدرم با این آقا قرارداد داشته یا نداشته؟ وکیلی که در ایران می‌شناختیم، توانست پیگیر این موضوع باشد. به هر حال پدرم باید در چاپ این کتاب‌ها سهیم بوده باشد، اما خب دست کسی به ناشر داخل لندن نمی‌رسد، چون ایران نیست. حتی ما تلفنی با آن ناشر صحبت کردیم و قرار بود قرارداد‌ها را برای‌مان ارسال کند، اما تا الان هیچی برای ما ارسال نکرده است. غیر از یک کتاب که به چاپ رسید و پدرم آن را در سفری که داشت برای من آورد، گفته بود کتاب‌های دیگر هم برای چاپ دارد، اما کتاب‌ها تمام نشد و مرحله نهایی را رد نکرده بود.
پدرم وسواس شدیدی به تمام کارهایش داشت. در هر صورت می‌خواهم این را بگویم که پدرم کلی پروژه داشت که می‌خواست آنها را به اتمام برساند. فیلم آخر او یعنی «پرونده باز است»، هم فیلم پدرم هست و هم نیست، چون تهیه‌کننده برخی سکانس‌ها را حذف کرد و تغییر داد.»
دختر کیومرث پوراحمد در مورد ادعای عمه خود در فضای مجازی مبنی بر قتل پدرش نیز می‌گوید: «عمه‌ام هر چه نوشته درست است، اما در مورد رسیدگی به پرونده و جزییات پرونده فعلا اصلا صحبت نخواهیم کرد تا زمان مناسب آن فرا برسد، اما این را بگویم که پدرم می‌دانست چه بلایی می‌خواهد سرش بیاید، ولی اینکه خودش را کشته باشد به هیچ‌وجه درست نیست.»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»