معاون بنیادشهید: احراز جانبازی متقاضیان الکترونیکی میشود
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۴۱۴۷۸
دفاع > دفاع مقدس - همشهری آنلاین:
معاون تعاون و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت: براساس برنامهریزیهای انجام شده و جهت ارائه خدمات مطلوبتر به جانبازان، احراز جانبازی متقاضیان درصد جانبازی، الکترونیکی میشود.
مهدی ایزدی در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه احراز جانبازی برای شناخته شدن فرد به عنوان جانباز براساس مدارک و مستندات است، افزود: در حال حاضر بخش احراز جانبازی و ثبت در سامانه سجایا و ارسال پرونده ها و معرفی به کمیسیون پزشکی از طریق الکترونیکی انجام می شود اما بخش تشکیل و تکمیل پرونده احراز جانبازی به صورت دستی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تصریح کرد: البته تمام تلاش خود را انجام می دهیم و پیگیری لازم صورت می گیرد تا در آینده ای نزدیک تمام این خدمات به صورت الکترونیکی باشد.
ایزدی با بیان اینکه البته ممکن است تعدادی از متقاضیان نیز درخواست افزایش میزان درصد جانبازی خود را داشته باشند، ادامه داد: برای تشکیل پرونده افراد متقاضی دریافت خدمات جانبازی یا افزایش درصدهای جانبازی با یگان های نیروهای مسلح هماهنگ می شود تا در همان یگان نیروهای مسلح کار احراز جانبازی انجام شود و پس از آن پرونده متقاضیان به بنیادشهید ارسال شود و تسریع در این اقدام صورت گیرد.
مجله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران (۱۳۵۹-۱۳۶۷) | مجله زندگینامه شهدای دفاع مقدسوی با بیان اینکه هماهنگی اولیه برای این موضوع در حال انجام است، اظهار داشت: متقاضیان می توانند با مراجعه به دفاتر پیشخوان مدارک خود را ارسال کنند تا به صورت الکترونیکی تسریع در احراز درصد جانبازی این افراد انجام شود.
معاون تعاون و امور اجتماعی بنیادشهید ادامه داد: با الکترونیکی شدن این خدمات، کار احراز جانبازی با سرعت بیشتری انجام می شود و در سریع ترین زمان نیز کمیسیون پزشکی برای این موضوع تشکیل می شود.
وی مدت زمان رسیدگی به پرونده جانبازان متقاضی برای احراز درصد جانبازی، به طور متوسط 5 تا 6 ماه طول می کشد، اضافه کرد: با الکترونیکی شدن خدمات، این روند در مدت دو ماه برای متقاضیان انجام می شود.
ایزدی درباره تعداد پرونده هایی از جانبازان متقاضی که به طور میانگین در طول سال رسیدگی می شود، نیز گفت: تعداد جانبازانی که سال گذشته برای رسیدگی به درصد جانبازی (افزایش درصد جانبازی) در کشور تشکیل پرونده داده اند حدود پنج هزار نفر بودند.
وی تصریح کرد: البته کسانی که درخواست مجروحیت اولیه داشتند یا مدارک دیگری دال بر افزایش میزان درصد جانبازی یا دریافت خدمت جانبازی خود را در سال گذاشته داشتند نیز حدود 15 هزار نفر بودند.
ایزدی با بیان اینکه همه این افراد به کمیسیون های پزشکی معرفی می شوند، ادامه داد: افرادی که مجروحیت شان پایدار بوده و مشمول آیین نامه بنیادشهید مبنی بر جانباز بودن آنها می شوند، می توانند از خدمات جانبازی استفاده کنند.
ایزدی اضافه کرد: در مجموع در بررسی احراز جانبازی با توجه به مواد قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران و ثبت نتیجه در سامانه سجایا در استان ها تاکید جدی داریم تا افرادی که متقاضی هستند بتوانند از این خدمات بهره مند شوند.
براساس آمار بنیادشهید، تعداد جانبازان زیر 25 درصد 331 هزار و 555 تن، جانبازان 25 درصد و بالاتر 233 هزار و 267 تن، جانبازان 50 تا 69 درصد 25 هزار و 481 و جانبازان بالای 70 درصد حدود 9 هزار و 688 است؛ ضمن اینکه حدود هفت هزار جانباز اعصاب و روان شدید در کشور بسر می برند. همچنین حدود 230 هزار شهید تقدیم انقلاب شده است.
در همین زمینه: پیام تسلیت رهبر انقلاب در پی شهادت جانباز عزیز دفاع مقدس علی خوشلفظ وظایف کمیسیون پزشکی برای رفع مشکلات جانبازان حق نگهداری چیست؟ دومین کاروان جانبازان عازم مکه میشودمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۴۱۴۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۴ سال پرستاری از جانبازی که بینام و نشان بود
خدا میداند چه روزهایی گذشت برای جانبازی که نمیتوانست با فرزندانش تفریح برود، حتی تلویزیون تماشا کند و غذا بخورد. چقدر صبوری و عشق میطلبید زندگی با جانبازی که کوچکترین صدا هم آزارش میداد؛ حتی صدای بازی کودکانه و کشیده شدن قلم روی کاغذ.
این چند جمله، روایت دقایقی از زندگی جانباز شهید «احد ترشیچی» است. جانبازی که از چهرههای مبارز قبل از انقلاب اسلامی و از دوستان شهید محمد بروجردی بود. مرد مجاهد و مبارزی که یکبار در دوران شاهنشاهی مجروح شد و ۳ بار هم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس. آن هم جراحتی که چندین بار او را برای معالجه به خارج از کشور کشاند.
آنچه پیش رو دارید، روایت همسر جانباز شهید «احد ترشیچی» است.
خانه ما پاتوق مبارزان بود
خانم معرفت، همسر و همرزم مبارز شهید «احد ترشیچی» درباره آشنایی و ازدواج با شهید ترشیچی میگوید: «احد متولد ۱۳۳۶ بود. ما ترکزبان و ساکن یک محله بودیم. ازدواج ما سال ۱۳۵۲ صورت گرفت. ارتباط احد با شهید محمد بروجردی و گروه توحیدی صف، بابی از فعالیتهای تشکیلاتی و مخفیانه را در زندگی ما باز کرد. شخصیت مبارزاتی و مطالعاتی اَحَد، همواره برای من جذاب بود و گذران هرگونه سختی در کنار او برایم آسان بود. خرید خانه در مامازند و ساخت ۲ اتاق ۱۲ متری و ۹ متری محلی برای قرارهای احد و تعدادی از اعضای گروه توحیدی صف و فجر اسلام بود. در مقطعی از مبارزه پیش از انقلاب، ما و خانواده محمد بروجردی مدت ۹ ماه در مامازند همخانه بودیم. آنها در اتاق ۹ متری و ما در اتاق ۱۲ متری زندگی میکردیم. قرارهای تشکیلاتی، آمادهسازی مواد منفجره و کوکتل مولوتف، تکثیر اعلامیههای حضرت امام (ره) در همان خانه صورت میگرفت. مرحله توزیع اعلامیههای تکثیر شده به عهده تیمهای دیگری بود. انجام سیر مطالعاتی و تمرینهای سخت برای خودسازی، با رفتن به کوه بویژه مسیر امامزاده داوود در برف و سرمای شدید زمستان، بخشهایی از آمادگیهای مبارزاتی و کار تشکیلاتی بود. من و همسر محمد بروجردی هم در این تمرینها مشارکت داشتیم.»
بلایی که ضدانقلاب سر همسرم آورد
همسر شهید ترشیچی با اشاره به خاطرات پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اظهار داشت: «بعد از اینکه انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، اعضای گروه توحیدی صف در تشکیلات کمیته انقلاب اسلامی و سپاه پاسداران برای مقابله با عناصر ساواک و گروهکهای ضد انقلاب در مناطق مختلف تهران و دیگر نقاط کشور، مسئولیتهایی گرفتند. همسرم از طرف کمیته مرکزی به آستارا، برای مسئولیت اداره سپاه آن شهر مأموریت پیدا کرد و به این ترتیب فصل جدیدی از فعالیتهای احد و زندگی ما رقم خورد. همسرم در مأموریتی به همراه چند نفر از اعضای سپاه آستارا برای انتقال سلاح و مهمات از سپاه رشت به آستارا مورد شناسایی گروهکهای ضدانقلاب قرار گرفتند و در راه بازگشت از رشت، با طراحی آنان کامیونی آنها را تعقیب و هدف ترور قرار داد که در این حادثه، احد از ناحیه دست، پا و مهره ششم گردن دچار شکستگی شد و در حالت فلج کامل قرار گرفت.»
خانم معرفت در بیان وقایع پس از مجروحیت همسرش بیان داشت: «پس انتقال همسرم از آستارا به بیمارستان نجمیه تهران، من به مدت ۴ ماه در کنار تخت احد بودم. اما با وجود مراحل درمان اولیه، آثار بهبودی در او ظاهر نمیشد. برای بهبودی احد همه دوستان دعا میکردند و احد به حضرت زهرا (س) توسل میکرد. تا اینکه بر حسب تدبیر پزشکان و بنیاد شهید، ۳ نوبت سفر به انگلستان برای ما رقم خورد تا پزشکان با جاگذاری قطعهای از استخوان لگن، به جای مهره ششم، وضعیت او را بهبود بخشند. ۸ ماه ثابت نگه داشتن سر احد، با تمهیدات و تجهیزات پزشکی، مشکل هماهنگی گردن با ستون فقرات برای تحرک و انجام کارهای شخصی مرتفع شد.»
دردهایی که با تزریق مورفین هم آرام نمیشد
اوضاع جسمی احد ترشیچی با تلاش پزشکان و فداکاری و همراهی همسرش رو به بهبودی رفت. از طرفی هم جنگ تحمیلی آغاز شده بود و احد، برای اعزام به جبهه بیقراری میکرد. همسر شهید درباره اعزام شهید ترشیچی به جبهه میگوید: «به هیچ وجه نمیتوانستم مانع رفتن او به مناطق جنگی بشوم. او عازم کردستان شد و از ناحیه زانو تیر خورد و برگشت. بعد از مدتی که وضعیت جسمیاش بهتر شد، آماده اعزام برای حضور در عملیات شد. ۲۱ رمضان سال ۱۳۶۱ احد و دوستان دوره مبارزهاش از جمله مجتبی اکبری، صلح جو، محمد سارباننژاد عازم موقعیت شلمچه و پاسگاه زید شدند. در جریان مأموریت اطلاعات عملیات، با انفجار گلوله توپی در جمع ۷ نفره، ۳ نفر به شهادت رسیدند و ۴ تن با مجروحیت موج گرفتگی شدید، روی زمین پرتاب شدند. اینطور شد که فصل جدیدی از مجروحیت و دردهای ناشی از اختلال عصبی، اَحَد را در بر گرفت. طوری که این دردهای بیسابقه با گذر زمان حتی با مصرف روزانه ۱۵ قرص مسکن پانادول و تزریق ۳ نوبت مورفین، آرام نمیگرفت.»
این دوره از مجروحیت، با دورههای قبل فرق میکرد و آغاز حملههای عصبی و مشکلات تنفسی ناشی از بمباران شیمیایی دشمن بود. همسر شهید درباره روند درمان میگوید: «با توجه به نظر پزشکان متخصص، پروفسور سمیعی چهره شناخته شده جراح مغز و اعصاب در آلمان میتوانست جراحی مغز احد را عهدهدار شود. من در شرایط داشتن فرزندانم مهدی و میثم در تهران، با تنها دخترم کوثر (طهورا)، احد را در آلمان همراهی کردم. تلاش پروفسور سمیعی برای کاستن دردهای غیرقابل تحمل احد، با انجام عملی بر روی تالاموس مغز، بیقراریهای عصبی او را نسبتاً قابل تحمل کرد. ولی بتدریج عوارض پنهان مجروحیت شیمیایی خود را نشان داد.»
حتی صدای مشق نوشتن بچهها، احد را آزار میداد
این بانوی فداکار ۱۴ سال این جانبازی را تحمل میکند. او با اشاره به گوشهای از همراهی ۱۴ ساله دوران جانبازی احد، میگوید: «در این دوره از جانبازی همسرم، صداها خیلی او را اذیت میکرد. طوری که مهدی و میثم بخاطر واکنش پدرشان نسبت به صداها، نمیتوانستند با صدا تلویزیون را تماشا کنند و فقط تصویر آن را میدیدند. حتی صداهای بازیهای کودکانه و صدایی که از کاغذ در زمان نوشتن مشق ایجاد میشد، احد را آزار میداد و بچهها برای نوشتن مشق و حتی بازی به حیاط منزل، زیرزمین و بیرون منزل میرفتند. البته این نکته را هم بگویم که عنایت خداوند به من، سبب شده بود که با صبوری کامل خودم را با وضعیت احد هماهنگ کنم. ضمن اینکه توصیههای مادرم من را آرام میکرد؛ مادرم میگفت: اگر احساس خستگی کردی، حق نداری کمتر از گُل به احد بگویی، هر زمان خسته شدی، بگو تا من برای احد مادری کنم.»
خانم معرفت روزهای پایانی عمر همسر جانبازش را اینگونه روایت میکند: «۸ فروردین ۱۳۷۵ در ایام ولادت امام رضا (ع) همسرم دچار تنگی نفس شد و با وجود تزریق آرام بخش، بیماریاش التیام نیافت. حتی انتقال او به بیمارستان بقیةالله تلاش پزشکان و تیم درمانی نتوانست وضعیت بحرانی او را به حال عادی برگرداند.
آخرین لحظات زندگی احد بود و من میشنیدم که یازهرا (س) میگفت. شرایطی که هرگز انتظارش را نمیبردم، پیش چشمم قرار گرفت. نبضش را گرفتم بسیار ضعیف و رو به توقف بود، مراحل احیا را که بارها تجربه کرده بودم به کار بستم ولی تأثیری نداشت. تلاش پزشکان هم بی نتیجه ماند و احد به کما رفت و روز ۱۴ فروردین ماه به یاران شهیدش پیوست. در آخرین لحظات من درخواستی از پرستاران کردم تا اجازه بدهند، چسبها و وسایل متصل به پیکر احد را خودم از او جدا کنم، گفتم این حق من است که بعد از ۱۴ سال همراهی با مجروحیت احد، با دستهای خودم این وسایل را از او جدا کنم. آنها هم مهربانی کردند و انجام شد. زمانی که پایم را از اتاق بیرون گذاشتم، از هوش رفتم و دیگر چیزی نفهمیدم.»
این بانوی ایثارگر یادآور شد: «همسرم در حلقه دوستان و همرزمانش و با حضور آیتالله موحدی کرمانی در قطعه ۲۹ بهشت زهرا (س) آرام گرفت. او هیچوقت در پی نام و نشان نبود و اگر تأکید مقام معظم رهبری برای گفتن خاطرات شهدا نبود امروز هم شما نشانی از او نمییافتید.»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی