ژن‌ها پس از مرگ فعالند
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۱۹۴۹۱۱
خبرگزاري آريا - سلول‌ها پس از مرگ نيز زنده مي‌مانند و به فعاليت خود ادامه مي‌دهند، يافته‌اي علمي که به تازگي محققان آن را در نشريه نيچر منتشر ساخته‌اند.
براساس گزارش نيچر، گروهي بين‌المللي از محققان با بررسي نمونه‌هاي به دست آمده از اجساد نشان دادند برخي از ژن‌ها پس از مرگ فعال‌تر مي‌شوند، يافته‌اي كه علاوه بر كمك به دانشمندان حوزه‌هاي مختلف علمي،مي‌تواند به عنوان ابزاري در تحقيقات پليسي و قضايي نيز مورد استفاده قرار گيرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
درون سلول‌هاي بدن انسان، حيات تحت تاثير قدرتمند ژن‌ها جريان دارد، خروجي فعاليت ژن‌ها نيز تحت كنترل طيفي از محرك‌هاي خارجي و داخلي است. درك فعاليت ژن‌ها مي‌تواند ديدگاهي عالي را از عملكرد يك سلول، بافت يا اندام، در زمان سلامت و بيماري ايجاد كند. ژن‌ها درون DNA موجود در سلول‌ها محبوسند و زماني كه روشن مي‌شوند، رونويسي RNA آغاز مي‌شود. بخشي از RNA به صورت مستقيم فرايند‌هاي درون سلول را كنترل مي‌كنند، اما بيشترين بخش RNA به الگويي براي پروتئين‌ها تبديل مي‌شود.
دانشمندان معمولا براي درك آنكه درون سلول‌هاي بدن انسان چه رخ مي‌دهد، رونوشتهاي RNA را برسي مي‌كنند،روندي كه به تحليل ترنسكريپتوميك شهرت دارد. اما به دست آوردن نمونه براي انجام اين تحليل بسيار دشوار است. از اين رو دانشمندان براي انجام آن به نمونه‌هاي برداشته شده از بدن انسان پس از مرگ رو آورده‌اند.
مطالعه روي اين نمونه‌هاي پس از مرگ علاوه براينكه مي‌تواند دريچه‌اي مهم به سوي فعاليت‌هاي درون بدن باز كند، مي‌تواند آنچه در دوران حيات در بدن رخ مي‌دهند را نيز آشكار سازد. با اين‌همه اين نمونه‌ها به ندرت از بدني كه به تازگي بي‌جان شده به دست مي‌آيند و همين موضوع كهنه بودن نمونه‌ها و قابل استناد بودن آنها بود كه محققان موسسه علوم و فناوري بارسلونا را وادار به بررسي اين نمونه‌ها از زاويه‌اي ديگر ساخت.
در اين پروژه محققان با استفاده از نسل جديد توالي‌سنجي mRNA توالي ژنتيكي نمونه‌هاي به دست آمده از بدن مردگاني كه 24 ساعت از مرگ آنها مي‌گذشت و همچنين نمونه‌هاي خوني اين افراد كه پيش از مرگشان گرفته شده بود،استفاده كردند و با نتيجه‌اي شگفت‌انگيز مواجه شدند.
محققان مشاهده كردند برخي از ژن‌ها پس از مرگ فعال مي‌شوند و اين به آن معني است كه پس از مرگ سلول‌ها در سطح ايجاد رونوشتهاي RNA به فعاليت خود ادامه مي‌دهند.
اگرچه دليل حقيقي فعال باقي ماندن ژن‌ها پس از مرگ هنوز مشخص نشده‌است اما دانشمدان احتمال مي‌دهند اين اتفاق به واسطه تغيير ناگهاني محيط تحت تاثير توقف جريان خون و كمبود اكسيژن رخ مي‌دهد. با اين همه درك بهتر دليل وقوع اين پديده مي‌تواند در تحقيقات آينده جنايي به ابزاري كليدي تبديل شود.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۱۹۴۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختراعی که «مرد عنکبوتی» را بی‌اعتبار می‌کند!
یک پیشرفت جدید می‌تواند دستیابی به قدرت خزیدن روی دیوار مرد عنکبوتی را آسان‌تر از همیشه کند. دانشمندان سنگاپور از یک پلیمر حافظه‌دار، چسبی قوی و قابل استفاده مجدد ساخته‌اند که با تغییر دما به سطوح می‌چسبد و از آنها جدا می‌شود.
به گزارش ایسنا، این پلیمر که اپوکسی E44 نامیده می‌شود و در دمای اتاق یک پلاستیک سخت و شیشه‌ای است، پس از گرم شدن، شکلی نرم و لاستیکی به خود می‌گیرد. در این حالت، می‌تواند به شکاف‌های سطوح دیگر نفوذ کند و اگر در همان حال سرد شود، پیوندهای بسیار قوی ایجاد می‌کند. برای جدا کردن آن تنها کاری که باید انجام دهید، این است که دوباره آن را گرم کنید.
به نقل از نیواطلس، در آزمایش‌هایی که توسط دانشمندان دانشگاه فناوری نانیانگ (NTU) سنگاپور انجام شد، این چسب توانست بر روی طیف وسیعی از بافت‌های مختلف بچسبد و هیچ اثر چسبنده‌ای از خود بر جای نگذارد. از طریق آزمایش، محققان دریافتند که بهترین شکل برای این ماده، مجموعه‌ای از ساختارهای مو مانند به نام فیبریل است که هر کدام چند میلی‌متر عرض دارند.
به عنوان مثال، در یکی از دستگاه‌ها از فیبریل‌هایی با سطح مقطع ۱۹.۶ میلی‌متر مربع (۰.۰۳ اینچ) استفاده شد که هر کدام می‌توانند تا ۱.۵۶ کیلوگرم (۳.۴ پوند) را تحمل کنند. افزودن فیبریل‌های بیشتر، حداکثر وزنی را که ماده می‌تواند تحمل کند، افزایش می‌دهد.
پروفسور جیمی هسیا (Jimmy Hsia)، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: این فناوری برای دستگیره‌های چسبنده و ربات‌های کوهنوردی بسیار مفید خواهد بود و ممکن است روزی به انسان‌ها اجازه دهد مانند یک مرد عنکبوتی واقعی از دیوارها بالا بروند.
با این حال هنوز برای مرد عنکبوتی شدن زود است. این چسب حافظه‌دار کاملا آماده نیست. برای شروع، این چسب باید تا ۶۰ درجه سانتیگراد حرارت داده شود تا از سطح جدا شود که رسیدن به آن دما با استفاده از سشوار یک دقیقه طول می‌کشد. پس از فشرده شدن روی سطح، حدود سه دقیقه طول می‌کشد تا آنقدر خنک شود که در جای خود قفل شود. این دما و سرعت عمل برای بسیاری از کاربردها مناسب نیست، اگرچه ممکن است برای مصارف صنعتی مانند گیره‌های رباتیک که بارهای سنگین را حمل می‌کنند، کار کند، اما محققان می‌گوید که با کار بیشتر می‌توان این محرک‌ها را تغییر داد.
دکتر لینگهو چانگهونگ (Linghu Changhong)، نویسنده اول این مطالعه می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که کاهش زمان انتظار تا چندین ثانیه امکان‌پذیر است و دما را می‌توان به دمای نزدیک بدن کاهش داد که به طور چشمگیری امکان استفاده از آن در شرایط مختلف را ممکن می‌کند. محرک‌های تغییر ماده از یک حالت به حالت دیگر نیز می‌تواند متفاوت باشد، مانند استفاده از جریان الکتریکی یا نور به جای دما.
در نهایت، محققان می‌گویند که این روش می‌تواند برای ساخت ربات‌هایی که می‌توانند از سطوح بالا بروند یا برای وسایل بالا رفتن مانند دستکش و چکمه برای انسان استفاده شود.
انتهای پیام
خودکشی دانشجوی کارشناسی ارشد در کوی دانشگاه تهران