به نقل از «خبرآنلاین»

ترس سحر دولتشاهی از ۴۰ ساله شدن

تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۰۸۶۳۰

فرهنگ > تلویزیون - باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: سحر دولتشاهی در برنامه «دورهمی» گفت: «در حال حاضر ۳۸ ساله هستم و دو سال با ۴۰ سالگی فاصله دارم. باید بگویم یک ترس عجیب از ۴۰ ساله شدن دارم. ترسی که احساس می‌کنم به دلیل نشناختن این سن و شرایط آن است.»

سومین قسمت از ویژه برنامه نوروزی دورهمی با حضور سحر دولتشاهی، بازیگر سینما و تلویزیون و اجرای دو ترانه به نام‌های «یه کاری کن دلم آروم بگیره» و «دوست دارم» از گروه موسیقی سون روی آنتن شبکه نسیم رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفت‌وگوی مهران مدیری با سحر دولتشاهی با اشاره به ماه تولد او آغاز شد. دولتشاهی گفت: «من متولد مهر 1358 هستم. یکی از ویژگی‌های بارز متولدین مهر این است که بسیار سریع تعادل خود را از دست می‌دهند.»

او ادامه داد: «من در حال حاضر 38 ساله هستم و دو سال با 40 سالگی فاصله دارم. باید بگویم یک ترس عجیب از 40 ساله شدن دارم. ترسی که احساس می‌کنم به دلیل نشناختن این سن و شرایط آن است.»

سپس مدیری از آغاز فعالیت‌های بازیگری دولتشاهی سوال کرد و او گفت: «تحصیلات دانشگاهی من مهندسی شیمی و مترجمی زبان فرانسه است. اما از دوران کودکی علاقه خاصی به بازیگری داشتم. با پدرم به تماشای تئاتر می‌رفتیم. تا این که سال 79 برای اولین بار در یک تئاتر بازی کردم.»

او درباره اولین حضور خود در عرصه تصویر توضیح داد: «اولین بازی در یک اثر تصویری را در فیلم «چهارشنبه سوری» به کارگردانی اصغر فرهادی تجربه کردم. در آن فیلم با هدیه تهرانی همبازی بودم و او کمک بسیاری برای رفع دلهره و استرسم جلوی دوربین به من کرد.»

دولتشاهی افزود: «با این که پدر و مادرم هنرمند نبودند اما هنر را دوست داشتند و حامی و مشوق اصلی من بودند. مادرم نایب رئیس فدراسیون شنا بود، اما ورزش را در حد کمک به سلامتی به من توصیه می‌کرد. با این حال من مهارت غریق نجات و مربی‌گری شنا را به طور کامل یاد گرفتم.»

او در ادامه درباره معیارهای انتخاب خود برای بازی در یک نقش گفت: «اول از همه فیلمنامه، سپس سابقه کارگردان و بعد از آن تکراری نبودن نقش در انتخاب فیلم‌ها بسیار مهم است. اما تنها فیلمی که بدون توجه به فیلمنامه آن را پذیرفتم فیلم خانم برومند بود.»

سپس مهران مدیری گفت: «نویسندگی آرزوی شما بوده و هست؟» دولتشاهی در پاسخ به این سوال جواب داد: «بله. گرایش من در هنر نیز ادبیات نمایشی بوده و هست اما به دلایل مختلفی از جمله تنبلی و... محقق نشده است.»

او عدم اعتماد به نفس کافی در وجود خود را به عنوان نقطه ضعف و مهربان بودنش را نقطه قوت خود دانست. سپس به عاشق شدنش در زندگی نیز اعتراف اما از توضیح جزئیات این عشق خودداری کرد.

او اولین گفت‌وگوی تلویزیونی خود را با درخواست کمک از هموطنان برای آزادی زنان زندانی که به دلیل جرائم غیرعمد در حبس هستند، به پایان رساند و نمایشنامه اولین تئاتری را که در آن بازی کرده است به موزه دورهمی اهدا کرد.

58242

کلید واژه‌ها : دورهمی - مهران مدیری - زنان - بازیگران سینما و تلویزیون ایران -

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: دورهمی مهران مدیری زنان بازیگران سینما و تلویزیون ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۰۸۶۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قصه درخشان کاپیتان تیم ملی 18 ساله شد

به گزارش ورزش سه، وقتی نخستین‌بار برای تیم ملی در جام ملت‌های آسیا به میدان رفت، هجده سال سن داشت. سن‌وسالی که برای همه جوان‌ها عصری در آغاز دوران فوتسالی به شمار می رود ولی او با پیراهن تیم ملی به شکوفایی رسیده و هرگز آن جامه مقدس را از تن در نیاورده. او در اولین نبرد ملی در پیروزی پرگل مقابل ترکمنستان با چهارده گل نقش داشته و یکی از گل‌ها را به ثمر رسانده. با همان تبسم همیشگی و بازیگوشی‌های کودکانه در جوانی‌اش. آن روز، برای علی‌اصغر، هم بالاترین قله بود و هم آغازی برای قصه‌های پریان گونه. داستانی به بلندای هجده سال و حتی بیشتر از آن. او نسل به نسل، فصل به فصل و از عصری به عصری دیگر ادامه می‌داد.  افتخارات مفرط این سال‌ها سد راهش نشد و هرگز طعم تلخ عقده‌ی ضعیف بودن و نزول کردن را نچشید. همیشه آن بالای بالا بود. بهترینِ بهترین‌ها. بعد ها او را مردی برای همه فصول می‌خواندند و می‌گفتند علی‌اصغرحسن زاده تا چهل‌ویک سالگی در وسط ماجرا، وسط میدان و نمایش‌ها می‌ماند.

پنج قهرمانی در جام ملت‌های آسیا به معنای پرافتخارترین بازیکن این روزها. در سی وهفت سالگی نقش تعیین کننده‌ای را در نخستین قهرمانی شمسایی در نقش مربیگری تیم ملی داشت. وقتی حسن‌زاده راه می‌رفت، همه راه می‌رفتند. وقتی حسن زاده به گوشه‌ای خیره می‌شد، خیلی‌ها خیره می‌شدند. وقتی او لب به سخن گشود، همه سکوت می‌کردند. وقتی او توپی را به تور می‌چسباند، همه حیرت می‌کردند. زمانی که او خوشحالی پس از گلش را به اجرا در می‌آورد، همه دور مرد الهام‌بخش خود حلقه می‌زدند و به آغوش می‌کشیدند.

رسانه‌ها تلاش کردند حالت او را پیش از ضربه‌‌ی جادویی پنالتی‌اش به قرقیزستان را با دقت تعریف کنند. اینکه حسن‌زاده شق‌ و رق و بدون دورخیز ایستاده و دست‌هایش را حلقه زده پایین کمرش. سپس توپ را چرخانده به کنج دروازه. حالت پای او جای دیگری را نشانه رفته، اما توپ مسیر دیگری را پیموده. بازیکنان قرقیزستان میخکوب شده‌اند و تماشاگران مات و مبهوت مانده‌اند. چرا و چگونه توپ در جای دیگر آرام گرفته و قرار بوده سوی دیگری را می‌رفته. شبیه به آبی که بر خلاف مسیر رودخانه به حرکت در آمده. یک گل استثنایی تمام عیار که تا سالیان سال به تصویر کشیده می‌شود.

واقعیت این است که کمتر ستاره‌ای را با کیفیت او شناخته‌ایم و درخشش در جام ملت‌های آسیا بازتابنده این کیفیت است. سوالاتی جلب نظر می‌کند که آیا حسن زاده تا چهل‌ویک سالگی می‌تواند به همین نمایش های خود ادامه بدهد؟ سپس به عملکرد او در جام جهانی آینده چشم خواهیم دوخت.