به نقل از «ایکنا»

تكريم طبيعت، سير حقيقت است

تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۹۰۸۱۶

طبيعت آنجا كه به عين ذات استناد مى كند، خود حقيقت است؛ اين مهم در قول شاعرانى كه نقش رسالت در ايجاد حركت هاى فردى و اجتماعى جامعه را دارند درتعابير مختلف ادبى مطرح شده و مصاديق طبيعت در شعر، هم از منظر جلوه هاى جلال و جمال الهى به عنوان علت ها و معلول هايى كه نشانى از آن علت العلل غايى حيات دارند از يك سو و هم در صور خيال ديگرگونى از معنا، به عنوان مشبه بهى كه وجه شبه جديدى در تماشاى پديده ها به دست مى آورد به ظهور رسيده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«و هيچ ماهى، هزار و يك گره رودخانه را نگشود» ماهى رمز سالك و رودخانه رمز راه و سلك. گاهى هم از حيرت، طبيعت در قاب توصيف شاعرانه هاى يك اثر درمى آيد. توصيفى كه در نگاه معرفتى، به صاحب اثر برمى گردد. حالا با اين نگاه، به چه كسى شاعر مى گويند و شاعر چگونه پل ميان حقيقت و انسان و جامعه مى شود. آنكه تنها كلام را به نظم درمى آورد، ناظم است، نه شاعر و دچار عادت. اما شعر صحبت از كلام مخيل است كه گاهى صرفا در فرم و گاهى در معنا و غور شاعرانه هاى با الهام، بار تفكر و تحرك جامعه را نيز بر دوش مى كشد. صور خيالي كه جان شعر را از تكنيك و مهارت شاعرانه صرف، به الهامى از جنس وحى تنزل يافته متصل مى كند و در حالى از همان وقت معروف و مقصود، براى شاعر حاصل مى شود، آن هم در اتصال به منبع نورالانوار هستى و اين همان دليل است كه شعر، بيش از شاعر، راه به جاودانه هاى بعد از حيات مى برد و مى ماند. اينجاست كه شاعر قبل از تبحر در بيان واژه و پرداخت مضامين، راه طى كرده بر فراز منزلی را ماند كه از تجربه عارفانه خويش مى سرايد و مهارت شعر، ابزاريست براى ذكر آنچه كه مى بيند.
اينجاست كه نه هر كلكى شكر دارد و نه هر زيرى زبر دارد؛ مولانا مفهوم پيدا مى كند و يا نه هر كو ورقى خواند، معانى دانست حافظ
در چنين نگاهيست كه:
شاعران وارث آب و خرد و روشنى مى شوند و اينها يعنى آگاهى به راز كائنات. تشويش شاعر در اين باغ تماشا، از حيرت اين همه اويى دوست است كه در ذره ذره اين عالم پاشيده شده است. اينجاست كه مى گويد: به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست. روى به آسمان دارد و آبى وحدت وجود. حالا ديگر به هرجا مى نگرد روى او مى بيند. براى او فاصله چشم سر و سر، در نگاه اينگونه به مظاهر خلقت دوست يكى شده اند. بين نگرنده و نگريسته فاصله اى نيست. مرده ريگ هاى ذهنى كه غبار عادات پيش روى تماشا را مى گيرند، رفته اند و همه چيز، درياى هماهنگى او شده است. همانجا كه گل شبدر چه كم از لاله قرمز دارد. در چنين فضايى مفهوم منطق عملى شاعر، پيش از منطق علمى آن حركت مى كند، چرا كه در اين وادى، عالم بى عمل به زنبور بى عسل مى ماند و بس
و شاعر بايد شعر خويش را زندگى كرده باشد. عامل به حرف خويش باشد و اينها را در نگاه به طبيعت و هستى موجودات بايد درك كرد. ردى كه براى شاعر عارف، جهتى در توحيد و مصاديق آن دارد.
«الله نور السموات و الارض»
سبزه اى را نمى كند كه اگر بكند خواهد مرد. آب را گل نمى كند كه اگر بكند، بر سنگينى بال اشتياق خويش افزوده است. با چشم دل به جهان مى نگرد و آنچه ناديدنيست را آن مى بيند. در چنين حالى مى گويد: «بيا! با هم از حالت سنگ چيزى بفهميم. اين حالت سنگ چيست كه در چشم و ادراك يكى مى نشيند و ديگرانى آن را نمى بيند و آيا اينگونه ديدن، آرمان حقيقت وجود آدمى بود، يا نه؟
به راستى نسبت درك طبيعت با دريافت حقيقت در كدام فاصله از بينش راه براى انسان به دست خواهد آمد و مسير حكمت به عنوان گمشده مؤمن، از اشراق كدام فرانگرى چشم و دل، راه به يگانه نگرى هستى وجود خواهد برد تا شاعر طبيعت و مظاهر آن، با حقيقت و يكتايى آن يكى و همراه باشد. اينجاست كه طبيعت الهام بخش جان شاعرى مى شود كه دريچه ها به سمت شناسه ها باز كرده و راه به درياى معانى دوست برده است. در چنين خداگونگى، امر بر هدايت كثرت مى كند و غم خلقى را به سياق رسالت انبيا بر جان خسته مى برد و بر خويش نهيب مى زند كه: ياد من باشد كارى نكنم كه به قانون زمين بر بخورد. 
و اين قانون، همان مدنيت آرمانى بشر، در درگاه فضيلت و دانايى موعود است جايی كه پاى شعر به زمين مى آيد تا به جستجوى حقيقت خويش ادامه دهد. با زبان رمزها به جان طبيعت مى زند و با غم اين همه كثرت در وحدت يكى مى شود و مى پرسد:
چرا مردم نمى دانند كه لادن اتفاقى نيست؟
‎و يا آنكه: چرا مردم نمى دانند كه در گل هاى ناممكن هوا سرد است
شعر طبيعت، راه از الهام مى جويد، صورى كه از وحى بر جان دچار لحظه هاى شاعر مى نشيند، نه فرمى از خيالات سبك زمينى.
شعر طبيعت، شعر حقيقت است.
جايی كه بى التماس نور و بى نجواى آب و بى همهمه برگ، زندگى چيزى براى گفتن ندارد.
جايی كه به قول سپهرى:
ميوه هاى بى نهايت را كجا مى شد ميان يك سبد جا داد.

به قلم محمد ثابت ايمان

انتهای پیام

منبع: ایکنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۹۰۸۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۷ نقطه از گلستان میزبان برنامه‌های دویست و نود و یکمین سالروز تولد مختومقلی فراغی است

به گزارش جام جم آنلاین از گرگان الهام متین گفت: از ۱۱ تا ۲۷ اردیبهشت‌ماه سال جاری در ۱۷ شهرستان و منطقه استان گلستان، ویژه دویست و نود و یکمین سالروز تولد مختومقلی فراغی، شاعر و عارف شهیر ایرانی ترکمن برنامه‌های متعدد و متنوعی پیش‌بینی و برنامه‌ریزی‌شده و در طبق یک جدول زمانی مشخص اجرا خواهند شد.

وی افزود: این برنامه‌ها با شعار «مختومقلی فراغی؛ همبستگی اجتماعی و هویت ایرانی اسلامی» و با تشکیل محفل شعر و سخنرانی با محوریت این شاعر شهیر در عصر ۱۱ اردیبهشت‌ماه در مجتمع فرهنگی و هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بندرگز آغاز می‌شود.

متین ادامه داد: برنامه‌هایی نیز به میزبانی مجتمع‌های فرهنگی ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی به ترتیب در شهرستان‌های کردکوی، بندر ترکمن، علی‌آباد، آق‌قلا و گنبدکاووس از تاریخ ۱۲ تا ۲۵ اردیبهشت‌ماه با محوریت این شاعر ایرانی ترکمن برپا می‌شوند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان، گفت: همچنین در تالار فخرالدین اسعد گرگانی، کتابخانه امام محمد غزالی، شهر تاتارعلیا، شهر فراغی، روستای گرکز، روستای قزلجه آق امام، شهر ینقاق، روستای حاجی قوشان، دانشگاه گنبد نیز برنامه‌هایی اجرا خواهند شد.

الهام متین، با اشاره به اینکه در تاریخ ۲۷ اردیبهشت‌ماه، برنامه متمرکزی در آق تقای مزار مختومقلی برپا می‌شود و پایان‌بخش مجموعه برنامه‌های نکوداشت است، درباره محتوای برنامه‌ها، گفت: نشست‌های آموزشی تبیینی، سخنرانی و شعرخوانی موضوعی و اجرای موسیقی سنتی با محتوای اشعار مختومقلی فراغی و نیز نمایش و سرود و تجلیل از مختومقلی شناسان ازجمله برنامه‌های پیش‌بینی‌شده است.

وی با اشاره به برپایی جلسات متعدد استانی و شهرستانی و ملی برای توجه ویژه به مختومقلی فراغی شاعر و عارف شهیر ایرانی ترکمن، گفت: مکاتبات اداری به انجمن مفاخر کشور به‌منظور ثبت تاریخ ولادت مختومقلی در تقویم ملی انجام‌شده است. همچنین مکاتباتی با بنیاد مفاخر ایران انجام‌شده و به دنبال آن هستیم که مختومقلی فراغی به‌عنوان ۲۷۴ مین چهره فاخر ایران اسلامی به ثبت برسد.

الهام متین ضمن دعوت از فرهیختگان و اهالی فرهنگ و شعر و ادب و عموم مردم به حضور و بهره‌مندی از برنامه‌ها، افزود: همچنین در گستره ملی در مهرماه سال جاری نیز برنامه‌ای پیش‌بینی‌شده است که متعاقباً جزئیات آن اعلام خواهد شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان در بخش پایانی سخنانش با تأکید بر اینکه برپایی چنین رویدادهایی نیازمند بازتاب رسانه‌ای ویژه و گسترده است، گفت: امیدوارم با طراحی سایت و سامانه‌ای برای تجمیع تمامی رویدادها و برنامه‌ها و اقداماتی که در سالیان گذشته تا به امروز انجام‌شده بتوانیم آرشیوی منسجم و قابل بهره‌برداری آیندگان تهیه کنیم.

وی ادامه داد: همچنین تا به امروز و به گواه برخی از صاحب‌نظران حدود ۴۰ عنوان کتاب درباره این شاعر شهیر قلمی و منتشر شده و لازم است در فضایی این‌چنینی با رعایت حقوق مؤلفین و ناشرانش تجمیع شده تا به سهولت در اختیار همگان قرار بگیرد.