پیاده راهی که قرار بود قطب فرهنگی پایتخت شود
تاریخ انتشار: ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۳۱۳۱۱۰
قرار بود حد فاصل تالار وحدت تا تئاتر شهر به یک پیاده راه فرهنگی ،هنری تبدیل شود که این مصوبه شهری هرگز اجرایی نشد.
به گزارش امتداد نیوز، کمتر کسی یادش هست روزگاری قرار بود حد فاصل تالار وحدت تا تئاتر شهر پیاده راه شود و فضایی را همراه با ۶۰ خانه تاریخی درون محله رودکی به هم متصل کنند.
ساختمان های تاریخی آن را زنده کنند و مانع عبور ماشین ها شوند تا به این ترتیب این محله به عنوان محله ای فرهنگی، تئاتری و موسیقایی معرفی شود که دارای موسیقی دوره گرد و تئاتر خیابانی باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چهارراه ولیعصر در همه طرح های پیشین به عنوان قطب فرهنگی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته بود. اما حالا در این محدوده عابران پیاده زیر زمین هستند و نرده های دور تادور خیابان را گرفته اند.
احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر تهران درباره احداث پیاده راه فرهنگی حدفاصل تئاتر شهر تا تالار وحدت و چرایی اجرا نشدن این مصوبه قدیمی به مهر می گوید: این موضوع در برنامه چهارم توسعه هم پیشبینی شده بود. سندی در شهرداری تهران تدوین شد و مطالعات آن در برنامه چهارم در وزارت ارشاد به این صورت بود که سردری هم در اول خیابان شهریار احداث شود که فضا را نسبت به فضای عمومی متفاوت کند و خیابان سنگفرش شود.
او ادامه می دهد : همچنین پلاکهایی در این محدوده شناسایی شد و کاربری برخی از پلاکها متناسب بود به عنوان مثال در خیابان شهریار قنادی و هتل وجود دارد که کاربری آن مشخص است. پلاکهای محدودی بود که کاربری آن متناسب نبود.
این عضو شورای شهر تهران اضافه می کند: آن زمان که قرار بود خط مترو در محدوده چهارراه ولیعصر احداث شود که سندی هم در راستای پیادهراه سازی این محدوده امضا شد. ضمن اینکه همان موقع درباره آسیبهای احتمالی احداث مترو به ساختمان تئاتر شهر نیز موارد مختلف بررسی شد. قرار شد شهرداری تهران همکاری لازم را انجام دهد تا آنجا به پیادهراه تبدیل شود.
این عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران با اشاره به انجام اصلاحات ترافیکی در محدوده چهارراه ولیعصر نیز می گوید: اصلاحات ترافیکی انجام شده و فقط خیابان واقع در ضلع غربی تالار وحدت(خیابان رازی) نیاز به زیرگذر دارد. این خیابان پر تردد نیست و در ضلع شمال غربی آن، بنای با ارزشی وجود دارد که آن زمان پیشبینی شده بود کتابخانهای تخصصی در آنجا احداث شود.
مسجد جامعی درخصوص احداث تکیه شهر که قرار بوددر جوار ساختمان تئاتر شهر احداث شود هم نیز توضیح می دهد: پیشبینی کرده بودیم که همزمان با احداث مترو، تکیه شهر نیز در این مکان ایجاد شود. ضلع غربی خیابان ولیعصر فضای خوبی داشت که پیشبینی شده بود، علاوه بر این کنار فرهنگستان هنر نیز برای ایجاد تکیه شهر پیشبینی شد اما با اتفاقاتی که افتاد و ریاست آن استمرار پیدا نکرد، عملی نشد.
او در پاسخ به این پرسش که چرا این مصوبات قدیمی پیگیری نمی شوند می گوید: این موضوع را دوباره در شورا یادآوری می کند.
true برچسب ها : احمدمسجد جامعی تئاتر شهر تالار وحدت trueمنبع: امتداد نیوز
کلیدواژه: احمدمسجد جامعی تئاتر شهر تالار وحدت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۱۳۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مظلومتر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کنسرت «اشعار نو از نغمههای کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شبهای پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیفها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودیهای قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.
صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفتوگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را میخوانید:
لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .
کنسرت نغمههای کهن یا اشعاری نو از نغمههای کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمههای با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمههایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیینهای مناطق مختلف هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمههای آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.
چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟
از سویی به جهت حمایتهای فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم
درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟
اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق میافتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبهای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.
با توجه به مبالغ بالای کنسرتها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟
در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینههای کنسرتها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار میشود اگر بخشی از هزینهها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر میشود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانههای دولتی با حمایتهایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.
ما امروز میبینیم که حتی خوانندههای شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقیهای الکترونیک و موسیقیهای غیر ایرانی میآورند، حتی به نظر من آن موسیقیها موسیقیهای پاپ نیست همانطور که بهتر از من میدانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی میتواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقیهایی که توسط بعضی از خوانندهها اجرا میشود و به روی صحنه میرود موسیقیهای پاپ نیستند.
البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آنها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقیها منجر به این میشود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما میشنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد، این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.
متأسفانه به دلیل ذائقهای که توسط عدهای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،عود، سازها کوبهای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخههای موسیقی اصیل ایرانی هستند.
شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت میکند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.
به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشتهام میگویم، که اتفاقاً مردم در مناسبتهای آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آوازها هستند، اگر این آوازها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.
ما انسانها دارای حالتهای مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالتها موسیقی خاص خود را طلب میکنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگها که از دل فرهنگ خودمان بیرون میآید ادای دین میکنیم و به آن اصالت میدهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالتها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.
بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد میشود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو میشویم، در حال حاضر کنسرتهایی که در سالنهای مجلل برگزار میشوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازهای که کارمان راه بیافتد.
انتهای پیام/