چگونه کم آبی بدن به چاقی منجر می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۴۰۱۶۷۹
ساعت 24- مصرف یک و نیم لیتر آب در طول روز و قبل از تمام وعده های غذایی، نه تنها منجر به کاهش وزن شما خواهد شد بلکه وزن کاهش یافته شما را تا مدت ها حفظ خواهد کرد.
کارشناسان توضیح می دهند افرادی که مصرف آب خود را به بیش از یک و نیم لیتر افزایش می دهند، می توانند در سال 17 هزار و 400 کیلوکالری بسوزانند و افزایش متابولیسم را در حد شگفت انگیزی تجربه کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کم آبی جدی بدن می تواند منجر به مشکلات گوارشی، کلیوی، خستگی، سردرد، مشکلات پوستی، و مشکلات مثانه شود. حتی ثابت شده که نوشیدن آب در اوایل صبح بسیار بهتر از قهوه و سایر نوشیدنی ها منجر به کنترل فشار خون می شود. آب میوه های مختلف و نوشابه های سودا به هیچ وجه نمی توانند جایگزین آب آشامیدنی شوند.
مصرف منظم آب علاوه بر افزایش متابولیسم، منجر به احساس سیری طولانی مدت و کاهش وزن موفق تر خواهد شد. هنگامی که بدن کم آب است، بدن به دلایل متعددی چاقی و ابتلا به بسیاری از بیماری ها را تجربه می کند:
مشکلات گوارشی: مقادیر کم آب و مواد معدنی قلیایی مانند منیزیم و کلسیم منجر به مشکلات هضم مانند گاستریت، زخم معده و ریفلاکس اسید می شود.
کاهش متابولیسم: بدن شما برای سوزاندن کالری به آب نیاز دارد. اگر حتی بطور خفیف دچار کم آبی شوید، ممکن است سوخت و ساز بدنتان کند شود. در یک مطالعه، افراد بزرگسالی که در یک روز، ۸ لیوان آب یا بیشتر نوشیده بودند نسبت به آنهایی که ۴ لیوان آب خورده بودند، کالری بیشتری سوزاندند. برای هیدراته ماندن، قبل از هر وعده غذایی یا میان وعده، یک لیوان آب یا یک نوشیدنی غیر شیرین دیگر بنوشید. همچنین در میان وعده بجای چوب شور یا چیپس از میوه‌ها و سبزیجات تازه استفاده کنید زیرا آنها بطور طبیعی حاوی آب هستند.
آلرژی و آسم: هنگامی که بدن آب خود را از دست می دهد، راه های هوایی را برای ذخیره کردن آب محدود می کند و این دلیلی برای ابتلا به آسم و آلرژی است. همچنین ثابت شده که کم آبی بدن موجب می شود برخی گلبول های سفید اسید آمینه هیستیدین را به هیستامین تبدیل کنند، که واکنش های آلرژیک را تحریک می کند. هنگامی که آب کافی به بدن می رسد، این گلبول ها تولید هیستامن خود را کاهش می دهند و نشانه های تنفسی از بین می روند.
دیابت بزرگسالان: دیابت بزرگسالان بر اثر کم شدن آب بدن بوجود می آید. بدن با کاهش ترشح انسولین، به کم شدن آب پاسخ می دهد. انسولین، اگر به میزان طبیعی ترشح شود، آب را به تمام سلول های بدن عرضه می کند و اندام های مهمی مانند مغز از کم آبی بدن رنج نمی برند.
مشکلات مثانه و کلیه: هنگامی که بدن شما به مقادیر کافی آب دریافت نمی کند، سموم و زباله ها شروع به رشد می کنند و این روند التهاب، درد و عفونت کلیه ها و مثانه را به همراه دارد.
آرتریت: آرتریت روماتوئید یکی از عوارض کم شدن آب بدن است. این وضعیت موجب درد مفاصل می شود. علائم این بیماری تا حد زیادی با مصرف آب و تامین املاح بدن کاهش می یابد.
گرسنگی کاذب: اگر خیلی تشنه باشید، ممکن است بدن تان سیگنال های غلط به گیرنده های گرسنگی در مغز بفرستد. در بسیاری موارد، وقتی بدن کم آب می شود، تمایل فرد به مصرف غذاهای نمکی افزایش می یابد. پس بار دیگر که احساس گرسنگی کردید، بد نیست یک لیوان آب بنوشید و ببینید آیا احساس گرسنگی تان برطرف می شود یا خیر. بسیاری از افراد در مواقعی که بدن شان کم آب شده است، به مصرف غذاهای شیرین تمایل پیدا می کنند. این مورد معمولا در صورتی اتفاق می افتد که بدن در تولید گلیکوژن مشکل داشته باشد.
خشکی پوست: کم آبی بدن همچنین احتمال بروز اگزما، آکنه و پسوریازیس را افزایش می دهد. ترک و خشکی پوست لب نیز یکی دیگر از نشانه های کم آبی بدن است.
منبع:آوای سلامت
باشگاه خبرنگاران
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۴۰۱۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان جدید بیماری آلزایمر
آفتاب‌‌نیوز :
نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیون‌ها (TZDs) می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود. آنها مقاومت به انسولین را هدف قرار می‌دهند و هورمون را قادر می‌سازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.
در مطالعه‌ای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرص‌ها را مصرف می‌کردند ۲۲ درصد کمتر بود.
دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیون‌ها می‌توانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش می‌دهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علائم آلزایمر کمک می‌کند.
این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکایی‌هایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیون‌ها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با دارو‌هایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.
دکتر ژو اظهار کرد: بیماری‌های عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیون‌ها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیون‌ها را با دارونما یا مراقبت‌های استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه می‌کنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کرده‌اند.
تصور می‌شود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.
دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیون‌ها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیون‌ها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.
این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرص‌های پیشگیرانه باز می‌کند، اگرچه همه دارو‌های دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرف‌کننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت می‌کردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از دارو‌های ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویت‌بندی تیازولیدیندیون‌ها را در نظر بگیرد. مصرف‌کنندگان سولفونیل اوره می‌توانند در مقایسه با مصرف‌کنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیون‌ها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکرد‌های شناختی در این جمعیت مهم‌تر است.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیون‌ها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد می‌تواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت